www.wimjongman.nl
DE SAMENLEVING WORDT KLAARGESTOOMD OM HET BEESTENSYSTEEM TE OMARMEN, RECHT ONDER DE NEUS VAN EEN SLAPENDE KERK...ARTIKEL 38, Openlijk heidendom in onze moderne kerken
2 april 2024 door SkyWatch Editor
Inleiding - Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10
Deel 11 - Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20
Deel 21 - Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30
Deel 31 - Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37
Als we kijken naar de eerder genoemde "Hallelujah! Christians Pole Dance for Jesus in Texas" vragen deze auteurs zich af: Hoeveel van deze mannen en vrouwen kennen de associaties tussen de hedendaagse strippaal en de oude rituelen voor de Kanaänitische godin van de vruchtbaarheid en erotische liefde? Asherah - moeder van Baäl, vrouw en zus van El - werd in het Oude Testament door heidenen aanbeden; haar aanwezigheid in een gemeenschap werd gemarkeerd met boomgaarden. In en rond de bomen stonden afgodsbeelden van Baäl en ook hoge, houten "Asjera palen", waarvan God in het Oude Testament verklaarde dat ze verbrand of afgebroken moesten worden (zie Deuteronomium 12:3; 16:21; Rechters 6:25, 28, 30; 2 Koningen 18:4). Geleerden erkennen dat deze afgodsbeelden op een bepaald punt van hun gravure het vrouwelijk lichaam voorstelden, maar ze waren vaak ook fallisch van aard en vorm, waardoor ze een afgodsbeeld vormden dat alle vormen van afwijkende sexuele gemeenschap vierde. Weten Christenen die "spin without sin" (draaien zonder te zondigen) dat de "dans" van vandaag de aanbidding van Asherah naar een hoger niveau tilt met een levend, ademend lichaam op de paal van een heidense godin van de seks? Zijn zij zich ervan bewust dat deze "oefening" het lanceerplatform van de prostituees was voor demonische, orgiastische extase-aanbidding in de grotten van Gods gezworen vijanden?
Deze christenen zijn gewoon verloren... en hoe kunnen de verlorenen zielen naar de zaligheid leiden?
Is het een wonder dat de verlorenen ons zien zoals zij doen? Zijn we serieus nog steeds verward over waarom de media ons afschildert als een stelletje hypocriete, bungelende clowns? Als onderzoeksorganisaties zoals de Barna Group rapporteren dat één op de drie jongvolwassenen het christendom afwijst vanwege de hypocrisie die zij in de kerk zien, en ongeveer 50 procent van hen "nog steeds het gevoel heeft dat de kerk hun vragen niet kan beantwoorden...[vanwege] gebreken of leemtes in [onze] leer"[i], voelen wij dan enige verantwoordelijkheid om te reageren? Zijn we verbaasd als we horen over de massale uittocht waar de kerk van het Westen vandaag de dag mee te maken heeft, of de letterlijke verdubbeling van het aantal mensen dat zich als atheïst identificeert in de afgelopen tien jaar (zoals het Pew Research Center rapporteert[ii])? Is het schokkend dat 32 procent van de Amerikaanse christenen hun kerk verlieten en niet meer terugkeerden toen de pandemie religieuze bijeenkomsten dwong de deuren een maand te sluiten?[iii]
Het is schokkend vanuit elke hoek, en het wordt alleen maar erger. Eerder keken we naar statistieken die lieten zien hoe ver de westerse christenen van de christelijke kerndoctrines zijn afgedwaald, maar door verder na te denken over "daden vs. geloofsbelijdenissen", het schandalige gedrag waar we ons mee inlaten, de afgoderij die we tolereren, zijn we naar een climax aan het bouwen. Het gaat er niet alleen om of elke Christen gelooft in totale bijbelse onfeilbaarheid of dat sommigen abortus onder bepaalde omstandigheden moreel aanvaardbaar vinden. Volgens de American Worldview Inventory, uitgevoerd door het Culture Research Center aan de Arizona Christian University op 22 september 2020, heeft slechts 6 procent van alle volwassenen en 2 procent van alle millennials een echt bijbels wereldbeeld, dat de meest essentiële basisprincipes van de christelijke leer omvat - zoals de onfeilbaarheid van de Schrift, de noodzaak van gebed en aanbidding, het geloof dat Satan echt is of de erkenning dat zonde bestaat en slecht is. Desondanks geeft dit onderzoek aan dat 61 procent van de millennials zich als christen identificeert.[iv]
Dit introduceert automatisch de logische vraag (en die stellen we met oprecht respect): Wat ben je, als je je identificeert als christen, maar niet gelooft in wat het christendom leert over de realiteit van zonde en de noodzaak om daarvan gereinigd te worden door een Verlosser die beschreven staat in een Bijbel waarvan je ook niet vertrouwt dat die überhaupt waar is?
