www.wimjongman.nl
Herhuisvest Gazanen om de eindeloze oorlog te beëindigen
8 februari 2024 door Noah Beck
De regering Biden denkt dat een hervormde Palestijnse Autoriteit (PA) een naoorlogse Gazastrook in vrede met Israël zou kunnen leiden, maar dat gaat voorbij aan een aantal ongemakkelijke feiten:
1) De laatste peiling van de Palestijnse publieke opinie laat zien dat de PA zeer impopulair is.
2) Dezelfde peiling laat zien dat 72% van de respondenten het bloedbad van 7 oktober steunde. Maar op de een of andere manier zouden ze een nieuwe Palestijnse staat in Gaza coëxistentie met Israël omarmen?
3) De PA heeft een erbarmelijke staat van dienst op het gebied van corruptie en was minder dan twee jaar na de terugtrekking van Israël in 2005 te zwak om een coup onder leiding van Hamas in Gaza te voorkomen. Dus waarom zou de PA het de volgende keer beter doen?
4) De Gazastrook heeft een van de hoogste bevolkingsdichtheden ter wereld en het probleem zal alleen maar erger worden, dankzij een geschatte bevolkingsgroei van 4% (een van de hoogste ter wereld). Uit een studie van Mario Coccia uit 2018 blijkt dat "terrorisme goed gedijt ... bij een hoge bevolkingsgroei in combinatie met collectieve identiteitsfactoren en een lage sociaaleconomische ontwikkeling."
5) Het plan om een naoorlogse Palestijnse staat te creëren in Gaza zou een ondenkbaar precedent scheppen met verstrekkende gevolgen voor de veiligheid in de wereld: terroristische bewegingen kunnen zich nu verkrachten en onthoofden op weg naar een eigen staat.
6) Er is geen Arabische of andere macht met de populariteit, autoriteit en moraliteit om op te voeden tot co-existentie en ervoor te zorgen dat alle wederopbouwfondsen Gaza herbouwen als Singapore in plaats van Somalië.
Toch houdt de internationale gemeenschap - inclusief de V.S., EU en V.N. - nog steeds vast aan het waanidee dat als ze Israël maar onder druk zetten om een toekomstige Palestijnse staat in Gaza te accepteren, dat het verarmde, overbevolkte en geradicaliseerde gebied dan plotseling zal opbloeien.
Japan en Nazi-Duitsland werden weliswaar met succes gederegulariseerd, maar dat gebeurde pas na het soort absolute nederlaag en uitgebreide bezetting dat de wereldopinie nooit zou toestaan voor Gaza.
Gezien de zes ongemakkelijke feiten hierboven, is hervestiging de enige oplossing die een voortdurende oorlog tussen Gaza en Israël voorkomt.
Hervestiging van vluchtelingen is wat er normaal gesproken gebeurt met oorlogvoerende partijen die oorlogen verliezen, zoals Bill Maher grappig uitlegt in een korte historische samenvatting waarin hij wijst op de vele miljoenen mensen die zijn hervestigd na oorlogen in Europa, Afrika en het Midden-Oosten.
En er zijn talloze andere voorbeelden, waaronder die van afgelopen september, toen meer dan 100.000 Armeniërs in een paar dagen hun voorouderlijk land moesten verlaten nadat Azerbeidzjan Armenië militair uit de weg ruimde (en de wereld zich daar nauwelijks iets van aantrok).
Waarom zouden Gazanen anders behandeld moeten worden na het verliezen van een oorlog die zij begonnen zijn? Als 850.000 Joden gedwongen konden worden om zich in het kleine Israël te vestigen nadat ze gevlucht waren uit Arabische en islamitische landen waar ze eeuwenlang geleefd hadden, waarom kunnen Gazaanse vluchtelingen zich dan niet vestigen in sommige of alle exponentieel grotere Arabische landen?
