Haven van hoop in Gaza: Het begin van het einde van de oorlog

11 maart 2024 Door Yigal Carmon

Het Amerikaanse initiatief om een tijdelijke haven te bouwen voor de kust van de Gazastrook is niet minder dan een wonder. Het heeft veel meer gewicht dan de absoluut noodzakelijke levering van voedsel en humanitaire hulp aan de bevolking in Gaza.

Het heeft verreikende militaire, politieke en strategische implicaties en een potentiële routekaart naar een vreedzaam einde van de oorlog, met een overwinning op Hamas en zijn sponsors, Qatar en Iran.

Het is inderdaad een wonder dat de Amerikaanse regering, die zich zo vaak politiek heeft verkocht aan haar zogenaamde niet-NAVO bondgenoot (Qatar), verder is gegaan met zo'n moedige en humanistische stap waarbij de vredeszoekende en antiterroristische VAE betrokken is in plaats van Qatar.

Het betekent een potentiële ommekeer in het Amerikaanse beleid en een overwinning voor het blok van Israël, de Palestijnse Autoriteit, Jordanië, Saoedi-Arabië en de Emiraten (met het opkomende Egypte) op het blok van Qatar, Iran, Hezbollah, de Houthi's, Rusland en China.

Het volstaat om te zien wie tegen deze humanitaire zet is. Qatar, dat maandenlang krokodillentranen vergoot over de hongersnood in Gaza, keert zich met hand en tand tegen dit project om enorme hoeveelheden voedsel voor de bevolking aan te voeren en omschrijft het project als een doodskist.

Bovendien lijkt Qatar indirect zelfs de VS te bedreigen via het krankzinnige en wilde mediakanaal Rai Al-Yawm - waarvan de beruchte redacteur Abd Al-Bari Atwan volgens geruchten op de loonlijst van Qatar staat en zijn pro-terroristische agenda promoot - om raketten af te vuren op Amerikaanse schepen en soldaten. Tot zover die niet-NAVO bondgenoot.[2]

De regering zou Qatar moeten waarschuwen dat elke raket die gericht is op het humanitaire havenproject beschouwd zal worden als een Qatarese aanval op Amerikaanse soldaten.

Wie is er nog meer tegen dit humanitaire project? Natuurlijk: Qatar's bondgenoot Iran.

Hier is geen uitleg nodig. Alles wat de wurgende handen van Hamas en Qatar uit de greep van de bevolking van Gaza kan houden, is per definitie iets waar Iran zich met al zijn volmachten tegen zal verzetten (officieel Iran sprak zich zonder slag of stoot uit tegen de Port of Hope op verschillende officiële mediakanalen en beschreef het als een complot tegen Hamas. Zie drie voorbeelden).[3]

Egypte is bang om zijn anti-Amerikaanse positie bloot te leggen, maar het is duidelijk tegen deze Amerikaanse zet omdat het sluiten van de Rafah grensovergang voor hulpvrachtwagens het enorme hoeveelheden geld zal kosten die het krijgt van omkoping via zijn louche organisatie in de Sinaï (Zie MEMRI Daily Brief No. 571, The Military Merchant Who May Hold One Key To Post-Hamas Gaza, 16 februari 2024).

Een overwinning op Hamas en de deelname van de VAE en later Jordanië zal de horizon openen voor een oplossing tussen Israël en de Palestijnen gebaseerd op het verslaan van Hamas, die openlijk streeft naar de vernietiging van niet de nederzettingen maar Israël zelf, zoals ze deden op 7 oktober, en in hun slogan blijven scanderen "Van de rivier tot de zee, zal Palestina vrij zijn." Zowel de Emiraten als Jordanië zullen betrokken zijn bij de distributie van het voedsel aan de bevolking.

Het haveninitiatief zal een einde maken aan de controle van Hamas-Qatar over de voorraden die tot nu toe via de grensovergang bij Rafah binnenkwamen en van daaruit gestolen werden door Hamas en later tegen opgeblazen prijzen aan de bevolking verkocht werden. Elke verzwakking van Qatar zal Hamas coöperatiever maken om van de gijzelaars een ruilmiddel te maken in onderhandelingen, wat nu niet het geval is, aangezien hun hoofddoel een staakt-het-vuren en een Israëlische terugtrekking is.

