KRUITVAT: HOE MODERNE OMSTANDIGHEDEN DE SAMENLEVING KLAARSTOMEN OM HET BEESTENSYSTEEM TE OMARMEN, RECHT ONDER DE NEUS VAN EEN SLAPENDE KERK...ARTIKEL 20, Zal amerika het socialisme omarmen?

20 februari 2024 door SkyWatch Editor

Inleiding - Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10
Deel 11 - Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19

Nu de overheid steeds harder optreedt tegen alle soorten vrijheden, is er een alarmerende trend gaande onder de bevolking. Dit is de toenemende interesse van velen om Amerika het begrip socialisme te zien omarmen. In feite is bijna "40% van de millennials en anderen bereid om hun vrijheden over te geven aan de absolute autoriteit van de staat."[i] Dit is waarschijnlijk omdat veel mensen de overheid zien als een potentieel grenzeloze entiteit die, met genoeg macht, de problemen van haar burgers kan oplossen. Voor velen is het opgeven van persoonlijke vrijheden een kleine prijs om te betalen voor wat uiteindelijk dividenden kan opleveren als betere gezondheidszorg, beter onderwijs, meer bescherming en materiële voorzieningen voor iedereen. De mensen die het op deze manier zien, zien het kapitalisme als het vehikel waarmee een selecte groep rijk is geworden; ze zien dat als een belemmering voor anderen om een deel van dat succes te krijgen. Zij geloven dat er een paar uitverkoren miljardairs zijn die, als ze eenmaal hun geld kwijt zijn, hun rijkdom herverdeeld zouden zien worden over de arbeidersklasse en gebruikt zouden worden om de samenleving als geheel te verbeteren. Op het eerste gezicht is het gemakkelijk om de aantrekkingskracht van deze ideeën te herkennen. Wat als de toestand van de hele mensheid zou verbeteren door alleen maar het overdadige leven van een paar mensen te veranderen? Dit is de retoriek die momenteel onder onze beïnvloedbare bevolking wordt verspreid. Omdat het de verbetering van de mensheid lijkt te bevorderen, springen steeds meer mensen aan boord van dit wereldbeeld.

Maar zodra het rubber de weg raakt, komen bepaalde gebreken in deze ideologie aan de oppervlakte. Economen waarschuwen dat het socialisme altijd gefaald heeft voor de burgers die het zou moeten dienen. Daar zijn veel redenen voor; we zullen er hier een paar uitleggen.

Socialisme gaat ervan uit dat gemeenschappen samenwerken en verantwoordelijkheid, aansprakelijkheid en opgebouwde rijkdom delen. Het belooft dus gelijkheid en gezamenlijke welvaart voor iedereen. Dit voordeel wordt beloond in ruil voor het opgeven van persoonlijke vrijheden aan de regerende machten, die de zaken zal leiden als een bedrijf. Echter, "alle verworvenheden vervagen snel als de fundamentele tekortkomingen van centrale planning aan het licht komen."[ii] De sterke punten van het kapitalisme daarentegen zijn te vinden in het feit dat er prikkels bestaan: prikkels die voortkomen uit dienstverlening, concurrerende prijzen, de voordelen van ondernemerschap en eigendom, promotiekansen en andere motivaties voor mensen om het beste uit zichzelf te halen.[iii] Dit leidt tot een samenleving van mensen die werk vinden dat hen voldoening geeft, die begrijpen waarom ze doen wat ze doen en die elkaar uitdagen om concurrerend te presteren. Wanneer rollen worden gedicteerd en eigendom zijn van de heersende machten en mensen niet gemotiveerd zijn om goed te presteren, faalt de economische output als gevolg van een gebrek aan ambitie en een begrensd potentieel.[iv]

Een van de grootste valkuilen van een socialistische samenleving is dat wanneer mensen het gevoel hebben dat ze deel uitmaken van een grote machine die hen niet als unieke individuen ziet, ze ongelukkig worden. In Amerika hebben we een sterk geïndividualiseerde cultuur, waarin mensen het gevoel willen hebben dat ze gezien en gehoord worden. Een goed voorbeeld hiervan zien we in de sociale media, die mensen in staat stelt om onafhankelijk hun mening te hebben en te verkondigen; hun persoonlijke stijlen, die sterk variëren; en de vrijheid om zich te identificeren met een bepaalde religie, geslacht, geaardheid of andere classificatie. In Amerika zijn mensen vrij om alles of iedereen te zijn die ze willen zijn! In deze tijd willen velen wanhopig dat de sociaaleconomische verschillen kleiner worden en dat er verlichting komt voor de armen. Dit zijn prachtige doelen. Maar socialisme is niet het antwoord, omdat het in tegenspraak is met de menselijke natuur - vooral hoe die natuur zich heeft ontwikkeld in het Amerika van vandaag.[v]

