Wekelijkse nieuwsbrief Amir

Shalom uit Israël! Het is een erg lawaaierige week geweest hier in het noorden van Israël. Er is de laatste tijd geen dag geweest dat ik niet minstens één keer de binnenkant van een schuilkelder heb gezien. Maar God heeft ons op wonderbaarlijke wijze beschermd, samen met het grootste deel van Israël. Ik moet zeggen “de meeste”, maar niet “alle”. Dinsdag werd een pakhuis in Nahariya getroffen door een raket van Hezbollah. Twee mannen van in de vijftig werden gedood en nog eens twee raakten gewond. Ondanks die tragedie zagen we God aan het werk om anderen te redden. In de buitenwijk Nesher in Haifa werd een ramp ternauwernood afgewend toen kleuterleidsters hun leerlingen in allerijl naar een schuilkelder brachten, seconden voordat een drone van Hezbollah op de school insloeg. Dank U Heer, voor het beschermen van al die jonge levens!

Vrijdag was het 400 dagen geleden dat de gijzelaars gevangen werden gehouden. Het is een gevaarlijke tijd aan het worden, want hoe groter het aantal wordt, hoe makkelijker het is om het contact met de betekenis ervan te verliezen. Denk aan wat je aan het doen was in oktober 2023. Stel je nu voor dat je sindsdien elke dag gevangen wordt gehouden. Elke ochtend word je wakker in dezelfde duisternis van de tunnels. Je lichaam heeft zweren omdat elk oppervlak om je heen hard is. Elke dag word je geconfronteerd met dezelfde stank van lichaamsgeur en uitwerpselen. Je kunt je moeilijk bewegen omdat je spieren door gebrek aan gebruik beginnen te atrofiëren. Zo begint je dag. Je krijgt een klein beetje eten, net genoeg om in leven te blijven, maar je bent een skelet vergeleken met hoe je vroeger was. Je zit daar terwijl de uren verstrijken, je afvragend of vandaag de dag is dat je de flitslichten van je redding zult zien of dat je het scherpe mes van je dood zult voelen. Wanneer je lichaam uiteindelijk te uitgeput is om wakker te blijven, slaap je in de wetenschap dat morgen waarschijnlijk precies hetzelfde zal zijn als vandaag.

Dat is de ervaring van de gijzelaars dag na dag na dag. De eentonigheid wordt soms onderbroken door verplaatsingen van de ene locatie naar de andere. Of ze worden regelmatig mishandeld op alle mogelijke manieren. Hoe je het ook bekijkt, het is een nachtmerrie. Vierhonderd dagen lang! Het is belachelijk! Het is onvoorstelbaar! Ik word misselijk als ik er alleen al aan denk. Heer, breng onze gijzelaars thuis! Geef ze Uw goddelijke redding! En geef hen, totdat U dat doet, de kracht om de dagen van hun kwellende gevangenschap te doorstaan.

Psalm 69:1-3, 14-18 (NKJV)
Red mij, o God! Want het water komt tot aan mijn nek.
Ik zink weg in diep slijk,
Waar geen stand is;
Ik ben in diepe wateren gekomen,
Waar de vloed mij overstroomt.
Ik ben moe van mijn huilen;
Mijn keel is droog;
Mijn ogen falen terwijl ik wacht op mijn God....
Verlos mij uit het slijk,
En laat mij niet zinken;
Laat mij verlost worden van hen die mij haten,
En uit de diepe wateren.
Laat het vloedwater mij niet overstromen,
En laat de diepte mij niet verzwelgen;
En laat de put zijn mond niet over mij sluiten.
Hoor mij, o Heer, want uw goedertierenheid is goed;
Wend U tot mij naar de veelheid van Uw tedere barmhartigheden.
En verberg Uw aangezicht niet voor Uw knecht,
Want ik ben in moeilijkheden;
Hoor mij spoedig.
Nader tot mijn ziel en verlos haar;
Verlos mij van mijn vijanden.

Het Midden-Oosten

Op maandag ging ik live naar een zeer belangrijke update over het Midden-Oosten. Niet alleen was de informatie belangrijk, maar de bemanning van CONNECT was op het toppunt van hun kunnen met begeleidende afbeeldingen die hielpen om de exacte situatie te laten zien zoals die op dit moment er zijn in Gaza, Libanon en Syrië. Als je op zoek bent naar een overzicht van de oorlog in Israël, dan is deze video de plek om dat te krijgen. Als je dat nog niet hebt gedaan, abonneer je dan op mijn Telegram-kanaal. Daar vind je de hele dag en nacht door regelmatige updates van de actie.

