Israël!

John Bellam 2 september 2024

Bijna 20 eeuwen lang waren de profetische tekenen van Christus' wederkomst zo zeldzaam en sporadisch dat ze leken op een verdwaalde regendruppel die uit een meestal heldere hemel viel. Er was iets voelbaar, maar niemand wist zeker wat het was, omdat de omstandigheden in de atmosfeer er niet op wezen dat er regen op komst was. Vanaf ongeveer 1897 begonnen de profetische wolken zich echter overvloediger samen te pakken en nu, in 2024, wordt de wereld getroffen door tekenen van de eindtijd die zo krachtig zijn dat ze meer lijken op meteorenregens dan op regenbuien. Wat was de aanleiding voor deze eindtijd-explosie van tekenen? Hoe kunnen we er zeker van zijn dat wat we zien de vervulling is van de profetieën van de laatste dagen in de Bijbel? Het antwoord kan in één woord worden samengevat. ISRAËL!

DE SOEVEREINITEIT VAN GOD

Wat we moeten begrijpen om de hele geschiedenis en de hele Bijbel en zelfs het doel van Israël in de juiste context te kunnen begrijpen, is dat God volledig soeverein is. Niets in het verloop van de geschiedenis gebeurt toevallig. Ik kijk naar de mensheid en onze wereld door de tijd heen zoals ik kijk naar het aquarium van mijn dochter dat ze had toen ze nog een kind was. We besloten wanneer we het zouden kopen en inrichten. We kozen de vissen die in het aquarium zouden gaan. We kozen het kleurrijke decor en de decoratieve stenen in het aquarium. We voerden de vissen en maakten de tank schoon als dat nodig was. We hadden altijd de volledige controle over die tank en die vissen. En toen de dag kwam dat we besloten de tank en de vissen aan iemand anders te verkopen, kozen we de dag en het tijdstip.

In de tank waren de vissen zich misschien niet van ons bewust. Ze konden vrij rondzwemmen en eten wanneer ze wilden en genieten van de kleine grotten en kastelen die we in hun wereld hadden geplaatst. Ze konden genieten van andere vissen en een leuk vissenleven leiden zonder zich zorgen te maken over iets buiten de bak. Maar de realiteit was dat wij die vissen en hun wereld volledig in onze handen hadden en dat wij elk aspect van hun leven en toekomst beheersten. Ze wisten het alleen niet en het kon ze ook niet schelen.

Zo is de geschiedenis. God heeft alles gepland en onderhoudt alles. We hebben vrijheid, maar de vrijheden die we hebben zijn alleen binnen de parameters en grenzen van de wereld waarin God ons heeft geplaatst. Hij voorziet in ons en geeft ons adem en telt onze dagen zodat Hij ons einde kent van ons begin, zelfs als wij dat niet weten. Het is precies dezelfde situatie met de Israëlische natie.

God schiep de mensheid voor Zijn welbehagen en voor Zijn doeleinden. Hij deed hetzelfde met Zijn schepping van Israël.

Hoewel het vandaag de dag geen populair concept is binnen de Arminiaanse Kerk, God schept het goede en brengt onheil. Hij schept goed omdat Hij goed is en Hij wil Zijn schepping zegenen met alle vreugde en zegeningen die Hij over hen kan uitstorten.

(Gen 1:31 a) “Toen zag God alles wat Hij gemaakt had, en voorwaar, het was zeer goed.”

Maar... Hij is ook degene die rampen creëert omdat dat nodig is om Zijn eigenzinnige schepping te disciplineren en ook om de geschiedenis naar het vooraf bepaalde einde te leiden.

(Jesaja 45:7) “Ik vorm het licht en schep duisternis, Ik maak vrede en schep rampspoed; Ik, de HEER, doe al deze dingen.”

Nu wil dit niet zeggen dat alle slechte dingen die gebeuren komen omdat God ze orkestreert. Zeker niet. Er is zonde die in dit tijdsbestek mag bestaan met een reden. Het heeft zijn doel. En God staat het toe voor een korte periode vergeleken met de eeuwigheid en die reden is in een notendop zo dat God Zijn Zoon kan eren, een bruid van trouwe verloste mensen kan creëren voor Zijn Zoon en door Gods toelaten van de zonde stelt het Hem in staat om al Zijn verbazingwekkende kwaliteiten te tonen die we nooit zouden kennen zonder het korte bestaan van de zonde. Toch zegt de Bijbel dat God niet de auteur van de zonde is.

(Jakobus 1:13 ) “Laat niemand zeggen wanneer hij verzocht wordt: ‘Ik word verzocht door God’, want God kan niet verzocht worden met kwaad en Hijzelf verleidt niemand”.

Er is ook een kwaadaardig rijk dat door Satan wordt geleid en dat erop uit is om te doden en te schaden.

