Ze onthullen eindelijk de Deep State ... Hier het waarom! Wat nu officieel is!

door James Corbett 14 juli 2024

Nou, het is officieel: de geriatrische schil van een man die het Oval Office bezet is in feite niet de "leider van de vrije wereld".

Natuurlijk wist iedereen, met zijn hoofd rechtop, dit al, en dat is precies waarom de leugenaars van de MSM hun uiterste best hebben gedaan om ons ervan te overtuigen dat president Joseph Robinette Biden zo fit is dat hij de jongere medewerkers van het Witte Huis verslaat! En, tot 27 juni 2024, als je ook maar een deel van dit Weekend van Biden's fabeltje in twijfel trok, moest je voorbereid zijn op de gaslighting van de eeuw, jij goedkope nep-promoterende Russische disinfo bot, jij!

Maar na Biden's vier-alarm afval vuur van een optreden tijdens het CNN Presidentieel (s)Verkiezingsdebat vorige maand, kunnen zelfs de professionele presentatoren niet meer meespelen met deze poppenkast.

Tot nu toe werd ons gevraagd te geloven in het sprookje dat een man die nauwelijks drie woorden aan elkaar kan rijgen op een debatpodium - laat staan een man die naar zijn running mate verwijst als "Vice President Trump" en de Oekraïense president Volodomyr Zelenky verwart met de Russische president Vladimir Poetin - in zijn eentje de grootste economie en het grootste leger ter wereld leidt.

Maar nu wordt ons gevraagd om te geloven in het sprookje dat al die "verkeerde informatie" over de geestelijke toestand van Biden plotseling is uitgekomen en dat de House Oversight Committee tot op de bodem gaat uitzoeken wie nu echt de Amerikaanse regering leidt.

Wat is hier nu echt aan de hand? Lees verder om erachter te komen!

(En voor al mijn mede-anarchisten die denken dat ik hier afglijd naar een statistische verkiezingsverslaggeving of val voor de MSM-hype: maak je geen zorgen! In werkelijkheid heeft dit verhaal niets te maken met het betekenisloze verkiezingscircus dat op dit moment plaatsvindt. In feite heeft het te maken met het ontmaskeren van dat betekenisloze ritueel voor wat het werkelijk is!)

DE NIEUWE KLEREN VAN DE KEIZER

Herinner je je "De nieuwe kleren van de keizer"? Je weet wel, het beroemde sprookje van Hans Christian Andersen over de oplichters die een goedgelovige keizer ervan overtuigen dat ze stoffen kunnen weven die onzichtbaar zijn voor domme mensen of voor degenen die ongeschikt zijn voor hun werk? Om een lang verhaal kort te maken: de keizer en zijn onderdanen doen uiteindelijk allemaal alsof ze de "onzichtbare kleren" van de keizer zien, omdat ze niet als dom of onbekwaam willen worden gezien. Alleen een onschuldig kind kan de waarheid zeggen: de keizer heeft geen kleren aan.

Maar goed, je begrijpt het punt: President Biden heeft geen kleren aan. Figuurlijk gesproken. . . . denk ik. (Eigenlijk geef ik geen garanties over wat er zou kunnen gebeuren in de tijd tussen het moment dat ik dit artikel schrijf en jij het leest).

Zoals ik al zei, hebben degenen onder ons in de reality-based gemeenschap gewezen op de vanzelfsprekende realiteit van Biden's cognitieve achteruitgang sinds de toen 77-jarige campagne voerde voor verkiezing in 2020. En sindsdien hebben we allemaal de vele, vele clip collages en citatenverzamelingen gezien die Biden's zwakke greep op de realiteit bevestigen.

We hebben de opzwepende toespraak gehoord waarin hij welsprekend vertelt over hoe "Alle mannen en vrouwen zijn geschapen door-je weet wel, het ding [sic]."

We hebben allemaal gelachen toen hij de teleprompter prompts hardop voorlas als een echte Ron Burgundy.

