www.wimjongman.nl
KRUITVAT: HOE MODERNE OMSTANDIGHEDEN DE SAMENLEVING KLAARSTOMEN OM HET BEESTENSYSTEEM TE OMARMEN, RECHT ONDER DE NEUS VAN EEN SLAPENDE KERK...ARTIKEL 25, Wetgevende inspanningen die daders beschermen en slachtoffers kwetsbaarder maken
3 maart, 2024 door SkyWatch Editor
Wat uiteindelijk achter deze agenda zit is het verlangen van de vijand om de levens van onschuldigen te vernietigen.
Inleiding - Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10
Deel 11 - Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20
Deel 21 - Deel 22 - Deel 23 - Deel 24
Sommige recente wetgeving met betrekking tot seksuele roofdieren dient de daders boven hun slachtoffers. Naarmate de sympathie voor de dader toeneemt en de belangen van het slachtoffer steeds minder prioriteit krijgt, ontstaat er een verontrustende trend. Bijvoorbeeld, een bizarre wet die in 2020 werd aangenomen in Victoria, Australië, legde slachtoffers van verkrachting en seksueel misbruik in wezen een spreekverbod op, door te stellen dat degenen die hun misbruikers bij naam noemen een gevangenisstraf van ongeveer 120 dagen of boetes van meer dan drieduizend dollar kunnen krijgen voor het schenden van de privacy van hun aanvallers.[1]
Ja, dat lees je goed. We geven je een minuut om het te verwerken.
Sterker nog, we zullen het herhalen: Gelukkig heeft een update van deze wetgeving dit bevel in oktober van 2023 teruggedraaid, maar je kunt snel zien hoe ingewikkelde wetgeving een probleem kan worden als het niet zorgvuldig wordt bewaakt als het gaat om de bescherming van slachtoffers. Een tijd lang was het slachtoffers van seksueel misbruik in die regio van Australië wettelijk verboden om de namen van hun daders te noemen; ze werden gecensureerd ten gunste van de privacy van de schuldigen, zelfs tijdens rechtszaken. Deze wijziging van de bestaande Judicial Proceeding Reports Act werd gezien als een triomf voor diegenen die anderen hebben misbruikt of uitgebuit en het lijkt erop dat de enige manier voor slachtoffers om hun recht om hun verhaal te vertellen terug te krijgen, is via een gerechtelijk bevel, "wat een langdurig proces is en hen meer dan $10.000 kan kosten."[2] Slachtoffers lanceerden een campagne waarin ze wetgevers vroegen om de wet aan te passen om hen hun stem terug te geven, omdat hen het zwijgen was opgelegd en dus twee keer slachtoffer waren geworden: één keer door het misbruik en nog een keer door het verbod om hun verhaal te vertellen,[3] met het doel om deze "...verkeerde wetten te herstellen die overlevenden van aanranding de mond snoerden om publiekelijk over hun ervaringen te praten zonder een gerechtelijk bevel."[4] Op dezelfde manier zorgde de maatregel ervoor dat familieleden van overleden slachtoffers hun daders niet bij naam konden noemen.
We begrijpen dat een groot deel van ons verhaal gaat over de moderne Amerikaanse cultuur en die in Australië, waar dit gebeurde, voor sommigen misschien te ver weg ligt om het hier relevant te vinden. Maar als het kan gebeuren in andere progressieve landen, dan is het zeker dat mensen in pluralistisch Amerika uiteindelijk ook zullen pleiten voor soortgelijke maatregelen. Iets dichter bij huis is er nog een wetsvoorstel in behandeling in Californië dat de definitie van statutaire verkrachting voor bepaalde vormen van geslachtsgemeenschap zou veranderen om daders te beschermen tegen classificatie als zedendelinquent. De wetgeving zou een leeftijdsverschil van tien jaar toestaan voor verschillende soorten geslachtsgemeenschap, waarbij LGBTQ-gelijkheidsrechten als motivatie voor deze herdefinitie worden aangevoerd. Het uitgangspunt is dat er op dit moment "een vrijstelling is van verplichte registratie [als zedendelinquent] voor [heteroseksuele] geslachtsgemeenschap tussen partners met een vergelijkbaar leeftijdsverschil."[5] Met andere woorden, de huidige wet is milder in wettelijke zin voor heteroseksuele paren dan voor homoseksuele paren, omdat hun fysieke methode van geslachtsgemeenschap wettelijk anders is gecategoriseerd. In de huidige situatie kan vrijwillige heteroseksuele geslachtsgemeenschap tussen twee mensen die beiden achttien jaar oud zijn leiden tot een aanklacht wegens misdrijf of misdrijf, afhankelijk van de situatie. Er zal dus clementie worden toegevoegd aan andere vormen van geslachtsgemeenschap binnen de huidige wetgeving onder het begrip van non-discriminatie.
