Israël zegenen, bidden voor Jeruzalem
Door: Shira Schechter 14 augustus 2024
De diepe band tussen het volk Israël en het land Israël is een eeuwige band die deel uitmaakt van de essentie van het Joodse volk. In tegenstelling tot andere verbannen volkeren die assimileren en hun voorouderlijke thuislanden vergeten, is het volk Israël nooit vergeten waar het vandaan komt of waar het naar terug verlangt. Al meer dan 2000 jaar onderhouden zij door gebed, ritueel en traditie een ononderbroken band met het land Israël en de hoofdstad Jeruzalem. De Bijbel zelf spreekt op bijna elke bladzijde over deze fundamentele en eeuwige band tussen het volk en het land Israël. Daarom betekent Israël zegenen meer dan het Joodse volk steunen - het houdt ook in dat we ervoor zorgen dat het Joodse volk de controle over hun land behoudt en vreedzaam kan leven in het land Israël en zijn eeuwige hoofdstad Jeruzalem.
Dit idee wordt prachtig weergegeven in het lied “Blessed” van de Israëlische muzikant en componist Yair Levi. Levi haalt zijn inspiratie uit het bijbelvers Genesis 12:3, waar God belooft hen te zegenen die Israël zegenen:
וַאֲבָרֲכָה מְבָרְכֶיךָ וּמְקַלֶּלְךָ אָאֹר וְנִבְרְכוּ בְךָ כֹּל מִשְׁפְּחֹת הָאֲדָמָה׃
Ik zal zegenen wie u zegenen en vervloeken wie u vervloekt; en alle geslachten der aarde zullen zich door u zegenen.”
Genesis 12:3
Het refrein van het lied herhaalt deze goddelijke belofte en onderstreept de universele zegeningen die door de kinderen van Israël stromen. Maar in de laatste strofe van het lied maakt Levi een verschuiving en citeert Psalm 122 als hij zegt: “We zullen liefhebben wie Hij liefheeft, bij Hem staan en ‘bidden voor de vrede van Jeruzalem’.” Dit verband tussen het zegenen van Israël en het bidden voor Jeruzalem weerspiegelt de intrinsieke band tussen het volk en het land. Gods belofte om hen te zegenen die Israël zegenen is niet alleen een oproep om achter het Joodse volk te staan, maar ook een oproep om hun recht op hun land en op Jeruzalem te ondersteunen, dat al duizenden jaren het spirituele, religieuze en nationale centrum van het Joodse leven is.
De band tussen de kinderen van Israël en het land Israël is niet incidenteel maar fundamenteel. Deze band is een voortdurende, levende relatie die gevierd en herdacht wordt in Joodse rituelen en tradities. Het feit dat het Joodse volk 2000 jaar lang heeft gebeden voor hun terugkeer naar Jeruzalem, zonder ooit de hoop te verliezen of hun identiteit op te geven, is ongeëvenaard in de menselijke geschiedenis.
De viering van Tisha B'Av, een dag van rouw om de verwoesting van de Eerste en Tweede Tempel in Jeruzalem, is een krachtige uitdrukking van deze verbondenheid. Zelfs in de diepste ballingschap is het Joodse volk Jeruzalem nooit vergeten. De stad, hoewel klein, heeft een immense betekenis als de plaats van waaruit de Goddelijke Aanwezigheid nooit verbannen is geweest, zoals de middeleeuwse Joodse filosoof Maimonides opmerkte, en de plaats waar ze al 2000 jaar naar terugverlangen.
De gebeden, rituelen en gewoonten van het Jodendom bevestigen voortdurend de centrale rol van Jeruzalem in het Joodse leven, of het nu is door het gezicht naar Jeruzalem te richten tijdens het gebed, het breken van een glas op een bruiloft ter nagedachtenis aan de verwoesting van de Tempel, of de hoopvolle verklaring aan het einde van de Pesach Seder, “Volgend jaar in Jeruzalem!”.
De blijvende hoop die het Joodse volk door eeuwen van ballingschap heeft gesteund, wordt prachtig uitgedrukt in het verhaal uit de Talmoed van de grote wijze Rabbi Akiva, die, staande op de Scopusberg en starend naar de ruïnes van de Tempel, ervoor koos om te lachen in plaats van te huilen. Rabbi Akiva's optimisme kwam voort uit zijn geloof in de profetie van Zacharia, die de wederopbouw en restauratie van Jeruzalem voorzag, een stad waar opnieuw vrede zou heersen en de geluiden van spelende kinderen de straten zouden vullen. Zoals Rabbi Akiva zei, toen de profetieën van vernietiging eenmaal waren uitgekomen, was hij er zeker van dat de profetieën van verlossing en vernieuwing ook zouden uitkomen.
Het volk van Israël heeft nooit afstand gedaan van zijn aanspraak op Jeruzalem, noch van zijn geloof in de verlossing, en hun terugkeer naar de stad na de Zesdaagse Oorlog in 1967 was de vervulling van oude profetieën. Rabbijn Jonathan Sacks dacht na over deze gedenkwaardige gebeurtenis en erkende dat het hun standvastige geloof was dat het Joodse volk had teruggebracht naar hun heilige stad en dat datzelfde geloof ooit zou leiden tot de volledige herbouw van Jeruzalem.
Israël zegenen is daarom deze eeuwige verbondenheid bevestigen. Het is achter het Joodse volk staan in hun recht op hun land en bidden voor de vrede van Jeruzalem, het hart van dat land. In een wereld waarin pogingen worden ondernomen om de geschiedenis te herschrijven, de Joodse band met Israël te ontkennen en het volk Israël delen van Jeruzalem en de rest van het Bijbelse hartland af te nemen, is het cruciaal om te onthouden dat deze fundamentele band al duizenden jaren ononderbroken is. Moge de dag snel komen waarop de wereld het Joodse recht op Jeruzalem en de rest van Israël erkent, en moge er vrede heersen in deze heilige stad, zoals voorspeld in de Schriften.
Zoals Yair Levi zo mooi zingt, gaat het zegenen van Israël niet alleen over het steunen van het volk, maar ook over het omarmen van de diepe, goddelijke band tussen het volk en hun eeuwige hoofdstad. Het is “bidden voor de vrede van Jeruzalem.”
שַׁאֲלוּ שְׁלוֹם יְרוּשָׁלָ ִם יִשְׁלָיוּ אֹהֲבָיִךְ׃
Bid voor het welzijn van Yerushalayim; “Mogen zij die U liefhebben in vrede zijn.
Psalmen 122:6
Het toestaan van een Palestijnse terreurstaat in het hart van Israël zou de Joodse Staat vernietigen.
Keep God's Land is toegewijd aan het versterken en verdedigen van Israëls recht op zijn bijbelse hartland, met als uiteindelijk doel Israëlische soevereiniteit over Judea en Samaria. Leer vandaag nog meer over deze ongelooflijke missie!
Shira Schechter is de inhoudsredacteur voor TheIsraelBible.com en Israel365 Publications. Ze behaalde master's in zowel Joods Onderwijs als Bijbel aan de Yeshiva Universiteit. Ze gaf acht jaar les in de Hebreeuwse Bijbel op een middelbare school in New Jersey voordat ze in 2013 met haar gezin Aliyah maakte. Shira kwam kort na haar verhuizing naar Israël bij de staf van Israel365 en leverde een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling en publicatie van The Israel Bible.
Bron: Blessing Israel, Praying for Jerusalem – The Israel Bible