(1 Petrus 5:8) “Wees nuchter, wees alert. Uw tegenstander, de duivel, sluipt rond als een brullende leeuw, op zoek naar wie hij kan verslinden.”

Toch hebben de zonde en het satanische rijk een doel dat allemaal past in de perfecte soevereiniteit van Gods uiteindelijke plan:

Hoe zouden we bijvoorbeeld kunnen weten wat barmhartigheid is zonder dat God die toont aan zondaars in een onvolmaakte wereld? Hoe zouden we kunnen weten wat Gods toorn is als er geen gevallenen waren om Zijn toorn te ontvangen? Hoe zouden we Gods genade kunnen ervaren zonder dat de zonde ons verhindert om Gods zegeningen te verdienen? Hoe zouden we de liefde van Christus kunnen doorgronden zonder het kruis waar onze Heer willens en wetens voor onze zonde betaalde? Hoe zouden we Gods macht kunnen zien om het kwaad volledig te vernietigen zonder het zondige koninkrijk van Satan? De zonde heeft een reden, net als de tegenstander. En omdat de zonde in ons is en Satan in de wereld is, is er kwaad dat God niet creëert, maar dat Hij toestaat voor een doel. Maar vergis je niet, het bestaat allemaal en wordt toegestaan door Gods soevereine keuze en het zal volledig worden geëlimineerd wanneer Hij het woord zegt.

Ik breng dit allemaal naar voren omdat, terwijl deze wereld uit de hand lijkt te lopen en volkomen gek lijkt te worden, het precies de plaats is die God wist dat het zou zijn in het jaar van onze Heer 2024 na Christus. God wist niet alleen dat het zo zou zijn, maar Hij plande het ook zo. Hij plande het einde van deze wereld al voordat Hij hem schiep. Hoe weten we dat? Omdat Hij ons dat precies heeft verteld in Zijn Woord!

BELOFTE VAN EEN REDDER

In Genesis 3:15 (vlak nadat de zonde de hof van Eden binnenkwam) beloofde God de mensheid dat Hij een Verlosser zou sturen om Satan te verslaan en de vloek die God op de wereld had gelegd ongedaan te maken!

“En Ik zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw en tussen uw nageslacht en het hare; hij zal uw hoofd vermorzelen en gij zult zijn hiel slaan.”

We weten dat deze Verlosser Jezus Christus was en we weten ook dat dit geen plan was dat God in een opwelling bedacht nadat de mens ervoor had gekozen om te zondigen, maar dat God dit had gepland voordat de mensheid was geschapen. Openb. 13:8 zegt dat de hele wereld het beest zal aanbidden tijdens de Verdrukking omdat zij niet geschreven stonden in het boek van het Lam dat gedood werd VOORDAT de grondvesten van de wereld door God werden gelegd.

Openb. 13:8 “Allen die op de aarde wonen, zullen hem aanbidden, van wie de namen niet geschreven staan in het Boek des Levens van het Lam dat geslacht is vanaf de grondlegging der wereld.”

Dit betekent dat God al voor de schepping van de mens plande dat Christus de wereld zou redden. Dat is ware soevereiniteit, mijn vrienden! God heeft de controle. En omdat Hij de touwtjes in handen heeft, laat Hij zijn plan niet aan het toeval over of reageert Hij simpelweg als het nodig is. Hij is een precieze God en Zijn soevereine Voorzienigheid beweegt zich voortdurend door de Geschiedenis om Zijn Goddelijke Wil te vervullen, ondanks onze vrijheid. Nogmaals, net als de vissen in het aquarium hebben we vrijheid, maar het is allemaal onder de auspiciën van Gods volledige soevereine heerschappij over de geschiedenis.

DE FAMILIE VAN DE VERLOSSER

Omdat God al voor de grondlegging van de wereld wist dat Jezus moest komen, wist Hij ook uit welke bevolkingsgroep Jezus zou komen. De familie van een man met de naam Abraham.

(Gen 12:1-4a) “De Heer zei tegen Abram: ”Ga uit je land, je volk en je vaders familie naar het land dat Ik je zal wijzen.
2 “Ik zal je tot een groot volk maken en je zegenen; ik zal je naam groot maken en je zult tot zegen zijn.
3 Wie jou zegent, zal ik zegenen, en wie jou vervloekt, zal ik vervloeken; en alle volken op aarde zullen door jou gezegend worden.”
4 Dus ging Abram, zoals de Heer hem gezegd had; ”

Dit is waar velen in het kerkelijk tijdperk een verkeerde afslag nemen in hun begrip van onze wereld. God belooft hier om Abraham te zegenen door middel van de grote natie die hij zou verwekken. Die natie is Israël, waar we dieper op in zullen gaan. God belooft hier ook om alle mensen van de wereld (zowel Joden als niet-Joden) te zegenen door Abrahams geloof, wat inderdaad ook de Kerk omvat.