Deze concessie zou onze tieners en jongere kinderen wijd open kunnen laten staan voor ambiguïteit als het gaat om seksueel geweld. Senator Shannon Grove van de staat Californië twitterde: "Als de wet ondertekend wordt, zou een 24-jarige seksuele relaties kunnen hebben met een 15-jarig kind zonder verplicht te worden zich te registreren als zedendelinquent."[6] Wat deze auteurs nog meer zorgen baart, is dat we op dit moment het wetsvoorstel zelf hebben gelezen en geen specificatie van de minimumleeftijd kunnen vinden. Iemand kan het goed vinden om seks tussen een zevenentwintigjarige en een zeventienjarige te legaliseren, maar wat als diezelfde zeventienjarige zich aangetrokken voelt tot een zevenjarig kind? Omdat het wetsvoorstel nog steeds in behandeling is, zou dit kunnen betekenen dat - mocht er een juridische miskleun zijn zoals in Australië met betrekking tot de rechten van slachtoffers - een onoplettendheid het legaal zou kunnen maken voor een dertienjarige om verleid te worden door een drieëntwintigjarige en op zijn beurt een jongere van basisschoolleeftijd te dwingen tot seksuele handelingen. De sleutel in zulke omstandigheden zou zijn om te bepalen of de interactie vrijwillig is. Bij het bestuderen van eerdere gevallen van vermeende verkrachting zien we echter al snel hoe moeilijk het vaak is om verkrachting te bewijzen als een van de partijen beweert dat het vrijwillig was. Dan is het woord van de een tegen de ander en vaak wordt een dader pas aangeklaagd na herhaalde klachten van meerdere slachtoffers. Deze maas in de wet met betrekking tot de seksuele veiligheid van minderjarigen kan deuren openen die onze meest onschuldige mensen blootstellen aan een heel nieuw niveau van verdorvenheid - en dat op legale wijze! Bovendien zouden deze wetten, net als het wetsvoorstel van Victoria, de dader beschermen en de kwetsbaren vergeten. Deze grauwheid in de wateren zou snel te troebel kunnen worden om nog op te ruimen. En met slachtoffers die te jong zijn om hun standpunt over toestemming onder woorden te brengen - of om zelfs maar te begrijpen wat er met hun lichaam gebeurt - heeft dit de potentie om de hele maatschappij negatief te beïnvloeden op manieren die we niet kunnen meten. Denk hier eens over na: De wettelijke leeftijd om alcohol te drinken in Californië (en alle andere staten) is 21 jaar. De minimumleeftijd voor het kopen van tabaksproducten is achttien. In veel staten is het voor minderjarigen ook verboden om producten als spuitverf en lijm te kopen. Hoe is het logisch om wetgeving te creëren die een minderjarige toestaat om seks te hebben met een tien jaar oudere volwassene, terwijl diezelfde minderjarige geen verfspray of superlijm mag kopen? De gevolgen van geslachtsgemeenschap zijn enorm, inclusief emotionele en psychologische repercussies, het gevoel van verlies van maagdelijkheid, het risico om zwanger te raken, het gevaar van het oplopen van seksueel overdraagbare aandoeningen, de pijnlijke emotionele en fysieke nasleep van een abortus of miskraam, sociale en romantische gevolgen en verwarring over geaardheid of seksuele identiteit. Ook al juichen deze auteurs degenen toe die bereid zijn om een onverwachte zwangerschap uit te dragen, er is ook de bijzonder moeilijke strijd waar alleenstaande ouders vaak mee te maken krijgen nadat hun fysieke acties gevolgen hebben waar hun geest niet op voorbereid is.
