Israël stuurt boodschap in de vorm van een sonische knal boven Beiroet, terwijl de druk van de VS de As van het Kwaad Iran aanmoedigt
Door Erick Stakelbeck 7 augustus 2024
The Times of Israel meldde dat eerder vandaag Israëlische straaljagers sonische knallen lieten horen in Beiroet, net op het moment dat Hezbollah-leider Hassan Nasrallah zou beginnen met het houden van zijn vurige toespraak waarin hij 's werelds enige echte Joodse staat opnieuw bedreigde.
"Israëlische gevechtsvliegtuigen doorbraken de geluidsbarrière boven Beiroet net voor een strijdlustige toespraak van Hezbollah-leider Hassan Nasrallah op dinsdagmiddag, terwijl inwoners van het noorden werden verteld om dicht bij schuilkelders te blijven te midden van een reeks grensoverschrijdende aanvallen vanuit Libanon," schrijft de Times of Israel. "Aan het begin van zijn televisietoespraak op dinsdag ter gelegenheid van de één week durende herdenking van de dood van Shukr, beschuldigde Nasrallah dat de sonische knallen die werden veroorzaakt door Israëlische vliegtuigen die laag over Beiroet vlogen, bedoeld waren als provocatie."
"Door de luide knallen haastten de inwoners zich om hun ramen te openen om te voorkomen dat het glas zou versplinteren of ze gingen op hun balkon staan om een glimp op te vangen van de vliegtuigen die overvlogen," vervolgde het rapport.
Dit was duidelijk een boodschap van Israël.
Er is sprake van geweest dat Hezbollah Israël zou aanvallen voorafgaand aan de beloofde aanval van Iran. Als Hezbollah probeert om Israël op een of andere grote manier aan te vallen, zal Beiroet, de hoofdstad van Libanon waar Nashallah zich gewoonlijk schuilhoudt, op tafel liggen.
Israëlische leiders, zowel militair als politiek, zeggen dit al jaren. Als Libanon onderdak biedt aan Hezbollah, als Hezbollah in wezen een staat in een staat heeft gebouwd, dan zal Libanon ook een prijs betalen - vandaar de sonische dreunen boven Beiroet.
Bovendien werden vandaag vijf terroristen van Hezbollah gedood tijdens een Israëlische luchtaanval in Zuid-Libanon en vuurde Hezbollah tientallen raketten af op de regio Galilea en de Golanhoogte. Het is een oorlog met hoge intensiteit die sinds 8 oktober aan de gang is tussen Israël en Hezbollah in het zuiden van Libanon.
Aanval vs Verdediging - In afwachting van de Iraanse aanval
De wereld blijft wachten op de beloofde aanval van de Iraanse as van het kwaad op Israël. Het is een week geleden sinds het nieuws bekend werd dat Israël de Hamasleider Ismail Haniyeh en Hezbollahcommandant Fuad Shukr had uitgeschakeld. Terwijl Shukr werd gedood in Beruit, werd Haniyeh uitgeschakeld in Teheran onder de neus van het Iraanse regime, zijn gastheer. Sindsdien horen we wraakdreigingen van de Iraanse as.
Iran heeft diplomaten naar verluidt verteld dat ze Israël gaan aanvallen - of dat ze het in ieder geval gaan proberen. Is het moment daar?
Sommigen hebben gesuggereerd dat het regime zal wachten tot de negende van Av, een belangrijke dag op de Joodse kalender. Dit was de dag, een paar honderd jaar na elkaar, waarop beide Joodse tempels werden verwoest en het Joodse volk werd verbannen uit het land Israël. Eerst verwoestten de Babyloniërs de tempel van Salomo. Later, in 70 na Christus, verwoestten de Romeinen onder leiding van generaal Titus de tweede tempel, die vaak "Herodes' tempel" wordt genoemd, waar Jezus onderwees en de geldwisselaars verjoeg.
We weten niet wanneer deze Iraanse aanval komt, maar voor ons die in de Verenigde Staten zitten, is het moeilijk om te zien hoe dit zich allemaal ontvouwt. Noem me gek, maar als iemand van plan is je aan te vallen... sla hem dan eerst aan voordat hij de kans krijgt! Het was gekmakend om te zien hoe Israël moet wachten op deze Iraanse aanval voordat ze kunnen reageren. De reden daarvoor is de regering Biden. Dat is geen politiek, dat is een feit.
Net zoals ze deden tijdens de aanval van 13 april op Israël door Iran, vertelt de regering Biden Israël dat ze zullen helpen "verdedigen" tegen elke Iraanse aanval, maar als Israël offensief gaat, zal die steun niet langer blijven bestaan. Het is een schande voor de Amerikaanse regering.
Ik zat net aan tafel met mijn goede vriend Yair Pinto, een TBN Israël-correspondent uit Jeruzalem en woordvoerder van de Israel Defense Forces die in Gaza heeft gediend. Tijdens een aflevering van Stakelbeck vanavond, uitte ik mijn frustratie tegenover Yair over het feit dat de wereld Israël onder druk zet om te blijven zitten en te wachten tot het wordt aangevallen. Hij reageerde door te zeggen dat hij niet geloofde dat deze aanval zou zijn zoals 13 april.
