www.wimjongman.nl
KRUITVAT: HOE MODERNE OMSTANDIGHEDEN DE SAMENLEVING KLAARSTOMEN OM HET BEESTENSYSTEEM TE OMARMEN, RECHT ONDER DE NEUS VAN EEN SLAPENDE KERK...ARTIKEL 13, creëer een probleem...presenteer een oplossing
4 februari 2024 door SkyWatch Editor
Een wanhopige tijd had bij velen paniek gezaaid, waardoor ze een idee overwogen dat eerder niet aan hun hoge eisen voldeed.
Inleiding - Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10
Deel 11 - Deel 12
Ik zal nooit vergeten dat eind 2007 de prijzen van tarwe, rijst en gerst omhoog schoten. Op het nieuws werd gespeculeerd over de komst van voedseltekorten op crisisniveau. Er werd gesproken over superinflatie en voedselrantsoenering en ik hoorde mensen Openbaring 6:6 citeren, niet alleen in de kerk, maar ook in openbare gelegenheden: "Een maat tarwe voor een stuiver en drie maten gerst voor een stuiver." Het was een economisch instabiele tijd en gesprekken op het werk, in supermarkten en bankfilialen werden doorspekt met allerlei vermoedens - vooral onder christenen.
Ik had gehoord dat plaatselijke kruideniers begonnen waren met het beperken van het aantal graan- en rijstproducten dat een klant per keer kon kopen, maar toen ik de rantsoenering aan den lijve ondervond, was ik er nog steeds ondersteboven van. Op de een of andere manier werd de ernst van de situatie op dat ene moment duidelijk en ik geloofde meteen dat de berichten over het voedseltekort waar waren. Ik herinner me dat ik de mensen om me heen angstig zag worden; velen begonnen voedsel en voorraden in te slaan. Ik geef toe dat ik tijdens dat seizoen een goed gevulde voorraadkast had. Er is zeker een hongerprobleem in Amerika en de rest van de wereld en het is verstandig om voorbereid te zijn. Toch realiseerde ik me uiteindelijk dat degenen die de paniek aanwakkeren ver van het probleem zelf stonden. En terwijl de tekorten aan bepaalde voedingsmiddelen reëel waren, bleven andere levensmiddelen in gezonde voorraad. Maar ze werden niet onder de aandacht gebracht als een alternatief, wat zou hebben geholpen om de paniek onder het publiek te verminderen (door gebruik te maken van de weglatingstactiek). Tenminste, niet in het begin...
Toen gebeurde het: In januari 2008 kondigde de FDA aan dat het klonen van dieren was goedgekeurd voor gebruik in voedsel en vee. Zoals we eerder in deze serie hebben besproken, was klonen een zeer omstreden onderwerp dat op veel weerstand stuitte en de goedkeuring was in vage bewoordingen geformuleerd. Het antwoord van de regering op de bezorgdheid van de consument was afwijzend en niet specifiek: "'De melk en het vlees van klonen van runderen, varkens en geiten zijn net zo veilig om te eten als het voedsel dat we elke dag eten', zei Randall Lutter van de FDA."[1].
Voor sommigen bracht het klonen morele vragen naar de voorgrond. Maar afgezien van de ethische en morele kwesties, vonden de meeste mensen het idee om iets te eten dat niet op natuurlijke wijze was gekweekt gewoonweg "vreemd". De tegenstanders van het klonen wezen er ook op dat in het laboratorium gekweekte dieren evenveel grondstoffen gebruiken als natuurlijk gekweekte dieren - bovenop de extra kosten die het kloonproces met zich meebrengt. Velen twijfelden daarom aan de ware motieven van deze praktijk. Ze stelden dat klonen om voedsel te creëren onnodig en buitenissig was- helemaal niet kosteneffectief en hielden vol dat het fokken van gezond vee altijd praktischer zou zijn dan het produceren van vlees in een laboratorium, om welke reden dan ook. Voeg daarbij de dubbelzinnigheid van de richtlijnen van de FDA met betrekking tot het proces en veel van de toeschouwers waren gealarmeerd. Een aantal gekwalificeerde, uitgesproken - maar grotendeels ongehoorde - critici noemden het een "enorm, ongecontroleerd experiment op het Amerikaanse volk", waarbij er mogelijk "gevolgen zouden kunnen zijn waar de FDA nog niet naar heeft gekeken die van invloed zouden kunnen zijn op de menselijke gezondheid."[2] Terwijl sommige tegenstanders van het klonen opkwamen, waren anderen gewoon blij om de krantenkoppen weg te zien drijven van het onderwerp voedseltekort, hyperinflatie en mogelijke honger-gerelateerde rellen. Ze waren gewoon blij dat "ze" een manier hadden gevonden om ons allemaal weer te voeden.
