Bidden voor de heelheid van Jeruzalem

8 jan 2024

שַׁ֭אֲלוּ שְׁל֣וֹם יְרוּשָׁלָ֑͏ִם יִ֝שְׁלָ֗יוּ אֹהֲבָֽיִךְ׃
Bid voor het welzijn van Yerushalayim; "Mogen zij die van je houden in vrede zijn.
sha-a-LU sh'-LOM y'-ru-sha-LA-im yish-LA-yu o-ha-VA-yikh
Psalme 122:6

Jeruzalem: Stad van Vrede

Het Hebreeuwse woord voor "vrede", Shalom, wordt vaak verkeerd begrepen. Shalom betekent niet "vrede" in de zin van een compromis of het ontbreken van vijandelijkheden. Deze hedendaagse betekenis van "vrede" is het verst verwijderd van Shalom. Shalom komt van de Hebreeuwse wortel shalem, wat "compleet" of "heel" betekent. "Vrede" is heelheid. Vrede betekent dat alles compleet is en zoals het hoort te zijn.

Het woord "Jeruzalem" bevat ook deze Hebreeuwse wortel. Volgens de Joodse traditie bestaat Jeruzalem uit een combinatie van twee woorden.

Yeru (Jeru) - zal gezien worden

shalem (salem) - heelheid, vrede

De eerste helft van het woord Jeruzalem is een vervoeging in de toekomende tijd van het werkwoord zien. Met andere woorden, de naam Jeruzalem betekent "vrede zal gezien worden". Jeruzalem is zelf een belofte van een toekomst van heelheid en vrede. Wie van Jeruzalem houdt, heeft vertrouwen in haar toekomst.

Jeruzalem is natuurlijk de stad van God. Het is de stad met de Tempelberg, waar het Gebedshuis voor alle Volkeren staat (Jesaja 56:7). Een mooi en herbouwd Jeruzalem staat synoniem voor de verlossing van Israël en de Bijbelse beloften van de eindtijd.

De moeilijke geschiedenis van Jeruzalem

Vandaag de dag wordt Jeruzalem herbouwd tot een prachtige moderne stad. Jeruzalem heeft meer inwoners dan ooit tevoren. Miljoenen Bijbelgelovige pelgrims bezoeken Jeruzalem elk jaar om zich met God te verbinden op de plaats van de Tempel. Het is voor iedereen die Jeruzalem bezoekt gemakkelijk om verliefd te worden op Jeruzalem. Maar dat is niet altijd zo geweest.

De vrede van Jeruzalem is in de loop van de geschiedenis een ongrijpbare realiteit geweest. Jeruzalem is 52 keer aangevallen. Het werd 44 keer veroverd, 23 keer belegerd en twee keer volledig verwoest. In de vorige eeuw was Jeruzalem 19 jaar lang verdeeld tussen twee landen met een vijandige grens die de stad in tweeën sneed. Alle grote rijken die de wereld hebben overspoeld, wilden Jeruzalem in handen krijgen. In plaats van een stad die vrede vertegenwoordigt, is het eeuwenlang een centrum van conflicten en menselijke wreedheid geweest. Als er een stad is die gebeden voor vrede nodig heeft, dan is het Jeruzalem wel.

Van de 13e eeuw tot vandaag

In het jaar 1267 vervulde de grote Spaanse rabbijn Moses Nachmanides zijn levenslange droom en kwam na een lange en moeilijke reis aan in Jeruzalem. Hij was de grootste geleerde in de Joodse gemeenschap van Spanje en haar onbetwiste leider. Maar hij hield van Jeruzalem en verlangde ernaar om het einde van zijn leven in het Heilige Land door te brengen. Toen hij in Jeruzalem aankwam, schreef hij een brief aan zijn zoon in Spanje.

