www.wimjongman.nl
Kruitvat: Hoe moderne omstandigheden de samenleving klaarstomen om het beestsysteem te omarmen, recht onder de neus van een slapende kerk ...Deel 3, Droom begrijpen van de heer van de vliegen
Januari 9, 2024 door SkyWatch Editor
Eens in de zoveel tijd ervaar ik (Donna Howell) een droom die te veel lagen van betekenis en bewustzijn heeft, te logisch is en te veel legitieme, cognitieve logica inhoudt. Daar besteed ik normaal gesproken aandacht aan - en dit leek zo'n droom te zijn.
Maar als God me iets liet zien, wat kon dat dan zijn? Bevestigde Hij alleen maar dat Zijn boodschappers zouden zijn wat Zijn Woord zei dat ze zouden zijn? Of zat er ergens een waarschuwing in verborgen voor Nita of David? Moest ik ze meteen bellen om te vragen of het voor één van hen bedoeld was?
Voordat ik er op dat moment te veel over na kon denken, viel ik weer in slaap. Ik was verstikt en door elkaar geschud toen ik voor het eerst wakker werd, maar toen ik me eenmaal uit de war van mijn dekens had bevrijd en een houding had gevonden die mijn rug ontlastte, ontspande mijn lichaam zich, mijn ademhaling vertraagde en ik was terug in een droomloze, maar rustgevende staat.
Toen ik me de volgende ochtend klaarmaakte om te gaan werken, dacht ik verschillende keren aan de droom. Bij elke stap van mijn ochtendroutine schudde ik mijn hoofd. Het was niet alleen maar onzin. Iets prikkelde mijn geest, en vreemd genoeg was ik erin geslaagd om elk detail van de droom te herinneren zonder het op te schrijven toen ik voor het eerst wakker werd, ook al was ik weer gaan slapen voor een paar uur. Dat was ongewoon. In het verleden had ik vaak midden in de nacht een ervaring die ik mentaal noteerde. Als ik direct daarna weer ging slapen, vergat ik het een dag of twee, totdat de herinnering aan de verstoring terugkwam, en als dat gebeurde, kwam het wazig terug - delen helder, het grootste deel vergeten. Deze keer kon ik me niet alleen alles herinneren, maar de details lieten me niet met rust. Ze draaiden door mijn hoofd, zelfs toen ik mijn auto startte om naar het kantoor te rijden dat ik deel met Allie Anderson.
Ik pakte mijn telefoon, scrolde naar Allie's naam en drukte op de microfoonvormige "talk to text" knop: "Ben al laat. Lichaam is gesloopt. Rare nacht. Ben er zo."
Nu ik volledig wakker was en de koffie door mijn aderen stroomde terwijl ik op weg was naar mijn oprit, schrok ik plotseling van één onderdeel van het verhaal.
Vliegen? vroeg ik me stilletjes af. Betekent de naam Baalzebub niet "de Heer der Vliegen"?
Dit besef, naast de meer voor de hand liggende associatie van dit ongedierte als plaag over Egypte, gaf me de kriebels. Ik had één van deze afschuwelijke wezens geknuffeld. Wel, de Donna in mijn droom had dat gedaan. Bah.
Even later liep ik het kantoor binnen. Allie, zo lief als altijd, had een pot koffie gezet. Ik wist dat we dringend aan dit boek moesten werken, omdat er een deadline boven ons hoofd hing, maar Allie wist wel beter.
"Vertel me alles. Het boek komt af," zei ze. "Als je het niet doet, blijft het de hele dag door je hoofd spoken en kun je toch niets schrijven."
Ik wist dat ze gelijk had, dus ik gooide mijn tas op het aanrecht en plofte neer in de stoel in de hal. Ik vertelde haar de hele droom, inclusief hoe de harige, motachtige vliegen eruitzagen toen ze op het bed landden en elk ander bizar detail.
"Dus toen zat ik in mijn auto, net nadat ik je een sms had gestuurd, en herinnerde ik het me: Betekent Baalzebub niet 'Heer van de vliegen'?"
Allie knikte en we zaten een minuut of twee rustig na te denken. De tijd tikte door, deadlines kwamen eraan en als God me door deze droom een boodschap wilde geven die relevant was voor dit boek, dan zou Hij dat duidelijk maken, geloofden we. Ondertussen moesten we aan het werk.
We liepen naar onze computers, schonken elk een vers kopje koffie in en spraken onderweg af dat ik waarschijnlijk niet meteen Nita of David moest bellen. Terwijl mijn computer aan het knipperen was, wierp ik een blik op het pictogram van mijn Logos Bijbel Software werkbalk en kwam op het idee om snel "Heer van de vliegen" op te zoeken, gewoon om er zeker van te zijn dat we gelijk hadden over de naam. Toen ik dat deed, kreeg ik veel meer aanwijzingen dan ik had durven hopen.