Zie je wat daar gebeurde? Stel je voor dat je door de gangpaden van een supermarkt loopt en etiketten ziet met daarop: "Nieuw, verbeterd, gekloond rundvlees!" op de vleesafdeling. Walgelijk. Weinig mensen zouden dat ooit kopen. Dus wat veranderde er? Een wanhopige tijd had bij velen paniek gezaaid, waardoor ze een idee gingen overwegen dat eerder niet aan hun hoge eisen voldeed. En voor degenen die het klonen van vlees voor de massa promoten, bood deze "crisis" een plaats en tijd om het moment aan te grijpen en hun route te bevestigen. Terwijl een groot deel van de bevolking zich in angst opsloot en zich klaarmaakte om "de ramp" van het dreigende voettekort te overleven, diende zich een opening aan waardoor degenen met dubieuze bedoelingen hun alternatieve agenda's naar voren konden brengen. En tegen de tijd dat deze mind-job had plaatsgevonden, waren velen opgelucht toen ze zagen wat ze eerder niet hadden geaccepteerd.
Dit is een terugkerend thema in maatschappelijke trends: Wanneer een idee op tegenslag stuit, wordt het een tijdje teruggetrokken en dan opnieuw geïntroduceerd wanneer het kan worden gepresenteerd als het antwoord op een nijpend probleem. (Dit zal waarschijnlijk een tactiek zijn die gebruikt wordt wanneer het Merkteken van het Beest wordt geïmplementeerd; meer hierover in een toekomstig artikel in deze serie). De makers van het probleem en de oplossing zijn vaak één en dezelfde, met de angstfactor als hun belangrijkste verkoopargument. Je hebt misschien wel eens het gezegde gehoord dat "sommige mensen hun eigen stormen maken en dan boos worden als het regent."[3] Daar zit veel waarheid in. Maar hoe zit het met degenen die regen creëren en vervolgens hun paraplu's komen verkopen? We zouden op onze hoede moeten zijn voor zulke sinistere venters.
Gaslighting
Gaslighting is een van de meest subversieve vormen van manipulatie, omdat de slachtoffers meestal beginnen te twijfelen aan hun eigen perceptie van de werkelijkheid. Ondanks hun instincten die het tegendeel beweren, voelen ze zich meestal machteloos door hun ongeloof in zichzelf. Bij gaslighting wordt er veel gelogen, maar het bedrog is subtiel en wordt gemakkelijk verdraaid om op de waarheid te lijken.
De term "gaslight" komt uit de gelijknamige films uit 1940 en 1944 met een soortgelijk plot: Een man die van plan is zijn vrouw te vermoorden laat haar eerst geloven dat ze haar verstand verliest of een zenuwinzinking krijgt. Er worden voorwerpen verplaatst, de gaslampen lijken uit zichzelf te gaan branden en er doen zich andere vreemde voorvallen voor; de jonge bruid kan deze eigenaardigheden niet verklaren, maar voelt dat zij verantwoordelijk moet zijn. Haar man zit achter deze acties, maar hij veinst onschuld. Hij herinnert de jonge vrouw eraan dat geestesziekten in haar familie voorkomen en suggereert dat zij misschien bezwijkt aan een soortgelijke zwakte. Op een gegeven moment haalt hij een schilderij van de muur, verbergt het en insinueert vervolgens dat zijn bruid het opzettelijk heeft verborgen en vergeten - een manipulatie (naast vele andere) die haar doet twijfelen aan haar realiteit, haar geheugen en haar geestelijke gezondheid. Pas met de hulp van een vertrouwde vriend ontdekt de jonge vrouw het plan van haar man en beseft ze eindelijk dat ze haar grip op de werkelijkheid niet verliest.
