www.wimjongman.nl
De wereld maakt zich op om een Palestijnse
staat van Hamas te erkennen
Een "Palestijnse" staat zal een staat zijn van de terroristen, door de terroristen en voor de terroristen.
Door Daniel Greenfield op 4 maart 2024
Hamas, de Islamitische Jihad, de Palestijnse Autoriteit van de PLO en de andere islamitische terreurgroepen die samen het officiële "Palestijnse" leiderschap vormen, zijn uitgenodigd voor eenheidsgesprekken in Moskou.
De door het Poetin-regime geplande terroristische eenheidsgesprekken zijn een thuiskomst voor een door Sovjetpropagandisten bedachte "Palestijnse" beweging. Mahmoud Abbas, de lang zittende dictator van de PA, schreef zijn Holocaustontkenningsthesis terwijl hij studeerde aan de Patrice Lumumba Universiteit in Moskou, die een generatie terroristen uit de derde wereld heeft opgeleid.
De uitnodiging naar Moskou komt van Poetins onderminister van Buitenlandse Zaken Michail Bogdanov. Materiaal van een KGB-overloper onthulde dat Abbas voor de KGB had gewerkt onder Bogdanov. Destijds had Abbas de KGB codenaam "mol", tegenwoordig is zijn codenaam "president".
Sommige van dezelfde ex-Sovjet agenten die hielpen bij het opzetten en financieren van de PLO, de PFLP en de rest van de "Palestijnse" beweging proberen nu om ze allemaal onder één vlag te verenigen.
Terwijl het ministerie van Buitenlandse Zaken in DC en de Britse minister van Buitenlandse Zaken Lord Cameron praten over het onmiddellijk erkennen van een "Palestijnse" staat zodra ze Israël kunnen dwingen te stoppen met zijn campagne om Hamas te vernietigen, probeert de Palestijnse Autoriteit Hamas in de staat op te nemen.
De media beweerden dat Abbas Qatar had bezocht om gesprekken te voeren met de leiders van de Islamitische tirannie over een "staakt-het-vuren". In werkelijkheid had de leider van de Palestijnse Autoriteit een ontmoeting met het Qatarese regime, een andere staatssponsor van Hamas, om de eenheidsgesprekken met de terreurgroep voort te zetten.
Poetins relatie met Iran maakt Moskou, net als Doha, tot thuisbasis van Hamas. Enkele weken na 7 oktober vlogen topbestuurders van Hamas naar Moskou voor een ontmoeting met Bogdanov, nadat de Russische functionaris eerder al had gesproken met leiders van de terreurgroep in hun thuisbasis Qatar.
In 2006 had Poetin op de overname van Gaza door Hamas gereageerd door te verklaren dat "we onze contacten met Hamas onderhouden en van plan zijn om in de nabije toekomst de leiders van deze organisatie in Moskou uit te nodigen" en te benadrukken dat "we Hamas nooit een terroristische organisatie hebben genoemd". Poetin nodigde Hamasleider Khaled Mashaal uit, die onlangs beweerde dat "de Russen ons vertelden dat ze onze aanval van 7 oktober zouden bestuderen in hun militaire academies".
Een week na de aanvallen van 7 oktober verklaarde Hamas: "wij van de Islamitische Verzetsbeweging (HAMAS) waarderen het standpunt van de Russische president Vladimir Poetin over de voortdurende zionistische agressie tegen ons volk en zijn verzet tegen de belegering van Gaza".
Na 7 oktober hadden Poetin en China's Xi een VN-veroordeling van de Hamas-wreedheden geblokkeerd. Nu werkt Rusland aan het verenigen van hun oude PLO-vrienden en de nieuwe Hamas-vrienden. Maar Rusland en Qatar staan niet alleen. De regering Biden en de Europese Unie dringen allemaal aan op een "Palestijnse" staat nadat ze een staakt-het-vuren hebben afgedwongen. En die staat zal onvermijdelijk Hamas zal omvatten.
"Rusland heeft alle Palestijnse facties uitgenodigd die in Moskou zullen samenkomen. We zullen zien of Hamas bereid is om met ons hier naar toe te komen," vertelde de premier van de Palestijnse Autoriteit, Mohammad Shtayyeh, aan de Veiligheidsconferentie in München. "We zijn bereid om ons te engageren. Als Hamas bereid is om zich bij ons aan te sluiten, is dat positief. We hebben Palestijnse eenheid nodig.
"Men moet zich niet blijven richten op 7 oktober", waarschuwde hij de aanwezigen op het forum.
"Hamas is een essentieel onderdeel van de Palestijnse politieke kaart. Israëls praatjes over het elimineren van Hamas zullen niet gebeuren en zijn niet aanvaardbaar voor ons," vertelde Shtayyeh in december aan het Doha Forum in Qatar, rond dezelfde tijd dat de PA eenheidsgesprekken voerde met Hamas in Doha.
