Verslaving aan despotisme

Door Hal Lindsey 10 juni 2024

De naties van de wereld worden gewurgd door een steeds groter wordend web van wetten en regels. Het wordt steeds moeilijker om iets te doen zonder de dure tussenkomst van Big Brother. Productiviteit wordt afgeremd net nu we het nodig hebben dat het toeneemt. De levenskwaliteit krijgt een flinke klap. Er zijn meerdere redenen voor deze dramatische toename van overheidsbemoeienis.

Ten eerste verschijnen er steeds nieuwe en soms gevaarlijke technologieën. Deze hebben wettelijke bescherming nodig. Toch moeten deze complexe nieuwe wetten geschreven en gestemd worden door niet-specialisten. Dit maakt politici steeds afhankelijker van experts en experts hebben vaak een agenda. Terwijl wetgevers de taak hebben om wetten te schrijven, ligt het echte werk vaak bij leden van de industrie, milieugroepen of andere speciale belangen.

Desondanks zijn zelfs lange wetten vaak te vaag. De Affordable Care Act, ook bekend als "Obamacare", is ongeveer duizend pagina's lang. Ondersteunende regels brachten dat op minstens 10.000 pagina's, en sommige bronnen zeggen zelfs 40.000. Wetgevers schreven 1000 pagina's en regelgevers voegden er tienduizenden aan toe. En voor ons is dat allemaal wet.

Dit geeft ongekozen bureaucraten enorme macht. En steeds vaker worden de overheidsbureaucratieën in de wereld geleid door extremisten en activisten - mensen die zich aangetrokken voelen tot een bepaald overheidsgebied vanwege hun grote passie voor dat onderwerp. Dit geeft extremisten en activisten een enorme mate van controle over landen en hun bevolking. Activisten, misschien nobel gemotiveerd, willen "de wereld veranderen". Maar al te vaak betekent dat dat ze het leven van anderen willen bepalen. Dus neemt de overheidsbemoeienis toe tot belachelijke niveaus.

Maar er is een andere, nog dodelijker reden voor meer overheid - afnemende morele normen. Als individuen hun greep op oude waarheden zoals eer, liefde en mededogen verliezen, probeert de overheid dit te compenseren. Ze doen dit om te voorkomen dat de samenleving in de afgrond stort. Aan het einde van 2011 (het laatste jaar waarvoor ik cijfers kon vinden) publiceerde de National Conference of State Legislatures een persbericht waarin stond dat Amerikaanse staten en gebieden dat jaar meer dan 40.000 wetsvoorstellen en resoluties hadden aangenomen. Hoewel sommige resoluties slechts ceremonieel zijn, is dat nog steeds een overweldigend aantal wetten, en county's, steden en de federale overheid zijn hierbij niet inbegrepen.

Tegelijkertijd hebben we officieren van justitie die weigeren om misdaden consequent te vervolgen. Ze lijken minder mensen in de gevangenis te willen en minder politie in onze gemeenschappen. Maar ze creëren steden waar de misdaad hoogtij viert. Geweld komt op straat en sijpelt huizen binnen. Mensen zijn bang in buurten die ze ooit als veilig beschouwden. Activistische openbare aanklagers willen misschien minder politie, maar hun acties beginnen al het tegenovergestelde effect te hebben.

Als misdaad mag lonen, worden de mensen bang. Met genoeg angst maken mensen zich geen zorgen meer over hun rechten. Ze stellen veiligheid boven alles. Volgens de Bijbel zullen "vrede en veiligheid" de hoofdzaken van de laatste dagen zijn. Wanneer chaos en angst toenemen als het water van een machtige tsunami, beginnen mensen te roepen: "Vrede en veiligheid... alles voor vrede en veiligheid."

"Vrede en veiligheid" zal op een dag de mantra van de Antichrist zijn. Het begint allemaal met een maatschappelijke omarming van zonde en verdorvenheid die de politie afschildert als de vijand. Het eindigt in een door Antichrist geleide politiestaat waar wetten niet op mensenharten worden geschreven maar van buitenaf aan mensen worden opgedrongen. Het verlies van persoonlijke moraal onder de bevolking leidt onvermijdelijk tot meer overheidscontrole en de vernietiging van mensenrechten en menselijke waardigheid.

We moeten niet naar deze dingen kijken om angst op te roepen. In plaats daarvan moeten we ze zien als wegwijzers. Onze bestemming komt dichterbij. We weten niet wanneer de Heer komt, maar we zien de tekenen die Hij ons opdroeg te zien. Als christenen moeten we ons niet aansluiten bij de angst en de chaos, maar "zout" (een conserveringsmiddel) en "licht" in de wereld zijn.

Denk bij dit alles aan wat Jezus zei in Lucas 12:32. "Vrees niet, kleine kudde, want het behaagt uw Vader u het koninkrijk te geven."

Bron: Hal Lindsey