Dit soort manipulatie komt vaak voor in gewelddadige relaties, maar ook bij pesten. Het ontwikkelt zich vaak in de loop van de tijd, waarbij de dader in het begin vol lof en complimenten is over het toekomstige slachtoffer. De positieve bevestigingen worden echter langzaam maar zeker geïnfecteerd met "af en toe een hatelijke opmerking... en dan begint het op te lopen. Zelfs de slimste, meest zelfbewuste mensen kunnen meegezogen worden in gaslighting - zo effectief is het."[4] Als de strategie mag escaleren, kan de dader uiteindelijk zelfs beweren dat degene die beduveld wordt iets niet gezien heeft waarvan de persoon weet dat hij of zij het wel gezien heeft, en de laatste zal instemmen, omdat hij of zij denkt dat hij of zij in de war is.
Misschien heb je wel eens iemand gekend die neerbuigend tegen je praat - bijvoorbeeld een gladde pestkop op het werk - maar als je je precies probeert te herinneren wat die persoon zei of deed dat zo beledigend was, kun je het niet aanwijzen. Gaslighters zijn soms zo gladjes dat ze een familielid of collega kunnen vernederen in een kamer vol met andere mensen, en toch kan de stoot onopgemerkt blijven.
Als ze over gaslighters praten, zeggen hun slachtoffers vaak: "Het was niet wat hij zei, het was meer hoe hij het zei. Mensen die de neiging hebben om het beste in mensen te geloven zijn bijzonder kwetsbaar voor dit soort manipulatie, omdat hun neiging om het voordeel van de twijfel te geven hen immobiliseert; ze worden hun eigen ergste vijand. In feite berust de kracht achter deze strategie op het idee dat de slachtoffers hun zekerheid van de werkelijkheid in twijfel gaan trekken en zelfs gaan inzien dat zij zelf aan de basis liggen van het probleem. Als we het voorbeeld gebruiken van een interactie met een neerbuigend persoon, kan een doelwit van deze methode zich gaan afvragen: "Misschien was hij helemaal niet zo; misschien ben ik het die het probleem is. Misschien oordeel ik. Misschien moet ik werken aan zelfverbetering." Zie je hoe snel deze aanpak kan veranderen van een situatie van pesten naar een situatie waarin de aangevallen persoon zijn toevlucht neemt tot zelfverwijt? (Deze dynamiek is wijdverbreid in situaties van huiselijk geweld; vaak accepteert de ene partner de schuld voor het verergeren van het humeur van de ander, waardoor de ander "veroorzaakt" wordt om fysiek uit te halen).
Naast het realiteitsvragende element van deze aanpak is het feit dat het vaak langzaam gebeurt, over een periode van tijd, en gemengd wordt met positieve bekrachtiging, wat nog meer verwarring veroorzaakt. Bijvoorbeeld, misschien geeft de neerbuigende persoon waar we het eerder over hadden je ook af en toe gratuite complimentjes. Gezien de soms minachtende woorden die deze persoon spreekt, geven deze vleiende uitspraken je waarschijnlijk een heel goed gevoel - een mooie opluchting van al het negatieve. Dit, op zijn beurt, versterkt de zelftwijfel: "Hij is niet zo'n slechte kerel; misschien ben ik het probleem ..." Voor velen is het resultaat een verhoogde inspanning om de persoon te behagen uit de wens om het probleem te corrigeren en in de hoop om eindelijk de goedkeuring van de gaslighter te krijgen. Helaas voedt deze reactie vaak een narcistisch of zelfbevredigend aspect van hun eigen persoonlijkheid; dus, pogingen om de andere persoon te behagen voldoen aan nog hogere (hoewel nog steeds subtiele) eisen-en vrede in de relatie wordt nooit gevonden.