Ondertussen, in de klas...
Een groep ouders in Madison, Wisconsin, heeft in februari 2020 een rechtszaak aangespannen waarin ze stelden dat de school van hun kinderen ongrondwettelijk handelde met haar transgenderbeleid, dat de school verplichtte om alle geslachtsveranderende handelingen van leerlingen verborgen te houden voor de ouders.[7] Het beleid staat kinderen toe om hun eigen identiteit aan te geven op basis van "mannelijk, vrouwelijk, een combinatie van beide of geen van beide" en belooft om "de genderdiscipline te verstoren" met boeken en lessen waarin staat dat iedereen het recht heeft om zijn eigen geslacht te kiezen."[8] Het staat leerlingen ook toe om onofficieel hun namen en voornaamwoorden te veranderen zonder dat hun voogden hiervan op de hoogte zijn, een overtreding die volgens deze ouders hun recht op een adviserende rol in het leven van hun kinderen ondermijnt en religieuze familiewaarden usurpeert.[9] Het subversieve element van dit specifieke geval is dat het werd ingesteld op een manier die ouders opzettelijk buiten spel hield. Terwijl zij papieren moesten invullen om namen, voornaamwoorden of geslachten van leerlingen te veranderen, kregen de leerlingen de vrijheid om dit op een onofficieel niveau te doen - zonder de handtekeningen van de ouders. Vervolgens kregen leerkrachten de opdracht om de verzoeken van de kinderen in te willigen als er geen toezicht was, maar om terug te keren naar de eerder gebruikte namen of voornaamwoorden als de ouders aanwezig waren - een openlijk bedrieglijke rol.[10] In sommige gevallen kleedden leerlingen zich zelfs in de kleding van het andere geslacht of gebruikten ze een andere kleedkamer op school, en ouders kwamen hier pas na de feiten achter.[11]
Denk eens terug aan de situaties die eerder in een vorig artikel werden genoemd met betrekking tot door scholen georganiseerde abortussen, vaccinaties, geboortebeperking, enz. Stel je nu eens voor dat de overreach van scholen zich ooit zou gaan uitstrekken tot chemische geslachtsverandering (als ze dat al niet stiekem hebben gedaan). De situatie in Madison, in combinatie met de andere scenario's die we hebben genoemd, laat zien dat het niet uitgesloten is. Daarnaast is gebleken dat sommige puberteitsremmende medicijnen (die worden gebruikt om de puberteit uit te stellen, soms om medisch noodzakelijke redenen zoals het stoppen van vroegtijdige puberteit, maar recentelijk gebruikt in combinatie met geslachtstoewijzing) zeer ernstige bijwerkingen hebben. Tussen 2012-2019 bijvoorbeeld, vertoonde het door de Food and Drug Administration (FDA) goedgekeurde geneesmiddel leuprolide acetaat, ook bekend als Lupron, meer dan veertigduizend gevallen van gedocumenteerde bijwerkingen. Daaronder waren er meer dan vijfentwintigduizend "die als 'ernstig' werden beschouwd," met dat aantal "inclusief 6.370 sterfgevallen."[12] Het farmaceutisch middel, dat vroeger werd gebruikt in zeldzame gevallen van vroegtijdige puberteit om de overgang uit te stellen tot de juiste leeftijd, is onlangs voorgeschreven aan kinderen vanaf acht jaar in combinatie met "cross-sex hormonen" om jonge mensen met genderdysforie en overgang te helpen.[13]