(Jesaja 49:6-7) “Het is te klein voor u om mijn dienaar te zijn, om de stammen van Jakob te herstellen en die van Israël terug te brengen die ik bewaard heb. Ik zal u ook tot een licht voor de heidenen maken, opdat mijn heil reikt tot aan de uiteinden van de aarde.”

Maar ... de belofte om de wereld te zegenen betekent niet dat God de grote natie die Hij uit Abraham schiep zal vervangen. Het betekent dat de zegeningen voor die natie zich door de wereld zullen verspreiden naar alle volkeren en zo zal Abraham de ontvanger zijn van nakomelingen zo talrijk als de sterren aan de hemel. fysieke nakomelingen van zijn kinderen de Joden; en geestelijke nakomelingen door zowel Joden als niet-Joden in de Kerk.

God ging verder met het beschrijven van de gebeurtenissen die de fysieke afstammelingen zouden initiëren:

(Gen 15:4-5) “Toen kwam het woord van de Heer tot hem: “Deze man (een knecht in zijn huishouden) zal uw erfgenaam niet zijn, maar een zoon van uw eigen vlees en bloed zal uw erfgenaam zijn.” Hij nam hem mee naar buiten en zei: “Kijk naar de hemel en tel de sterren, als je ze kunt tellen.” Toen zei hij tegen hem: “Zo zullen ook jouw nakomelingen zijn.”

De moslimwereld kaapt deze belofte graag weg, net zoals een groot deel van de kerk dat doet. Zij beweren dat de zoon van Abraham die de beloften zou erven Ismaël zou zijn, omdat hij de eerste zoon van Abraham was, hoewel niet van Sarah. Maar God rekent ook specifiek af met dat bezwaar.

(Gen. 17:15-19) “God zei ook tegen Abraham: ”Wat Sarai, je vrouw, betreft: je mag haar niet langer Sarai noemen, maar haar naam zal Sarah zijn. Ik zal haar zegenen en zal je zeker een zoon van haar geven. Ik zal haar zegenen zodat zij de moeder van volken zal zijn; koningen van volken zullen uit haar voortkomen.” Abraham viel met zijn gezicht naar beneden, hij lachte en zei tegen zichzelf: “Zal er een zoon geboren worden voor een man van honderd jaar oud? Zal Sara een kind baren op negentigjarige leeftijd?” En Abraham zei tegen God: “Kon Ismaël maar leven onder uw zegen!” Toen zei God: “Ja, maar uw vrouw Sara zal u een zoon baren en u zult hem Isaak noemen. Ik zal mijn verbond met hem sluiten als een eeuwig verbond voor zijn nageslacht na hem.”

De beloften zouden niet komen door Abrahams zoon Ismaël, verwekt door menselijke planning (hoewel God hem ook zou zegenen met naties), maar zouden komen door Izaäk.

(Genesis 21:1-3) “De Heer nu was genadig voor Sara zoals Hij gezegd had, en de Heer deed voor Sara wat Hij beloofd had. Sara werd zwanger en baarde Abraham een zoon op zijn oude dag, precies op het moment dat God het hem beloofd had. Abraham gaf de naam Isaak aan de zoon die Sara hem baarde.”

(Genesis 21:12b) “...Luister naar wat Sara u vertelt, want door Izaäk zal uw nageslacht worden gerekend.”

Als God nu wist welke man Hij moest roepen die deze nieuwe natie zou vormen, en Hij wist welk kind degene zou zijn die de lijn zou voortbrengen die de Verlosser van Gen 3:15 in de wereld zou brengen, zouden de toekomstige kinderen van Abraham door Izaäk dan op een minder precieze manier gekozen zijn? Nauwelijks!

-God koos de als tweede geborene, Jakob, als erfgenaam boven zijn oudere broer Esau, die Jakob zijn geboorterecht verkocht.
-God gaf Jakob een nieuwe naam, “Israël”, en maakte van zijn 12 zonen de vaders van de eeuwige stammen van Israël.
-God stond toe dat één van Jakob's zonen, Jozef, door zijn broers als slaaf in Egypte werd verkocht om de familie door een zware hongersnood te redden.

Jozef klom op tot de tweede man in Egypte (2e na de Farao) en zijn goddelijke wijsheid redde de mensen in de regio. Maar na 400 jaar waren de Joden in Egypte slaven geworden van de daaropvolgende Farao's, die bang waren voor het groeiende aantal kinderen van Israël. Het volk schreeuwde het uit en God liet Mozes opstaan om hen te bevrijden.

God had dit alles ook voorzien en had Abraham zelfs precies dit verteld toen Hij hem al het land toonde dat aan zijn Israëlische nakomelingen zou toebehoren.

(Gen 15:13) “God zei tegen Abram: ”Weet zeker dat jouw nakomelingen vreemdelingen zullen zijn [tijdelijk zullen wonen] in een land (Egypte) dat niet van hen is, waar ze vierhonderd jaar lang slaven en verdrukten zullen zijn.”

