Ja, het zijn 'burgers', maar ze zijn niet onschuldig of niet betrokken

Als je Palestijnse Arabieren in Gaza tegenkomt, blijkt uit onderzoek dat het voor meer dan 80% waarschijnlijk is dat ze terroristen steunen of sympathisanten zijn.

Door Dr. Avi Perry, INN 3 jan 2024

De internationale gemeenschap, met inbegrip van de wereldwijde media, sociale media, politieke figuren en zelfs aanhangers van Israël, heeft de neiging om de defensieve oorlog van de Joodse staat te bekritiseren voor het veroorzaken van schade en slachtoffers onder "onschuldige" burgers in Gaza, in plaats van Hamas verantwoordelijk te houden. Er wordt vaak geen rekening gehouden met de realiteit dat het uitschakelen van Hamas onvermijdelijke nevenschade met zich meebrengt, gezien hun gebruik van burgers, ziekenhuizen, scholen, privéwoningen, moskeeën en andere civiele infrastructuur voor militaire doeleinden.

Maar er is meer. In tegenstelling tot het verhaal waarin deze burgers worden afgeschilderd als onschuldige slachtoffers, onthult een onderzoek van de Arabische Wereld voor Onderzoek en Ontwikkeling (AWRAD) onder Palestijnse Arabieren in Gaza en de 'Westelijke Jordaanoever' wijdverspreide steun voor terrorisme, afwijzing van vrede en ondankbaarheid tegenover ondersteunende landen. "...de resultaten geven aan dat een overweldigend percentage van de Palestijnse Arabieren het bloedbad van 7 oktober steunt (75%), co-existentie met Israël afwijst (85,9%), zich inzet voor het herstel van 'historisch Palestina' als definitieve oplossing (71,1%), en de oprichting van een Palestijnse staat 'van de rivier tot de zee' steunt (74,7%) als het einde van het Israëlisch-Palestijnse conflict..."

Dit betwist het idee dat de meerderheid van deze burgers echt onschuldig is. Bijgevolg is de kans dat Palestijnse Arabieren in deze regio's terroristen, actieve aanhangers of sympathisanten zijn, meer dan 80%, wat bijdraagt tot negatieve percepties en verdenkingen.

Helaas heeft deze meerderheid van meer dan 80% de reputatie van de rest aangetast. Wanneer je geconfronteerd wordt met individuen uit deze gebieden, is er een natuurlijke neiging om angst, verdenkingen en generalisaties te koesteren, omdat er een grote waarschijnlijkheid is - meer dan 80% - dat deze gevoelens juist zijn. Hoewel sommigen dit als islamofobie bestempelen, verschilt het van antisemitisme, dat voortkomt uit onverdraagzaamheid. Islamofobie is gebaseerd op angst en achterdocht en het gelijkstellen van de twee is niets anders dan een vertoning van diepe onwetendheid.

Helaas hebben deze karakteriseringen ook betrekking op vrouwen en kinderen. Het is alarmerend dat kinderen van jongs af aan worden geïndoctrineerd om hen te ontmenselijken en haat en vijandigheid jegens Joodse individuen te koesteren, waardoor ze waarschijnlijk zullen opgroeien tot terroristen, aanhangers van terrorisme of sympathisanten. Ze kunnen in deze context niet als onschuldig worden beschouwd.

Kinderen werden gefilmd terwijl ze een jonge gijzelaar die om zijn moeder huilde, met stokken sloegen. Hordes gewelddadige, plunderende burgers vielen Israël binnen in de nasleep van de grensovergang van Hamas op 7 oktober en anderen juichten, bespuwden en vervloekten gijzelaars die door de straten werden gedirigeerd, waarbij zelfs dode lichamen werden geschonden. Burgers, waaronder een dokter en een UNRWA-leraar, hielden gijzelaars onder onmenselijke omstandigheden vast en toen gijzelaars werden bevrijd tijdens de tijdelijke pauze in de gevechten, stonden ze langs de straten om hen uit te lachen.

Bovendien zet Hamas de bevolking van Gaza strategisch in als menselijk schild, in de verwachting dat als burgers gewond raken, Israël de schuld zal krijgen van de internationale gemeenschap. Deze tactiek, gekoppeld aan Israëls inzet om burgerslachtoffers te voorkomen, creëert een uitdagende situatie om Hamas effectief aan te pakken en tegelijkertijd burgerslachtoffers te voorkomen.

Maar ondanks het onbedoelde doden van Gazaanse burgers, waartoe de IDF gedwongen werd door de menselijke schildstrategie van Hamas, kunnen we nog steeds flagrante parallellen trekken met historische conflicten, zoals de Tweede Wereldoorlog, toen Amerikaanse troepen opzettelijk vele duizenden Duitse burgers als doelwit namen en doodden, zoals te zien was in de vernietiging van steden als Dresden. Deze strategie was erop gericht om de vijand te demoraliseren en de weg naar de overwinning te versnellen. Het gebruik van atoombommen op Japan was ook gericht op burgers en leidde er uiteindelijk toe dat zowel Duitsland als Japan bondgenoten werden van de Verenigde Staten.

Ondanks het feit dat deze acties opzettelijke en aanzienlijke burgerslachtoffers veroorzaakten, werden president Roosevelt en president Truman niet gezien als oorlogsmisdadigers, maar als grote leiders. De Nazi's, samen met veel Duitsers en Japanse burgers, werden gezien als gehersenspoeld door propaganda tijdens de Tweede Wereldoorlog. Toen de VS zich eenmaal onvoorwaardelijk hadden overgegeven, genoot de daaropvolgende babyboomgeneratie van een periode van welvaart.

Het uitroeien van het kwaad brengt hoge kosten met zich mee en vereist een keuze tussen slecht en slechter. In de huidige context staat Israël voor een vergelijkbaar dilemma, en kiezen voor een slechtere keuze die Hamas aan de macht laat, zal resulteren in grotere gevolgen voor huidige en toekomstige generaties.

Bron: Yes, they are ‘civilians’, but they are neither innocent nor uninvolved – ISRAPUNDIT