Nieuwsbrief van 31 Oktober

Shalom van thuis! Dat klopt, ik ben eindelijk terug in de Jezreel Vallei waar het gras groen is, de bomen weelderig en waar af en toe grote stukken metaal uit de lucht vallen! Maar ik heb niets te klagen. Ook al leven we in een oorlogsgebied, het is wel ons oorlogsgebied. Ik ben een Joodse Israëli die uit een duizenden jaren lange lijn van Joodse Israëli's komt. We hebben door de jaren heen misschien verschillende namen gehad - Hebreeën, Israëlieten, Judeeërs, Joden - maar vanaf de aartsvaders tot onze natie nu, zijn we hetzelfde volk. Dat betekent dat we dezelfde God over ons hebben als onze voorouders hadden toen ze de Rode Zee overstaken en toen ze sterk stonden tegen het Assyrische leger. Er is niets veranderd in het hart van de Heer sinds de dag dat Hij Abraham vertelde dat Hij een groot volk van hem zou maken en dat Hij degenen die hem zegenden zou zegenen en degenen die hem vervloekten zou vervloeken.

Je hoeft alleen maar naar het nieuws te kijken om te weten hoe waar die uitspraak is. Vraag maar aan de Gazanen. Vraag maar aan Hezbollah. Helaas voor de dierbare overledenen zijn er anderen aan wie je het niet meer kunt vragen - zoals Qassem Soleimani, Saleh Al-Arouri, Ismail Haniyeh, Yahya Sinwar, en zovele anderen. Je kunt het vragen aan de leiders van de Islamitische Revolutionaire Garde van Iran (IRGC), die twee keer een grotere raketbeschieting op Israël hebben afgevuurd dan ooit tevoren in de wereldgeschiedenis, en twee keer jammerlijk hebben gefaald in hun resultaten. Je kunt ze niet echt een gebrek aan planning of een slechte strategie verwijten. Ze dachten ten onrechte dat ze het opnamen tegen de raketafweer van Israël. Wat ze zich niet realiseerden was dat ze het in werkelijkheid opnamen tegen de Almachtige God. Iedereen zal zo'n gevecht verliezen, hoe groot en hoe talrijk hun raketten ook zijn.

Het is dus geweldig om thuis te zijn. We zullen onze vrienden op het schip wel missen. Wat een geweldige tijd hebben we gehad met samen rondreizen, aanbidden, onderwijzen en samenzijn. Er waren 650 mensen van onze groep aan boord voor de conferentie “Behold Israel Discovering Daniel and Revealing Revelation” en ik denk dat ik bijna iedereen wel eens heb kunnen ontmoeten. Ik was vooral enthousiast omdat er mensen uit vijf verschillende continenten met ons meekwamen. Het is geweldig als we naar een kerk gaan om een conferentie te houden. Maar het is vooral spectaculair als je kunt zien hoe Gods familie van over de hele wereld samenkomt en zich verenigt in een band van Zijn liefde. Het was een bijzondere tijd en ik kan niet wachten tot we het in januari weer doen in het Caribisch gebied.

Het Midden-Oosten

Helaas staakten de verschillende partijen in Israëls oorlog tegen de terroristen de vijandelijkheden niet zodat we ons konden concentreren op het genieten van onze cruise. Maar ik had mijn telefoon waarmee ik op de hoogte bleef van het laatste nieuws en waarmee ik die informatie ook aan jullie kon doorgeven via Telegram. Als je mijn Telegram-kanaal nog niet volgt, doe dat dan nu. En onthoud, elk kanaal met mijn naam erop dat minder dan 600.000 volgers heeft, is nep.

De strijd in Libanon

De nieuwsbriefweek begon met triest nieuws. In slechts twee dagen, 24 en 25 oktober, werden 13 Israëlische soldaten gedood in Libanon en Gaza. Terwijl de natie nog steeds rouwde om dat verlies, werd dinsdag een zwaar spervuur van raketten afgevuurd vanuit Libanon op het noorden van Israël. Eén van de raketten trof de stad Maalot-Tarshiha, waarbij een 22-jarige Israëlische Arabier werd gedood. De hele week door werden andere raketten afgevuurd en zelfmoord-UAV's gelanceerd.

Gelukkig vindt de terreurgroep het door de constante luchtaanvallen van de IDF en de moeite die Hezbollah heeft om zich te herbewapenen, steeds moeilijker om Israël aan te vallen. Yoav Gallant, de Israëlische minister van Defensie, zei dinsdag dat Hezbollah nog maar 20% van zijn raketten en raketten heeft, en die batterijen zijn niet georganiseerd. Elke dag neemt dat aantal verder af als de IDF haar missies uitvoert. De afgelopen week werden Beiroet, Baalbek en Tyrus allemaal bijzonder hard getroffen. Iran houdt dit in de gaten en beseft dat Hezbollah niet effectief kan reageren op Israël. Tegelijkertijd houdt Hezbollah Iran in de gaten en leert het dat het niet langer kan vertrouwen op hun weldoenende natie om hen effectief te steunen.