Mozes beantwoordde de oproep en leidde de Israëlische slaven naar de vrijheid op weg naar het beloofde land dat God eerder aan Abraham had gegeven voor zijn uitverkoren nakomelingen (lees Genesis 15).

Op weg naar hun nieuwe thuis kregen de 12 stammen de Wet en een offersysteem om te volgen om hun zondige staat steeds voor zich te houden (als wetsovertreders) en om hun behoefte aan een Offer te zien dat hun voortdurende zonde zou wegnemen. (De voortdurende behoefte aan eindeloze dierenoffers was nodig omdat geen enkele de zonde werkelijk kon wegnemen. Ze konden alleen maar wijzen op de noodzaak van een laatste waardig offer waarin God zou voorzien.)

De behoefte aan een laatste offer dat de mensheid zou redden en Gen 3:15 zou vervullen werd ook afgebeeld voor Abraham in Gen 22 toen God hem vertelde Izaäk te offeren, maar vervolgens een ram met een doornenkop in Izaäk's plaats stelde. De woorden van de engel “God zal voor het offer zorgen” waren onze eeuwige aanwijzing dat de Messias dat offer zou zijn en degene was naar wie het komende Joodse offersysteem zou verwijzen. Het wees ook op de plaatsvervangende verzoening die Christus zou verschaffen toen Hij eenmaal gekruisigd was als plaatsvervanger voor zondaars die in Hem zouden geloven.

Na een paar omwegen kwamen de 12 stammen uiteindelijk zo'n 40 jaar na hun vertrek uit Egypte in hun beloofde land en begon God via een reeks rechters en vervolgens koningen en profeten, via onwaarschijnlijke wendingen en zelfs een tijdelijke verbanning uit hun land, de geschiedenis te leiden naar het rendez-vous met de Verlosser van de mensheid ... Jezus Christus!

DE PROFETIEËN VAN HET OUDE TESTAMENT

Het Oude Testament staat vol met profetieën die de kenmerken schetsen van degene die de verlosser zou zijn. Ze beschrijven in detail waar Hij geboren zou worden. (Micha 5:2) Dat Zijn moeder een maagd zou zijn (Jesaja 7:14) en Zijn vader God zou zijn (2 Sam 7:14). Dat Hij van eeuwigheid geleden is. (Jesaja 9:6-7) Hij zou lijden en sterven bij Zijn eerste bezoek (Jesaja 53) maar Hij zou een tweede keer komen om een 1000-jarige heerschappij op aarde te vestigen waarover Hij Koning zou zijn. (Hosea 6:2)

De profetieën zijn talrijk en zeer specifiek. En hier komen we bij het belangrijkste punt van dit hele artikel. De komst van de Messias was vanaf het begin gepland. Zijn tweedelige missie was om A) de zonde geestelijk te overwinnen tijdens Zijn eerste bezoek en B) de wereld fysiek te veroveren tijdens Zijn tweede bezoek. De eerste komst was om de wereld te redden van haar verloren staat. De tweede komst zal zijn om de verloren wereld te oordelen, Israël te redden en een koninkrijk op te richten waarover Hij zal heersen als Koning van de wereld die de aarde zal herstellen in de staat van Eden. Alle profetieën van deze beide bezoeken zijn vervat in de profetieën van de Joodse profeten en ze moeten allemaal voor 100% uitkomen, anders was God duizenden jaren geleden niet helemaal eerlijk tegenover de natie Israël, wat onmogelijk is.

(Numeri 23:19) “God is geen mens, opdat Hij liegen zou; noch de zoon des mensen, opdat Hij berouw zou hebben; heeft Hij gezegd, en zal Hij het niet doen? of heeft Hij gesproken, en zal Hij het niet goed maken?”

Denk aan de eerdere punten over Gods soevereiniteit. Velen zullen zeggen dat God voorwaardelijke beloften deed aan Israël en dat zij faalden in hun trouw, dus veranderde God het plan. Uh, dat is volkomen belachelijk. God kende de uitkomst voordat Hij Zijn beloften aan Israël deed. En Zijn uitkomsten worden altijd gestuurd door Zijn voorzienigheid zodat Zijn wil uiteindelijk gedaan wordt. God maakte de wet omdat het Zijn heilige standaard stelde. We overtreden allemaal die wet, maar dat betekent niet dat God ons in de steek laat. Hij maakte een manier voor de verloren mensheid om gered te worden ondanks onze wetsovertredingen. Die manier is door Zijn Zoon Jezus Christus, die elke jota en tittel van de wet namens ons heeft vervuld.

(Matteüs 5:17)
“Denk niet dat Ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen; Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze te vervullen.