Op 13 april wachtte Israël, legde hij uit. Ze wisten dat Iran meer dan 300 raketten, raketten en aanvalsdrones had gelanceerd, en het duurde een paar uur voordat sommige daarvan Israël bereikten. Gelukkig en wonder boven wonder werd 99% ervan neergeschoten. Het was een wonder. Deze keer, zei Yair, zal Israël, zodra Iran één raket afvuurt, het cruciale faciliteiten in Iran zal aanvallen - misschien militaire faciliteiten, oliefaciliteiten of waterinfrastructuur.
Israël zal niet passief blijven zodra Iran de trekker overhaalt, benadrukte hij tijdens ons gesprek.
Vijf dagen na de aanval van 13 april reageerde Israël op een zeer beperkte manier, met één luchtaanval in de buurt van een Iraanse nucleaire faciliteit. Het had een symbolische waarde, maar over het algemeen was het niet het soort reactie van Israël dat Iran zou afschrikken. Als dat zo was, zouden we dit gesprek vandaag niet hebben. Yair gelooft dat de Israëlische reactie snel zal worden uitgevoerd, in real time.
Tijdens de Zesdaagse Oorlog, ook een wonderbaarlijke overwinning, sloeg Israël als eerste toe. Egypte, Syrië en Jordanië lagen massaal aan Israëls grenzen. Net als nu wist iedereen dat de aanval eraan zat te komen. Israël viel hen aan en vernietigde de Egyptische luchtmacht terwijl die nog op de grond stond. Ze kwamen nooit in de lucht. De oorlog was effectief al in de eerste uren voorbij door een preventieve actie.
Dat was 1967. Vergelijk dat eens met de Jom Kippoeroorlog van 1973. De vijanden van Israël boekten grote overwinningen in de eerste dagen van de oorlog voordat Israël uiteindelijk het tij keerde en een klinkende overwinning behaalde. Meer dan 2500 Israëlische soldaten verloren echter het leven. Dat is een zware prijs voor een kleine natie als Israël. Dat was het verschil tussen de aanval in 1967 en de verdediging in 1973.
De regering Biden bindt de handen van Israël
Er gaan geruchten dat Israël nu misschien preventief zal toeslaan. Als Israël dat niet doet, zou dat volgens mij zijn omdat de wereld zal jammeren en Israël de schuld zal geven. Maar als Israël wacht tot de raketten uit Iran beginnen te vliegen en de Joodse staat overweldigend reageert, kunnen ze erop wijzen dat Iran het eerste schot heeft gelost.
Het is een trieste stand van zaken dames en heren, maar dat is waar we nu zijn in de wereld. De hele wereld probeert Israël ervan te weerhouden om beslissende actie te ondernemen tegen genocidale krachten die het land van de kaart willen vegen.
Op 13 april zei Joe Biden tegen Benjamin Netanyahu: "Neem de winst," het was geen succesvolle aanval, dus laat slapende honden liggen. Het probleem daarmee is dat Iran aangemoedigd werd. 13 april was in één zin een klinkende overwinning, omdat 99% van die projectielen werd neergeschoten, maar in een andere zin nam Iran daar notie van. Ze kwamen ermee weg.
We weten uit de publieke verklaringen van de regering Biden dat ze de handen van Israël binden en hen dreigen om niet preventief aan te vallen.
Hoewel ze onder Biden niet als zodanig handelen, blijven de Verenigde Staten de leider van de vrije wereld. Als de Verenigde Staten zwak zijn, ontstaat er een vacuüm dat door de slechtste spelers ter wereld kan worden opgevuld. Zwakke mannen creëren moeilijke tijden en dat zien we in het hele Westen. Iran is niet bang of nerveus voor de VS - ze zijn moedig. Daarom doen ze het weer en ze zullen het deze keer waarschijnlijk met meer kracht en omvang proberen.
Totdat de VS kracht toont en de druk op Israël wegneemt, zodat ze kunnen doen wat nodig is, zullen we deze provocaties van het Iraanse regime blijven zien.
Hamas benoemt Sinwar tot hoogste leider
Ondertussen, in de duivelse doodscultus die bekend staat als Hamas, is de Osama Bin Laden van Gaza, Yahya Sinwar, opgeklommen (beter gezegd afgedaald) naar de hoogste leidinggevende post, ter vervanging van de niet zo geliefde Ismail Haniyeh die vorige week in Teheran werd uitgeschakeld.
Sinwar, een barbaarse slager, is het gezicht van 7 oktober. Als je Hamas volgt zoals ik sinds het begin, zou je niet verbaasd moeten zijn. Ze verdubbelen hun inspanningen. Er is geen weg terug. Hamas is een genocidale jihadistische organisatie die bestaat om Israël te vernietigen.
Bid voor Israël
Op dit moment kan Israël wel een paar goede vrienden gebruiken (dat spreekt voor zich). Als Christenen moeten we proberen om het Bijbelse mandaat te vervullen om het volk van Israël te zegenen en het volk van Israël bij te staan, zoals in Genesis 12:3 staat.
Israël moet op de God van Israël vertrouwen. De God van Abraham, Isaak en Jakob. Ik vraag jullie om samen met mij te bidden voor de leiders van Israël - opdat zij de wijsheid van Salomo hebben, stalen ruggengraat en moed en de moed om te doen wat juist is.
Erick Stakelbeck is auteur, analist, presentator van het programma "The Watchman" en directeur van het CUFI Watchman Project van Christians United for Israel.