In wezen biedt socialisme - zelfs als het perfect werkt, wat het waarschijnlijk niet zal doen - de mogelijkheid om te voorzien in fysieke en materiële behoeften, maar reduceert het mensen tot automaten om dat te kunnen doen. We realiseren het ons misschien niet, maar soortgelijke ideologieën falen of worden elke dag verworpen in de maatschappij. Iemand geeft ons bijvoorbeeld een budget dat ons zou moeten helpen geld te besparen, maar we volgen het niet omdat het niet werkt of omdat we de uitgavenbeperkingen niet willen volgen. Een ander voorbeeld: stichtingen of clubs worden opgericht met een groep mensen die zeggen dat het doel de moeite waard is, maar de leden worden moe en hun steun vermindert. En voedingsdeskundigen schrijven rigide dieetplannen die lijners niet volgen omdat ze willen eten wat ze willen.

Denk hier eens over na: Een groep mensen besluit dat ze een beter leven willen. Ze kopen samen land, wijzen gemeenschappelijke gebieden aan voor het verbouwen van hun eigen voedsel, coördineren het thuisonderwijs van hun kinderen en produceren zoveel mogelijk van hun goederen en voorzien in zoveel mogelijk van hun eigen behoeften. Onderweg ontdekken ze dat, in het belang van de gemeenschap, er veel beleid moet worden uitgevaardigd.

Uiteindelijk sluiten anderen zich bij deze gemeenschap aan, waardoor de gedeelde last zwaarder wordt. Idealiter zouden de nieuwkomers evenveel toegewijde inspanning en financiële investering aan het conglomeraat geven als de oorspronkelijke visionairen, maar zoals we allemaal weten is het waarschijnlijk dat ze dat niet zullen doen. Binnenkort zullen de oorspronkelijke dromers waarschijnlijk degenen zijn die het hardst werken en de zwaarste financiële last dragen, terwijl anderen het minimum doen om niet gevraagd te worden om te vertrekken. Bovendien zullen de recentere nieuwkomers misschien klagen over alle regels die werden ingevoerd voor hun komst, terwijl ze geen inspraak hadden in de besluitvorming. Waarom zal het scenario zich zo afspelen? Omdat de oprichters veel persoonlijke vrijheid hebben opgeofferd in ruil voor een manier van leven die veiligheid voor henzelf bevorderde, maar het was hun ambitie - hun dromen - die hen door de inspanning en discipline heen zal slepen. Aan de andere kant zullen de meeste nieuwkomers niet persoonlijk geïnvesteerd zijn in het succes van de gemeenschap en zich waarschijnlijk hebben aangesloten in de hoop dat in hun behoeften zou worden voorzien. In het licht hiervan zullen ze zoveel mogelijk persoonlijke vrijheid willen behouden-met minimale persoonlijke offers. Als ze op de een of andere manier gedwongen worden om meer moeite te doen of meer financiële steun te geven, zullen ze de handel als oneerlijk beschouwen of meer vrijheden eisen; alles wat niet aan deze eisen voldoet, zal resulteren in beschuldigingen van buitensporigheid van de kant van het bestuursorgaan van de gemeenschap.

Toch is dit precies de frustratie die het gevolg is van een overstap naar het socialisme, dat vereist dat mensen 100 procent inspanning en persoonlijke vrijheden inruilen voor zekerheid. Degenen die leven in een extreem individualistische samenleving zoals Amerika kunnen zich voor een tijdje aangetrokken voelen tot dit idee - zoals veel Amerikanen op dit moment - maar dat zal niet lang zo blijven. Helaas kan het tegen de tijd dat de burgers de tekortkomingen van het socialisme inzien al te laat zijn om hun macht terug te krijgen. Het ergste van alles is dat wanneer ontdekt wordt dat de regerende machten niet genoeg rijkdom hebben - of kunnen krijgen - om alle beloften die ze hebben gedaan na te komen, een gedesillusioneerde bevolking zich zal realiseren dat ze met hetzelfde niveau van armoede en andere sociaaleconomische problemen te maken hebben als voorheen. Maar zodra alle manieren om rijkdom op te bouwen onder controle van de overheid zijn geplaatst, zullen individuen niet langer de macht hebben om te proberen de situatie te herstellen zonder te proberen het heersende lichaam omver te werpen. Uiteindelijk zou het soort leven dat het socialisme belooft moeilijk zijn voor iedereen die in een collectivistische maatschappij leeft, maar Amerikanen zullen met een vreselijke en negatieve cultuurschok te maken krijgen als ze deze handel daadwerkelijk krijgen, ondanks het feit dat velen op dit moment geloven dat het het antwoord op hun problemen is. En als Amerika eenmaal een socialistische natie is geworden, is het erg onwaarschijnlijk dat de situatie omgekeerd zal worden.