"Allie, kijk eens... Baalzebub werd zo genoemd, niet alleen vanwege de vliegen in het algemeen, maar specifiek vanwege de soorten vliegen die in de zomer rondzwermden in Palestijns gebied. Deze geleerden op Logos zeggen dat het iets is met een lange naam die ik niet kan uitspreken."
"Spel het," zei Allie, die meteen een nieuw tabblad van haar browser opende.
“Uh…p-s-y-c-h-o-d-i-d-a-e. Deze man zegt dat het anders de 'afvoervlieg' wordt genoemd, omdat ze rond stilstaande plassen water hangen en bacteriën kweken, hun eitjes leggen en - walgelijk - ze vermenigvuldigen zich tot het punt dat ze de leidingen kunnen verstoppen." Ik klikte op een andere bron. "Bah, dit is misselijkmakend, maar een deel van de reden waarom ze bekend staan als 'afvoervliegen' is omdat hun kaken krachtig genoeg zijn om door het haar en slibafval heen te bijten dat zich ophoopt in afvoeren."
"Wauw," zei Allie. "Dat is walgelijk. Ik vraag me af wat ze..."
"-Ik vraag me af hoe ze eruit zien!" onderbrak ik.
We klakten allebei meteen even op het toetsenbord en spelden psychodidae in het zoekvak van Google om te zien wat er bij de foto's tevoorschijn zou komen. Ik was gevloerd en mijn hart versnelde bij wat ik zag... Elke foto die mijn scherm overspoelde bij die eerste zoekopdracht was precies wat ik in mijn droom had gezien. Zo groot als een huisvlieg, maar blond van kleur, mottig en harig, bijna veerachtig van textuur. Elke keer dat de psychodidae watervlieg onder precies de juiste lichthoek op deze foto's werd vastgelegd, namen de vleugels die "parelmoer" iriserende glans aan die ze in mijn droom hadden toen het licht van hen vervaagde.
Het was onmogelijk dat ik dat specifieke ongedierte zo gedetailleerd had kunnen afbeelden en dan "toevallig" later ontdekte dat ik precies die vlieg beschreef waarover Baälzebub aan het heersen was. Toch had ik, toen niemand keek, voor een fractie van een seconde deze "engelen" gezien in de vorm waarvan ze niet wilden dat iemand ervan wist.
Psychodidae drainvliegen, over wie Baälzebub heerst[1].
Dit was de bevestiging dat wat de boodschap van deze droom ook was, het zeker van God was geweest; Hij liet dat in overvloed weten door dit ene specifieke detail. De heerser van de "engelen" in mijn droom - of was het een visioen? - was niet onze Heer, maar de duistere heer die, zoals de Bijbel erkent, "zich kan voordoen als een engel van het licht" (2 Korintiërs 11:14).
Later zocht ik "duiven" op. Ondanks wat de Donna in de droom dacht dat "duiven, zoals de Heilige Geest" waren, waren de kleine "kuikenachtige" vogels waarin de engelen op een gegeven moment waren veranderd geen duiven. Na honderden afbeeldingen te hebben bekeken op elke vogelobservatiesite die ik kon vinden, waren er een paar mogelijke overeenkomsten (merel met albinisme, witte huismus, mus met albinisme), die allemaal uiterst zeldzaam en ironisch onregelmatig zijn - alsof ze normaal gesproken in een andere vorm voorkomen maar hun "afwijkende [een woord dat synoniem is met "afwijkend"] verenkleed" hen als iets anders maskeert. Tegelijkertijd zocht ik "gevleugeld hart" op. Het is een veelgebruikt juwelenicoon en ook een belangrijke tatoeage voor velen, die het vaak op de onderrug en de biceps plaatsen. In onze cultuur heeft het verschillende associaties met "verliefd" en "vrijheid", maar toen ik wat dieper groef, ontdekte ik dat het gevleugelde hart een heel oud symbool is. Het heeft veel historische banden met wereldreligies (vooral met de Soefi-orde van de Islam) en duidt vaak op een verbinding tussen onze ziel of geest en de fysieke wereld - een soort transcendentie, zogezegd. Engelen van de Heer die ik dien zouden geen enkel doel hebben om te verschijnen als "afwijkend gevederde" vogels of gevleugelde harten. (Op het moment dat ik dit schrijf, ben ik nog steeds aan het kijken naar de vele lagen van symboliek die deze droom onthulde. Het is zich aan het ontwikkelen en ontrafelen terwijl ik typ...)
