De bodem herstellen om woestijnen te laten bloeien

11% van de landbouwgrond in regeneratieve landbouw zou alle veronderstelde overtollige koolstof absorberen

Elizabeth Nickson - 12 juni 2024

Heeft geen van de Masters of the Universe Marketing 101 gevolgd? Ik weet dat het een quasi-discipline is, veel déclassé, voor de peons in flyover country die widgets verkopen om van te leven, maar het bepaalt wel de wereld. Wat wil je kopen met je besteedbaar inkomen? Welk eten, welk huis, welke auto, waar hunkeren je kinderen naar? Beslissingen over winkelen bepalen de vorm van de echte wereld, waar echte dingen gebeuren. Voor sommige mensen is het hun enige kans op zelfbeschikking, en die kans grijpen ze. Deze fundamentele menselijke eigenschap wordt perfect beschreven door een grafiek, een diagram. De Marketing Curve bestaat al vijftig jaar en de enige aanname is dat het menselijk verlangen de primaire motor van de economie is.

We zijn onderverdeeld in voorlopers, vernieuwers, vroege gebruikers en late gebruikers en het geldt voor digitale producten, politiek, vakanties en gezondheidsbeslissingen, over de hele linie. Je kunt het niet ongedaan maken, je kunt niet zeggen "mensen moeten dit leuk vinden en dit doen omdat ik bereid ben een paar miljard uit te geven om ze te hersenspoelen". Nee. Omdat een afvallige ziel zal zeggen: "Ik wil naar het platteland verhuizen en rundvlees kweken in plaats van rond te zwalken in New York, Londen, Parijs, München, naar nachtclubs te gaan en te werken voor een multinational waar ik de zwakken vernietig en de sterken help."

En dan opeens zijn er handvol mensen die zich van de zwerm afsplitsen en hun eigen ding beginnen. En dan, presto, zoals vorig jaar, zou 66 procent van de Amerikanen, als ze konden, naar het platteland of een landelijke onderverdeling verhuizen en onafhankelijker worden van de moorddadige cabal die de marketingcurve vergat. Dat dit precies het tegenovergestelde is van wat de V.N./W.E.F. willen - namelijk mensen dwingen om in gevangenissteden van vijftien minuten te gaan wonen en het platteland overlaten aan koolstofputten - is nog maar eens een voorbeeld van de realiteit die als water om fascistisch opgeworpen obstakels heen stroomt.

De Derde Wereld Toekomst die zij willen.

Hoe hebben de centrale planners in hemelsnaam de voedselrevolutie van de afgelopen twintig jaar gemist? Dachten ze dat alleen zij foodies waren? Hebben ze de restaurants gemist, de boerenmarkten, de parade van kookprogramma's, de pallets met nieuwe kookboeken die elk jaar verscheept worden? De geometrische groei van voedingsdeskundigen? De legers van voedselsterren?

Ik denk het wel, want wie heeft er marktonderzoek nodig als je de W.E.F/U.N, de CIA, de oorlogsvoering van de Vijfde Generatie, het gehoorzame Hollywood en de New Yorkse uitgeversindustrie hebt die allemaal op propaganda gericht zijn?

Onlangs bracht Netflix - net op tijd voor het seizoen van het dieet - "You Are What You Eat" uit, een serie die ons via dwingende, plezierhongerige vrouwen vertelt waarom we allemaal veganist zouden moeten zijn. Maar dat schip is vertrokken. Veganistisch mag dan wel werken voor premoderne boeren of voor zieken, maar de vernieuwers en voorlopers op het gebied van voeding hebben volvette zuivel, grasgevoerd rundvlees, kip van de wei, eieren met vrije uitloop en lokale groenten omarmd. Ze eten zelfs geen biologisch supermarktvoedsel meer, omdat het verkeerd geteeld is.

Dachten de drones van het WEF nou echt dat die mensen insecten en nepvlees gingen eten? Jordan Peterson mag dan wel de doorbraak hebben gemaakt van het dieet met alleen maar vlees, maar hij heeft aangetoond dat de voedingsstoffen die we vandaag de dag het meest nodig hebben, in vlees zitten, in traditioneel voedsel. De beefcake gemeenschap, sportschoolratten, prestatieverslaafden, de ambitieuze mensen hebben allemaal dit voorbeeld gevolgd. Zelfs de mensen van Gwyneth gebruiken weer gezond vlees en volvette zuivel, bij voorkeur rauw. Supermarktmelk wordt dode melk genoemd. Dat betekent, volgens de marketingcurve, dat binnen tien jaar elke middenklasser op aarde op die manier zal eten. En wat betekent dat voor het land?