Technisch gezien is dit al eerder beantwoord, meer dan een eeuw geleden, door de wereldberoemde Nieuw Testamenticus en professor aan het Princeton Theological Seminary, J. Gresham Machen. Al het "Christendom" dat we tegenwoordig in het Westen zien is niets meer dan versluierd liberalisme - en met "liberalisme" bedoelen we hier niet het gelijknamige etiket in de politiek, maar de denkschool met dezelfde naam binnen de theologische studie. De toepassing van liberale overtuiging, zoals gedefinieerd onder de paraplu van liberalisme als theologie, vond zijn wortels in het rationalisme van de Verlichting, die het vermogen van de mens om te redeneren erkende als de nieuwe empirische autoriteit boven de woorden van de Bijbel. Als iets in strijd was met de rede, zoals die door elk individu werd gedefinieerd, dan was het gewoon "niet waar". Liberalisten (hoewel ze in die tijd niet zo werden genoemd) benaderden de Schrift met een postmodernistische "Wat is waar voor mij?"-toepassing en negeerden al het andere of schreven de rest van het Woord van God af als allegorische suggesties, waardoor het christendom slechts een subjectieve ervaring werd. Eenvoudiger gezegd, liberalisme is wat er gebeurt als mensen zichzelf "Christen" noemen maar de delen van de Bijbel "weginterpreteren" waar ze zich niet prettig bij voelen. Tegenwoordig horen we het "progressief christendom" noemen, maar voordat het leuk werd, werd het erkend als een klap in het gezicht van God en versterkte het valse leerstellingen als antinomianisme (het idee dat Gods genade zwaarder weegt dan onze verantwoordelijkheid om rechtvaardig te leven; het tegenovergestelde van legalisme).
Machen's schrijven, dat een brutale vuistslag tegen het liberalisme was, eiste van diegenen die het menselijk redeneren voorstonden dat ze hun eigen capaciteiten van de logica gebruikten om de zinloosheid van hun christendom in twijfel te trekken. Door nieuwe vrijheden in de theologie te introduceren die in tegenspraak waren met de basisprincipes van de Schrift, herpakten ze hun religie in een onlogische, irrationele doos met meer beperkingen op de eigen aanspraken op rede dan het christendom daarvoor had. Hij was niet verlegen in zijn aanval op de logica (of het gebrek daaraan) om alleen die delen van een religie te accepteren waar iemand blij van wordt. In zijn Christianity and Liberalism, nadat hij enkele pagina's had gewijd aan het blootleggen van de inconsistentie en absurditeit van de logica die liberalisten zo voorstaan, vatte Machen samen hoe deze benadering van Jezus altijd terugleidt naar het zwarte gat van de onvervulling: "Religie kan niet vreugdevol gemaakt worden door simpelweg naar de zonnige kant van God te kijken. Want een eenzijdige God is geen echte God, en het is de echte God alleen die het verlangen van de ziel kan bevredigen.... Zoek dus alleen vreugde, zoek vreugde tegen elke prijs, en je zult het niet vinden."[v]
Hoewel hij niet de enige theoloog was die vakkundig en overtuigend de belachelijkheid van het liberalisme (waar hij af en toe naar verwees als het alternatieve "modernisme") bekritiseerde, is er een reden waarom deze auteurs Machens werk op dit punt in dit project hebben uitgelicht. Hij noemde de ketel zwart op een manier zoals zijn tijdgenoten dat niet deden: Terwijl andere geleerden probeerden om de massaal populaire verschuiving van het liberalisme lang genoeg te onderhouden om uit te zoeken welke nieuwe "theologieën" betrouwbaar waren en welke niet, herkende Machen het hele liberalisme als een totaal andere religie: "[Het] liberalisme is niet alleen een andere religie dan het christendom, maar behoort ook tot een totaal andere klasse van religies."[vi]
Als Machen in de buurt zou zijn om zijn gedachten te lenen aan de puinhoop waar we ons nu in bevinden, dan zou zijn gouden reactie op het soort postmoderne evangelicalen dat hun overtuigingen rapporteert aan de Ligonier Ministries enquête die zojuist besproken is waarschijnlijk genegeerd worden als een overdreven conservatieve stem uit de minderheid. Desalniettemin, voor de Rest-kerk die er iets om geeft, blijft zijn historische genialiteit voor altijd op de pagina hangen... of totdat het verboden wordt door het wereldwijde systeem dat we helpen vormen en eindigt in de "propaganda brandstapels" die de chaos in het Westen momenteel reserveert voor onze Bijbels. Voorlopig hebben we nog juweeltjes als deze:
Door te proberen om alles waartegen bezwaar zou kunnen bestaan uit het Christendom te verwijderen... door te proberen om de vijand om te kopen door die concessies te doen waar de vijand het meest naar verlangt, heeft de apologeet werkelijk verlaten wat hij begon te verdedigen. Hier, net als in veel andere afdelingen van het leven, blijkt dat de dingen waarvan soms gedacht wordt dat ze het moeilijkst te verdedigen zijn, ook de dingen zijn die het meest waard zijn om verdedigd te worden.[vii]
Conclusie: Een "uit elkaar gerukt" en "gedeeltelijk waar" christendom is geen christendom. Het is een compleet "andere religie" dan het Christendom. Het is - alweer - een sekte, ongeacht hoe "normaal" het er aan de buitenkant uitziet.
