www.wimjongman.nl
Irans Gaza-oorlog: helaas zal een staakt-het-vuren-deal de gijzelaars niet terugbrengen
door John Richardson - 2 september 2024
Een staakt-het-vuren klinkt misschien alsof het een “goede zaak” is waar iedereen baat bij heeft -- begrijpelijk als een vriend of familielid gegijzeld is. Het probleem lijkt de eis van Hamas te zijn dat Israël de “Philadelphi-corridor” op de grens tussen Gaza en Egypte moet verlaten, zodat Hamas, gesteund door haar beschermheren Qatar en Iran, weer wapens en munitie Gaza in kan smokkelen, zich kan herbewapenen, herbouwen en opnieuw kan aanvallen. Afgebeeld: Een grote Hamas-tunnel tussen de Gazastrook en Egypte, onder de Philadelphi-corridor, ontdekt door het Israëlische leger op 4 augustus 2024. (Foto bron: IDF)
De moord op nog eens zes Israëlische gijzelaars -- Hersh Goldberg-Polin, Carmel Gat, Eden Yerushalmi, Alexander Lobanov, Almog Sarusi en Ori Danino -- die gevangen werden genomen door de terreurgroep Hamas, lijkt veel Israëli's, samen met de meeste van hun immer goedgelovige media (herinner je nog de Oslo Akkoorden?) om te doen denken dat als hun regering maar zou instemmen met een staakt-het-vuren, ze hun gijzelaars terug zouden krijgen. De meeste mensen, tenminste in het Westen, zouden dat wanhopig graag willen -- niet alleen de Amerikaanse -- alle 120, vooral voordat Hamas stopt met hen te vermoorden. Maar als de Israëli's hun gijzelaars echt terug willen, kunnen ze beter nog eens nadenken.
Om te beginnen lijken de recente demonstraties waarin geëist wordt dat de Israëlische premier Benjamin Netanyahu instemt met een staakt-het-vuren, verdacht veel op een “nieuwe, verbeterde” versie van de demonstraties van 2023, tegen de pogingen van de regering om de broodnodige verantwoordingsplicht terug te nemen van het Israëlische hooggerechtshof. Die demonstraties werden naar verluidt gefinancierd door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken voor een bedrag van “tienduizenden dollars” van Amerikaans belastinggeld, dat werd doorgesluisd naar een Israëlische organisatie zonder winstoogmerk, de Beweging voor Kwaliteitsregering.
Als de regering Biden-Harris niet achter de huidige demonstraties zit, zou dat een aangename verrassing zijn. De VS heeft het zelfs voor de regering Obama niet kunnen laten om zich te bemoeien met de interne aangelegenheden van Israël -- zoals proberen te voorkomen dat Netanyahu werd gekozen en hem vervolgens proberen weg te duwen. In 2015 werd Netanyahu's toespraak tot het Amerikaanse Congres over het Iraanse kernwapenprogramma blijkbaar georganiseerd zonder president Barack Obama te raadplegen, en, behalve tijdens de Trump-regering, lijkt hetzelfde Amerikaanse beleid ongecontroleerd te zijn voortgezet. Tijdens Netanyahu's bezoek aan de VS in juli 2024 begroette geen enkele hoge regeringsfunctionaris Netanyahu bij zijn aankomst in Washington of woonde zijn toespraak tot het Congres bij.
De regering Biden-Harris heeft zelfs geprobeerd om Israëls oorlogsinspanningen te sturen. Vice-president Kamala kondigde in maart aan dat ze “de kaarten had bestudeerd” en dat het voor Israël een “vergissing” zou zijn om Rafah binnen te gaan -- wat het kort daarna ook deed, met adembenemend succes.
Waar gaat dit allemaal echt over? Ook al zou de regering Biden-Harris zeker al die anti-Israëlische stemmen waarderen waarvan ze hopen dat ze op 5 november hun kant op zullen komen, bovenal -- als Harris het presidentschap zou winnen -- lijkt ze, net als president Joe Biden, erop gebrand om de wereld een Palestijnse staat te presenteren.