We hebben allemaal gelachen toen hij in 2021 naar vicepresident Kamala Harris verwees als "president Harris". Toen grinnikten we als hij het weer deed in 2022. Toen rolden we met onze ogen toen hij het in 2023 weer deed (waarbij hij haar naam verkeerd uitsprak). Vervolgens kreunden we toen hij vorige week zei dat hij de "eerste zwarte vrouw was die samen met een zwarte president diende". En nu hij haar "vice-president Trump" noemt ... nou ja, de hele poppenkast is op dit punt belachelijk.

Natuurlijk waren er bij elke stap de fact-checkers en andere spreekbuizen van het establishment, altijd klaar om iedereen te villen die twijfels durft te uiten over de geestelijke vermogens van de zogenaamde "opperbevelhebber".

Hij las niet echt de instructies van de autocue.

Hij was niet echt aan het verdwalen om de weg van het podium af te vinden.

Hij dwaalde niet echt af tijdens de fotosessie van de G7.

En als je denkt dat één van die dingen waar is, dan ben je een imbeciele nepnieuws verspreider die het verdient om van de planeet gecensureerd te worden!

. . . Maar nu de dirigent van de Mighty Wurlitzer een ander deuntje is gaan spelen, komen we tot de ontdekking dat we in één klap in een nieuwe mediawerkelijkheid terecht zijn gekomen. Plotseling worden de exacte dingen die de afgelopen vier jaar voor iedereen verboden waren om te zeggen in de beleefde samenleving nu geanalyseerd door de pratende hoofden op NBC en "gelekt" naar de onverschrokken herhalers van New York Magazine en ontleed door politiek zwaargewicht George Clooney op de pagina's van The New York Times. Het is moeilijk om The New York Times open te slaan, CBS News aan te zetten of in te loggen op Newsweek zonder een verhaal te zien over de ondergang van Biden.

CNN meldt hoe Biden's adviseurs de stafleden van het Witte Huis die zich durven uit te spreken over de gezondheid van de president "in elkaar slaan" (figuurlijk, vermoedelijk).

Bill Maher is bezig met het voorspellen van de exacte datum waarop Biden uit de race zal stappen.

Newsweek vraagt ChatGPT wie Biden zou moeten vervangen.

Ja, "BIDEN HEEFT ZIJN GEESTELIJKE CAPACITEITEN VERLOREN!!!" is nu officieel het grootste verhaal in de gevestigde media.

En precies op tijd reageert het publiek op dit probleem door te schreeuwen om een oplossing van hogerhand: "Kan iemand alsjeblieft ingrijpen en de kostbare democratie van de unitaire supermacht van de wereld redden?

Gelukkig is er nu iemand die de handen uit de mouwen steekt! En die iemand is...

*tromgeroffel alsjeblieft*

. . . James Comer, de voorzitter van de House Oversight Committee.

DUS, WIE BESTUURT HET LAND ECHT?

Dat klopt, de House Oversight Committee is naar voren gestapt en heeft besloten deze Biden-situatie tot op de bodem uit te zoeken.

James Comer, het Republikeinse congreslid uit Kentucky dat momenteel voorzitter is van de House Oversight Committee, heeft zojuist drie van de belangrijkste medewerkers in Biden's Witte Huis gedagvaard:

• Anthony Bernal, de topadviseur van First Lady Jill Biden;
• Annie Tomasini, plaatsvervangend stafchef van Biden;
• en Ashley Williams, een senior adviseur van de president.

Volgens de brief die Comer samen met de dagvaarding naar Bernal stuurde, is de commissie al enige tijd geïnteresseerd in zijn rol in de huidige regering. Ze citeren zijn "poging om dozen met documenten te verwijderen [uit Biden's oude kantoor] maanden voor de veronderstelde ontdekking van geheime materialen op dezelfde locatie" en citeren zelfs voormalig voorzitter van het Democratisch Nationaal Comité Howard Dean die zei: "Joe Biden heeft een heel goed team om zich heen dat weet wat ze doen. Ze hebben geweldig werk geleverd door het land te leiden." [Nadruk in brief].

Tenslotte beschrijven ze de aard van hun interesse in Bernal:

De commissie is bezorgd dat Mr. Bernal één van de vele Witte Huis medewerkers lijkt te zijn die het op zich hebben genomen om het land te besturen terwijl de president dat niet kan. Voor alle duidelijkheid: het Amerikaanse volk heeft de heer Bernal of welke Witte Huis-medewerker dan ook niet gekozen om het werk van president Biden voor hem te doen, en de commissie wil dat de heer Bernal getuigt over de hierboven genoemde zaken.