Dr. Michael Laidlaw, endocrinoloog uit Californië, beweert echter dat er langetermijngevolgen verbonden zijn aan het gebruik van dit medicijn, waaronder een geremde genitale ontwikkeling en/of verlies van alle gevoel in de genitale gebieden. Laidlaw wijst met klem op de gebreken van het toestaan aan kinderen om hun "innerlijke kerngevoel" te gebruiken bij het kiezen van een geslacht, in plaats van hun biologie.[14] Hij stelt dat deze praktijk de veiligheid en het welzijn van deze kinderen op de lange termijn in gevaar brengt: "Dit hele gedoe is een experiment op kinderen. We negeren de stemmen van mensen die hieruit zijn gekomen en hun geslacht hebben erkend...de NIH [National Institutes of Health] staat toe dat er onethisch onderzoek wordt uitgevoerd op adolescenten."[15]
Met de alarmerende mogelijkheid dat deze medicijnen kunnen worden toegediend aan kinderen zonder medeweten van hun ouders, omdat een minderjarige op de leeftijd is van medische autonomie - en in combinatie met de mogelijk verwoestende, levenslange bijwerkingen - is het logisch dat ouders deel willen uitmaken van de beslissing of een kind deze medicijnen moet krijgen. Het hele proces van geslachtsverandering is nieuw en nog grotendeels niet getest. Onderzoeken en uitgesproken medisch personeel die de gevaren van deze medicijnen bevestigen, treden nu pas naar voren. Helaas worden hun uitspraken vaak als haatzaaiende taal de mond gesnoerd, ondanks alle wetenschappelijke gegevens die hun standpunt ondersteunen.
Kinderen willen geaccepteerd worden en tijdens hun kindertijd "passen" ze vaak verschillende identiteiten die ze later opgeven voor de identiteit die ze definitief kiezen. Hen toestaan om chemische stoffen te nemen die één van hun "proef"-identiteiten permanent zouden kunnen maken, zou levenslange gevolgen kunnen hebben. Op dit moment worden zulke acties toegejuicht in de publieke sfeer, wat betekent dat een kind dat niet bij zijn leeftijdsgenoten past een dergelijke weg kan kiezen als een manier om erbij te horen en bevestiging te vinden. Het in twijfel trekken van het eigen geslacht is op dit moment een grote trend en het is van vitaal belang dat ouders niet buiten het gesprek worden gehouden wanneer hun kinderen dergelijke vragen hebben.
Scholen zoals die in Madison, Wisconsin, zijn niet de enige plaatsen waar seksualiteit wordt geconditioneerd. Volgens student Alex Mazzara wordt pedofilie gezien als een oriëntatie in lessen aan een universiteit in Californië.[16] Hij merkt in het bijzonder op dat degenen met deze oriëntatie zichzelf "zelf-geïdentificeerde pedofielen" noemen en merkt op hoe openlijk ze hun problemen rapporteren.[17] Volgens hem is dit idee op weg naar de mainstream oriëntatie in de komende jaren, en deze auteurs vrezen dat dit een gegronde zorg is.[18] Anderen zijn met namen gekomen die de positie eufemiseren, zoals "niet-aanstootgevende pedofielen", terwijl weer andere groepen het label hebben opgesplitst in leeftijdsgroepen van aantrekkingskracht: "pedofiel" voor pre-puberale aantrekkingskracht, "hebefiel" voor degenen die elf- tot veertienjarigen zoeken, en "ephebofiel" voor degenen wier verlangens uitgaan naar jongeren tussen vijftien en negentien jaar.[19]
Wat uiteindelijk achter deze agenda zit is het verlangen van de vijand om de levens van onschuldigen te vernietigen. Als hij dat kan doen - met toestemming van de maatschappij, culturele tegenhangers, voogden en zelfs de kinderen zelf - dan is hij nog meer tevreden. In een land dat al heeft toegestaan dat het bloed van onschuldigen wordt vergoten onder het etiket van gemakzucht via abortus, lopen de vertrouwende, kwetsbare kinderen die de volgende generatie van onze natie vormen nu het risico om nog verder in gevaar te worden gebracht voor de vervulling van verdraaide genoegens van de verdorvenen. Het is tijd om nu op te staan en de weerlozen te verdedigen.
