Wat Christenen verliezen door Bijbelprofetie te verwaarlozen

Door Breanna Claussen - 16 december 2024

Met alles wat er in de wereld gebeurt, is het moeilijk voor te stellen waarom zo velen in de kerk ervoor kiezen om zich te distantiëren van Bijbelse profetie. Talloze preekstoelen beschouwen meer dan een derde van Gods Heilige Woord (het gedeelte dat profetie bevat) als een kwestie van secundair belang of hebben deze gedeelten zelfs gecategoriseerd als triviale twistpunten voor het lichaam van Christus.

Er zijn verschillende dingen die ons opgedragen worden om geen punt van verdeeldheid te laten worden (Kolossenzen 2:16-23, 1 Korintiërs 1, etc.), maar het eerlijk delen van Bijbelprofetie staat niet op deze lijst. Er is een doel dat God had om ons te voorzien van een begrip van de toekomst in Zijn Woord, en er gaat veel verloren voor Christenen wanneer zij deze gedeeltes van de Bijbel negeren of verkeerd interpreteren.

Het eerste dat opgeofferd wordt door onverschilligheid voor Bijbelprofetie is een volledig begrip van Gods verlossingsplan. Het kennen van het volledige plaatje - het begin en het einde - geeft ons een volledig begrip van Gods beloften voor de natie Israël, de rol en beloningen van de gemeente in de eeuwigheid en de ernst van onze eigen verlossing.

Het boek Genesis geeft een diepgaande kennis van de val van de mens en hoe zonde en dood in beeld kwamen. Bijbelprofetie beschrijft in detail de gebeurtenissen die de wereld in de toekomst zullen overkomen en hoe Jezus bij Zijn komst Israël geestelijk zal herstellen, Zijn koninkrijk op aarde zal vestigen en een einde zal maken aan misleiding, wetteloosheid en oorlog. Na Zijn 1000-jarige heerschappij zien we de schepping van een nieuwe hemel en aarde, waar lijden, zonde en dood voor altijd zijn uitgeroeid. Zonder dit begrip van het begin en het einde, zien we alleen een ongelovig Israël, met een kerk in het vizier en een wereld die steeds meer gevangen raakt in de klauwen van goddeloosheid zonder een einde in zicht.

Het tweede aspect dat met onverschilligheid aan Bijbelprofetie wordt opgeofferd zijn zegeningen en beloningen. Het Boek Openbaring is het enige boek in de canon van de Schrift dat een zegen belooft aan hen “die lezen, en die horen de woorden dezer profetie, en bewaren de dingen, die daarin geschreven zijn; want de tijd is nabij” (Openbaring 1:3).

De apostel Paulus onthult verder dat een “kroon der gerechtigheid” expliciet wordt gegeven aan “allen die Zijn verschijning liefhebben” (2 Timoteüs 4:8). Iedereen die verlangt naar de terugkeer van onze Verlosser, Jezus Christus, zal deze geweldige beloning ontvangen. Zij die de Bijbelse profetie verwerpen zullen deze kroon helaas verspelen.

Het derde verlies voor hen die onverschillig staan tegenover Bijbelprofetie is de zekerheid van onze “gezegende hoop” en het begrip van Jezus' opstanding. Op een dag zal de bazuin klinken. Gelovigen, zowel levenden als doden, zullen naar de hemel worden gehaald (opgenomen) om ons te sparen voor de toorn van God die over de aarde zal komen en om ons voor eeuwig bij de Heer te brengen. Omdat Jezus uit het graf is opgestaan, wordt de kerk op deze glorieuze dag onvergankelijk opgewekt en “zullen wij aan Hem gelijk zijn”, met een verheerlijkt lichaam (1 Johannes 3:2, Filippenzen 3:21, 1 Korintiërs 15:52). Als we de opname van degemeente bagatelliseren, doen we dan niet hetzelfde met de opstanding van Jezus Christus?

Het vierde gevolg van onverschilligheid voor Bijbelprofetieën is het niet opvolgen van de geboden van Jezus. Bij Zijn eerste komst berispte Christus de Farizeeën omdat ze de tijd waarin ze leefden niet begrepen (Matteüs 16:3). Ze hadden moeten herkennen dat ze in de tijd van Zijn komst leefden, net zoals Christenen vandaag de dag het seizoen van Zijn wederkomst moeten onderscheiden.

Toen Jezus werd gevraagd naar de tekenen van Zijn komst, gaf Hij een lijst van dingen die in deze tijd zouden worden waargenomen. Jezus besloot met de woorden: “Waakt daarom, want gij weet niet hoe laat uw Heer komt” (Matteüs 24). Hoewel we het precieze tijdstip niet kennen, zijn we geroepen om het seizoen van Zijn wederkomst te herkennen (1 Tessalonicenzen 5).

De vijfde fout in het onverschillig staan tegenover Bijbelprofetie is het missen van het ongelooflijke getuigenismiddel dat het biedt. Na de dood en opstanding van Christus gingen de apostelen de wereld in met een boodschap: het reddende Evangelie. Hoe deelden zij dit “goede nieuws”? Door te laten zien hoe de Bijbelprofetie door Jezus Christus was vervuld. Voor veel Joden bewees dit dat Christus hun beloofde Messias was. Voor de niet-Joodse wereld diende het als bewijs dat de God van Abraham, Isaak en Jakob de enige ware God was en dat Jezus Zijn geliefde zoon was.

In Johannes 14:29 vertelt Jezus ons het doel van profetie: “Ik heb het u gezegd voordat het geschied is, opdat gij, wanneer het geschied is, gelooft.” Zoals we profetie uit de Bijbel voor onze ogen tot leven zien komen, bezitten christenen vandaag de dag ditzelfde krachtige getuigenisgereedschap, als ze het maar zouden aangrijpen en gebruiken.

Als het bovenstaande niet genoeg is om Christenen te dwingen om Bijbelprofetie van het grootste belang te vinden, denk dan eens aan dit laatste punt: De Schrift vertelt ons dat “Jezus de geest der profetie is” (Openbaring 19:10). Hoe kunnen leden van het lichaam van Christus dan een deel van hun Verlosser afwijzen?

Breanna Claussen is hoofdredacteur voor Harbingers Daily News Media.

Bron: What Christians Lose By Neglecting Bible Prophecy - Harbinger's Daily