Het Boek Kronieken geeft aan dat 22 jaar voor de verwoesting van Salomo's Tempel, koning Josia de ark uit het Heilige der Heiligen liet verplaatsen naar het "huis dat Salomo, de zoon van David, de koning van Israël, had gebouwd" (2 Kronieken 35:3). Dit is verbijsterend omdat het huis dat door Salomo werd gebouwd typisch wordt geassocieerd met de Tempel die al de plaats was waar de ark werd ondergebracht.

Volgens een Joodse Mondelinge Traditie werd de Ark in feite verplaatst naar een ondergrondse kamer die alleen toegankelijk was via een complex systeem van verborgen tunnels onder de Tempelberg in Jeruzalem. Deze ondergrondse kamer zou zijn gebouwd door Koning Salomo, die eeuwen eerder de toekomstige verwoesting van de Tempel voorzag en in de architectonische plannen van het gebouw zelf voorbereidingen trof voor het overleven van de Ark. Toen de tijd aanbrak en het gevaar duidelijker werd, werd de Ark verplaatst naar de aangewezen schuilplaats waar hij tot op de dag van vandaag staat.

In 1981, slechts een maand nadat de Indiana Jones film werd uitgebracht, werd Rabbi Yehuda Getz, de rabbijn van de Westelijke Muur, opgeroepen om af te dalen in de tunnels terwijl deze nog steeds werden uitgegraven op zoek naar de verloren Ark. Hoewel de meeste tunnels parallel lopen aan de Westelijke Muur, is er één punt waar de muur zich opent in een gigantische doorgang. Deze prachtige gang, die in de volksmond Warren's Gate wordt genoemd, is ongeveer 5,5 meter breed en 11 meter hoog. De associatie met de naam Warren komt doordat het oorspronkelijk werd ontdekt door de Britse archeoloog Charles Warren in 1867.

Hoewel de grote poort eeuwen eerder werd verzegeld door Saladin na zijn verovering van Jeruzalem, zou het in theorie hebben gefunctioneerd als een doorgang door de Westelijke Muur onder de Tempelberg in vroegere eeuwen. In de tijd van de Tweede Tempel werd dit gebruikt als een van de toegangspoorten tot de Tempelberg, en niet zomaar een poort, maar de poort het dichtst bij het Heilige der Heiligen waar de Ark zou zijn opgeslagen.

Hoewel de poort geblokkeerd was toen Rabbi Getz het gebied naderde, werd een kleine opening van 2 meter breed blootgelegd door het opgravingsteam. Na een kort gebed daalde de rabbijn af in de gang die al honderden jaren verlaten was. Het gebied was volgelopen met water en rioolwater, dus om de opgraving goed uit te kunnen voeren, moest het worden leeggehaald. Rabbi Getz riep een technische ploeg op om de gang in te gaan, maar de luide geluiden trokken de aandacht van de moslimaanbidders boven hem die door de mangaten de tunnel in stormden.

Terwijl ze gereedschap droegen om het gat te dichten, braken er confrontaties uit tussen de moslimaanbidders en de yeshiva-studenten die de rabbijn kwamen steunen. Volgens de Israëlische Status Quo wet, wordt de toegang tot de Tempelberg verondersteld alleen voor moslimaanbidders te zijn met toegestane bezoeken voor niet-islamitische toeristen op bepaalde aangewezen tijden. Rabbijn Getz beweerde echter dat de wet niet van toepassing was op gebieden onder het oppervlak van de Tempelberg en dat opgravingen daar toegestaan zouden moeten zijn. Vanwege de gevoelige aard van de heilige plaats werd de opening verzegeld door de Israëlische autoriteiten en de doorgang is nog steeds niet onderzocht.