Na de aanslagen van 7 oktober beweerde Biden dat "de overgrote meerderheid van de Palestijnen geen Hamas is. Hamas vertegenwoordigt het Palestijnse volk niet." In werkelijkheid tonen opiniepeilingen aan dat Hamas elke huidige verkiezing gemakkelijk zou winnen, aangezien het de laatste reeks "Palestijnse" verkiezingen in 2006 won, wat ertoe leidde dat Abbas en zijn Fatah-factie de volledige controle over de Westelijke Jordaanoever overnamen en alle toekomstige verkiezingen afwezen. Hamas was in staat om Gaza over te nemen, wat leidde tot de twee "Palestijnse" staten.
In januari beloofde de woordvoerder van Abbas "algemene verkiezingen te houden en als Hamas wint, zal de president de [Palestijnse] Autoriteit overdragen".
Als Abbas het deze keer meent, betekent de erkenning van een "Palestijnse" staat de oprichting van een Hamas-staat binnen Israël.
Hamas en de Palestijnse Autoriteit hielden af en toe eenheidsgesprekken, ook vier maanden voor de aanslagen van 7 oktober, en begonnen daar snel weer mee.
Het huidige voorstel, net als eerdere voorstellen die voortkwamen uit de eenheidsgesprekken, plaatst functionarissen van de Palestijnse Autoriteit vooraan, zodat terroristen buitenlandse hulp kunnen ontvangen van Amerika en de EU, terwijl functionarissen van Hamas een officiële ondergeschikte rol behouden, maar de Gazastrook blijven controleren.
In het verleden was Hamas in staat om buitenlandse hulp over te hevelen via de UNRWA, maar omdat het nu geconfronteerd wordt met de mogelijkheid van totale vernietiging in Gaza, is het misschien meer bereid om het voorstel te accepteren dat naar voren wordt gebracht door Qatar, Rusland, de EU en de regering Biden. Hoewel Rusland en Qatar hun bondgenoten van Hamas in het openbaar misschien meer steunen, komen alle voorstellen neer op een regering van "technocraten" die als het publieke gezicht van de Palestijnse Autoriteit en Hamas fungeert.
Shtayyeh is een voorbeeld van één van die "technocraten", academici met ervaring in het binnenhalen van buitenlandse hulp en het vertellen aan buitenlandse diplomaten wat ze willen horen, maar zonder werkelijke politieke macht, die werden aangesteld om als dekmantel te dienen voor de regimes van Arafat en Abbas. Een soortgelijk marionettenregime van technocraten die ondergeschikt zijn aan de krijgsheren van Afghanistan opereerde in Kabul voordat het de Taliban ontvluchtte. De Taliban en de regering Biden hebben nu weer een versie van hun "technocraten" in het leven geroepen om het geld te beheren dat van de Verenigde Staten naar Afghanistan gaat.
Het huidige plan is om 7 oktober volledig te wijten aan Yahya Sinwar, de leider van Hamas in Gaza, en een paar van zijn trawanten, om hun uitwijzing te eisen en om vervolgens een deal te sluiten met de "gematigde" Hamasleiders in Doha voordat het plan voor een "Palestijnse" staat in een stroomversnelling wordt gebracht. Maar de top in Moskou is een waarschuwing dat zo'n staat nooit iets anders zal zijn dan een terreurstaat.
Het belangrijkste verschil tussen het Qatarese en Russische standpunt en het standpunt van Biden en de EU is de plausibele ontkenning. Qatar en Rusland willen Hamas aan de voorkant, terwijl Biden en de EU Hamas liever aan de achterkant hebben. En we weten al van Afghanistan hoe dat uitpakt.
De Qatari's onderhandelden over onze deal met de Taliban waardoor de islamitische terreurgroep deel zou gaan uitmaken van een multilaterale regering. Amerikanen stierven om die fictie van het ministerie van Buitenlandse Zaken in stand te houden terwijl de Taliban oprukten om het hele land over te nemen. Hamas kreeg de kans om deel uit te maken van een multilaterale regering met andere islamitische terroristen en koos er telkens voor om te proberen alles in te pikken. Biden en de EU willen Hamas misschien op de achtergrond houden, maar de geschiedenis leert ons dat Hamas, net als de Taliban, uiteindelijk de macht zal grijpen en elke "Palestijnse" staat zal domineren.
Het is moeilijk om te weten of minister Blinken en het personeel van het ministerie van Buitenlandse Zaken die tot het laatste moment deden alsof de Taliban niet probeerden Afghanistan over te nemen, maar alleen een sterkere positie wilden innemen in de onderhandelingen voor een verenigde regering, dat echt geloofden. Het is ook moeilijk om te weten of ze echt geloven dat hun voorgestelde "Palestijnse" staat iets anders zal zijn dan een terroristische staat die uiteindelijk in handen zal vallen van Hamas.