De vier doelen in Gaza
De roep om terugtrekking van Israël uit Gaza wordt wereldwijd steeds luider. Gelukkig begrijpt de nieuwe regering in het Witte Huis dat als de klus niet geklaard wordt, het niet lang zal duren voordat bewezen wordt dat het voor niets is geweest. Israël heeft vier doelen die moeten worden bereikt voordat het kan overwegen om de oorlog in Gaza te stoppen. Ten eerste moeten ze de militaire macht van Hamas uitschakelen. Ten tweede moeten ze Hamas' politieke heerschappij over de regio vernietigen. Ten derde moeten ze de gijzelaars terug naar huis brengen - zowel de levenden als de doden. Ten slotte moeten ze zorgen voor een omgeving waarin de zuidelijke Israëli's zich veilig genoeg voelen om terug te keren naar hun huizen waar ze in vrede kunnen leven. Pas als deze vier doelen zijn bereikt, kan Israël overwegen de strijd te staken.

De strijd om Jabalia
Ongeveer dertig procent van Gaza staat onder directe Israëlische controle. Een groot deel van de focus van de Israëlische defensiemacht (IDF) ligt momenteel op de stad Jabalia. Dit gebied ligt in het noorden van Gaza en is nu het grootste bolwerk van Hamas. De IDF heeft Jabalia van alle kanten omsingeld en probeert de greep van de terroristen op het gebied weg te vagen. Tot nu toe hebben ze daar duizend terroristen gedood en nog eens duizend gevangen genomen. Uiteindelijk is wat de IDF probeert te doen gerelateerd aan het vierde doel in de paragraaf hierboven - de zuidelijke Israëli's terugbrengen naar hun huizen. Zodra het noorden van Gaza vrij is van alle terroristen, zal er een buffer van veiligheid zijn die vrede in de regio mogelijk maakt.

Vooruitgang en pijn in Libanon
Dagelijks bestookt de IDF Hezbollah-sites in Libanon. De verwoestingen in steden als Beiroet, Tyrus en Baalbek zijn groot, maar er is nog zoveel werk te doen. Hezbollah heeft jaren de tijd gehad om hun wapenarsenaal op te bouwen. Tot nu toe is er in Libanon een voorraad ontdekt die tien keer groter is dan wat er in Gaza is gevonden, klaar om te worden gebruikt bij een invasie van Israël. Als Hezbollah de kans had gekregen om samen met Hamas - of zelfs in plaats van Hamas - zuidwaarts de grens over te steken, dan zouden de resultaten verwoestend zijn geweest. Nu zorgt de IDF ervoor dat de terreurgroep die kans nooit krijgt. Voortdurend worden er opslagplaatsen vernietigd. Bijna 1000 cementtrucks zijn naar Zuid-Libanese dorpen gebracht om de tunnels en ondergrondse infrastructuur van Hezbollah af te sluiten. Maar het is niet allemaal winst voor de IDF. Gisteren nog werden zes Israëlische soldaten gedood bij twee incidenten in Zuid-Libanon. De oudste leeftijd onder de gesneuvelden was tot nu toe slechts 22 jaar.

Succesvolle operaties in Syrië
De IDF vernietigde zondag een appartement op de derde verdieping in de zuidelijke buitenwijken van Damascus. In dat appartement bevonden zich Ali Musa Daqduq, het hoofd van de Hezbollah strijdkrachten in Syrië, en enkele leiders van een Iraakse militie. Ze werden allemaal uitgeschakeld. Salim Jamil Ayyash werd zondag ook uitgeschakeld door de IDF in de buurt van de stad al-Qusayr. Ayyash werd in 2020 bij verstek veroordeeld voor het organiseren van de zelfmoordaanslag die in 2005 leidde tot de dood van de Libanese premier Rafiq Hariri. Tot slot gaat het gerucht dat Israël een onschuldig konvooi humanitaire hulp heeft aangevallen in de provincie Homs. Geloof het maar niet. De vrachtwagens vervoerden wapens langs een route die bekend staat om smokkel naar Libanon.

Onderschepte drones gericht op Israëlische kernreactor
Een drone drong Israëlisch grondgebied binnen vanuit het oosten en werd neergeschoten boven de Dode Zee. Een tweede drone die ook uit het oosten kwam, werd uitgeschakeld voordat hij het Israëlische grondgebied binnenkwam. Het Islamitisch Verzet in Irak eiste de verantwoordelijkheid op en zei dat de UAVs op weg waren naar de kernreactor in Dimona. Het aantal drones uit Irak is gestaag toegenomen en wordt steeds zorgwekkender. Deze door Iran gesponsorde proxy-milities die ze afvuren, zijn gewoon een ander probleem waar Israël mee te maken krijgt als het klaar is met Hezbollah.

Nieuwe Europese Pogroms
Op verschillende momenten in de afgelopen decennia begonnen leiders van Europese landen hun ideeën over immigratie te veranderen. In plaats van de massa's migranten die hun landen binnenstromen tegen te houden, besloten ze dat het beschaafder zou zijn om ze met open armen te ontvangen. Wat kon er immers misgaan? Dus de moslimimmigranten kwamen, en ze kwamen, en ze blijven komen. Nu kijken diezelfde landen naar hun torenhoge misdaadcijfers en de angst die veel van hun burgers hebben om gewoon over straat te lopen en ze zeggen: “Oh, misschien is er wat mis gegaan.” Maar het is nu te laat. In plaats van een openlijke invasie zoals de Umayyaden eeuwen geleden in Spanje uitvoerden, was dit een zachte invasie. De resultaten zijn echter hetzelfde. Europa is geïslamiseerd.