Sommige lezers zullen deze kijk op het socialisme opvatten als dat wij schrijvers geen sympathie hebben voor diegenen die behoefte hebben aan de middelen die het probeert te verschaffen, zoals gezondheidszorg, onderwijs, gelijkheid en levensbehoeften. Dat is niet het geval. Sterker nog, we zouden graag zien dat de kerk met meer antwoorden op deze problemen komt en we zouden interpersoonlijke netwerken toejuichen die omgevingen bevorderen waarin mensen elkaar kunnen helpen. Door te wijzen op de gebreken van het socialisme hopen we alleen maar de aandacht te vestigen op het feit dat het niet de problemen oplost die het zichzelf voorhoudt te kunnen oplossen en dat uiteindelijk de verkooppraatjes in omloop worden gebracht om burgers ertoe te brengen hun vrijheden te onderwaarderen in ruil voor voorzieningen.

Geen plaats om te schuilen

George Orwell's 1984 beschreef een wereld waarin burgers te allen tijde in de gaten werden gehouden, zelfs op het niveau van hun gedachten. Naarmate de controle van de overheid toeneemt - en burgers steeds meer hun vrijheden opgeven - is de toenemende indringendheid te zien in de manier waarop we voortdurend in de gaten worden gehouden. De mate van invasie die ooit als fantastisch en dystopisch werd gezien, nemen we klakkeloos aan, maar nu zijn we er bijna volledig ongevoelig voor en zien we het als "voor onze eigen bescherming". Veel Amerikanen zijn zich ervan bewust dat de National Security Agency miljarden telefoongesprekken, sms-berichten en andere communicatieve metadata screent op terminologie of andere activiteiten die verdenkingen van terroristische activiteiten kunnen markeren.[vi] Daarnaast worden foto's die met smartphones worden gemaakt versleuteld met gegevens die kunnen worden achterhaald, locatieapparaten volgen onze verblijfplaats en webbrowsers houden lijsten bij van onze zoekopdrachten, aankopen, voorkeuren en behoeften om advertenties te kunnen suggereren. Bovendien is gezichtsherkenningssoftware gemeengoed geworden. Het lijkt erop dat niemand zich meer kan verstoppen.[vii]

Beveiligingsexpert Bruce Schneier vertelt dat dit niveau van toezicht op verschillende niveaus problematisch is. Eén daarvan heeft te maken met het idee dat mensen die "niets te verbergen" hebben het niet erg vinden om bekeken te worden. Schneier wijst er echter op dat dit niet waar is; dezelfde mensen die beweren dat ze passief staan tegenover deze inbraak, zullen informatie zoals hun financiën of seksuele fantasieën niet onthullen of willen bespreken.[viii] Hoe komt het dan dat ze het niet erg vinden om bespioneerd te worden? Waarschijnlijk omdat ze geen bewakers en camera's zien, en omdat ze er niet van overtuigd zijn dat het echt gebeurt of echt invloed kan hebben op hun leven. Mensen hebben immers elke dag te maken met "echte, tastbare" problemen, dus dit staat laag op de prioriteitenlijst. Toch worden we dagelijks beïnvloed op manieren waarvan we ons niet bewust zijn. Berichten op sociale media kunnen ervoor zorgen dat we worden gemarkeerd voor extra veiligheidscontroles op het vliegveld; spyware zorgt ervoor dat het gebruik van mediagegevens piekt waar we anders geen rekening mee kunnen houden; en zelfs webcams kunnen worden gehackt en privémomenten onthullen wanneer we denken dat we alleen zijn.[ix] Digitale "cookies" sturen relevante informatie in twee richtingen: 1) naar overheidsbronnen om potentiële terroristische activiteiten te signaleren of 2) naar reclameplaatsen voor gebruik in marketing. Ondanks deze en vele andere manieren van digitale invasie, lijkt de cultuur niet geïnteresseerd in het stoppen van deze praktijken.[x] Uiteindelijk komt de apathie waarschijnlijk voort uit het vertrouwen dat de meesten van ons hebben in onze overheid: We geloven niet echt dat ze de informatie die ze verzamelt zal misbruiken of tegen ons zal gebruiken.