Een man kan bijvoorbeeld op een walgende toon tegen zijn vrouw zeggen in de beslotenheid van hun slaapkamer: "Je hebt nieuwe jurken nodig. Je bent zoveel aangekomen sinds de bevalling dat geen enkele jurk je nog goed staat." Waarschijnlijk zou zijn vrouw zich terecht beledigd voelen. Maar later, op een feestje, zou de man kunnen glimlachen en zeggen: "Ik zei net tegen Lily dat ik deze week met haar wil gaan winkelen. Deze opmerking, uit zijn context gehaald en anders gepresenteerd dan eerder, leidt natuurlijk tot een vrolijke en zelfs jaloerse glimlach van Lily's vriendinnen. Maar dit is niet hoe de opmerking haar raakt. Voor haar is het een publieke herinnering aan de wrede realiteit dat haar man haar met zoveel woorden heeft verteld dat ze voor hem niet meer zo aantrekkelijk is als vroeger. Maar als ze aanstoot neemt in het bijzijn van hun vrienden, veinst hij onschuld en zegt: "Ik probeer je alleen maar te verwennen, schat. Je verdient het tenslotte, met al het werk dat je erin gestoken hebt sinds de baby geboren is." (Dit is de meest voorkomende vorm van liegen bij gaslighting: de waarheid verdraaien om te voorkomen dat het slachtoffer zijn eigen argumenten kan onderbouwen).
Dan zullen de aanwezigen Lily ongetwijfeld vertellen hoe gelukkig ze is dat ze een echtgenoot heeft die genoeg om haar geeft om haar te verwennen, en ze zullen opmerken hoe gelukkig ze is dat hij, in tegenstelling tot hun echtgenoten, bereid is om met haar te gaan winkelen. Maar als haar man later die week met haar gaat winkelen, voelt ze zich ellendig, ze voelt zich dik of lelijk bij alles wat ze past en ze kiest geen kleren op basis van haar eigen voorkeuren. In plaats daarvan zoekt ze iets - om het even wat - waarin hij denkt dat ze mooi is, in de hoop eindelijk zijn goedkeuring te krijgen en de problemen in hun relatie op te lossen. Waarschijnlijk ziet ze haar eigen fysieke lichaam na de bevalling als het probleem; ze kan daarop reageren met zelfkritiek - een misplaatste poging om verlichting te krijgen. In plaats van de gaslighting te zien voor wat het is, kan ze zich wenden tot diëten en lichaamsbeweging voor hulp, maar ze kan ook beginnen aan een gevaarlijke onderneming in gedragingen die leiden tot eetstoornissen.
Op grote schaal komt gaslighting dagelijks voor in onze samenleving, hoewel het er iets anders uit kan zien dan het voorbeeld van de man/vrouw dat hier wordt gegeven. Het eerste belangrijke symptoom van gaslighting is dat de cultuur lijkt te zweven in een staat van constante twijfel over de realiteit. Bijvoorbeeld, bijna iedereen zal tegenwoordig toegeven - zelfs lachend - dat ze niet zeker weten welk nieuws waar is en wat nep. Maar dit is geen grapje. Denk eens aan de implicaties van een bevolking die er zo aan gewend is geraakt om voorgelogen te worden dat zelfs openbare nieuwszenders worden gezien als mensen die bewust valse informatie geven, en dit wordt passief geaccepteerd. Denk eens aan het feit dat kandidaat Hillary Clinton in 2016 tegelijkertijd mogelijk op weg was naar de gevangenis of het presidentschap! Hoe zijn we in een wereld beland waar dezelfde persoon beide mogelijke toekomsten tegelijk tegemoet kan zien? Onze bevolking weet niet meer wat echt is en wat niet. Verkiezingen van welke aard dan ook voelen voor velen aan als poppenkast die wordt opgevoerd om een publiek tevreden te stellen dat nooit echt controle zal hebben over de uitkomst. Het selectief weglaten van details in nieuwsberichten zorgt ervoor dat we ons afvragen of gebeurtenissen of beschuldigingen tegen ambtenaren wel echt worden weergegeven. En in het midden zit de massa, die probeert te ontcijferen wat er in de wereld om hen heen werkelijk gebeurt.