Maakt dat wat uit? Misschien moeten we dat aan de Joden vragen die vrijdagavond in Amsterdam waren. Na een voetbalwedstrijd gingen de fans van het Israëlische team, Maccabi Tel Aviv, terug naar hun hotels. Maar een massa moslims wachtte hen op. Toen de Israëli's het openbaar vervoer verlieten, werden ze aangevallen. Velen werden geslagen, sommigen neergestoken. Het was afschuwelijk en duurde ongeveer vijf uur. De Nederlandse politie was in de buurt, maar hielp niet. Veel winkeliers sloten hun deuren voor de vluchtende Joden. Gelukkig waren er ook die hun deuren openden en de Joden in hun huizen verborgen, in een tafereel dat deed denken aan de Tweede Wereldoorlog. Naarmate het weekend vorderde, verspreidde het geweld zich en werd er ook in Zweden en België jacht gemaakt op Joden. Ironisch genoeg is november de islamofobie-maand. Het lijkt er echter op dat we ons moeten afvragen of zij bang voor ons moeten zijn of wij voor hen. En ja, ik erken zeker dat het niet alle moslims zijn die zich zo gedragen. Maar er zijn er genoeg die mij mijn oproep aan Joden overal doen hernieuwen dat het tijd is om naar huis te komen. Europa is niet meer veilig. Amerika is niet veilig. Azië is niet veilig. Het is tijd om aliyah te maken en thuis te komen in het land dat jullie door jullie Schepper gegeven is.

Nog zevenenzestig dagen tot de inauguratie van Trump
Het duurt nog meer dan twee maanden voordat Donald Trump aan zijn tweede ambtstermijn als president begint en nu al laat hij liberale hoofden ontploffen. Zijn kabinetskeuzes zijn slim, goed doordacht en, in veel gevallen, “out of the box”. Tot nu toe heeft hij:

- Minister van Defensie - Pete Hegseth, Fox News presentator, leger veteraan, twee keer bronzen ster ontvanger.
- Minister van Justitie - Matt Gaetz, congreslid en sterk conservatief
- Minister van Binnenlandse Veiligheid - Kristi Noem, gouverneur, voormalig congreslid, patriot
- Minister van Buitenlandse Zaken - Marco Rubio, senator, voormalig presidentieel tegenstander van Trump
- Hoofd van NSA - Mike Waltz, congreslid, 28 jaar veteraan van het leger en reservisten, Groene Baret, vier keer bronzen ster ontvanger
- Directeur van National Intelligence - Tulsi Gabbard, voormalig Democratisch congreslid en vicevoorzitter van het Democratisch Nationaal Comité
- Ambassadeur voor Israël - Mike Huckabee, voormalig gouverneur, groot vriend van Israël en pastor
- VN-ambassadeur - Elise Stefanik, congreslid, een grote vriend van Israël
- Hoofden van het nieuwe Department of Government Efficiency - Elon Musk, multimiljardair, en Vivek Ramaswamy, voormalig politiek rivaal

Er zijn nog vele anderen gekozen, van wie velen niet in de traditionele, saaie, schimmelige Washington belijning passen. Dit is echt een eclectische groep die een nieuw perspectief zal brengen in de hoofdstad van het land. Van één ding kunnen we allemaal zeker zijn: de komende vier jaar zullen niet saai zijn. De meesten van ons in Israël juichen omdat we weten dat Trump een enorme fan van Israël is, en zijn benoeming van Mike Huckabee als ambassadeur van de VS voor onze natie is daar het bewijs van. We bidden dat God president Trump beschermt en dat Hij hem wijsheid geeft om vrede te brengen in het Midden-Oosten en Oost-Europa. In die geest heeft premier Netanyahu nog maar twee jaar te gaan tot de volgende verkiezingen hier in Israël en het is niet te zeggen wat er dan zal gebeuren. Dat betekent dat de komende twee jaar waarin Trump en Netanyahu samenwerken cruciaal zijn. Ze moeten het beste halen uit deze korte periode en absoluut alles veranderen wat veranderd moet worden.

Turkije verbreekt betrekkingen met Israël
De Turkse president Recep Tayyip Erdoğan kondigde aan dat zijn land de betrekkingen met Israël officieel heeft verbroken. Dit leidt tot twee vragen. Ten eerste, bedoel je dat je dat nog niet had gedaan? Aangezien u voortdurend uw mond tegen ons opentrekt, dachten we dat u dat allang had gedaan. Ten tweede, de volgende keer dat je zo'n aankondiging doet, zou je dan een QR-code voor onze aankomende thriller The Sick Man's Rage in de hoek van het scherm willen zetten? Tussen jullie retoriek en ons schrijven, volgen we een beetje hetzelfde script. Zeer gewaardeerd!

Bron: Amir’s Weekly Newsletter