Dus, daar heb je het, jongens. Al die goedgelovige MSM-nieuwskijkers die nooit hebben nagedacht over de vraag wie eigenlijk het land bestuurt (omdat de pratende hoofden op tv hen niet vertelden erover na te denken) en die nu in paniek zijn over de vraag wie het land bestuurt (omdat de pratende hoofden op tv hen nu vertellen erover na te denken) kunnen nu rustig ademhalen. Een andere tak van de Amerikaanse regering staat op het punt om eindelijk "de diepe staat te ontmaskeren" en tot op de bodem uit te zoeken wie echt de lakens uitdeelt in het Oval Office.

Het blijkt deze man te zijn!

Of misschien deze dame:

Of een andere lage assistent waar je nog nooit van hebt gehoord. Hoe dan ook. Maak je niet druk om de details. Wees gerust, de leugenaars van de MSM en de marionetten van het congres die jullie jarenlang hebben belazerd over de gezondheidstoestand van Biden (en jullie tientallen jaren hebben voorgelogen over 9/11 en Irak en massavernietigingswapens en de wereldwijde financiële crisis en Libië en Syrië en eigenlijk al het andere) vertellen jullie nu plotseling de waarheid.

Vraag maar aan dat bastion van harde journalistiek, The Catholic Monitor. Ze hebben net een verhaal gepubliceerd onder de typisch ingetogen kop "Deep State onthuld! The Gay Caballero who is pulling the President's strings" waarin ze gedetailleerd beschrijven hoe het mysterie van de diepe staat eindelijk is beantwoord met de onthulling van Bernal's rol als de echte heerser van de Verenigde Staten. (Hun bron? De New York Post, natuurlijk!)

Nou, dat was makkelijk. Steek er een vork in, iedereen, het lijkt erop dat we hier klaar zijn!

. . . Maar wacht eens even. Dit soort pathetische verhalen zijn misschien goed genoeg voor de gemiddelde, met fluoride doordrenkte tv-kijker - het type persoon wiens hele wereldbeeld wordt gevormd door de uitzending van het avondnieuws. Maar als je dit artikel nu leest, is de kans groot dat je niet zo iemand bent. Je bent het soort persoon dat zich kan herinneren dat zelfs een paar jaar geleden de suggestie dat er een "macht achter de troon" was - laat staan een diepe staat - werd afgedaan als pure waanzin.

Maar nu is "de diepe staat" niet alleen een toelaatbaar gespreksonderwerp, het is er ook een dat gepromoot wordt in de gevestigde pers. Zelfs commissies van het Congres beweren dat ze het lidmaatschap ervan willen ontdekken en de activiteiten ervan willen blootleggen.

Nu denk ik dat we allemaal wel inzien dat de suggestie dat de "diepe staat" in feite een trio van laaggeplaatste Witte Huis medewerkers is, een beperkte hangplek van het domste soort is. Maar toch... waarom?

Waarom is de knop omgedraaid?

Waarom is het nu OK om toe te geven dat Biden een plant is en dat hij niet echt iets leidt?

Waarom is het nu OK om het bestaan van een macht achter de troon toe te geven?

Waarom normaliseren ze het idee van de diepe staat nadat ze het zo lang belachelijk hebben gemaakt?

Onthulling van de diepe staat

Lange tijd lezers van deze column zullen weten dat de onthulling van de diepe staat die we nu meemaken niet deze maand is begonnen. In feite is het nu al minstens een decennium aan de gang, zoals ik heb gedocumenteerd in mijn hoofdartikel uit 2016 over "Deep State Rising":

[. . .] [Ee]n vreemd fenomeen heeft zich de afgelopen jaren voorgedaan en is de afgelopen maanden versterkt: het idee van een "deep state" of een "schaduwregering" die de politiek controleert, zelfs in de VS, is mainstream aan het worden.

Het heeft de omslag van een aantal recente boeken gesierd, waaronder "Deep State: Inside the Government Secrecy Industry" en "The Deep State: The Fall of the Constitution and the Rise of a Shadow Government".

