Biden verraadt zowel Amerikaanse belangen als Israël

De wapenstop toont aan dat Washington Hamas de oorlog wil laten winnen die het op 7 oktober is begonnen. Dit zal onberekenbare schade toebrengen aan de Amerikaanse belangen in het buitenland en thuis.

Jonathan S. Tobin 9 mei 2024 / JNS

Dit is niet het eerste geschil tussen de regeringen van de Verenigde Staten en Israël. Het is ook niet de eerste keer dat Washington de levering van wapens heeft gebruikt om te proberen druk uit te oefenen op de Joodse staat om te buigen naar zijn wil. Maar er is geen precedent voor wat president Joe Biden zojuist heeft gedaan.

Door te verklaren dat hij zal stoppen met het leveren van wapens aan Israël, waaronder high-tech zware bommen en artilleriegranaten, als het probeert Rafah binnen te gaan en Hamas' laatst overgebleven bolwerk in Gaza te elimineren, maakte de president een duidelijke verklaring dat de Verenigde Staten een einde willen opleggen aan de oorlog die de terroristische groep begon met de slachting van mannen, vrouwen en kinderen op 7 oktober.

Als Israël zou buigen voor het dictaat van Biden, dan zou dat betekenen dat een genocidale terroristische groepering niet alleen zou overleven om opnieuw op te leven en te vechten, en zo haar belofte om meer gruweldaden van 7 oktober te begaan in de toekomst zou waarmaken. Een dergelijke ontwikkeling zou ook betekenen dat Hamas als overwinnaar in het conflict zou worden gezien. Dat zou verstrekkende gevolgen hebben, niet alleen voor Israël en zijn veiligheid, maar ook voor de regionale Arabische bondgenoten van de Verenigde Staten. Het zou ook een zege zijn voor de belangrijkste geldschieter van Hamas, Iran en zijn terroristische helpers.

Een dubbelzinnige holocausttoespraak

Dit schokkende verraad aan Israël werd nog bitterder door de dubbelzinnige beslissing van de president om de aankondiging uit te stellen tot na zijn toespraak ter herdenking van de Holocaust in het Capitool van de VS op 7 mei - precies zeven maanden voor de dag van de gruweldaden - waarin hij niet alleen zijn vastberaden steun voor Israël uitsprak, maar ook een scherpe berisping van Hamas en een belofte om niet te vergeten wat het op 7 oktober had gedaan. Op dat moment was er, gezien het feit dat de dreiging van een wapenstop al in de lucht hing, goede reden om te geloven dat de anders zo voorbeeldige toespraak deel uitmaakte van een dubbel spel dat de regering speelde, waarin ze probeerde uit beide kanten van haar mond te blijven praten over de oorlog tegen Hamas.

Maar zoals toen al duidelijk was, ondanks de aansporing van de president dat hij "niet zou vergeten" wat Hamas had gedaan of de benarde toestand van de gijzelaars die het op 7 oktober had genomen, had hij dat al gedaan.

De manoeuvres van de regering hadden elke stimulans voor de islamitische groep om de naar schatting 130 gijzelaars die ze nog steeds vasthouden (hoewel niemand weet hoeveel er nog in leven zijn) terug te geven of haar zoektocht op te geven om de controle over Gaza, die ze verloor als gevolg van het Israëlische tegenoffensief, terug te krijgen. Biden's team heeft Israël onophoudelijk onder druk gezet om obscene concessies te doen aan de terroristen in de gijzelingsonderhandelingen. Wat Israël ook toegeeft, het is nooit genoeg voor Hamas. Omdat de leiders geloven dat Biden hen niet zal laten verslaan, kunnen ze "nee" blijven zeggen zonder gevolgen.

De aankondiging van de wapenstop zal dat alleen maar zekerder maken. Ondanks het feit dat Biden lippendienst blijft bewijzen aan de zoektocht naar een gijzelingsovereenkomst, hebben zijn dreigementen aan Israël in feite het lot van de gijzelaars bezegeld, inclusief de vijf Amerikanen die nog steeds worden vastgehouden door Hamas, vermoedelijk ergens in de tunnels onder Rafah.

