Wekelijkse nieuwsbrief 21 november - 28 november 2024
Shalom uit de Filippijnen en Happy Thanksgiving aan al mijn Amerikaanse vrienden! Ik ben in de regio Batangas op het eiland Luzon voor mijn tweede week van rust en voorbereiding. Zoals ik al eerder zei, wordt 2025 een enorm jaar voor Behold Israel en zal ik een uitgebreider spreekschema hebben dan ik ooit eerder heb geprobeerd. Ik realiseer me dat ik veel op me neem, maar na een jaar van focus op bediening binnen Israël, ben ik er klaar voor om Gods profetische waarheid weer de wereld in te brengen.
Dit zou een tijd van rust moeten zijn, maar als je me op Telegram volgt, weet je dat de afgelopen twee dagen allesbehalve rustgevend zijn geweest. Toch wil ik proberen om mijn tijd hier te respecteren, dus ik ga me voor deze nieuwsbrief alleen richten op twee zeer belangrijke items - een plezierige en een zakelijke.
De woede van de zieke man
Eerst het plezier. Dinsdag 3 december komt mijn volgende thrillerboek uit, The Sick Man's Rage, geschreven samen met Steve Yohn. Ik weet dat sommige mensen zich afvragen waarom ik zoveel ophef maak over deze fictieboeken. Het antwoord is heel eenvoudig - het is mijn enige kans om het Evangelie in handen te krijgen van ongelovigen die nooit een non-fictie boek over de Bijbel zouden oppakken. Het is een lam in wolfskleren. Te midden van de actie en opwinding en het geweervuur staat de waarheid over wie God is, Zijn plan voor onze verlossing en het pad waarlangs Hij de wereld naar het einde der tijden leidt.
Maar The Sick Man's Rage heeft nog een ander element. Het is een eerbetoon - een memoriam, zo je wilt - aan de slachtoffers van 7 oktober. Het boek opent op het Novafestival die noodlottige ochtend en gaat dan door de tragedie van wat er is gebeurd, waarbij het volgens een lezer “de rauwe emoties van angst, haat, opgejaagd en gemarteld worden” vastlegt. Het eerste deel van dit boek is onze manier om te zeggen tegen iedereen die werd gedood, gebrutaliseerd, gegijzeld of die moest toezien hoe hun dierbaren dit lot ondergingen: “We zullen nooit vergeten en we zullen ervoor zorgen dat de wereld zich ook zal herinneren wat er met jullie is gebeurd.”
Maar dat is nog maar het begin van het boek. Nir, Nicole en het Kidon-team van de Mossad nemen de lezer vervolgens mee door Israëls wraak op Hamas-leiders, die uiteindelijk uitmondt in een rechtstreeks conflict met Turkije. Nogmaals, de actie is hoog, de plot is diep, de humor is uitgebreid en de waarheid wordt overal gevierd. Zoals Tom Doyle, CEO van Uncharted Ministries en auteur in zijn eigen recht, zei over The Sick Man's Rage: “Amir en Steve hebben het griezelige vermogen om de toekomst te voorspellen vanuit de pagina's van de Schrift, het allemaal samen te weven en, in het proces, ons te inspireren om vandaag alles uit te leven voor Christus!”.
Overweeg dus alsjeblieft om The Sick Man's Rage deel uit te laten maken van je Black Friday-aankopen. Het is een geweldige stocking stuffer en je voorbestellingen zullen helpen om ervoor te zorgen dat deze boeken op de planken van grote winkels als Target, Walmart en Hobby Lobby terechtkomen. In die winkels zullen ongelovigen het boek tegenkomen terwijl ze op zoek zijn naar een leuk boek, het oppakken en midden in een geweldig verhaal geconfronteerd worden met de waarheid!