"Moge God je zegenen, mijn zoon Nachman, en moge je het goede van Jeruzalem zien. Moge je de kinderen van je kinderen zien, en moge je tafel zijn als de tafel van Abraham, onze vader.
In de heilige stad Jeruzalem schrijf ik je deze brief. Want - met lof en dank aan de Rots van mijn Verlossing - ik verdiende het om vreedzaam aan te komen op de negende dag van de maand Elul en ik verbleef in haar (Jeruzalem) in vrede tot de dag na de Verzoendag, waarna ik nu van plan ben om naar Hebron te reizen, stad van de graven van onze vaderen, om daar te bidden en om daar een begraafplaats voor mezelf te graven, met Gods hulp.
Wat kan ik jullie vertellen over het land? Want er is veel verwaarlozing en grote verlatenheid. De algemene regel is als volgt: wat heiliger is, wordt meer verwoest. Jeruzalem is meer verwoest dan al het andere. Judea is meer verwoest dan Galilea. Maar Jeruzalem, met al haar verwoestingen, is heel goed. Het heeft ongeveer tweeduizend inwoners. Ongeveer driehonderd christenen onder hen, vluchtelingen van het zwaard van de sultan. Er zijn geen Joden in Jeruzalem, want sinds de invasie van de Tataren zijn ze gevlucht en anderen zijn door hun zwaard gedood. Op twee broers na, ververs, kopen zij de verfstoffen van de magistraat. Deze twee worden vergezeld door maximaal een quorum van tien voor gezamenlijke aanbidding in hun huis op de sabbat.
Zie, ik moedigde hen aan, en we vonden een verwoest huis, gebouwd met marmeren pilaren met een prachtige koepel en we namen het als synagoge. Want de stad is verlaten. Iedereen die een verwoest gebouw wil verwerven, mag dat doen. Ze boden zich aan om het huis te repareren. Zij namen het initiatief en stuurden naar Sichem om daar Tora-rollen vandaan te halen die uit Jeruzalem kwamen, maar daarheen waren gebracht toen de Tataren binnenvielen.
Zie, ze hebben een synagoge opgericht en daar zullen ze bidden, want veel mensen komen regelmatig naar Jeruzalem. Mannen en vrouwen uit Damascus en Aleppo en alle streken van het land om de tempel te zien en erover te huilen.
Hij die mij heeft toegestaan Jeruzalem te zien in de staat van verwoesting, zal ons toestaan het te zien herbouwd en gevestigd worden wanneer de Glorieuze Aanwezigheid van God ernaar terugkeert. Moge jij, mijn zoon, en je broers en zussen en de hele familie - jullie allemaal - het verdienen om het goede van Jeruzalem en de troost van Sion te zien.
Je bezorgde en verheugde vader, Mozes Nachmanides
P.S. Doe de groeten aan Rabbi Mozes zoon van Salomo, de broer van je moeder. Hierbij vertel ik hem dat ik naar de Olijfberg ben gegaan die tegenover de Tempelberg ligt en eraan grenst - alleen de Vallei van Jehosafat scheidt hen - en daar tegenover de Heilige Tempel heb ik zijn verzen met veel geween gelezen terwijl hij profeteerde. Moge Hij, die Zijn naam in de Heilige Tempel heeft laten wonen, jouw vrede vermeerderen en uitbreiden met de vrede van jouw hele geëerde en heilige gemeenschap voor eeuwig en altijd. Amen."

De reis van Spanje naar Jeruzalem in de 13e eeuw was extreem gevaarlijk. Rabbi Moses Nachmanides wist dat hij zijn familie nooit meer terug zou zien. Hij kwam aan en vond nog twee Joden in Jeruzalem. Geen beschermende muren rond de stad. Geen synagoge. Geen Torah-rol. Zo zag het eruit in 1267. En toch, schreef hij, "Maar Jeruzalem, met al haar verwoesting, is zeer goed."

De synagoge die Nachmanides stichtte bleef eeuwenlang in gebruik totdat de congregatie verhuisde naar de huidige locatie, een paar stappen verwijderd van de oorspronkelijke locatie. Deze congregatie, die nog steeds bekend staat als de Nachmanides Synagoge, houdt tot op de dag van vandaag dagelijkse diensten in de Oude Stad van Jeruzalem. Nachmanides worstelde om de Joodse gemeenschap van Jeruzalem weer op te bouwen omdat hij de toekomst kende. Hij wist dat, zoals de naam Jeruzalem al aangeeft, van Jeruzalem houden betekent dat je de toekomst van vrede en heelheid kunt zien. Zoals koning David het verwoordde in Psalm 122: wie Jeruzalem liefheeft, zal rustig zijn.

Hoewel we nog steeds moeten bidden en werken aan de volledige herbouw van Jeruzalem met de Tempel als middelpunt, moeten we ook dankbaar zijn voor wat we in onze tijd hebben mogen meemaken. Jeruzalem wordt herbouwd. Het wordt weer heel. We moeten de toekomst in Jeruzalems naam blijven zien. Als we bidden voor de vrede van Jeruzalem, bidden we voor het Koninkrijk van God. We bidden voor de vrede van de wereld.

Dit artikel is afkomstig uit het nieuwe boek van rabbijn Pesach Wolicki, Verzen voor Zion. Verzen voor Sion biedt een diepgaande verkenning van devotionele bijbelse leerstellingen, nauw verweven rond het land, het volk en God van Israël. Elke pagina is een reis door de geschiedenis en het geloof, waarbij Bijbelse verhalen worden belicht met inzichtelijke interpretaties en spirituele wijsheid. Klik hier om uw exemplaar van Verzen voor Sion nu te bestellen.

Rabbi Pesach Wolicki is uitvoerend directeur van Ohr Torah Stone's Centrum voor Joods-Christelijk Begrip en Samenwerking, en hij is medepresentator van de Shoulder to Shoulder podcast.

Bron: Praying for the Wholeness of Jerusalem - The Israel Bible