Deze logica gaat echter mank. Ten eerste bestaat de mogelijkheid dat, naarmate de overheid meer controle krijgt, deze gegevens munitie kunnen en zelfs zullen worden tegen sommige mensen. Er is ook de mogelijkheid dat de informatie gecompromitteerd en verkregen kan worden door een derde partij met kwade bedoelingen. Denk ook eens aan de woorden van CIA-klokkenluider Edward Snowden zelf: "Elke grens die je oversteekt... aankoop die je doet... telefoontje dat je pleegt... gsm-mast die je passeert, vriend die je onderhoudt... site die je bezoekt, onderwerpregel die je typt... pakket dat je routeert, is in handen van een systeem waarvan het bereik onbeperkt is, maar de beveiliging niet."[xi] (Dit betekent dat, zelfs voor degenen die zich geen zorgen maken over misbruik van de informatie door de overheid, ze erop vertrouwen dat de database met alle privégegevens nooit zal worden gekraakt). Met smartphones, smart TV's, laptops, tablets en zelfs leesapparaten (die zelfs de snelheid van ons lezen bijhouden) die altijd op of bij ons in de buurt zijn, kan elke beweging die we maken in de gaten worden gehouden. [xii] Elke financiële transactie, van het betalen van rekeningen tot het doen van allerlei aankopen, is traceerbaar, net als alle activiteiten die we via apps uitvoeren, zoals het maken van een ritje met bedrijven als Uber, het laten bezorgen van maaltijden, het zoeken naar recepten en doe-het-zelf-projecten, het ontwerpen van voedingsplannen, het versturen van privé e-mails en sms'jes, het deelnemen aan sociale media door middel van "vind-ik-leuks", en nog veel meer. Omdat onze locaties ook traceerbaar zijn, kan alles waar we naartoe gaan openbaar worden gemaakt. En dankzij nieuwe apps zoals CarSafe, die autoverzekeraars gebruiken om bestuurders met een hoog risico te identificeren, wordt zelfs onze rijstijl onderweg geüpload naar een computerbank voor toekomstig gebruik.[xiii]

Misschien heb je gehoord van een reeks apps die begin 2020 zijn uitgebracht om COVID-19 blootstellingen bij te houden. Sommige werden uitgebracht door digitale fabrikanten, terwijl andere werden verspreid door bronnen op staatsniveau. Ze werkten door iemands locatie te volgen terwijl hij of zij door de dag ging en elke stop te loggen. Degenen die positief testten, werkten de app bij om een melding te sturen naar de smartphones of andere apparaten van iedereen met wie ze de afgelopen dagen in de buurt waren geweest. Veel van deze tracking apps zijn nauwkeurig genoeg om, via wi-fi verbindingen, een locatie te trianguleren tot "in welk gangpad je bent in de supermarkt."[xiv] Dit klinkt voor velen misschien als een geweldig hulpmiddel, en we veronderstellen dat het dat in de juiste context zou kunnen zijn. Maar hoe zit het met andere toepassingen van zo'n app? In de handen van iemand met afwijkende bedoelingen zouden burgers zich met deze technologie letterlijk nergens kunnen verstoppen.

Hoe zou de overheid deze macht kunnen gebruiken als ze er ooit helemaal los mee zou gaan? Naarmate burgers meer controle uit handen geven, worden de risico's op misbruik groter. En als christenen zijn we gedwongen om erop te wijzen dat naarmate ons tak meer gehaat wordt, we niet kunnen negeren wat we lezen in het boek Openbaring, waar we zien dat de Restkerk gedwongen zal worden om ondergronds te gaan. (Noem ons overdreven reactief en apocalyptisch; zeg ons dat we het mis hebben. We zullen bidden dat je gelijk hebt). Maar wie het teken aan de wand ziet, moet zich afvragen wat voor soort agenda er achter de drang zit om burgers over te halen om volgapparatuur te downloaden die niet alleen elke beweging die ze maken in de gaten houdt, maar ook bij wie ze in de buurt zijn en de grootte van elke groep die ze mogelijk ontmoeten. Bovendien, als we het idee omarmen dat het voor ons eigen bestwil is dat we digitaal gevolgd worden, vragen we ons af of er een dag komt waarop zulke maatregelen niet alleen op een apparaat staan dat we bij ons dragen, maar ook in ons lichaam zitten, in een soort chip. Is dit een soort voorbereiding op het nemen van het Merkteken van het Beest?