"Toen we die plek eenmaal gevonden hadden, wist ik dat ik eigenlijk in die klif moest zien te komen, omdat er verschillende aanwijzingen waren dat het gewoon een systeem van tunnels en kamers was, en dat ik daar eigenlijk kamer voor kamer, tunnel voor tunnel, en wat dan ook, systematisch doorheen moest gaan, totdat ik de Ark van het Verbond zou vinden, of totdat ik hem niet zou vinden. Hoe dan ook, we vonden het op 6 januari 1982 om ongeveer 2 uur 's middags. En dus, toen ik hem vond, bevond hij zich in een situatie die ik niet had voorzien of verwacht, namelijk dat hij zich in een kamer bevond die helemaal gevuld was met wat puin leek te zijn. En wat bleek was een hoop materiaal van meubilair van de eerste tempel, eerst bedekt met dierenhuiden, toen met planken, en toen met stenen, gewoon wat ze te pakken konden krijgen, zo zag het eruit. Het leek alsof het in haast was gedaan, alsof ze gewoon alles hadden gepakt, wat ze maar konden krijgen om de plaats op te vullen, en ik was nog steeds een beetje vaag over waarom dat zou zijn gedaan, maar ik zie niet in dat ik alles hoef te weten. Als God iets doet, weet ik gewoon dat het perfect gedaan is, dus." (Interview Wyatt, 1999).

De Ark van het Verbond is een van de meest fascinerende tempelgerelateerde onderwerpen. Er zijn veel theorieën over wat er met de Ark van het Verbond is gebeurd en er wordt volop gespeculeerd over de werkelijke locatie. Sommige mensen denken dat de Ark naar het Vaticaan is gebracht, samen met andere tempelvaten, zoals die op het Romeinse monument, de Boog van Titus, staan afgebeeld. Er zijn veel authentieke, oude historische kronieken en nog meer populaire legendes die getuigen dat veel heilige vaten naar Rome zijn gebracht. Dit geldt echter niet voor het meest heilige element van de Eerste Tempel, de Ark.

Terwijl sommigen beweren bewijs te hebben dat de ark in Ethiopië is, en natuurlijk werden bioscoopbezoekers getrakteerd op een fantasievolle versie van het verhaal in "Raiders of the Lost Ark," in werkelijkheid is de uitdrukking "verloren" ark geen accurate beschrijving voor het standpunt van het Joodse volk - omdat we altijd precies hebben geweten waar het is. Dus de Ark is "Verborgen", en heel goed verborgen, maar hij is niet verloren.

De traditie vertelt ons dat zelfs toen Koning Salomo de Eerste Tempel bouwde, hij al wist, door Goddelijke inspiratie, dat deze uiteindelijk vernietigd zou worden. Daarom zag Salomo, de wijste van alle mensen, toe op de bouw van een enorm systeem van labyrinten, doolhoven, kamers en gangen onder het complex van de Tempelberg. Hij beval dat er een speciale plek in de ingewanden van de aarde moest worden gebouwd, waar de heilige vaten van de Tempel verborgen konden worden in geval van naderend gevaar. De Midrasjische traditie leert dat koning Josia van Israël, die ongeveer veertig jaar voor de verwoesting van de Eerste Tempel leefde, de Levieten opdroeg om de Ark, samen met de originele menora en verschillende andere voorwerpen*, te verbergen in deze geheime schuilplaats die Salomo had voorbereid.

Deze locatie is vastgelegd in onze bronnen, en vandaag de dag zijn er mensen die precies weten waar deze kamer is. En we weten dat de ark daar nog steeds is, ongestoord, en wachtend op de dag dat hij zal worden onthuld. Enkele jaren geleden werd een poging gedaan om opgravingen te doen in de richting van deze kamer. Dit resulteerde in wijdverspreide moslimonrust en rellen. Ze hebben veel te verliezen als de Ark wordt onthuld - want het zal aan de hele wereld bewijzen dat er echt een Heilige Tempel was, en dus dat de Joden echt aanspraak kunnen maken op de Tempelberg. (Het officiële standpunt van de Islamitische Wakf, de instantie die over de Tempelberg regeert, is dat er nooit een Heilige Tempel is geweest en dat de Joden geen enkel recht hebben op deze plek).