In plaats daarvan staat de internationale gemeenschap erop dat de Gazanen in de overbevolkte en nu grotendeels verwoeste Gazastrook blijven, ondanks hun hatelijke vastberadenheid om Israël te blijven aanvallen. Ook al is hen in Gaza laten een recept voor een humanitaire ramp en eindeloos extremisme: een mislukte staat met een snel groeiende bevolking, geen economie, geen infrastructuur en nu enorme aantallen daklozen. Hoe kan het aandringen dat de Gazanen in Gaza blijven hen eigenlijk helpen?
En hoe langer de internationale gemeenschap de Palestijnen vertroetelt met massale humanitaire hulp en diplomatieke druk die voorkomt dat Israël de oorlogen die de Palestijnen beginnen definitief wint, hoe langer ze zullen denken dat "verzet" ooit zal lonen - misschien tegen de 34e oorlog, in het jaar 2075.
Waarom mogen alleen Palestijnen geen oorlog verliezen? Wat maakt Gazanen zo'n voorkeursbehandeling waard? De Tibetanen hebben nooit een bus opgeblazen in Peking of hun Chinese bezetters afgeslacht, en toch moeten ze zich onderwerpen aan China's militaire superioriteit. Maar op de een of andere manier hebben Gazanen een sterkere morele claim op een staat en zijn ze daarom vrijgesteld van de regels van oorlog en geschiedenis?
Nog absurder is het om erop aan te dringen dat de Gazanen in Gaza blijven. Ze zijn niet eens inheems in dat land, dat door de eeuwen heen door talloze volkeren is geregeerd en bewoond, zoals deze korte geschiedenis uitlegt.
De meeste Gazanen zijn kinderen of kleinkinderen van mensen die als vluchteling zijn aangekomen. Een van de hoofdoorzaken van het Israëlisch-Gazische conflict is de overtuiging van de Gazanen dat ze vluchtelingen zijn die op een dag zullen terugkeren om op het grondgebied van het soevereine Israël te leven. Hun echte wens is niet om voor altijd in Gaza Stad, Khan Younis en Rafah te blijven wonen, maar om te verhuizen naar Tel Aviv, Haifa en Jeruzalem (nadat de Joden "van de rivier tot aan de zee" zijn verwijderd).
Afgezien van het ontbreken van een historische band met de Gazastrook en de gevolgen die normaal gesproken gelden voor degenen die oorlogen verliezen, is hervestiging ook de meest praktische oplossing voor de huidige humanitaire crisis. Zelfs als de oorlog vandaag op magische wijze zou eindigen, zal het opruimen van al het puin en de wederopbouw van Gaza veel meer tijd, moeite en geld kosten dan het permanent hervestigen van de vluchtelingen van Gaza.
Omwille van morele consistentie en eerlijkheid zouden de landen die Hamas het meest gesteund hebben - Qatar, Turkije en Iran - het grootste aantal Gazaanse vluchtelingen moeten opvangen als ze de gevolgen van die steun ontvluchten. En degenen die echt geven om het verbeteren van het welzijn van de Gazanen (in plaats van gewoon Israël te haten) zouden druk moeten uitoefenen op die landen om Gazaanse vluchtelingen op te nemen.
Qatar is in het bijzonder verantwoordelijk voor de huidige Gaza-oorlog. Qatar biedt onderdak aan het politieke kantoor en leiderschap van Hamas, heeft meer dan 1,8 miljard dollar aan Hamas gegeven en gebruikt het staatsnetwerk Al Jazeera om pro-Hamas propaganda te verspreiden die de Gazanen en de rest van de Arabische wereld ontvlamt en ophitst. En Qatar heeft zeker de middelen om de hele Gazaanse bevolking van ruwweg 2,1 miljoen mensen te absorberen, als je bedenkt dat het alleen al aan de voorbereidingen voor het WK naar schatting 220 miljard dollar heeft uitgegeven (dat zou genoeg zijn om elke Gazaan bijna 105.000 dollar te geven). Qatar zou gemakkelijk de meeste, zo niet alle Gazaanse vluchtelingen in dienst kunnen nemen, aangezien er in 2023 bijna twee miljoen buitenlandse werknemers in Qatar waren.