Biden verklaarde in november 2023 dat “het enige ultieme antwoord hier een tweestatenoplossing is die echt is”. Harris gaf dit openlijk, zij het in bedekte termen, toe in haar acceptatie-toespraak voor de presidentsnominatie:
“President Biden en ik werken aan het beëindigen van deze oorlog, zodat Israël veilig is, de gijzelaars worden vrijgelaten, er een einde komt aan het lijden in Gaza en het Palestijnse volk zijn recht op waardigheid kan realiseren. Veiligheid. Vrijheid. En zelfbeschikking.”
Ze herhaalde hetzelfde standpunt in haar vooraf opgenomen CNN-interview op 29 augustus:
“Ik blijf toegewijd, zoals sinds ik op 8 oktober ben, aan wat we moeten doen om toe te werken naar een tweestatenoplossing, waar Israël veilig is en in gelijke mate de Palestijnen veiligheid en zelfbeschikking en waardigheid hebben.”
De regering Biden-Harris ziet blijkbaar geen probleem in een Palestijnse staat als de zoveelste terroristische staat die Israël wil vernietigen -- zoals zowel de commandant van de Qods Force van de Islamitische Revolutionaire Garde van Iran, generaal Esmail Qaani (“Israël is een kankergezwel dat moet worden uitgeroeid”), als de hoge Hamasfunctionaris Ghazi Hamad onomwonden hebben gezworen:
Hamad: “Israël is een land dat geen plaats heeft op ons land. We moeten dat land verwijderen.... We schamen ons niet om dit te zeggen, met volle kracht....
Nieuwspresentator: Betekent dat de vernietiging van Israël?
Hamad: “Ja, natuurlijk.
De regering Biden-Harris ziet premier Netanyahu, die “de Churchill van het Midden-Oosten” wordt genoemd, ongetwijfeld als een obstakel.
Een staakt-het-vuren klinkt misschien alsof het een “goede zaak” is waar iedereen baat bij heeft -- begrijpelijk als een vriend of familielid gegijzeld is. Het probleem lijkt de eis van Hamas te zijn dat Israël de “Philadelphi corridor” op de grens tussen Gaza en Egypte moet verlaten, zodat Hamas, gesteund door haar beschermheren Qatar en Iran, weer wapens en munitie Gaza in kan smokkelen, zich kan herbewapenen, herbouwen en opnieuw kan aanvallen.
De Israëli's die demonstreren richten hun verontwaardiging helaas op zo ongeveer alles. Wie is verantwoordelijk, wie misleidt hen en wat zou de oplossing moeten zijn. Zoals de journaliste Caroline Glick opmerkt, spelen ze Hamasleider Yahya Sinwar in de kaart:
“... Sinwar ziet hen [de gijzelaars] als een gereedschap. De teksten van bijna elke video zijn bijna identiek. De gijzelaars geven Netanyahu de schuld van hun lijden en eisen dat de regering buigt voor de eisen van Hamas of anders zal Hamas hen doden.
“Het hele verantwoording ligt bij Israël. Hamas reageert slechts op de acties van de regering. Of de gijzelaars leven of sterven is de beslissing van Israël, niet die van Hamas. Met andere woorden, het enige doel van de video's is om de regering te destabiliseren door het publiek te laten geloven dat het de regering is - niet Hamas - die de gijzelaars gevangen houdt.....
“Sinds mei, en met grotere vastberadenheid en urgentie in de afgelopen weken, heeft Netanyahu herhaaldelijk verklaard dat, hoewel hij bereid is om enorme, pijnlijke concessies te doen om zelfs maar een klein aantal gijzelaars te bevrijden, hij niet bereid is om IDF-eenheden van de grens tussen Gaza en Egypte te verwijderen. In het licht van het standpunt van de VS is zijn houding logisch. De enige manier voor Israël om niet te verliezen is Hamas af te snijden van zijn aanhangers van buitenaf. Uit een enquête van JNS/Direct Polls van juli bleek dat ongeveer 60% van de Israëli's dat standpunt steunt.....