En als Hij de Wet in onze plaats heeft vervuld om onze plaatsvervanger te zijn voor zowel verzoening van zonde als toerekening van gerechtigheid bij Zijn eerste komst ... dan zal Hij ook al het Geschreven Woord met betrekking tot Zijn wereldwijde Heerschappij en Koningschap over Israël vervullen bij Zijn tweede komst.

(Matteüs 5:17-18 )
“Want voorwaar, Ik zeg u: Totdat hemel en aarde vergaan, zal er niet één jota of één tittel van de wet verdwijnen, totdat alles volbracht is.”

En ... als dit allemaal waar is, en dat is het, dan betekent dit dat Israël nog steeds een gegarandeerde datum met een bestemming heeft als de weldoener Jezus terugkeert om op de troon van David in Jeruzalem te regeren als Koning van een machtige vernieuwde Israëlische natie. Natuurlijk weet de vijand dit en probeert hij de Joden al duizenden jaren te vernietigen om te voorkomen dat de tweede komst van Christus plaatsvindt en dat Gods Woord in vervulling gaat.

VERWARRING OVER ISRAËL

Hoe is het dan zo verwarrend geworden over het belang van Israël en het doel van Jezus' tweede komst? Wel, om verschillende redenen. Hier zijn er een paar:

A) Mensen begrijpen de aard van de twee profetieën verkeerd. Ze zien het als één gebeurtenis wanneer de twee noodzakelijke bezoeken van de Messias in één passage worden verpakt.

Voorbeeld: Jesaja 61:1-4

1 “De Geest van de soevereine Heer is op mij, omdat de Heer mij gezalfd heeft om goed nieuws aan de armen te verkondigen. Hij heeft mij gezonden om gebroken harten te verbinden, om gevangenen vrijheid te verkondigen en gevangenen bevrijding uit de duisternis,
2 om het jaar van de gunst van de Heer en de dag van de wraak van onze God te verkondigen, om allen die treuren te troosten,
3 en te zorgen voor hen die treuren in Sion - om hun een kroon van schoonheid te geven in plaats van as, vreugdeolie in plaats van rouw en een lofgewaad in plaats van een geest van wanhoop. Zij zullen eiken der gerechtigheid worden genoemd, een aanplanting van de Heer om zijn luister te tonen.
4 Zij zullen de oude ruïnes herbouwen en de lang verwoeste plaatsen herstellen; zij zullen de verwoeste steden vernieuwen die generaties lang zijn verwoest.”

Jezus vervulde het eerste deel van deze passage bij Zijn eerste komst. Die vervulling eindigde in vers 2 met de woorden “om het jaar van de gunst van de Heer te verkondigen ...”. Jezus zelf las deze passage voor aan de menigte in Zijn geboortestad Nazareth in Lucas 4:14-21 en zij probeerden Hem te stenigen omdat Hij duidelijk verkondigde dat Hij de Messias was. Maar ... Hij maakte de lezing niet af omdat de rest van deze passage gaat over Zijn tweede komst nadat Israël eeuwenlang is gedecimeerd en moet worden teruggeroepen naar hun land om de natie te herstellen. Het kon duidelijk niet gaan over de terugkeer uit Babylon, want dat gebeurde eeuwen voordat Jezus kwam. Dit gaat over Zijn tweede komst nadat Israël voor de tweede keer naar hun land is teruggekeerd. Maar het is samengevoegd met een profetie over Zijn eerste incarnatie die verkeerd begrepen wordt door de Joden.

B) Israël begrijpt de dubbele rol van de Messias verkeerd.

De Joden hebben lang op hun Messias gewacht en wachten vandaag de dag nog steeds. Dat komt omdat zij ervoor kozen om zich vast te klampen aan hun offersysteem (dat nooit echt kon redden) als hun rechtvaardiging en alleen een Messias wensten die zou zijn als David, die een politieke koning zou zijn en Israël zou bevrijden van hun vijanden en hun koninkrijk zou verheffen tot grootheid in de wereld der naties. Ze zagen niet in dat hun offersysteem slechts een wegwijzer was die wees naar het volbrachte werk dat Messias zou leveren bij Zijn eerste komst. Jesaja 53 (dat het doel van Jezus' incarnatie en Zijn kruisdood als de vervulling van het offersysteem perfect beschrijft) wordt door Joodse Rabbijnen volledig verkeerd geïnterpreteerd om Israëls lijden te beschrijven en ze negeren de passage normaal gesproken helemaal omdat het niet begrepen wordt vanwege hun geestelijke blindheid.

C) Het grootste deel van de kerk mist het punt van Paulus' preek in Romeinen 11 volledig en draagt de zegeningen van Israël over op de kerk, waardoor profetie volledig scheefgetrokken wordt en de Bijbel onmogelijk te begrijpen is in hun allegorische systeem.