Turkije, dat ook onderdak heeft geboden aan de politieke leiders van Hamas terwijl het de terreurgroep diplomatiek verdedigde, heeft niet dezelfde rijkdom als Qatar maar wel een enorm grondgebied (302.000 vierkante mijl) dat gebruikt zou kunnen worden om vele duizenden vluchtelingen op te nemen. Turkije heeft slechts 289 mensen per vierkante mijl (tegenover 14.000 in Gaza).
Er zijn ook gematigde Golfstaten zoals Saoedi-Arabië die het Gazaprobleem gemakkelijk zouden kunnen oplossen, niet omdat ze het hebben helpen creëren, maar omdat ze meer verantwoordelijke, regionale leiders zijn die streven naar stabiliteit en welvaart voor het Midden-Oosten. Sterker nog, Saoedi-Arabië heeft met succes islamistische bewegingen op zijn eigen grondgebied gecontroleerd en ze elders bestreden (zoals met de Houthi's in Jemen). En met het uitgestrekte land en de rijkdom van Saoedi-Arabië zou het land gemakkelijk 2 miljoen vluchtelingen uit Gaza kunnen opnemen.
Volgens de Amerikaanse ambassade en het consulaat in Saoedi-Arabië:
Vanaf februari 2023 zijn er ongeveer 10,9 miljoen buitenlandse werknemers, die 75 procent uitmaken van de totale beroepsbevolking in Saoedi-Arabië...
De hervestiging van Gazavluchtelingen zou helpen om het tekort aan arbeidskrachten in Saoedi-Arabië op te lossen met arbeiders die taalkundig en cultureel veel beter compatibel zijn dan bijvoorbeeld Filippino's.
Saoedi-Arabië heeft sinds 2021 meer dan 6 miljard dollar uitgegeven aan sportdeals. Gedeeld door de bevolking van Gaza is dat ongeveer $3.000 per persoon - bijna het BBP per hoofd van de bevolking van Gaza in 2022 ($3.789). Het Saoedische grondgebied omvat 830.000 vierkante mijl, met ongeveer 45 inwoners per vierkante mijl, tegenover 14.000 in Gaza. Saoedi-Arabië zou dus snel en gemakkelijk haar Gazaanse broeders kunnen helpen en tegelijkertijd zijn eigen beroepsbevolking kunnen opvoeren.
Als onderdeel van de vredesinspanningen tussen Israël en Saoedi-Arabië, die aanzienlijke veiligheids- en andere voordelen voor Saoedi-Arabië inhouden, zouden de VS druk moeten uitoefenen op Saoedi-Arabië om de overgrote meerderheid van de Gazaanse vluchtelingen op te nemen. Terwijl Saoedi-Arabië het meest onbevolkte land heeft, zouden andere superrijke Golfstaten zoals de VAE sommige vluchtelingen kunnen opnemen en helpen om de hervestiging te financieren.
Voor zover nodig kan de hervestigingslast worden gedeeld door landen buiten de Golf. In plaats van alleen maar deugd te tonen door tegen Israël te spreken en te stemmen, zouden staten die beweren om Gazanen te geven hen een beter leven in een nieuw land moeten aanbieden, zoals zoveel vluchtelingen van andere oorlogen is overkomen.
Er op aandringen dat Gazanen in een geruïneerd en overbevolkt Gaza blijven, met de sudderende vijandigheid die in de laatste Palestijnse opiniepeiling naar voren komt, is zowel Gazanen als Israëli's veroordelen tot een eindeloze oorlog.
Noah Beck is de auteur van De laatste Israëli's, een apocalyptische thriller over Iraanse atoombommen, Hamas en Hezbollah.
Bron: Resettle Gazans to End the Endless War - American Thinker