“Het standpunt van de generaals wordt gesteund door minister van Defensie Yoav Gallant. Gallant liet zijn kiezers in Likud volledig in de steek en begon onmiddellijk na zijn terugkeer van zijn weeklange bezoek aan Washington in juni te dienen als spreekbuis voor links en de regering Biden-Harris in het Veiligheidskabinet.
“De discussie in Israël staat niet simpelweg los van de realiteit omdat het gebaseerd is op een valse voorstelling van het Amerikaanse standpunt door de veiligheidsfunctionarissen. Het hele binnenlandse debat vindt plaats terwijl Hamas niet eens deelneemt aan de onderhandelingen. Voor de generaals, voor Gallant en hun kameraden in de Knesset, de media en op straat, is Netanyahu de enige die ergens verantwoordelijk voor is.
“Met andere woorden, Gallant, de generaals, de politieke leiders van links en de relschoppers op straat spelen allemaal de rollen die Sinwar hen heeft toebedeeld.”
Het is waarschijnlijk makkelijker, voor al diegenen die Netanyahu omver proberen te werpen, om naar hem te kijken in plaats van naar de echte daders: Hamas, Iran en Qatar.
Qatar, “het Paard van Troje in Washington D.C.”, die al lange tijd islamitische terroristische organisaties financiert en ook meer dan 6 miljard dollar schonk aan Amerikaanse universiteiten om Amerikaanse jongeren te onderwijzen van wat de leiders van Qatar ook beslissen. Desondanks besloot de regering Biden-Harris dat deze kwalificaties Qatar perfect maakten om namens Amerika te onderhandelen over de Gaza-oorlog, op dezelfde ondoorgrondelijke manier waarop de regering besloot om Rusland namens Amerika te laten onderhandelen met Iran over het opnieuw starten van een nucleaire deal.
Het is duidelijk dat Qatar en Iran niet alleen peetvaders van Hamas zijn; ze zijn ook schijnbaar goede vrienden van de regering Biden-Harris. Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken verlengde op 1 januari “stilletjes” de overeenkomst van Qatar om het immense US Central Command nog eens tien jaar te huisvesten op de Al-Udeid luchtmachtbasis. Iran werd door de regering Biden-Harris gered van een door sancties opgelegde armoede die een bedreiging zou kunnen vormen voor zijn regime, naar een rijkdom van miljarden dollars die al deze chaos heeft gefinancierd. Iran, samen met hun proxies en milities, zit ook achter “meer dan 150 aanvallen” op Amerikaanse troepen in het Midden-Oosten, alleen al sinds 7 oktober 2023, waarbij veel Amerikaanse troepen gewond raakten en de meeste commerciële scheepvaart door de Rode Zee en het Suezkanaal effectief werd geblokkeerd.
Sinds Netanyahu voor het laatst werd verkozen in 2022, proberen de VS hem af te zetten. Hij zou dan worden vervangen -- in het oorspronkelijke plan door Benny Ganz (minister zonder portefeuille in het oorlogskabinet), die ontslag nam nadat bekend werd dat hij tegen de wil van de premier in Washington hoge Amerikaanse functionarissen ontmoette -- in het huidige plan door minister van Defensie Yoav Gallant.
De regering Biden-Harris lijkt Netanyahu weg te willen hebben om te kunnen werken met “hun” premier: een premier die waarschijnlijk niet alleen blij zou zijn met een terroristische Palestijnse staat aan zijn grenzen -- een staat die gezworen heeft Israël te zullen vernietigen -- maar die ook blij zou zijn als Iran -- dat ook gezworen heeft Israël te zullen vernietigen -- kernwapens zou hebben. Het is het beleid dat Obama omarmt, zolang Iran maar geen kernwapens kreeg “tijdens zijn regering”. In de toekomst zou het echter een heel ander verhaal zijn:
“Iran zou veel sneller een kernwapen kunnen verkrijgen na de eerste 13 jaar van de opkomende nucleaire deal, erkende president Barack Obama...”
