www.wimjongman.nl
Gelanceerd vanuit Iran, gemaakt in Amerika
Op zaterdagavond lanceerde Iran zijn aanval op de Joodse staat met de codenaam "Ya Rasool Allah" of "Boodschapper van Allah", nadat Israël het Iraanse meesterbrein van 7 oktober had uitgeschakeld.
De aanval begon met golven drones om de Israëlische luchtverdediging te overspoelen, gevolgd door kruisraketten en ballistische raketten. Terwijl de Britten en de Fransen een aantal drones uitschakelden, namen de Amerikaanse strijdkrachten ongeveer de helft van het totaal aantal drones en een deel van de ballistische raketten voor hun rekening. Tegen de tijd dat het voorbij was, was 99% van de aanval onderschept.
De enige ernstige verwonding bij het "Boodschapper van Allah" bombardement was die van een 7-jarig moslim bedoeïenenmeisje.
Maar waarom was Iran überhaupt in staat om zoveel raketten te lanceren, hoe wist iedereen wanneer de aanval zou plaatsvinden en waarom waarschuwt Biden Israël om niet te reageren op de Iraanse aanval?
Vorige maand gaf de regering Biden Iran een vrijstelling van sancties ter waarde van $10 miljard. De regering waarschuwde Iran dat ze sancties zou opleggen voor haar raketprogramma als ze die naar Rusland zou sturen. Er werd niet gesproken over de echte focus van deze sancties, namelijk de bezorgdheid dat Iran deze wapens zou leveren aan proxy terreurgroepen zoals Hezbollah, Iraakse sjiitische milities en de Houthi's, die deze wapens nu gebruiken om civiele containerschepen en schepen van de Amerikaanse marine aan te vallen.
Iran had nooit over deze wapentechnologie mogen beschikken. In 2006 had de regering Bush de VN-Veiligheidsraad ervan overtuigd om sancties op te leggen aan het Iraanse raketprogramma "om de levering, verkoop of overdracht te voorkomen ... van alle artikelen, materialen, apparatuur, goederen en technologie die zouden kunnen bijdragen aan het nucleaire programma en het programma voor ballistische raketten van Iran".
Een deel van Obama's Iran Deal liet deze sancties aflopen op 18 oktober 2023. Twee weken na de aanslagen op Israël van 7 oktober, waarbij meer dan 1000 mensen omkwamen, liet de regering Biden de VN-sancties vervallen, waardoor het voor Iran makkelijker werd om wapentechnologie te kopen, te exporteren en de ontwikkeling ervan te stimuleren. De regering probeerde de oorspronkelijke sancties te vervangen door een beperkt eigen sanctieprogramma, terwijl Iran toegang bleef houden tot miljarden aan sanctieverlichting.
Waar de regering Trump de sancties voor de schendingen door Iran had teruggedraaid, hief Biden ze een maand na zijn aantreden op. Senator Ted Cruz schat dat de regering Biden sinds 2021 ongeveer 100 miljard dollar naar Iran heeft laten vloeien. Die $10 miljard was slechts de laatste.
Ondanks de openlijke schendingen van de Iran Deal, liet Biden Iran profiteren van een overeenkomst die het elke dag actief schond, zelfs toen het Amerikaanse soldaten en Israël aanviel.
Toen Biden Iran die laatste $10 miljard aan sanctieverlichting toestond, was niet alleen Amerikaans marinepersoneel actief in gevecht met Iraanse Houthi-terroristen, maar waren er ook twee Navy SEALS gesneuveld tijdens een operatie om Iraanse wapens te onderscheppen die vanuit Somalië naar de Houthi's in Jemen werden gesmokkeld. In Jordanië werden drie Amerikaanse militairen gedood bij een aanval van Iraanse sjiitische milities die vanuit Irak opereerden. Terwijl Biden bereid leek Iran ermee weg te laten komen, was Israël dat niet.
Toen generaal Mohammad Zahedi en andere figuren van het internationale terreurnetwerk van de Iraanse IRGC bijeenkwamen in een gebouw in de buurt van de Iraanse terreurfaciliteit in Damascus, werden ze uitgeschakeld. Na zijn dood noemden Iraanse bronnen Zahedi het brein achter de aanslagen van 7 oktober.
Wat volgde was een reeks communicatie via achterkanalen tussen de regering Biden en Iran via verschillende derde partijen. Het doel van deze onderhandelingen was om Iran ervan te overtuigen het conflict niet te laten "escaleren" door de aanval te beperken tot wat een verslag van Reuters omschreef als "binnen bepaalde grenzen." De timing van de aanval was zo algemeen bekend dat mediaberichten terecht de waarschuwingen herhaalden dat Iran binnen 36 uur zou aanvallen. Uren voordat de aanval begon, waren niet alleen Irans bondgenoten, maar ook andere landen in de regio er al op voorbereid.
In plaats van Iran duidelijk te maken dat een aanval onaanvaardbaar was, stelde de regering Biden vooraf de voorwaarden vast voor de aanval op een van haar bondgenoten, terwijl ze het land waarschuwde niet te reageren.