De wereld waarin we leven is zo ingericht dat onze kinderen verstrikt raken in een miljoen vallen die hun levens zullen verwoesten en hun zielen in gevaar zullen brengen. Ze worden op scholen geplaatst waar - om wat voor reden dan ook - hun onderwijs vaak ondergeschikt wordt gemaakt aan een bijbedoeling die hen academisch succes, gemoedsrust en gecompromitteerde onschuld kost en ze worden gescheiden van ouderlijke invloeden en familiale religieuze waarden. De wereld staat klaar om hen te laten twijfelen aan wat God voor hen geschapen heeft, om hen onzeker te maken over hun seksualiteit en om hen te isoleren zodat de snode bewegingen aantrekkingskracht op hun jonge geesten uitoefenen. De wereld die onze kinderen omringt - jouw kinderen - wordt zo voorbereid dat pedofilie passief kan binnensluipen onder het mom van "geaardheid". Goedbedoelende individuen zullen vechten voor deze gruweldaad onder de noemer van persoonlijke burgerrechten. Als we blijven zwijgen, is dit de wereld die zal ontstaan in een korter tijdsbestek dan de meeste mensen zich realiseren.
VOLGENDE: Teken van het Beest
Eindnoten
[1] Di, Kris. “Major Victory for Pedophiles as Baffling Law Is Passed That Could See Rape and Sexual Assault Victims Thrown in PRISON Just for Telling Their Stories.” I Heart Intelligence . August 26, 2020. Accessed November 20, 2020. https://iheartintelligence.com/victory-for-pedophiles-law-passed-rape-sexual-assault-victims/ .
[2] Ibid.
[3] Ibid.
[4] Henriques-Gomes, Luke. “Families of Deceased Sexual Assault Victims Would Need Court Order to Speak Out under Victoria Law.” The Guardian . October 26, 2020. Accessed November 20, 2020. https://www.theguardian.com/australia-news/2020/oct/26/families-of-deceased-sexual-assault-victims-would-need-court-order-to-speak-out-under-victoria-law .
[5] Blitzer, Ronn. “California Bill to Lower Penalties for Sexual Relations with Minor Heads to Newsom’s Desk.” Fox News . September 3, 2020. Accessed November 20, 2020. https://www.foxnews.com/politics/california-bill-lower-penalties-sexual-relations-with-minor-newsom .
[6] Ibid.
[7] Richmond, Todd. “Parents Sue Madison Schools over Transgender Policy.” AP News. February 18, 2020. Accessed November 6, 2020. https://apnews.com/article/b339ee3eb623849659184af9fff49d7b .
[8] Ibid.
[9] Ibid.
[10] Erin Brewer. “Teachers Trained to Assist Children with Transitioning…And Hide It from Parents.” August 19, 2020. Accessed November 6, 2020. YouTube Video, 32:06. https://www.youtube.com/watch?v=E51wWpWv_e4 .
[11] Ibid.
[12] Prestigiacomo, Amanda. “Transgender Puberty Blocking Drug Linked to Thousands Of Deaths, FDA Data Reveals.” Daily Wire . September 26, 2019. Accessed November 20, 2020. https://www.dailywire.com/news/transgender-puberty-blocking-drug-linked-to-thousands-of-deaths-fda-data-reveals .
[13] Ibid.
[14] Ibid.
[15] Prestigiacomo, Amanda. “Doctors Are Now Giving 8-Year-Old Girls Testosterone, Claiming They’re ‘Transgender’.” Daily Wire . April 4, 2019. Accessed November 20, 2020. https://www.dailywire.com/news/doctors-are-giving-trans-8-year-old-girls-amanda-prestigiacomo .
[16] Morse, Brandon. “The Normalization of Pedophilia Is Underway, and a California University Is Already Trying to Push It on Students.” RedState. September 16, 2019. Accessed November 6, 2020. https://redstate.com/brandon_morse/2019/09/16/normalization-pedophilia-underway-california-university-already-trying-push-students-n115331 .
[17] Ibid.
[18] Ibid.
[19] “Minor Attracted Person vs.. Pedophile vs,. Sex Offender.” Global Prevention Project. August 13, 2018. Accessed November 6, 2020. http://theglobalpreventionproject.org/blog/2018/8/2/what-is-a-minor-attracted-person .