Een ongekend verraad

De Joodse apologeten van Biden kunnen wijzen op geschillen tussen Israëlische regeringen in het verleden en de regeringen van Nixon, Reagan, George H.W. Bush en Obama, toen Washington probeerde zijn invloed over Israël te gebruiken om het te dwingen hun bevelen uit te voeren. Maar nooit eerder heeft een Amerikaanse president dit gedaan midden in een oorlog met een terroristische groepering waarmee zelfs theoretisch geen vredesakkoord mogelijk is.

Het was één ding voor Henry Kissinger om Israël ervan te weerhouden een beslissende overwinning te behalen op Egypte in de Jom Kippoer oorlog van 1973 in de hoop dat dit zou leiden tot een einde van het conflict tussen deze twee naties, wat een paar jaar later ook gebeurde. Het is heel wat anders voor Biden om een genocidale groepering als Hamas te redden van de ondergang en zo de dominante stem van het Palestijnse nationalisme te maken voor de nabije toekomst.

De hoop op een tweestatenoplossing voor het conflict was altijd een product van magisch westers denken dat voorbijging aan het feit dat noch Hamas, noch de zogenaamd meer gematigde Fatah-partij en de Palestijnse Autoriteit die zij leidt, evenmin bereid waren om de legitimiteit van een Joodse staat te erkennen, ongeacht waar de grenzen daarvan zouden kunnen worden getrokken. Maar als we toestaan dat Hamas de controle over een deel van Gaza behoudt en het behoud ervan behandelt als een prioriteit van het Amerikaanse buitenlands beleid die boven de alliantie met Israël staat, dan zal dat ervoor zorgen dat de invloed van de islamisten op de Palestijnse politiek en cultuur alleen maar zal toenemen.

Als de Verenigde Staten Israël er niet van hadden weerhouden om snel en resoluut elk overblijfsel van Hamas uit Gaza te verslaan en te elimineren, zou er een kans zijn geweest voor de Palestijnen om te begrijpen dat ze hun politieke cultuur moesten veranderen en werkelijk vrede en coëxistentie met Israël moesten omarmen. Net als de Duitsers die de enige mogelijke conclusie trokken uit de nederlaag van hun land en het tot puin herleiden van hun steden in 1945, hadden de Palestijnen gedwongen kunnen worden om te veranderen. Dit was hun kans om een verschuiving te accepteren in hun gevoel van nationale identiteit, die tot nu toe onlosmakelijk verbonden was met hun oorlog om Israël te vernietigen. Maar dankzij de internationale beweging die ontstond om Hamas te verdedigen in de nasleep van 7 oktober en de toename van antisemitisme die daarmee gepaard ging, blijven de Palestijnen ervan overtuigd dat hun fantasie van een wereld waarin Israël wordt weggevaagd, mogelijk is. En door te buigen voor de druk van diegenen die er zo over denken, heeft Biden ervoor gezorgd dat de slachting zal doorgaan. Dat zal Hamas helpen om zijn aanwezigheid in Judea en Samaria te versterken en de kans op een terugkeer naar terrorisme in de stijl van de Tweede Intifada te vergroten.

Het betekent ook dat zelfs als Israël doet wat het moet doen en Rafah opruimt, de terreurgroep zal worden aangemoedigd om zich te hergroeperen en de strijd te hervatten zodra dat mogelijk is. Een Israël dat op deze manier door de Verenigde Staten in de steek wordt gelaten - en een wapenstop zal nog maar het begin zijn - zal het slachtoffer worden van Amerikaanse vergeldingsacties tegen de Joodse staat omdat deze ongehoorzaam is aan zijn bondgenoot, een supermacht. De volgende stap zou zijn dat Washington instemt met allerlei VN-sancties of erkenning van de Palestijnse staat, waardoor Israël een pariastaat wordt.