Toen Iran de aanval uitvoerde, was dit gecoördineerd met Biden-functionarissen. Als Iran echt een vernietigende aanval had willen uitvoeren, dan had het de timing van de aanval wel veranderd. In plaats daarvan lanceerde het niet alleen de aanval op tijd, maar deed het dit terwijl het communiceerde met D.C. via achterkanalen voor en na de aanval. Een ambtenaar van de regering Biden verklaarde dat er "directe communicatie via het Zwitserse kanaal" was, onder andere om de regering Biden te vertellen wanneer de aanval afliep.
Zo werken aanvallen normaal gesproken niet, maar dit was geen normale aanval en het is ook niet de echte aanval.
Iran lanceerde de aanval om zijn capaciteiten te demonstreren. Voor het eerst liet het zien dat het raket- en drone-lanceringen van al zijn klanten in de hele regio kon coördineren. De lanceringen vonden niet alleen plaats vanuit Iran, maar ook vanuit de Houthi's in Jemen, Irak en Hezbollah in Libanon.
De aanvallen stelden Iran in staat om een gecoördineerde aanval uit te voeren in vier landen, om te testen hoe de Israëlische en Amerikaanse luchtverdediging zou reageren op een bombardement en om een propagandaoverwinning te behalen met beelden van hun drones boven Jeruzalem en dat deel van de Tempelberg waar islamitische indringers hun Al Aqsa moskee hadden gebouwd. Het was niet de bedoeling dat de aanval verwoestend zou zijn.
Iran zou zich verheugd hebben als het Israëlische luchtmachtbases en steden had getroffen, maar afgezien van kritieke fouten van Israël en Amerika, verwachtte het niet meer dan een dure lichtshow en een beetje puin.
Vergelijk de Iraanse aanval op Israël met de fijn gecoördineerde aanval op Tower 22, de Amerikaanse basis aan de Jordaans-Iraanse grens, waar de proxies van de Iraakse sjiitische terreur de aanval perfect hadden getimed om samen te vallen met een moment van verwarring veroorzaakt door de terugkeer van een Amerikaanse drone, of de aanval van 7 oktober die tot doel had het Israëlische grensverdedigingsnetwerk te analyseren en te ontmantelen, waarbij droneaanvallen werden getimed om de geautomatiseerde verdediging uit te schakelen, met deze ongecompliceerde aanval in telegramstijl.
Als Iran trouw blijft aan zijn vorm, zal de eigenlijke aanval komen van zijn gevolmachtigden, zal het gebruik maken van zwakke plekken in de Israëlische verdediging en zal het regime in staat zijn om aannemelijke ontkenning te handhaven zoals men het deed op 7 oktober.
Wat zaterdagavond gebeurde, was niet de eigenlijke aanval, maar een schijnbeweging met als bijkomend doel de regering Biden ervan te overtuigen dat haar diplomatieke aanpak kan werken. Beginnend met de Iran Deal, heeft de Islamitische terreurstaat een ingewikkeld spel gespeeld, waarbij diplomatie werd verwelkomd en vervolgens abrupt afgewezen, hoop werd gegeven en vervolgens weer ontnomen, maar alleen lang genoeg om de achtervolging vol te houden. Deze keer overtuigde Teheran Biden ervan dat zijn islamitische leiders, ondanks hun kreten "Dood aan Amerika", rationele actoren zijn die het conflict willen beheersen.
In de twee jaar voor 7 oktober overtuigde Hamas de regering Biden en de Israëli's ervan dat het kon worden aangepakt voordat het een verwoestende aanval uitvoerde. Zo is ook Iran, net als andere islamitische terroristische entiteiten, gespecialiseerd in het verleiden van Amerika tot zelfgenoegzaamheid voordat het tot een aanval overgaat.
En dus waarschuwt de regering Biden Israël om niet te reageren. Na al die jaren geloven ze dat Iran kan worden aangepakt en dat ze met succes een einde aan de crisis heeft onderhandeld. De regering stond Iran toe om een aanval op Israël te lanceren, hielp deze te onderscheppen en gelooft dwaas genoeg dat Teheran nu tevreden is omdat het enige wat zijn leiders ooit wilden, zoals Biden, een show was en niet het echte werk.
Biden denkt dat wanneer de Iraanse elites "Dood aan Amerika" en "Dood aan Israël" scanderen, dit net zo'n loze kreet is als al zijn eigen campagnebeloften. Maar, in tegenstelling tot Biden, houden de Iraanse leiders zich aan hun beloften. De slogans zijn serieus. Ze willen Amerika vernietigen en ze willen Israël vernietigen.
Amerikaanse soldaten blijven sterven door toedoen van Iran en zijn terreur proxies terwijl D.C. diplomaten lege onderhandelingen voeren en Iraanse agenten hun weg binnendringen in onze regering.
Na 11 september suggereerde Biden dat "dit een goed moment zou zijn om, zonder verplichtingen, een cheque van 200 miljoen dollar naar Iran te sturen". Sindsdien zijn er miljarden dollars naar Iran gegaan. De Islamitische terreurstaat heeft Amerikanen vermoord en ontvoerd, het omsingelt Amerika's bondgenoten in de regio, inclusief Israël en Saudi-Arabië, en nog steeds blijven de 'vrijblijvende' cheques uit DC komen.