De Port of Hope zal Israël in staat stellen om de absoluut noodzakelijke militaire operatie in Rafah uit te voeren, die zowel president Biden als premier Netanyahu als een rode lijn beschouwen (om verschillende redenen). Israël zal deze operatie kunnen uitvoeren met minimale burgerslachtoffers omdat de bevolking weer zal verhuizen naar een plek waar een veilige en constante voedselstroom is dankzij de VS en de Emiraten.

Deze voortdurende toevoer van humanitaire hulp naar Gaza zou het begin van het einde van deze verschrikkelijke oorlog kunnen worden als de regering geen acht slaat op de Qatarese en Iraanse pogingen om het te laten ontsporen.

Het ergste zou zijn als Amerika Qatar bij het havenproject zou betrekken. Qatar, dat niet in staat is om de regering tegen te houden, zal proberen om het project van binnenuit te saboteren.

De premier van Israël, Benjamin Netanyahu, die een gevangene en collaborateur van Qatar is, zou zelf kunnen proberen om Qatar erbij te betrekken. Volgens berichten in de media,[4] stuurde Sara Netanyahu, in een zielige en waardeloze zet om Israël te vernederen, een eren brief naar de matriarch van de criminele Aal Thani familie, Sheikha Moza, en smeekte haar om hulp bij de vrijlating van de gijzelaars, dit alles waarschijnlijk in samenhang met de premier.

Hopelijk slaagt de Qatarese lobby in de regering Biden - die haar verzet tegen het haveninitiatief presenteert als een verdediging van de Amerikaanse belangen - niet in dat complot, want de haven dient de belangen van Amerika.

Als de Qatarese lobby in het Congres erin slaagt om dit humanitair-strategische project te blokkeren, zal Israël geen andere optie hebben dan een voortdurende oorlog, waar de meeste Israëli's voorstander van zijn om een nieuwe of meer aanvallen van 7 oktober te voorkomen,[5] iets waar president Biden niet op zit te wachten nu november nadert.

*Yigal Carmon is voorzitter van MEMRI.

---

[1] Alaraby.co.uk/caricature/%D9%85%D9%8A%D9%86%D8%A7%D8%A1-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B3%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D8%AA, March 11, 2024.

[2] Raialyoum.com/%D9%87%D9%84-%D8%B3%D8%AA%D8%B3%D8%AA%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D8%AD%D9%85%D8%A7%D8%B3-%D8%AE%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%A1-%D9%85%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%8A%D9%85%D9%86-%D9%84%D9%84%D8%AA%D8%B9%D8%A7%D8%B7, 9 maart 2024.

[3] Een belangrijke regeringscommentator beschrijft het als een manoeuvre om Hamasleiders weg te sturen, zoals wat in 1982 werd gedaan met het PLO leiderschap van Libanon naar Tunis.

Ilna.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%A8%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%D9%84-8/1458283-%D8%AA%D8%A8%D8%B9%DB%8C%D8%AF-%D8%B1%D9%87%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D9%85%D8%A7%D8%B3-%D9%BE%D8%B4%D8%AA-%D9%BE%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF-%D8%A8%D9%86%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D9%82%D8%AA-%D8%BA%D8%B2%D9%87, geraadpleegd op 11 maart 2024.

Ilna.ir/Section-world-8/1458443-seeks-exile-of-hamas-leiders-door-creatie-tijdelijke-port-in-gaza-expert, 11 maart 2024.

Tehrantimes.com/news/496010/Biden-struggles-to-shake-off-Dictator-Genocide-Joe-epithet, 10 maart 2024.

[4] Jpost.com/israel-hamas-war/article-791356, 11 maart 2024.

[5] Zie MEMRI Special Dispatch No. 10923, Hamas Official Ghazi Hamad: We Will Repeat The October 7 Attack, Time And Again, Until Israel Is Annihilated; We Are Victims - Everything We Do Is Justified, 1 november 2023.

Bron: Port Of Hope In Gaza: The Beginning Of The End Of The War | MEMRI