Omdat Israël in 70 na Christus met de grond gelijk gemaakt en verstrooid werd en hun land bijna tweeduizend jaar verlaten en verlaten lag, namen de wereld en de kerk aan dat God klaar was met Zijn uitverkoren volk. In werkelijkheid was dit precies het scenario waar Jezus over sprak in het laatste deel van Jesaja 61 en in de gelijkenis van de talenten.

“Want het zal zijn als een man die op reis gaat, die zijn dienaren roept en hun zijn bezit toevertrouwt. Aan de een gaf hij vijf talenten, aan de ander twee, aan weer een ander één, aan ieder naar zijn vermogen. Toen ging hij weg. Hij die de vijf talenten had gekregen, ging meteen op weg en dreef handel met hen, en hij verdiende er vijf talenten bij. Zo ook hij die de twee talenten had maakte twee talenten meer. Maar hij die één talent had gekregen, ging het in de grond begraven en verstopte het geld van zijn meester. Nu, na een lange tijd, kwam de meester van die knechten en rekende met hen af.” Matteüs 25:14-19

Jezus is de man die op reis gaat (terug naar de hemel) en de knechten zijn Zijn Kerk. Hij wijst er in vers 19 duidelijk op dat het “na een lange tijd” zou zijn dat Hij terugkeert. Dus als dit wordt verbonden met Jesaja 61 en het herstel van Israëls lang verlaten land, dan had men moeten begrijpen dat de Joden voor een lange tijd in de diaspora zouden zijn. Maar op de een of andere manier koos de kerk (zowel de katholieke kerk als de hervormers) ervoor om Gods zegeningen aan Israël gewoon over te nemen en ze op te eisen voor de kerk. En dat is een dodelijke fout als je probeert te begrijpen hoe de geschiedenis zich ontvouwt. Want Israël is de sleutel tot het begrijpen van de timing van Christus' tweede komst om Zijn troon te vestigen!

“En het zal te dien dage geschieden, dat de Here Zijn hand voor de tweede maal zal oprichten om het overblijfsel van Zijn volk, dat overgebleven zal zijn, te heroveren uit Assyrië, en uit Egypte, en uit Pathros, en uit Koesj, en uit Elam, en uit Sinear, en uit Hamath, en uit de eilanden der zee. En Hij zal een vaandel voor de volken maken, en Hij zal de verstotenen van Israël verzamelen, en Hij zal de verstrooiden van Juda verzamelen uit de vier hoeken der aarde. Jesaja 11:11-12

Paulus vertelt ons in Romeinen 11 dat Israël apart is gezet voor de verlossing van de heidenen, en dat ze daarna weer geënt zal worden in haar doel als Gods bevoorrechte natie. Tot dat moment in de tijd zou Israël bewaard worden in hun unieke etniciteit, zodat ze als pure Joden zouden kunnen terugkeren nadat Gods werk met de Kerk voorbij was. En dan zal God hen herstellen zoals Ezechiël 37 uiteenzet en hen voorbereiden op de tweede komst van de Messias en Zijn heerschappij over de wereld.

(Romeinen 11:25-28) “Want ik verlang niet, broeders, dat gij onwetend zijt van dit geheimenis, opdat gij niet wijs zijt naar uw eigen mening, dat Israël gedeeltelijk verblind is, totdat de volheid der heidenen is ingegaan. 26 En zo zal heel Israël gered worden, zoals geschreven staat: “De Bevrijder zal uit Sion komen, en Hij zal goddeloosheid van Jakob afwenden; 27 want dit is Mijn verbond met hen, wanneer Ik hun zonden wegneem.” 28 Wat het evangelie betreft zijn zij vijanden omwille van u, maar wat de uitverkiezing betreft zijn zij geliefd omwille van de vaderen.”

GODS UURWERK

Hal Lindsey heeft aan Israël gerefereerd als “Gods goddelijke uurwerk” omdat we aan de hand van wat er met die kleine Joodse natie gebeurt, kunnen zien waar we ons in de geschiedenis bevinden. Dus... terug naar de eerste paragraaf van dit artikel, eeuwenlang konden we niet precies vertellen waar we ons in de geschiedenis bevonden omdat Israël er na 70 na Christus niet meer was. De Kerk kreeg van Jezus de opdracht om het Evangelie naar de hele wereld te brengen en ergens daarna zou het einde komen. Zo heeft de geschiedenis zich dus ontvouwd. Maar dat gebeurde met oogkleppen op omdat er geen Goddelijke klok aan de muur hing die ons vertelde waar we ons op Gods schema bevonden.

Maar toen vond in 1897 in Zwitserland het Eerste Zionistische Congres plaats en ging de bal aan het rollen voor de heroprichting van een Joodse natie met een thuisland.