Schneier lijkt de indruk te hebben dat, mocht de overheid ooit zo'n volgsysteem opleggen, "je zeker in opstand zult komen. Maar...[ze hoeven] niet...[een chip te injecteren] omdat je het vrijwillig doet [via je smartphone] en ze gewoon...de gegevens kopiëren."[xv] Maar zouden we in opstand komen tegen het feit dat we voortdurend in de gaten worden gehouden? George Orwell schetste een beeld van een maatschappij waarin "Big Brother" iedereen voortdurend en onontkoombaar in de gaten hield; zelfs gedachten zelf werden in de gaten gehouden door hun eigen soort politie. In die wereld waren de burgers zo overspannen door de dagelijkse omstandigheden van hun leven en zo in beslag genomen door de voortdurende staat van oorlog, dat ze zich voortdurend lieten onderwerpen.[xvi] Misschien draagt dat bij aan de apathische blik ten opzichte van een dergelijke openlijke controle. Eén ding is echter zeker. Nu de massa's naar de overheid kijken om hun problemen op te lossen en het socialisme zien als het middel waarmee we allemaal een hoopvollere toekomst zullen krijgen, is het toegenomen vermogen om te spioneren zeker één manier om op een dag meer controle af te dwingen.

VOLGENDE: Sociale afstand = sociale schade

Eindnoten

[i] Dobson, James. “Critical Issue #6: Capitalism v. Socialism.” FaithVotes Critical Issues: James Dobson. 2020 Accessed November 6, 2020. https://www.drjamesdobson.org/critical-issue-6-capitalism-v-socialism .

[ii] Eldeas, A. “Why Socialism always Fails.” AEI News. March 22, 2016. Accessed November 6, 2020. https://www.aei.org/carpe-diem/why-socialism-always-fails/#:~:text=Socialism%20does%20not%20work%20because,are%20of%20the%20utmost%20importance.

[iii] Ibid.

[iv] Ibid.

[v] Ibid.

[vi] Johnson, Andy. “Surveillance Society: 7 Ways You’re Being Watched, and Didn’t Know It.” CTV News. June 22, 2013. Accessed November 6, 2020. https://www.ctvnews.ca/sci-tech/surveillance-society-7-ways-you-re-being-watched-and-didn-t-know-it-1.1337075 .

[vii] Ibid.

[viii] Baraniuk, Chris. “Surveillance: The Hidden Ways You’re Tracked.” BBC News. October 26, 2014. Accessed November 6, 2020. https://www.bbc.com/future/article/20141027-the-hidden-ways-youre-tracked .

[ix] Weiler, Lauren. “15 Signs the Government Is Spying on You (and 5 Ways They’re Already Watching You Every Day).” CheatSheet. December 18, 2018. Accessed November 6, 2020. https://www.cheatsheet.com/health-fitness/signs-the-government-is-spying-on-you-and-ways-theyre-already-watching-you-every-day.html/.

[x] Ibid.

[xi] Snowden, Edward. “First Mails to Laura Poitras (Citizenfour).” Genius. 2020. Accessed November 6, 2020. https://genius.com/Edward-snowden-first-mails-to-laura-poitras-citizenfour-annotated .

[xii] Baraniuk, Chris. “Surveillance: The Hidden Ways You’re Tracked.”

[xiii] Ibid.

[xiv] Ibid.

[xv] Ibid.

[xvi] Orwell, George. 1984 . (New York, NY: Harcourt; 1949).

Bron: POWDERKEG: HOW MODERN CONDITIONS ARE PRIMING SOCIETY TO EMBRACE THE BEAST SYSTEM, RIGHT UNDER THE NOSE OF A SLEEPING CHURCH…ARTICLE 20, WILL AMERICA EMBRACE SOCIALISM? » SkyWatchTV