In plaats van het nu leeglopende en verdrogende platteland, betekent het dat de woestijnen gaan bloeien. De afgelopen twintig jaar heeft een groot aantal nieuwe veeboeren/wetenschappers geëxperimenteerd met bodemherstel door gebruik te maken van vee. Beginnend met Allan Savory in Zimbabwe, en snel migrerend naar Amerika, waar Savory twee experimentele ranches heeft, en uitstromend als honderd zijrivieren, herstellen veeboeren en boeren, jong en oud, de aarde. En daarmee bedoel ik de bodem. Het heeft Savory ruim tien jaar gekost om het proces van herstel te ontdekken, hoe je de verwoeste gronden van Afrika kunt veranderen in een woekerende vegetatie en gezondheid, maar hij en anderen denken dat onze verwoeste aarde, de woestijnen die door de mens zijn gecreëerd door overproductie, zelfs de grote woestijnen van Amerika, de woestijnen van de ooit vruchtbare halve maan, weer tot leven kunnen worden gewekt, tot de hangende tuinen van Babylon. Zeventig procent van de woestijnvorming vond plaats vóór de moderne tijd. Savory et al denken dat ze weer tot bloei kunnen komen.

Zou dat niet prachtig zijn?

Je moet even stilstaan bij de duivelse en dodelijke wending van de milieubeweging. Het Ierse dictaat om de komende drie jaar 200.000 koeien te doden is daar een uitstekend voorbeeld van. De functionarissen van de beweging hebben over de aarde gereisd om de ene plattelandseconomie na de andere te vernietigen, het ene bos of gebied te veranderen in wildvuur en invasief onkruid. Bodemherstel daarentegen zal niet alleen een gezond biosysteem terugbrengen, voedsel weer voedzaam maken, het plattelandsleven en het grondwater herstellen. Individuele boeren en ranchers, geen bureaucraten met mislukte ideeën die vijftig jaar oud zijn en die pesterijen en gewapende BLM rangers vereisen.

Dit is hoe kapot de aarde is: uitgehold, vergiftigd en dicht opeengepakt door de industriële landbouw, regenwater stroomt weg naar de zee en elk jaar moeten er tonnen kunstmest worden toegevoegd. Boeren moeten steeds dieper graven om levende aarde te vinden om te planten. Restauratie daarentegen betekent geen onkruid wieden, geen kunstmest, alleen de hoeven van runderen en schapen die de korst breken en jarenlang met hun mest een verloren gemeenschap van geleedpotigen onder ons herstellen.

In het ene graafschap na het andere doen jonge mannen en vrouwen precies dat. Het betekent meer vee, grazen op een nieuwe manier, waarvoor echte cowboys nodig zijn. Een nieuwe veeboer zal bijvoorbeeld zijn weidegrond in stukken verdelen, de koeien laten grazen op een perceel van 50 hectare en ze dan naar een ander perceel verplaatsen voordat ze de wortels hebben opgegeten. De vorige weide is bemest, de aarde is gebroken door de hoeven en begint weer te leven, zonder dure toevoegingen. De onderbouw van de grond begint zichzelf weer op te bouwen. De productiviteit stijgt. De watervoerende lagen worden hersteld.

Wij van The Pipeline accepteren het catastrofale antropogene "klimaatverandering"-verhaal niet, maar als slechts 11 procent van de huidige landbouwgrond zou worden gebruikt voor herstel, zou alle veronderstelde overtollige koolstofuitstoot van de mens worden geabsorbeerd. En voedsel zou weer voedzaam zijn. Opmerking voor de WEFers: doe mee of sterf uit.

Elizabeth Nickson werd opgeleid als verslaggeefster bij het Londense bureau van Time Magazine. Ze werd hoofd van het Europese bureau van LIFE magazine in de laatste jaren van de maandelijkse publicatie en verwierf in die tijd de rechten op de memoires van Nelson Mandela voordat hij van Robbeneiland werd vrijgelaten. Daarna schreef ze voor Harper's Magazine, de Guardian, de Observer, de Independent, de Sunday Telegraph, de Sunday Times Magazine, de Telegraph, de Globe and Mail en de National Post. Haar eerste boek The Monkey Puzzle Tree was een onderzoek naar het CIA MKULTRA mind control programma en werd gepubliceerd door Bloomsbury en Knopf Canada. Haar volgende boek, Eco-Fascists, How Radical Environmentalists Are Destroying Our Natural Heritage, was een kijk op hoe milieuactivisme, slecht uitgevoerd, de plattelandseconomie en -cultuur in de VS en over de hele wereld vernietigt. Het werd gepubliceerd door Adam Bellow bij Harper Collins US. Ze is Senior Fellow bij het Frontier Centre for Public Policy, fcpp.org.

Bron: Restoring the Soil to Make the Deserts Bloom