In 1917 gaf Lord Balfour de Balfour Verklaring uit. De Balfour Verklaring was een publieke verklaring die in 1917 tijdens de Eerste Wereldoorlog door de Britse regering werd uitgegeven en waarin de steun werd aangekondigd voor de vestiging van een “nationaal tehuis voor het Joodse volk” in Palestina, toen een Ottomaans gebied met een kleine minderheid van Joodse inwoners. De verklaring stond in een brief van 2 november 1917 van de Britse minister van Buitenlandse Zaken Arthur Balfour aan Lord Rothschild, een leider van de Britse Joodse gemeenschap, om door te sturen naar de Zionistische Federatie van Groot-Brittannië en Ierland. De tekst van de verklaring werd op 9 november 1917 in de pers gepubliceerd. (Bron Wikipedia)

Kort daarna volgden de gruweldaden van Nazi-Duitsland en Hitlers poging om de Europese Joden over het hele continent uit te roeien in WO 2.

Maar uit deze kwaadaardige samenzwering van genocide kwam het momentum dat nodig was om genoeg steun te verzamelen voor de vervulling van één van de meest verbazingwekkende en onwaarschijnlijke profetieën in de Schrift om uiteindelijk vervuld te worden, zo'n 2600 jaar nadat Jesaja voor het eerst de woorden schreef:

(Jesaja 66:8) “Wie heeft ooit van zulke dingen gehoord? Wie heeft ooit zulke dingen gezien? Kan een land in één dag worden geboren of een natie in één moment worden voortgebracht? Maar niet eerder is Sion aan het bevallen of ze baart haar kinderen.”

En zomaar begonnen de dorre beenderen van Ezechiël te rammelen toen de natie Israël fysiek weer bij elkaar werd gebracht als de beenderen van een skelet in het laboratorium van een archeoloog.

HET TEKEN

14 mei 1948 was de dag dat Israël herboren werd als natie. Geen enkele andere veroverde natie heeft ooit zoiets meegemaakt na 2 millennia.

Dit was het Grote Teken dat de wereld nodig had om te weten waar we ons op Gods profetische tijdlijn bevinden.

We weten dat Artaxerxes in 444 voor Christus de proclamatie maakte om de Joden terug te laten keren uit hun eerste ballingschap en 483 jaar later werd Jezus Christus aan een kruis gehangen voor de zonde van de wereld, precies zoals Daniël was verteld in Daniëls profetie van 70 weken (Dan 9:27). We weten ook dat er nog zeven jaar over zijn om de rest van die tweedelige profetie in Daniël te vervullen en dat die zeven jaar de “Tijd van Jakobs problemen” genoemd zullen worden!

(Jeremia 30:7) “Hoe vreselijk zal die dag zijn! Geen andere zal er op lijken. Het zal een tijd van moeite zijn voor Jakob, maar hij zal eruit gered worden.”

En DAT is de reden dat God Israël al die millennia heeft bewaard. Hij bereidt zich voor om hen als natie te redden, zelfs nadat ze hun Messias verwierpen toen Hij de eerste keer kwam. Gods beloften falen nooit, hoewel onze menselijke beloften dat wel doen.

Hij beloofde Israël te straffen voor hun ongeloof, wat Hij al 2000 jaar doet en Hij zal zal het culmineren in de Verdrukkingsperiode. Maar uit die kastijding zal Hij Zijn uitverkoren natie redden en het Davidisch Verbond (2 Sam 7) vervullen door Jezus Christus 1000 jaar lang op de troon van David te zetten.

Hij zal ook de naties straffen voor hun opgestapelde zonde van rebellie en mishandeling van Israël door alle naties naar de vallei van Jehosephat te brengen voor Christus' triomfantelijke terugkeer en oordeel!

(Joël 3) “In die dagen en op die tijd, wanneer Ik het wel en wee van Juda en Jeruzalem herstel, zal ik alle volken verzamelen en hen naar het dal van Josafat brengen. Daar zal Ik hen berechten voor wat zij mijn erfenis, mijn volk Israël, hebben aangedaan, omdat zij mijn volk onder de volken hebben verstrooid en mijn land hebben verdeeld.”

Dit is wat de oude Joodse profeten zagen aankomen en het is wat zij wilden dat Messias zou doen bij Zijn eerste komst: Ze wilden straf voor de Romeinen die soeverein waren over de Israëlische staat en ze wilden dat Messias hen zou leiden naar vrijheid en heerschappij als koninkrijk. Ze wilden echter niet dat een spirituele Verlosser Messias zich zou bemoeien met hun offersysteem en religieuze hiërarchie.

De moderne kerk van vandaag is meestal precies het tegenovergestelde. Ze willen de baby in een kribbe Messias die voor de zonden betaalt, maar ze willen niet de veroverende koning en grote krijger die zal terugkeren op een troon in Jeruzalem en de wereld zal regeren met een ijzeren staf en de slechtheid van de naties zal oordelen!

De meerderheid van de wereld is afgestompt voor het ongelooflijke teken dat het herstelde Israël nu voor ons is. Maar waarnemers weten wat er gebeurt.