Het staakt-het-vuren met Hezbollah
Oorsprong van het staakt-het-vuren
“Ik ga hem een aanbod doen dat hij niet kan weigeren.” Beroemde woorden van Vito Corleone tegen zijn petekind Johnny Fontane. Johnny had de Don om een gunst gevraagd en Corleone wist dat hij de macht en meedogenloosheid had om aan zijn verzoek te voldoen. Toen Libanon, West-Europa en de Verenigde Naties naar president Joe Biden kwamen om hem te vertellen dat hij een einde moest maken aan de vijandelijkheden van Israël in het noorden, wist Biden wat hem te doen stond. Met Don Corleone werd zijn belofte ingelost met een subtiele waarschuwing en een afgehakt paardenhoofd. Bij Joe Biden was het de dreiging om de wapenleveranties aan Israël stop te zetten. Verschillende methoden, één resultaat. De afpersing betaalde zich uit.
De internationale staat van dienst van Joe Biden is rampzalig, vooral in het Midden-Oosten. Zijn ondoordachte terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Afghanistan in 2021 vormde de aanzet tot de ene blunder na de andere. Onder deze regering heeft Iran zich gemachtigd gevoeld om hun nucleaire programma door te zetten, terwijl ze de kracht van hun proxy-milities hebben vergroot. De Houthi-rebellen in Jemen zijn de piraten van de Perzische Golf en de Arabische Zee geworden, die, terwijl ze bezig zijn, niet bang zijn om af en toe een zelfmoorddrone te lanceren of een raket op Israël af te schieten. En het was door de zwakte van het Witte Huis dat Hamas zich aangemoedigd voelde om de aanval van 7 oktober uit te voeren. Er is niemand die mij kan vertellen dat dit bloedbad zou hebben plaatsgevonden als onze 45e en binnenkort 47e president achter de Resolute Desk had gezeten. Om niet gezien te worden als een incompetente mislukking bij internationale onderhandelingen, had Joe Biden minstens één overwinning nodig. Met deze draai aan de arm van Israël gelooft hij dat hij die te pakken heeft.
De grondbeginselen van het staakt-het-vuren
Volgens de New York Times bestaat deze wapenstilstand uit vijf delen:
1. Israël en Hezbollah staken het vuren gedurende 60 dagen.
2. Israël trekt zijn troepen geleidelijk terug uit Zuid-Libanon.
3. Hezbollah-troepen trekken naar het noorden en worden in het zuiden vervangen door Libanese militairen.
4. Deze terugtrekking creëert een bufferzone langs de Israëlische grens.
5. Het doel is dat deze wapenstilstand permanent wordt.
Een aantal landen zal toezicht houden op deze overeenkomst, waaronder de Verenigde Staten en Frankrijk, evenals een vredesmacht van de Verenigde Naties. Als Israël Hezbollah-terroristen in het grensgebied ziet, behoudt het land het recht op militaire actie.
Voor en na het staakt-het-vuren
In de dagen voorafgaand aan het staakt-het-vuren werd er hevig gevochten. Hezbollah vuurde op zondag 250 raketten en andere wapens vanuit de lucht op Israël af, wat enige schade veroorzaakte. Israël sloeg hard terug tot het moment dat het staakt-het-vuren inging. Vooral Hezbollah's Aerial Unit 127 werd zwaar getroffen en verloor meer dan 150 lanceerplaatsen voor UAV's, 30 commandocentra, 20 wapenopslagplaatsen met UAV's en kruisraketten, en vier werkplaatsen voor de productie van drones en raketten. Beide partijen wilden zoveel mogelijk schade aanrichten voordat ze hun wapens het zwijgen moesten opleggen.
Sinds het staakt-het-vuren is begonnen, is er een massale migratie van Libanezen naar het zuiden geweest, naar de steden en dorpen op het tweede en derde niveau. Eersteklas steden zijn die vlak langs de grens. Maar samen met de inwoners zijn er Hezbollah-agenten gekomen die gewoon burgerkleding hebben aangetrokken. Er is niemand om ze tegen te houden, want op het moment dat ik dit schrijf, zijn het Libanese leger en UNIFIL (de VN-vredesmacht in Libanon) nog steeds terug op hun bases om uit te zoeken hoe ze hun gevechtslaarzen moeten aantrekken. Ondertussen kunnen de inwoners van Noord-Israël nog steeds niet naar huis en dat zullen ze ook niet kunnen totdat zeker is dat de dreiging direct over de grens is afgewend. Het leek erop dat we goed op weg waren om dat voor elkaar te krijgen. Maar al die vooruitgang wordt nu teruggedraaid.