Maar we weten dat niet alleen Qatar en Rusland, maar ook de regering Biden en de EU, zich dringend hebben verzet tegen elke Israëlische actie in Rafah die Hamas in Gaza zou uitschakelen.
Het is duidelijk waarom Qatar of Bogdanov van Rusland een aanval op Rafah veroordelen, maar de regering Biden heeft een ontwerpresolutie van de VN ingediend die oproept tot een staakt-het-vuren, en van Biden af aan hebben ze Israël gewaarschuwd om Rafah niet binnen te vallen. De interne redenering is waarschijnlijk vergelijkbaar met die waardoor Nixon en Kissinger zich lieten leiden tijdens een andere oktoberoorlog 50 jaar geleden.
Tijdens de Yom Kippoer-oorlog had minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger tegen de Sovjetambassadeur Anatoly Dobrynin gezegd dat "mijn nachtmerrie een overwinning voor beide partijen is." Hij waarschuwde dat zonder onderhandelingen en een deal, "de Israëli's de Arabieren uit elk gebied [zouden] hebben verdreven en "Als we niets doen tegen dinsdag, ten laatste woensdag, zullen de Arabieren verslagen zijn".
"Ik wil niet impliceren dat hij wilde dat Israël de oorlog zou verliezen, hij wilde gewoon niet dat Israël beslissend zou winnen. Hij wilde dat Israël net genoeg zou bloeden om het te verzachten voor de naoorlogse diplomatie die hij aan het plannen was," schreef Admiraal Elmo Zuwalt, het voormalige hoofd van de Marine, in zijn memoires.
De regering Biden wilde ook dat Israël Hamas zou verslaan, maar niet te veel.
De regering is bang dat als Israël in Rafah wint, het te veel zal winnen en veel minder geïnteresseerd zal zijn in de diplomatieke oplossing om een "Palestijnse" staat te stichten, waarvan het gelooft dat het de echte oplossing voor het conflict is. En het heeft Hamas nodig om druk uit te oefenen op Israël om zo'n staat op te richten.
Hetzelfde mislukte idee dat de regio al tientallen jaren achtervolgt, is dat islamitisch terrorisme alleen verslagen kan worden door de terroristen wat te geven, maar niet alles wat ze willen. Net zoals het ministerie van Buitenlandse Zaken er niet bij stilstond dat de Taliban alles zou willen, weigert het te geloven dat Hamas alles zou willen. En elke keer als de onderhandelingen mislukken, wordt de geschiedenis weer herschreven.
In een artikel dat begin oktober werd gepubliceerd, beschreef nationaal veiligheidsadviseur Jake Sullivan de onderhandelingen die vrede hadden gebracht tussen Hamas en Israël. "We hebben de crises in Gaza gedeëscaleerd," pochte hij. In de online versie van het artikel zijn deze woorden verwijderd.
Sinds december waarschuwt Sullivan Israël voor een "overgang" naar een nieuwe "fase" van de oorlog, waarin het zijn militaire campagne stopt en terugkeert naar incidentele drone-aanvallen op Hamas-leiders. En dan kunnen hij en de rest beginnen met de opbouw van hun "Palestijnse" staat. En wanneer Hamas de macht weer overneemt, zullen er meer artikelen moeten worden geredigeerd en meer lichamen worden begraven.
De regering Biden, de Europese Unie (die voorlopig alleen wordt tegengehouden door Hongarije), Rusland en de rest van de internationale gemeenschap bereiden zich voor om 7 oktober te belonen met een terroristische staat. Een 'Palestijnse' staat zal een staat zijn van de terroristen, door de terroristen en voor de terroristen.
De aanslagen van 7 oktober herinnerden de Israëli's aan wat de Amerikanen na 9/11 hadden geweten en vergeten.
De Israëlische soldaten die in Gaza vechten, vechten niet alleen voor hun land, maar ook om Amerika en de wereld eraan te herinneren dat het mogelijk is om islamitische terroristen te verslaan, in plaats van met hen te onderhandelen. Een overwinning daar zal iedereen laten zien dat we allemaal kunnen vechten en winnen, in plaats van ons over te geven aan de Islam.
Er staat veel op het spel voor Israël, voor Amerika, Europa en de vrije wereld. Daarom vechten de leiders van de internationale gemeenschap en de diplomaten van de wereld om Hamas te redden. Wat er de komende weken gebeurt, zal de islamitische terroristen en hun helpers een van hun grootste nederlagen of hun grootste overwinning opleveren: een 'Palestijnse' staat van Hamas.
Daniel Greenfield is Shillman Journalism Fellow bij het David Horowitz Freedom Center. Dit artikel verscheen eerder in het Front Page Magazine van het Center.