Nieuwszenders liegen en we nemen het voor lief. Ambtenaren liegen en we accepteren het met berusting. We horen over organisatorische corruptie en we halen onze schouders op, niet verbaasd. Bankiers handelen op onze kosten, maar we schudden ons hoofd en gaan door met onze dagelijkse bezigheden. We verwachten onwaarheden van politici van alle rangen en standen. Leraren en, helaas, zelfs veel predikanten praten uit beide kanten van hun mond en de oplettende bevolking is zich ervan bewust geworden dat als het op de publieke arena aankomt, niets als echt kan worden gezien.
Zoals we al aanstipten in het voorbeeld van de man die zijn vrouw belazert, resulteert dit soort manipulatie vaak in de bereidheid van het slachtoffer om zichzelf te verbeteren om het probleem op te lossen. Gaslighting werkt echter een beetje anders wanneer het wordt gebruikt op de massa. Een van de redenen is dat er geen enkele entiteit is om te sussen en de goedkeuring van te krijgen (tot de manifestatie van de Antichrist; daarover later meer). Dus degenen die bijna alle machthebbers wantrouwen, beginnen hun aandacht te verleggen van politici, organisaties, instellingen, heersers en - helaas voor degenen die in de steek zijn gelaten door religieuze leiders - zelfs God, en richten hun aandacht op oorzaken. Per slot van rekening laten mensen je in de steek, toch? Maar doelen zijn de moeite waard. Om te repareren wat kapot is, kijken veel mensen naar een wereld die hulp nodig heeft en zoeken ze naar een plek om goed zaad te zaaien.
Begrijp dat dit een goede zaak kan zijn. Ons verlangen om dingen beter te maken - in onze relaties of in de wereld om ons heen - is een weerspiegeling van het feit dat we naar het evenbeeld van God zijn gemaakt. Toen Hij Adam de heerschappij over de aarde gaf en het eerste paar de opdracht gaf om vruchtbaar te zijn en zich te vermenigvuldigen (Genesis 1:26-28), nodigde Hij de mensheid uit om het creatieve en voedende proces dat Hij tijdens de eerste zes scheppingsdagen in gang had gezet, te herhalen (Genesis 2:2). Ons verlangen om te "repareren" wat er mis is in de wereld is door God gegeven en voorbestemd. In feite is deze aangeboren, drijvende behoefte uiteindelijk het verlangen naar verlossing; we willen het ontbrekende deel van onze ziel vinden waardoor we tot God aangetrokken kunnen worden.
Helaas kan dit verlangen, net als in het voorbeeld van de gaslightende man en zijn vrouw, uitgebuit worden, en dat gebeurt ook vaak. Velen geven hun hart, handen, tijd en middelen aan doelen die ze de moeite waard vinden, maar die hen uiteindelijk uitbuiten. In zulke gevallen kunnen gepassioneerde, oprechte mensen de zoektocht naar waarheid, gerechtigheid en wereldverbetering beginnen met een onbevangen ijver. Helaas kan het enthousiasme van activisme dan soms het onderscheidingsvermogen overstemmen en, afhankelijk van het doel, kunnen onoplettende mensen zich op een wagen bevinden die op weg is naar een destructieve bestemming.
VOLGENDE: Gekaapte passies en vertroebelde waarheid
Eindnoten
[1] “FDA Approves Cloned Meat for Consumption,” January 16, 2008. ABC News Online. Last accessed April 19, 2017, http://abcnews.go.com/GMA/OnCall/story?id=4142120&page=1 .
[2] Ibid.
[3] Rodenhizer. Samuel. “Some People Create Their Own Storms and Then Get Mad When It Rains.” Quotation Celebration. August, 24, 2018. Accessed November 6, 2020. https://quotationcelebration.wordpress.com/2018/08/24/some-people-create-their-own-storms-and-then-get-mad-when-it-rains-unknown/ .
[4] Sarkis, Stephanie. “11 Warning Signs of Gaslighting.” Psychology Today . January 22, 2017. Accessed November 6, 2020. https://www.psychologytoday.com/us/blog/here-there-and-everywhere/201701/11-warning-signs-gaslighting.