Ander nieuws is dat Hezbollah een nieuwe leider heeft aangekondigd om de plaats in te nemen van Hassan Nasrallah, die voorgoed uit zijn ambt werd gezet door een doelgerichte moord. Naim Qassem, een voormalig plaatsvervanger van Nasrallah, is nu de officiële secretaris-generaal van de terreurgroep. Ik heb besloten om jullie hier je favoriete “short-timer” grap te laten invullen, want soms zijn er gewoon veel te veel opties om uit te kiezen.

Gaza en UNRWA

Op dinsdag ging een eenheid van elite “spook” IDF-soldaten een gebouw binnen in Jabalia, Noord Gaza. Toen ze de bovenste verdiepingen bereikten, werd een explosief tot ontploffing gebracht, waarbij vier mensen in de leeftijd van 20 tot 22 jaar omkwamen en drie anderen gewond raakten, van wie één ernstig. Opnieuw rouwde de natie.

Op maandag nam de Israëlische Knesset een wet aan die de Organisatie van de Verenigde Naties voor Hulpverlening aan Palestijnse Vluchtelingen in het Nabije Oosten (UNRWA) verbiedt om binnen haar grenzen te werken. Het is dan ook niet verrassend dat de VN en de meeste media in de wereld de kriebels krijgen. Maar iedereen die de oorlog echt heeft gevolgd, te beginnen met de aanval van 7 oktober, weet dat de UNRWA zich passief heeft laten gebruiken door, en soms actief heeft meegewerkt met, de terroristen van Hamas. Hoe kan van een land verwacht worden dat het een pseudohumanitaire organisatie, die actief meewerkt aan de ondergang van het land, toestaat om vrij en ongestoord te opereren? Felicitaties aan de Israëlische regering voor het opdoeken van deze oplichters en charlatans.

Terrorisme geboren op de Westelijke Jordaanoever

Enkele tientallen mensen stapten zondagochtend op een bus bij een halte in de buurt van de Glilot-basis ten noorden van Tel Aviv. Plotseling week een vrachtwagen met volle oplegger opzettelijk van de weg af en ploegde door de menigte heen tegen de bus aan. Minstens 40 mensen raakten gewond en een 72-jarige man bezweek aan zijn verwondingen. De chauffeur van de vrachtwagen, een Israëlische Arabier uit Kalansweh, een Arabische stad net buiten de grenzen van de Westelijke Jordaanoever, werd ter plaatse doodgeschoten door burgers.

Later die dag versnelde een terrorist zijn voertuig in de richting van IDF-soldaten die bezig waren met antiterrorismewerk in Hizma, West Bank. Toen niemand werd geraakt, sprong de bestuurder uit zijn voertuig met een mes in zijn hand in een poging iemand neer te steken. Hij werd neergeschoten en gedood door soldaten. We mogen de Westelijke Jordaanoever niet vergeten als we bidden voor Israël. Het is een broedplaats voor terrorisme en kan net zo gevaarlijk zijn voor IDF-troepen als Libanon en Gaza.

Israël slaat terug op Iran

Zaterdagochtend vroeg voerde Israël zijn aanval uit op Iran als vergelding voor de Operatie Ware Belofte 2 van het islamitische regime - een mislukte operatie waarbij bijna 200 ballistische raketten op Israël werden afgevuurd. Het is niet verrassend dat de IDF veel succesvoller was dan de IRGC van Iran. Na het hacken en bevriezen van Iraanse radarschermen, was de Israëlische luchtmacht in staat om golf na golf bommenwerpers op Teheran en andere belangrijke strategische locaties af te sturen.

Hier volgen enkele gevolgen van deze aanval. Ten eerste schakelde de aanval de Iraanse luchtverdedigingscapaciteiten uit, inclusief hun drie overgebleven Russische S-300 luchtverdedigingssystemen. Ten tweede werd Teheran extra kwetsbaar door deze strategie, net als het westen van Iran van waaruit de langeafstandsraketten op Israël werden afgevuurd. Ten derde schat de IDF dat het twee tot drie jaar zal duren voordat Iran zijn luchtverdedigingscapaciteit weer kan opbouwen. Ten vierde, hoewel Iran nog steeds meer dan 2.000 ballistische langeafstandsraketten heeft, zal het deze moeten rantsoeneren omdat hun vermogen om er meer te bouwen werd vernietigd door de Israëlische luchtaanval. Ten vijfde was er helaas geen schade aan de Iraanse voorraad UAV's. Ten zesde bereidt Israël zich voor op een vergeldingsaanval door Iran. Deze keer wordt echter verwacht dat de Amerikanen in grotere mate zullen deelnemen aan de verdediging en het onderscheppen van raketten.