Soms wordt het een grotere zorg dan of een kerk Jezus verwijdert om een weekend lang Svetovid te begroeten, of dat een groep tragisch misleide christenen een provocerende eredienst houdt. En soms ziet het er helemaal niet "normaal" uit. Vaker dan we willen toegeven, verspreiden kolossale bewegingen zich over regio's in de wereld die alle christenen op een negatieve manier beïnvloeden.
Wanneer progressivisme en emotionaliteit elkaar ontmoeten
Het meest in het oog springende voorbeeld is misschien wel hekserij en occultisme die wereldwijde aandacht kregen tijdens een bekende opwekking die in de jaren '90 miljoenen mensen over de hele wereld trok en het landschap van de zondagochtend erediensten in het Westen drastisch en permanent veranderde. Omdat deze opwekking ook een aantal berekenbare goede kanten had - en omdat verschillende mensen die de meer negatieve aspecten ervan in stand hielden sindsdien berouw hebben getoond over hun betrokkenheid - zullen we deze periode voorzichtig aanduiden als de "Charisma Opwekking". (Even terzijde: deze auteurs hebben de Charisma Opwekking door de jaren heen bestudeerd en we willen duidelijk stellen dat de Heer zeker veel zoekers aan die altaren heeft ontmoet. De beweging was populair genoeg dat lezers misschien herkennen over welke opwekking we schrijven. Als lezers van dit artikel bij diegenen hoorden die er bij waren en een echte ontmoeting met God hadden, dan trekken we de echtheid van je ervaring niet in twijfel; we willen alleen kijken naar enkele van de twijfelachtige oorsprong en gang van zaken van de bewegingen die in die tijd in het gebied begonnen).
Sommigen vragen zich misschien af waarom we, nu zoveel discussie over het protestantisme in alle denominaties heeft plaatsgevonden, gaan terugkijken naar een beweging die voornamelijk pinkster/charismatisch was. Er zijn drie redenen:
1. Demografisch gezien, als we het katholicisme niet meetellen, met ongeveer 584 miljoen leden, vormen de Pinksterbeweging en de Charismatische Vernieuwing de grootste populatie van het christendom, niet alleen in het Westen, maar over de hele wereld, goed voor 26,7 procent van de christelijke wereldbevolking (8,5 procent van de menselijke bevolking).[viii] Aangezien de katholieke kerk 50,1 procent van de christelijke wereldbevolking vertegenwoordigt, maakt dat de resterende 26,7 procent van de Pinksterbeweging en Charismatische Vernieuwing een enorm deel van het Lichaam. Als gevolg hiervan zijn, hoewel niet alle lezers Pinkster- of Charismatisch zijn, velen dat waarschijnlijk wel, waardoor de waarschuwingen van deze beweging van onschatbare waarde zijn.
2. De Charisma Opwekking, ongeacht de denominaties, staat als een groot voorbeeld van wat er kan gebeuren als de Kerk haar Ware Liefde (Jezus) verlaat en haar eigen weg gaat om emotionele fenomenen te voeden. De juiste leringen uit het Woord houden op, aanbidding wordt krankzinnig, de verlorenen blijven verloren, Gods hart breekt en christenen verliezen hun geduld door te wachten tot hun religieuze identiteit zichzelf gladstrijkt, zodat ze uiteindelijk opgeven en de Kerk verlaten. Iedereen verliest.