Twee dagen nadat ik dit alles met Allie had gedeeld, was ik op een bijeenkomst met de leidinggevenden van SkyWatch TV en Defender Publishing, waar we de aanstaande lancering van de nieuwe studio bespraken en welke inhoud er in de eerste afleveringen zou komen. Ik was nog steeds aan het bijkomen van "dat vliegengedoe", zoals Allie me had horen vertellen, dus besloot ik het te delen met alle aanwezigen, inclusief Nita, die het voor het eerst hoorde. Vreemd genoeg vertelde ik niemand dat ik nog steeds hoopte op een interpretatie van de droom; ik zei alleen dat het me dwars zat, dat ik het kwijt moest en dat dit het moment was om het te doen. Toen ik het vertelde, kwam Allie ertussen en bevestigde dat ik de vliegen aan haar had beschreven en toen het verband ontdekte met Baalzebub.
Joe Ardis Horn kwam met een verrassende opmerking. Normaal gesproken is Joe nooit zo'n "tekenen en wonderen" man, en hij is niet altijd op zoek naar de spirituele betekenis onder elke steen, dus ik was geschokt toen hij zei wat hij deed. Zonder een slag over te slaan, verwoordde hij wat voor ons allemaal waar was.
"Ik denk dat de droom van God komt en ik denk dat het heel duidelijk is wat hij betekent," begon hij. "Jij, Nita en David vertegenwoordigen drie soorten mensen in de kerk. We houden allemaal van David," zei Joe over de wederzijdse vriend, "maar we weten dat hij soms de neiging heeft om alles wat hem verteld wordt voor waar aan te nemen." Met "soms" bedoelde Joe beleefdheid en decorum. We hebben allemaal gezien hoe deze vriend het ene antwoord na het andere omarmde, tot zijn eigen schade, terwijl een onvoorwaardelijk vertrouwen op de Schrift hem in het verleden ontelbare keren op het rechte pad zou hebben gebracht. "Hij is zo wanhopig op zoek naar geestelijke antwoorden dat als er iemand langskomt die beweert die antwoorden te hebben, hij er niet altijd over nadenkt of de interventie van de Heer komt of van de wereld, of zelfs van ergens duisterder oorsprong is. Je zag hem in een hoekje de engelen prijzen omdat hij een drastisch gebrek aan onderscheidingsvermogen in de kerk vertegenwoordigt. Niemand leest zijn bijbel meer, dus niemand herkent nog wat van God is en wat niet. David vertegenwoordigt, tenminste op dit moment, degenen die het Beestensysteem zullen omarmen."
We knikten allemaal. Het was, helaas, een terechte observatie.
"Nita vertegenwoordigt die christen die zo dicht bij de Heer is dat de Heilige Geest waarschuwingssignalen laat horen als er iets niet klopt. Ze kent de stem van God en hoort van Hem, dus zelfs als alles er legitiem uitziet, als er iets niet klopt, kan de Geest in haar haar bereiken met een waarschuwing. Nita mag dan geen theologe zijn met drie of vier doctoraten achter haar naam, en ze mag dan ook niet de eerste zijn die alle theologische invalshoeken en lagen uiteenzet van wat wel of niet een engel is, maar ze heeft een veel grotere kracht. Ze leest het Woord van God, wat haar heeft geleerd hoe de Heer spreekt, en ze bidt zonder ophouden, wat haar ook een relatie met God heeft gegeven. Dus zelfs als ze niet precies begrijpt waarom iets verdacht is op de manier waarop een geleerde dat zou doen, weet ze wanneer de stem van God haar waarschuwt voor gevaar."
Iedereen knikte opnieuw. Nita is standvastig in haar geloof. Dat was algemeen bekend. Ze heeft vaak dat "buikgevoel" gehad, dat "spionnengevoel", zoals we allemaal zeggen, om te herkennen - ver voor de rest van ons - wanneer iets "niet goed aanvoelt". Ze heeft Tom Horn in het verleden talloze keren geadviseerd over de vraag of hij een bedrijf moest verkopen, een grote onderneming moest starten, naar een nieuwe plek moest verhuizen, een bedieningspost moest aannemen, enzovoort. Elke keer gaf Tom later toe dat Nita, tegen zijn eigen oordeel in, "gelijk had". Haar "ik heb een onderbuikgevoel" momenten hebben iedereen in die kamer gered van fatale of bijna-fatale rampen op een bepaald punt, en bij vele gelegenheden hebben haar "doe het niet" waarschuwingen ons gered van slechte relaties en verschrikkelijke levensbeslissingen. De lijst gaat maar door met haar. Joe had gelijk toen hij zei dat zij het Overblijfsel vertegenwoordigde: de mensen die van de Heer houden en Hem oprecht volgen tot het Einde, die Zijn stem daardoor luider horen dan alle anderen.