Wat veel Israëli's helaas niet willen of kunnen zien, is dat zelfs met een staakt-het-vuren de gijzelaars niet zullen worden vrijgelaten. Hamas zal er zo veel mogelijk vasthouden, zo lang als ze kunnen, om ze als wapen in het spel te houden.
Met een staakt-het-vuren krijgt Israël helaas geen vrede en krijgt het de gijzelaars niet terug. De Israëli's zien dat misschien een paar gijzelaars per keer vrijgelaten worden, de levenden eerst, hopen ze, en elk van hen dan wordt geruild tegen honderden, zo niet meer, veroordeelde Palestijnse terroristen die vrijgelaten worden uit Israëlische gevangenissen, wier eerste taak zou zijn om meteen weer verder te gaan met het terroriseren.
Ondertussen zouden de onderhandelingen over elke gijzelaar Iran en Hamas genoeg tijd geven om meer wapens binnen te brengen via de onbewaakte grens van Egypte naar Gaza, om zich te herbewapenen. De huidige leider van Hamas, Yahya Sinwar, is zelf een veroordeelde terrorist die bekende eigenhandig vier mensen te hebben vermoord. Sinwar zat vier levenslange gevangenisstraffen uit in een Israëlische gevangenis, toen hij in 2011 werd vrijgelaten, samen met meer dan 1.000 terroristen, in ruil voor één Israëlische gijzelaar, Gilad Shalit.
Er is tenminste één manier om de gijzelaars snel terug te krijgen, volgens Yigal Carmon, een gepensioneerde kolonel bij de inlichtingendienst van de IDF en voorzitter van het Middle East Media Research Institute (MEMRI):
“Hamas leeft van de economische en politieke steun van Qatar. Het leven van Hamas hangt dus af van Qatar. Alleen als het zich bedreigd voelt, zal Qatar echt helpen. Alleen als Qatars bestaan ter discussie wordt gesteld door politieke, economische, wettelijke en veiligheidsdruk uit te oefenen, zal het de VS en Israël helpen om de gijzelaars vrij te laten. Op dit moment bedriegt Qatar hen beiden terwijl het uit alle macht Hamas probeert te helpen.
“Qatar zal echter geen zelfmoord plegen voor Hamas, en wanneer het ziet dat het moet kiezen tussen Hamas en ophouden te bestaan, zal het kiezen voor het bestaan, en Hamas zal zijn eisen inwilligen omdat Qatar zijn levensader is zonder dewelke Hamas niet zal bestaan - vooral tijdens en na een oorlog....
“Veel Amerikanen geloven dat ze Qatar iets verschuldigd zijn voor het huisvesten van de Amerikaanse CENTCOM basis. De waarheid is precies het tegenovergestelde: Het is Qatar dat de VS iets schuldig is, omdat het deze basis daar gevestigd heeft. Zonder de aanwezigheid van deze basis in het land, zou Qatar binnen een week verdwijnen - zijn buren zouden het opeten.”
De Israëlische demonstranten die eisen dat Netanyahu instemt met een staakt-het-vuren worden bedrogen. Ze worden gebruikt door de regering Biden-Harris en de goedgelovige Israëlische media om, naar alle waarschijnlijkheid, een premier te produceren die glimlachend een nucleair bewapend Iran zal accepteren, samen met een terroristische Palestijnse staat.
In plaats van te zeggen, zoals de propagandisten ongetwijfeld graag willen: “Breng ze naar huis”, bedoeld om te klinken alsof het Netanyáhu is die de gijzelaars onder de Knesset verstopt, zouden de Israëli's beter kunnen zeggen: “Laat de gijzelaars vrij” -- gericht aan Hamas, Qatar en Iran.
Een akkoord over een staakt-het-vuren zal de gijzelaars helaas niet snel terugbrengen. Hamas zal elke onderhandeling uitstellen, Israël blijven aanvallen en proberen de Israëli's genoeg ellende te bezorgen om de strijd op te geven, zoals velen zelfs nu lijken te doen.
John Richardson woont in de Verenigde Staten.
Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster
© 2024 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.