3. Het kan eeuwen duren voordat de schade die op lange termijn wordt toegebracht aan de reputatie van en de theologische trends binnen de Kerk is hersteld. Op deze manier beïnvloedde de Charisma Opwekking alle protestantse denominaties. Het was zo'n grootschalige westerse beweging dat er een ei werd gegooid in het gezicht van andere traditionele christelijke geloven die er niet bij betrokken waren, waardoor gelovigen uit het hele Westen in de ongemakkelijke positie kwamen dat ze zich moesten verantwoorden waarom hun religie absurd leek.
Lessen uit het tijdperk van de hype... Lessen die op de harde manier zijn geleerd.
Dit moment werd gemarkeerd door een heropleving van de "hellevuur en zwavel"-achtige preken, - vergelijkbaar met die van Jonathan Edwards' "Zondaars in de handen van een boze God" in het midden van de jaren 1700, - maar deze keer waren de boodschappen berispingen voor het niet "brandend zijn zoals de mensen in die Charisma Revival kerken". Deze aanklachten werden vaak gevolgd door de obligate vermaning "get fired up" (aan de slag) waarop de gemeenteleden plichtsgetrouw reageerden door hun (nagebootste) opwinding te demonstreren... en dat allemaal voor de schijn. Er was veel religieuze propaganda om het idee te ondersteunen dat dit de enige en laatste gouden eeuw van opwekking was - dat "God niet zou wachten op de luiaards" en dat Hij "wonderen zou verrichten" door degenen die bereid waren om "Satan in het gezicht te slaan" en "ons grondgebied terug te winnen". Maar omdat de Heilige Geest niet echt achter al dit "gepreek" zat, werd er geen echte vrucht voortgebracht. Echte volgelingen van God aanbaden de ene dag, de volgende dag knipperden ze met hun ogen en bevonden ze zich in een sekte; de verlorenen hadden weinig reden om te denken dat die sekte legitieme antwoorden had over hoe ze gered konden worden.
Vanaf het begin was er, ondanks enkele zeer reële demonstraties van God, iets "dat niet klopte" aan de Charisma Opwekking. Verhalen uit die congregatie gingen over zeer verontrustende "manifestaties van God", ook al was er bijna nooit een bijbelse basis voor die gebeurtenissen. Dit leek de meeste kerkleiders echter niet te storen. Veel mensen reisden naar de kerken die er middenin zaten, met de opdracht van hun voorgangers om te gaan kijken wat er aan de hand was en "de opwekking mee terug te nemen", alsof ze waren gestuurd om een brood op te halen. (Een van deze auteurs hoorde datzelfde "breng het terug"-bevel in twee verschillende kerken en door twee verschillende leiders. Het was alsof ze suggereerden dat hun bedienend personeel gewoon een opwekking in hun rugzak kon gooien en het crackers kon geven in het vliegtuig). Naar onze mening waren dit pogingen van voorgangers om de apathie van hun eigen gemeenten te "repareren" omdat ze niet bereid waren om het werk te doen dat nodig is om een echte opwekking van interesse in het volgen van Christus te zien.
VOLGENDE: Ketterij op ketterij
Eindnoten
[i] “The Connected Generation” 2020 survey report conducted by the Barna Group and World Vision, “Key Findings,” last accessed October 29, 2020, https://theconnectedgeneration.com/key-findings/ .
[ii] “In U.S., Decline of Christianity Continues at Rapid Pace,” Pew Research Center , last accessed October 29, 2020, https://www.pewforum.org/2019/10/17/in-u-s-decline-of-christianity-continues-at-rapid-pace/ .
[iii] “State of the Church: One in Three Practicing Christians Has Stopped Attending Church During COVID-19,” July 8, 2020, Barna , last accessed October 29, 2020, https://www.barna.com/research/new-sunday-morning-part-2/?utm_source=Newsletter&utm_medium=email&utm_content=Barna+Roundup%3A+One+in+Three+Practicing+Christians+Has+Stopped+Attending+Church+During+COVID-19&utm_campaign=BU_07-08-20_Roundup .
[iv] “American Worldview Inventory 2020—At a Glance…Release #10: Worldview in the Millennial Generation,” September 22, 2020, Cultural Research Center , Arizona Christian University , last accessed October 29, 2020, https://www.arizonachristian.edu/wp-content/uploads/2020/09/CRC_AWVI2020_Release10_Digital_01_20200922.pdf .
[v] Machen, J. Gresham, Christianity and Liberalism (New Edition; Grand Rapids, MI; Cambridge, UK: William B. Eerdmans Publishing Company; 2009), 113.
[vi] Ibid., 6.
[vii] Ibid.
[viii] “Global Christianity—A Report on the Size and Distribution of the World’s Christian Population,” December 19, 2011, Pew Research Center , last accessed October 29, 2020, https://www.pewforum.org/2011/12/19/global-christianity-exec/ .