Het maakt niet uit wie de Joodse staat leidt, Israël zal zich niet gedwee overgeven aan dit soort druk. Netanyahu wees erop dat de Onafhankelijkheidsoorlog van 1948 werd gewonnen zonder Amerikaanse wapens. Inderdaad, zoals weinig mensen zich nu lijken te herinneren, begon Amerika Israël pas als een bondgenoot te behandelen, in plaats van als een ergernis en obstakel voor goede betrekkingen met vijandige Arabische staten, nadat het de Zesdaagse Oorlog van 1967 had gewonnen - opnieuw grotendeels zonder echte hulp van de Amerikanen.

Maar het verbreken van de alliantie vermindert de strategische positie van Israël op een manier die niet te overzien is. Als Hamas aan het einde van deze oorlog nog overeind staat of als Israël wordt berispt voor het uitschakelen van de terreurgroep, zullen de bedreigingen tegen zijn veiligheid snel escaleren, samen met een internationaal isolement. Dat zal de situatie in het noorden, waar Irans Hezbollah-terroristische helpers de grensgemeenschappen onbewoonbaar hebben gemaakt, alleen maar erger maken. Het zal Iran ook aanmoedigen om haar controle over Syrië en zijn Houthi-bondgenoten in Jemen te gebruiken om de strop rond de belegerde Joodse staat verder aan te halen.

Maar dit is niet alleen slecht nieuws voor Israël.

Een geschenk aan Iran en andere vijanden

Hoezeer de regering Biden ook hoopt op toenadering tot Iran, dat is iets waar Teheran nooit in geïnteresseerd is geweest. Ze geloven dat ze in oorlog zijn met het Westen en Amerika, ook al willen velen in het establishment van het buitenlands beleid hier en in Europa dit feit negeren.

Een nederlaag voor Israël zou het onmogelijk maken om de Abraham Akkoorden uit te breiden die voormalig president Donald Trump in 2020 bereikte. Biden en zijn spreekbuizen, zoals de columnist Thomas Friedman van de New York Times, denken misschien dat ze de erkenning van Israël door Saoedi-Arabië kunnen inruilen voor een Palestijnse staat die een beloning zou zijn voor het Hamas-terrorisme. De Saoedi's hebben natuurlijk geen belang bij de oprichting van nog een mislukte staat in de regio die onvermijdelijk verbonden zou zijn met hun Iraanse vijanden. Een geïsoleerd Israël zou niet het "sterke paard" zijn dat de Soennitische Arabieren zien als een bolwerk tegen Iran. Ze zouden geen andere keuze hebben dan vrede te sluiten met Teheran, wat een vermindering zou betekenen van de Amerikaanse invloed in de regio, waarvan de energiebronnen belangrijk blijven voor het Westen.

Maar de gevolgen voor de Verenigde Staten zullen niet beperkt blijven tot het Midden-Oosten.

Na de schandelijke Amerikaanse terugtrekking uit Afghanistan in de zomer van 2021 zal het in de steek laten van een bondgenoot die op deze manier wordt aangevallen ook een boodschap afgeven aan andere Amerikaanse bondgenoten over de laksheid van Washington. Dat zal de vastberadenheid van Rusland om de oorlog tegen Oekraïne voort te zetten, versterken en Taiwan ondermijnen. Israël verraden zal de geloofwaardigheid van Amerika overal verzwakken.

Waarom doet Biden dit?

Als je naar het Witte Huis luistert, zie je dat ze zich uitsluitend laten leiden door humanitaire overwegingen over een gevecht in Rafah dat te veel Palestijnse burgers zou treffen. Door dit te doen, versterken ze slechts een leugen over Israël's leger dat "genocide" pleegt in Gaza die Biden zou moeten weerleggen. Israël is niet bezig geweest met moedwillige of willekeurige aanvallen op Palestijnen en heeft in plaats daarvan zijn best gedaan om burgerslachtoffers te voorkomen - en doet dat met meer succes dan elk ander modern leger dat betrokken is bij stedelijke oorlogsvoering.