Dit is mijn korte samenvatting. Er heeft een zeer complexe aanval plaatsgevonden op talrijke doelen, waarbij elk vliegtuig veilig is teruggekeerd. Israël heeft nu bewezen dat het Iran kan aanvallen waar en wanneer het maar wil. Iran bleef achter met een veel zwakker luchtverdedigingssysteem, terwijl dat van Israël onlangs is versterkt met drie extra THAAD-luchtverdedigingssystemen. Israël is sterker geworden, terwijl Iran veel zwakker is geworden. Nu wacht Israël samen met een groot deel van de wereld af wat de Verenigde Staten op 5 november zullen doen.

Laat nieuws: CNN meldde dat Iran zeer waarschijnlijk een beslissing heeft genomen om te reageren tegen Israël vóór de Amerikaanse verkiezingen. De waarschijnlijke reden waarom ze zo'n onverstandige zet doen, is omdat ze denken dat er een nieuw Witte Huis komt dat terugslaan tegen Israël veel moeilijker zal maken. Zo laten ze hun duivelse islamitische trots hun gezond verstand overwinnen. Als blijkt dat de kans groot is dat dit gebeurt, dan zou het zomaar kunnen dat Israël Iran preventief een hardere klap toedient. Dit zou een heel interessant weekend kunnen worden.

Een laatste ding om te onthouden: als Iran denkt dat Israël hun aanslag op het leven van onze premier is vergeten, dan hebben ze het mis. Slaap daar maar een nachtje over, meneer de Opperste Leider.

Boks-dag in Israël

Voor degenen onder jullie die mijn vriendschap met bokslegende Manny Pacquiao kennen, weten hoe moeilijk het voor mij is om de volgende woorden te zeggen - “Floyd Mayweather Jr. is een geweldige vent!”. Maar het is absoluut waar! Op dit moment is Mayweather in Israël, zijn vierde reis sinds het begin van de oorlog, waar hij gewonde IDF-soldaten bezoekt en doet wat hij kan om mensen een hart onder de riem te steken. Hij had gisteren zelfs een ontmoeting met premier Netanyahu en zei tegen hem: “Uw kracht en moed om het Joodse volk te beschermen is inspirerend.” Dus ook al was een van de overwinningen in zijn perfecte 50-0 record tegen Manny, toch moet ik opstaan en deze grote sportheld toejuichen.

Een contrast van Amerikaanse vrouwen

Lisa Johnson, de Amerikaanse ambassadeur in Libanon, pleit er binnen het Libanese politieke systeem actief voor dat de regering zich begint voor te bereiden op een post-Hezbollah tijdperk. “Het Libanese volk moet zijn vastberadenheid tonen om in opstand te komen en zich te bevrijden van Hezbollah,” zei de ambassadeur naar verluidt. Akkoord, ambassadeur Johnson, en goed gezegd. Alleen als de burgers van Libanon zich verenigen om Hezbollah te verdrijven, zal het volk eindelijk vrij zijn.

Daarentegen is Ariana Tabatabai, de ambtenaar van het Pentagon die verdacht wordt van het lekken van zeer geheim materiaal over Israël naar Iran, overgeplaatst naar een nieuwe functie waar ze toezicht zal houden op opleiding en training binnen het kantoor van de minister van Defensie. Met deze nieuwe functie zal ze veel minder toegang hebben tot vertrouwelijk materiaal. Mijn vraag is: waarom heeft ze überhaupt toegang tot materiaal en waarom is ze nog niet gearresteerd?

Een contrast van UNIFIL-reacties

Acht Oostenrijkse soldaten van de United Nations Interim Force in Libanon (UNIFIL) raakten dinsdag gewond door een raket van Hezbollah die midden in de Naqoura-basis van de internationale troepenmacht in Libanon werd afgevuurd. De wereldmedia reageerden met slechts gefluister, gevolgd door stilte. Maar toen Israël op 10 oktober de terroristen aanviel in de buurt van dezelfde basis, ontploften de collectieve hoofden van de internationale gemeenschap. Hezbollah voerde een directe aanval uit op UNIFIL; Israël voerde een aangrenzende aanval uit die UNIFIL niet raakte. Maar zijn we verbaasd over de reacties? Absoluut niet. Zoals we allemaal weten - geen Joden, geen nieuws.

Bron: Amir’s Weekly Newsletter