Het heeft zijn weg gevonden naar de online politieke media van zowel de linkerkant (Salon) als de rechterkant (The American Conservative) van het gecontroleerde politieke spectrum.

Het is gebruikt door financiële analisten om de acties van de Federal Reserve te beschrijven.

Bill Moyers heeft het op zijn website aangehaald.

Het heeft zijn weg gevonden naar de krantenkoppen van The Boston Globe ("Stem zoveel je wilt, de geheime regering zal niet veranderen") en The New York Times ("America's 'Establishment' Has Embraced 'Deep States'").

Er is zelfs over gesproken op de blog van de Wereldbank.

Ja, de term "deep state" kwam ongeveer tien jaar geleden in het vocabulaire van de MSM terecht en is sindsdien niet meer weg te denken uit verschillende opiniestukken en denkstukken en boeken en blogs en praatprogramma's op tv.

Natuurlijk kennen wij samenzweringsrealisten en onderzoekers de echte geschiedenis van de term. We weten dat de term "deep state" is afgeleid van de Turkse term derin devlet. We weten dat de term zijn intrede deed in de Turkse politieke dialoog nadat het Susurluk incident blootlegde wat velen in Turkije al lang vermoedden: een netwerk achter de schermen van politici, militairen, bureaucraten, agenten van de inlichtingendienst en georganiseerde criminelen oefenden de echte politieke macht uit in het land, niet de nominale regering in Ankara.

We weten ook dat het "deep state" idee de sprong naar het Engels heeft gemaakt dankzij het werk van wetenschappers en sprekers als Peter Dale Scott en Phillip Giraldi, wiens ijverige onderzoek (en mainstream geloofwaardigheid) ervoor zorgde dat de mainstream media op zijn minst aandacht aan het idee moesten besteden.

In 2016 stelde ik me tevreden met het vaststellen van het fenomeen van de popularisering en legitimering van het deep state-idee en vroeg ik lezers om te speculeren over waarom dit plaatsvond. Maar nu hebben we het antwoord.

Als je goed oplet, zie je het tegenwoordig overal. "Natuurlijk bestuurt Biden niet echt het land! Dat is kinderachtig denken. In plaats daarvan is het een team van serieuze, competente, cognitief onaangetaste professionals, levenslange bureaucraten en hooggeplaatste assistenten die het systeem kennen en dingen achter de schermen kunnen laten werken."

Dit leidt voorspelbaar genoeg tot het volgende deel van deze Probleem-Reactie-Oplossing dialectiek: "Ja, natuurlijk bestaat de diepe staat. En het is een goede zaak!"

Inderdaad, het verhaal over de deep state volgt nu hetzelfde patroon dat het verhaal over elk stukje samenzweringswerkelijkheid volgt. Om te beginnen:

Eerst: "Het is niet echt. Het is NIET echt. HET IS NIET ECHT! Je bent een folie-dunne samenzweringstheorie gek en je woont in de kelder van je moeder en eet loodverf als je denkt dat het echt is."

En dan: "Natuurlijk is het echt, en het is een goede zaak!"

We hebben het zien gebeuren met de "samenzweringstheorie" dat de Amerikaanse regering samenwerkt met Al Qaeda en andere terroristen. We hebben het zien gebeuren met de "samenzweringstheorie" over chemtrails. En nu zien we het gebeuren met de "samenzweringstheorie" over de diepe staat.

Nogal een effectieve psyop, nietwaar? Zo effectief zelfs dat het grootste deel van de bevolking niet eens zal merken dat de onthulling heeft plaatsgevonden. Ze zullen het gewoon in hun politieke calculus opnemen alsof het er altijd al geweest is.

Ofwel: "Ja! Laten we op Trump stemmen zodat hij de deep state eruit kan trappen!" Of: "We hebben de deep state nodig om ons te beschermen tegen deze schurkachtige president!" (Je zult merken dat "schurkenstaat-president" kan verwijzen naar Trump of Biden, afhankelijk van je politieke oriëntatie op het neppe, gecontroleerde links/rechts politieke spectrum).