De beslissing om gehoor te geven aan de oproepen om de hulp aan Israël te beperken of te beëindigen is grotendeels ingegeven door politiek en veronderstellingen van het Witte Huis en linkse Democraten over zijn haperende herverkiezingscampagne. Na maanden van protesten van de intersectionele basis van zijn partij, heeft Biden een draai van 180 graden gemaakt ten opzichte van zijn aanvankelijke prijzenswaardige steun voor Israël en het doel om Hamas uit te schakelen.

Net als zijn blunders op het internationale toneel is dit een verbijsterend stompzinnige fout. Alleen maar wat wapens afhakken zal de antisemitische menigte op universiteitscampussen of in de straten van Amerikaanse steden er niet van weerhouden om Biden "genocide Joe" te noemen. Het zal hen in feite alleen maar aanmoedigen om hun druk op te voeren voor een volledige breuk met de Joodse staat die Biden zelfs niet zou kunnen nakomen als Netanyahu de opdracht zou geven om Rafah in te nemen. Het zal er ook voor zorgen dat de Democratische Nationale Conventie in Chicago deze zomer zal worden belegerd door pro-Hamas demonstranten, waardoor de verdeeldheid tussen de linkse Democratische basis en de overblijfselen van de centristen van de partij verder zal toenemen. Het negeert ook het feit dat er nog steeds veel meer stemmen te verliezen zijn in het pro-Israël politieke centrum van dit land dan aan de Israël-hatende linkerkant.

De toename van antisemitisme voeden

Toch herinnert de slapte van deze zet eraan dat dit niet alleen een politieke misrekening is, maar ook een illustratie van de kernideologie van de meeste adviseurs van Biden. Deze groep alumni van de regering-Obama brandt nog steeds van verlangen om Israël in het nauw te brengen en het te dwingen een nieuwe ordening van het Amerikaanse buitenlands beleid te aanvaarden waarbij bondgenoten zoals de Joodse staat en de Saoedi's naar beneden worden gehaald om voorrang te geven aan betere betrekkingen met Iran.

Hoewel ze gefrustreerd waren in hun hoop om de rampzalig zwakke Iraanse nucleaire deal van 2015 van voormalig president Barack Obama nieuw leven in te blazen tijdens Biden's eerste ambtsjaren, bood 7 oktober hen een nieuwe kans om aan te dringen op het creëren van meer "daglicht" tussen Israël en de Verenigde Staten. De grootste massamoord op Joden sinds de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust gaf de Iran appeasers een nieuwe impuls, net zoals het antisemitische vijanden van Israël deed in de straten en op universiteitscampussen.

In het juiste perspectief bezien, moet het in de steek laten van Israël niet worden gezien als het zoveelste gekibbel tussen de twee landen over de juiste weg naar vrede of hoe om te gaan met terroristische dreigingen. In plaats daarvan is het een gevolg van de opkomst van de woke ideologie in de Amerikaanse samenleving en de succesvolle lange mars van de "progressieven" door de Amerikaanse instellingen. Het doel van deze beweging is niet alleen om racialistisch beleid op te leggen dat de Amerikanen verder zal verdelen, maar ook om de enige Joodse staat op de planeet te schaden.

Dat is vreselijk voor Israël. Maar het is ook een verschrikkelijke klap voor de Verenigde Staten. Biden's beslissing is niet alleen een geschenk voor Hamas, maar ook een overwinning voor dezelfde voorstanders van antisemitisme die de president veroordeelde in zijn Holocaustherdenkingstoespraak. Het zal de toch al verontrustende toename van antisemitisme, die zo beangstigend is voor Amerikaanse Joden, nog verder aanwakkeren.

Een dappere en vindingrijke Joodse staat zal lijden onder het schandelijke besluit van Biden, maar het zal het overleven. De gevolgen voor de Amerikaanse invloed en macht in het buitenland, maar ook voor het fatsoen in eigen land, zouden wel eens even verstrekkend kunnen zijn.

Jonathan S. Tobin is hoofdredacteur van JNS (Jewish News Syndicate). Volg hem @jonathans_tobin.

Bron: Biden is betraying American interests as well as Israel - JNS.org