www.wimjongman.nl
Het internationaal recht bevestigt de legitimiteit van Israël - van de Jordaan tot de Middellandse Zee
Door Amir Tsarfati 25 september 2024
Vandaag wil ik een opmerkelijk belangrijke vraag aan de orde stellen: Is Israël een legale staat? Je bent misschien argumenten tegengekomen dat Israël een onwettig land is of dat het Palestijns land bezet houdt. Nou, ik ben hier om licht te werpen op de waarheid die wordt ondersteund door historische feiten en in het internationaal recht om de juridische status van Israël te begrijpen.
We moeten beginnen met de Balfour Verklaring van 1917. In deze baanbrekende verklaring van de Britse regering werd steun toegezegd voor de oprichting van een nationaal tehuis voor het Joodse volk in Palestina. Het betekende een belangrijke stap in de richting van de verwezenlijking van de zionistische droom. Een droom die het Joodse volk al eeuwen in zijn hart meedraagt door ontelbare gebeden en verlangens naar het vaderland van hun voorouders.
Snel vooruit naar 1920, toen de geallieerde machten van de Eerste Wereldoorlog bijeenkwamen op de Conferentie van San Remo. Hier kwamen ze overeen om de Balfour Verklaring in daden om te zetten.
Dit werd gevolgd door de officiële oprichting van het “Mandaat voor Palestina” door de Volkenbond in 1922. Het Mandaat erkende de onverbrekelijke historische band tussen het Joodse volk en het land van het toenmalige “Palestina” en riep op tot de oprichting van een Joods Nationaal Thuisland.
Nu wil ik jullie aandacht vestigen op een cruciaal aspect van het Mandaat. Artikel 6 moedigde “dichte vestiging door Joden op het land, met inbegrip van staatsgronden en braakliggende gronden die niet nodig zijn voor openbare doeleinden” aan. Dit betekent dat de Joden het wettelijke recht kregen om zich overal te vestigen binnen het mandaatgebied, dat Judea Samaria en zelfs Gaza omvatte. Dit recht was verankerd in het internationaal recht en is nooit herroepen.
Maar wat gebeurde er met het Mandaat toen de Volkenbond werd ontbonden en de Verenigde Naties werden gevormd? Is het gewoon verdwenen? Absoluut niet! De architecten van het Handvest van de Verenigde Naties zorgden ervoor dat artikel 80, vaak “de Palestina Clausule” genoemd, werd opgenomen. Dit artikel behoudt de rechten die werden toegekend onder het Mandaat, ongeacht de ontbinding van de Volkenbond.
Het Internationaal Gerechtshof, het belangrijkste gerechtelijke orgaan van de VN, heeft de geldigheid van Artikel 80 bij verschillende gelegenheden herbevestigd, in 1950, in 1971 en zelfs nog in 2004. De gerenommeerde rechtsgeleerde professor Eugene Rostow verklaarde met klem dat “het joodse recht op vestiging in heel West-Palestina, het gebied ten westen van de Jordaan, het einde van het Britse Mandaat in 1948 overleefde.
Sommigen vragen misschien naar de rechten van de Arabieren die in Palestina wonen. Welnu, de waarheid is dat onder het Mandaat Arabische politieke rechten werden toegekend in vier andere gebieden: Irak, Libanon, Trans-Jordanië (het latere Jordanië) en Syrië.
Het “Mandaat voor Palestina” was uniek in zijn focus op het veiligstellen van Joodse politieke rechten. Sommigen beweren dat de legitimiteit van Israël een gevolg is van de Holocaust - een vorm van compensatie voor het onvoorstelbare lijden dat het Joodse volk heeft moeten doorstaan. Hoewel de Holocaust ongetwijfeld de noodzaak van een Joods thuisland heeft versterkt, is het niet de wettelijke basis voor het bestaan van Israël. Dat fundament berust op de Balfour Verklaring, de San Remo Resolutie, het Volkenbond Mandaat en Artikel 80 van het VN-Handvest.
Ik hoor mensen vaak beweren dat de Israëlische aanwezigheid in delen van Judea en Samaria, het gebied dat bekend staat als de “Westelijke Jordaanoever”, illegaal is volgens het Internationale Recht. Niets is minder waar. De Resolutie van San Remo en artikel 80 van het VN-Handvest stellen duidelijk dat Joden het recht hebben om zich overal te vestigen, van de rivier de Jordaan tot aan de Middellandse Zee. Dit omvat heel Jeruzalem, Judea en Samaria en zelfs Gaza.
Als ik door de straten van Jeruzalem loop, word ik herinnerd aan de onbreekbare band tussen het Joodse volk en dit land. Het is een band die keer op keer is erkend en herbevestigd door de internationale gemeenschap. Het is een band die door geen enkele ontkenning of revisionisme kan worden verbroken.
De legitimiteit van Israël als staat is onverkoopbaar onder internationaal recht. Het recht van het Joodse volk op een nationaal thuisland in Palestina, dat zich uitstrekt van de Jordaan tot aan de Middellandse Zee, is herhaaldelijk erkend en bekrachtigd. Degenen die dit recht ontkennen, ontkennen niet alleen de geschiedenis maar ook de fundamentele principes van het internationaal recht.
Vrienden, ik moedig jullie aan om standvastig te zijn in de waarheid, zelfs als die impopulair is. Vergeet niet dat de God van Israël nooit sluimert of slaapt (Psalm 121:4), en Hij zal over Zijn volk en Zijn land blijven waken.
Amir Tsarfati is voormalig plaatsvervangend gouverneur van Jericho, Israëlisch reisleider, auteur en de oprichter en voorzitter van Behold Israel.