Dus, om samen te vatten: De diepe staat wordt nu officieel erkend. Het idee dat de president het land niet bestuurt wordt genormaliseerd. Mensen zijn bereid om toe te geven dat het idee dat ze echt elke vier jaar één man (ver)kiezen om het land te besturen een kinderachtig sprookje is dat nooit echt zinnig is geweest.

Met andere woorden: de keizer heeft geen kleren aan.

Er is nog één laatste deel aan deze fabel voordat het verhaal voorbij is ...

HUN EINDSPEL VS. ONS EINDSPEL

Er is niet veel verbeeldingskracht voor nodig om te zien hoe dit "deep state" verhaal (het mainstream verhaal, niet het samenzweringsrealistische) zich de komende jaren zal ontwikkelen. Nadat de term is genormaliseerd en mensen gewend zijn geraakt aan het idee dat ze geen leider kiezen om over het land te heersen, maar een team van competente professionals met goede connecties die dingen gedaan kunnen krijgen, is de volgende stap onvermijdelijk. En die volgende stap is technocratie.

Immers, technocratie is, volgens de definitie in het woordenboek, ongeveer gelijk aan deze mainstream versie van de deep state. Het gaat over regeren, niet door één man maar door een team van economen, ingenieurs, wetenschappers en andere technische experts. Natuurlijk weten we dat de echte definitie van technocratie iets gedetailleerder is dan dat, maar de gemiddelde persoon hoeft niet ver geleid te worden van het idee dat de president zelf meer een overbodig boegbeeld is dan een "opperbevelhebber" naar het idee dat we actief moeten willen dat dit team van onbaatzuchtige wetenschappers hun vaardigheden gebruiken om onze samenleving te besturen.

Nogmaals, het ontrafelen van de draden van dit grote verhaal legt bloot hoe nijpend de situatie werkelijk is. Voor degenen onder ons die weten waar technocratie echt over gaat - de volledige controle over de samenleving en elk individu daarin door een schimmige, onberekenbare, door eugenetica geobsedeerde groep elitisten die vastbesloten zijn om te ontvolken - weten we dat het laatste wat we willen doen is deze technocratische nachtmerrie actief omarmen of op welke manier dan ook aanmoedigen.

Maar nogmaals, dit donkere moment heeft een ingebouwde zilveren voering. De machthebbers-die-niet-zouden-moeten-zijn kunnen deze drastische verschuiving in het publieke begrip niet teweegbrengen zonder het idee van de president en het idee van het "democratische systeem" te ondermijnen, dat zo lang hun belangrijkste wapen van politieke controle is geweest.

Voor degenen onder ons die Het Gevaarlijkste Bijgeloof - het geloof in autoriteit - willen ontmaskeren voor wat het werkelijk is, is er nooit een beter moment geweest om nieuwe mensen te bereiken met het goede nieuws dat vrijheid het antwoord is op onze problemen. Nu de mensen de schijnvertoning van het verkiezingscircus beginnen te doorzien, nu onthuld wordt dat de president slechts een boegbeeld is en het vierjarige verkiezingsritueel ontmaskerd wordt voor het bijzaakcircus dat het werkelijk is, zijn de mensen meer dan ooit bereid om de schokkende waarheid te horen: de overheid heeft nooit ergens anders bestaan dan in je hoofd.

Ja, de mensen kijken met meer interesse dan ooit naar de schaduwen op de grotwand. Ja, Biden's eerste live nieuwsconferentie sinds de debatten heeft meer kijkers getrokken dan de Oscars van dit jaar. Maar dat komt omdat mensen voor het eerst merken dat er iets heel vreemds is aan deze fabel. Voor het eerst beginnen ze zich te realiseren dat de politieke show die ons vermaakt op het gloeiende tv-scherm niet de werkelijkheid is. Het is zelfs geen sprookje. In plaats daarvan is het een poppenkast die wordt opgevoerd door schaduwen op een grotwand.

Voor het eerst in lange tijd zijn de mensen klaar om hun hoofd om te draaien en de poppenkast te zien voor wat hij is. Ze zijn klaar om uit de grot geleid te worden en voor het eerst het licht van de zon te zien.

Ben jij er klaar voor om hen daarheen te leiden?

Goed. Laten we aan het werk gaan.

Bron: They're Finally Revealing the Deep State . . . Here's Why!