Mijn mening over het staakt-het-vuren
Dit is een vreselijke deal. Dit is mijn mening over het staakt-het-vuren:
1. De zogenaamde bufferzone in Zuid-Libanon is geen echte buffer. Het is ruimte die zal worden bezet door het Libanese leger, UNIFIL en burgers die gemakkelijk kunnen worden geïnfiltreerd door Hezbollah.
2. Libanese inwoners die Hezbollah toestonden om vanuit hun dorpen te opereren, ondervinden geen gevolgen. Ze kunnen weer hun intrek nemen om de gastenkamers klaar te maken voor hun terroristische vrienden als die weer naar hun home-away-from-home sluipen.
3. Zoals hierboven vermeld, kunnen Hezbollah-agenten zich gewoon omkleden in Libanese legeruniformen en terugkeren naar het zuiden. Er is geen sjibbolet dat kan helpen om de terroristen van de burgers te onderscheiden.
4. Frankrijk, dat zelfs niet toestaat dat Israël deelneemt aan wapententoonstellingen binnen zijn grenzen, maakt nu deel uit van het toezichtmechanisme. Waarom denk ik dat ze in hun oordeel zullen neigen naar de Francofiele Libanezen? Parijs heeft tenminste gezegd dat Netanyahu recht heeft op immuniteit tegen arrestatiebevelen van het ICC omdat Israël geen partij is bij het hof. Daarvoor geven we ze een heel klein pluimpje.
5. Een 60-dagen-truc is in wezen een einde aan de vijandelijkheden. Tenzij Hezbollah iets heel geks doet, zoals proberen hun eigen 7 oktober te plegen, is er weinig kans dat Israël genoeg internationale goodwill kan opbrengen om opnieuw een invasie te beginnen. Dit zou zeer waarschijnlijk waar zijn, zelfs met Donald Trump aan het bewind.
6. Benjamin Netanyahu beloofde een generatiewisseling. Wat we in het noorden hebben gekregen is meer van hetzelfde. Hard vechten, onze kinderen opofferen en dan terugtrekken als de internationale druk te groot wordt. Ik geef toe dat ik het voordeel van afstand heb. Ik zit niet in zijn kantoor en moet omgaan met de interne en internationale druk die slopend moet zijn. Toen Netanyahu de staakt-het-vuren deal samenvatte, bracht hij drie punten naar voren:
a. Het staakt-het-vuren werd aan Israël opgedrongen door de regering Biden door het embargo op broodnodige wapens voort te zetten.
b. Israël zal de tijd gebruiken om achter de bron van de macht van Hezbollah aan te gaan - Iran. Het zal nu beginnen en vol gas geven nadat Trump is aangetreden. Het is goed dat Netanyahu dit benadrukt, want Iran International heeft gemeld dat het islamitische regime gas heeft geïnjecteerd in duizenden geavanceerde centrifuges om meer uranium voor wapens te verrijken. De voortgang van dit programma moet worden gestopt nu het nog kan.
c. Israël wordt gedwongen te wachten op de volgende regering in het Witte Huis om er helemaal voor te gaan.
7. Netanyahu moet een manier vinden om de strijd om Hezbollah uit te roeien weer op te pakken zodra Trump in functie is. Anders zal het noorden zich nooit veilig voelen. De premier heeft nog twee jaar te gaan in zijn ambtstermijn en hij zal zich waarschijnlijk niet opnieuw verkiesbaar stellen. Om zijn nalatenschap als generatieleider veilig te stellen, moet hij Hamas, Hezbollah en het Iraanse nucleaire programma vernietigen.
Bron: Amir’s Weekly Newsletter