"Jij, Donna-" Joe wendde zich tot mij. "In tegenstelling tot Nita, die meerdere decennia van geestelijke rijpheid heeft gehad om de stem van de Heer te herkennen en een geslepen 'Spidey-sense' heeft, vertegenwoordig jij diegenen die zich storten op het Woord van God. Je weet wat het Woord zegt en je bent toegewijd om die kennis elke dag te vergroten. Je bent blij als je ontdekt dat een vers niet betekent wat de cultuur denkt dat het betekent, en je blijft de mensen om je heen uitdagen om op dezelfde manier in het Woord te graven. Nita volgt de Heer met haar hart en ziel, en haar verstand volgt. Jij volgt de Heer met je verstand en je hart en ziel volgen. Maar ongeacht de benadering waarbij het verstand voorop staat, die er in eerste instantie op lijkt dat je erover struikelt en vliegenengelen omhelst, herken je uiteindelijk wanneer iets niet is wat de Bijbel zegt dat het is, en heb je de kennis in je hoofd om op dat soort waarschuwingen te reageren."
"Wat me dwars zit," onderbrak ik, "is dat ik niet ben begonnen met de test van de geesten of andere onderscheidingsoefeningen. Waarom duurde het zo lang?"
"Ja, maar," zei Joe, "je herkende het kwaad voordat deze wezens ooit de kans hadden om je hun boodschap te geven of je te vertellen wat je moest doen."
Opnieuw knikte iedereen. Het was vernederend om hem zo over mij te horen spreken, maar de anderen in de kamer hadden dezelfde mening. Ik hoor misschien niet "van de Heer" zoals Nita dat doet met die onmiddellijke, innerlijke, goddelijke waarneming, maar een mens kan absoluut door God geleid worden door Zijn Woord, dat ik mijn leven heb gewijd aan het bestuderen ervan.
"Waar het op neerkomt-" zei Joe, terwijl hij voorover leunde in zijn stoel; we volgden allemaal, geïnteresseerd, ook voorover leunend. "Jij en Nita zijn het overblijfsel. De weinigen."
Joe realiseerde het zich niet, maar hij preekte dit boek (artikel) dat je in je handen houdt.
"Wanneer het Beestensysteem arriveert," ging Joe verder, "zullen sommige christenen het herkennen omdat ze de stem van God kennen; anderen zullen het herkennen omdat ze het Woord van God kennen. De stem en het Woord zijn van één en dezelfde Bron. De meerderheid van de Christenen zal, tragisch genoeg, het Beest Systeem niet herkennen voor wat het is, omdat ze accepteren wat ze met de paplepel ingegoten krijgen over God en religie. Wanneer er een doctrine komt die een belediging is voor de God van de Bijbel, zullen ze in plaats van God of het Woord te raadplegen, de cultuur en de wereld raadplegen om te zien wat maatschappelijk aanvaardbaar is. Uiteindelijk zullen veel christenen op een dwaalspoor worden gebracht door een religie die in niets lijkt op het ware christendom."
"Een gesyncretiseerde religie..." zei ik, terwijl ik achterover leunde in mijn stoel. Mijn uitdrukking vertelde Joe dat iets wat hij net had gezegd veelbetekenend was... Heel veelbetekenend.
"Wat?" zei Joe.
"Niets," antwoordde ik hoofdschuddend. Ik had geen tijd om Joe te vertellen dat hij zojuist per ongeluk het boek dat Allie en ik aan het schrijven waren had voorspeld - en dus bevestigd.
Dit boek, met alles wat we over de kerk hebben gezegd, was op dat moment dat Joe zijn interpretatie van mijn droom voltooide, al geschreven...
"Want God spreekt eenmaal, ja tweemaal... in een droom, in een visioen..." (Job 33:14).
VOLGENDE: Iets verdorven is op deze manier ontketend
Voor meer informatie over de onderwerpen in deze artikelenserie, zie het baanbrekende boek Dark Covenant van Donna Howell en Allie Anderson: How the Masses Are Groomed to Embrace the UNTHINKABLE While the Leaders of Organized Religion Make A Deal With the Devil, HIER verkrijgbaar!
Eindnoot
1] “Clogmia albipunctata, filter fly, Size: 5.1 mm, ID Confidence: 88,” uploaded by Robert Webster of Xpda on October 6, 2014, to Wikimedia Commons: The Free Media Repository, last accessed December 17, 2020, https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/10/Clogmia_albipunctata_P1130225a.jpg.