Omdat Israël terug is, valt Gods tijdlijn perfect op zijn plaats. Dat grote knipperende neonlicht “ISRAËL” vertelt ons dat alle andere tekenen spoedig zullen volgen. En wat zien we nu ontwikkelen in de laatste 75 jaar van Israëls bestaan?

• Een wereldregering die zich vormt als het uiteindelijke systeem van het beest dat in Daniël 7 en Openbaring 13 wordt voorspeld.
• Wereldwijde digitale valuta is klaar om uitgerold te worden waardoor het merkteken van het beest technologie zoals voorspeld in Openbaring 13 komt.
• A.I. wordt beheerst om het Beeld van het Beest waarover in Openbaring 13 wordt gesproken mogelijk te maken.
• De heropleving van het heidendom en de vermenging van religies en milieuactivisme om de hoerenreligie van de Verdrukking te vormen, zoals voorspeld in Openbaring 17.
• Wetteloosheid in overvloed zoals voorspeld in 2 Thess 2.
• Kwaad dat als goed wordt beschouwd en goedheid dat als kwaad wordt verworpen zoals Jesaja in 5:20 waarschuwde.
• Seksuele perversie wordt de nieuwe moraal zoals in de dagen van Sodom. Jezus waarschuwde voor dit “Dagen van Lot” scenario in Lucas 17.
• Alle oude grenzen en economieën die worden verpletterd en vernietigd terwijl het nieuwe Beest-systeem wordt gevormd dat werd voorspeld in Daniël 7.
• De groeiende wereldhaat tegen het Joods-Christelijke wereldbeeld en Israëls God zoals voorzegd in Psalm 2.
• Antisemitisme dat wereldwijd groeit tot een koortshoogte zoals de OT profeten voorspelden zoals Zach 12:2.
• De wereld die de noodzaak van een verbond in het Midden-Oosten afkeurt om eindelijk veronderstelde vrede en veiligheid te brengen, zoals Daniël 9:27 voorspelt, werd Israëls Verbond met de Dood genoemd in Jesaja 28:18.

De lijst gaat maar door ...

Alles lijkt klaar voor de Antichrist om het toneel links te betreden en het toneel op te komen om de oogverblindende oplossingen te bieden die deze gebroken en wanhopige planeet gretig zal accepteren. Maar één ding houdt hem tegen. De aanwezigheid van de Weerhouder (de Heilige Geest) in de Kerk van Christus moet eerst worden verwijderd bij de Opname en dan kan de hel op aarde losbreken en zal Israël eindelijk de laatste zeven jaar van Daniëls 490-jarige profetie in vervulling zien gaan.

Het zal tragisch en dodelijk zijn voor Israël en voor de wereld, maar God zal Zijn Joodse overblijfsel trouw door het vuur heen loodsen en aan het einde zullen ze roepen tot hun Messias en Hij zal terugkeren om hen te redden en haar beloofde glorieuze koninkrijk op te richten.

Jezus wist dat Hij slechts enkele dagen verwijderd was om door Zijn uitverkoren volk verworpen en gedood te worden, maar toch beloofde Hij Israël dat Hij zou terugkeren om hen te redden op de dag dat zij zouden herkennen wie Hij was en tot Hem zouden roepen om hulp.

“Jeruzalem, Jeruzalem, gij die de profeten doodt en stenigt wie tot u gezonden zijn, hoe vaak heb Ik ernaar verlangd uw kinderen bijeen te brengen, zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels verzamelt, en gij waart niet gewillig. Kijk, uw huis is voor u verlaten. Want Ik zeg u, u zult Mij niet weerzien totdat u zegt: 'Gezegend is hij die komt in de naam van de Heer.' Matteüs 23:37-39

CONCLUSIE

Israël is precies waar God op dit moment het voor hen had gepland. Ze zijn niet in de steek gelaten. Ze zijn geen nakomertje. Ze zijn er niet door puur toeval. Ze zijn niet vervangen en ze zijn niet verworpen. Ze zijn opnieuw verzameld en God gebruikt ze om de geschiedenis af te sluiten en Zijn kostbare en machtige Zoon op de troon van David te zetten om over de hele wereld te heersen en alle resterende profetieën te vervullen. God gebruikte hen de eerste keer om de Messias te brengen en Hij gebruikt hen nu om de Messias de tweede keer opnieuw te brengen. Israëls glorie ligt in het verschiet. Maar net als wij allemaal moet ze zich vernederen voor de enige Verlosser die God al in Genesis 3:15 beloofde. De storm nadert snel. En Israël zal spoedig al haar beoogde rol vervullen.

“En Ik zal over het huis van David en de inwoners van Jeruzalem een geest van genade en smeking uitstorten. Zij zullen Mij aanschouwen, Degene die zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwen zoals men rouwt om een enig kind, en bitter om Hem treuren zoals men treurt om een eerstgeboren zoon.” Zach 12:10

Bron: Bible prophecy information