Burgerdoden in Gaza: Relatief laag

door Alan M. Dershowitz - 28 januari 2024

Je zou het niet zeggen door de vernietigende uitspraak die het Internationaal Gerechtshof (ICJ) net tegen Israël heeft gedaan, maar het dodental onder burgers in Gaza - zelfs inclusief kinderen en vrouwen - behoort tot de laagste in de geschiedenis van vergelijkbare oorlogsvoering. In de afgelopen maanden is het zelfs nog lager geworden.

Volgens The New York Times is "het dagelijkse dodental in Gaza de afgelopen maand meer dan gehalveerd" en sinds eind oktober met bijna tweederde gedaald. Bovendien is ook het percentage burgerslachtoffers ten opzichte van het aantal strijders aanzienlijk gedaald.

Met een enorme understatement meldde The New York Times ook dat deze aanzienlijke vermindering in burgerdoden "enigszins over het hoofd is gezien" door de media en critici. "Enigszins"! Ze zijn volledig begraven en genegeerd. De New York Times stelde ook dat Israël's "hardste critici het bij het verkeerde eind hebben als ze Israël beschuldigen van het willen maximaliseren van het aantal burgerdoden".

Het is geen toeval dat dit verminderde aantal burgerdoden "enigszins over het hoofd is gezien" door de media en door Israëls critici, inclusief eerder door The New York Times zelf. Israël is onderworpen aan een waarneembare dubbele standaard als het aankomt op het verslaan van zijn militaire acties.

Zelfs vóór de recente drastische vermindering van het aantal burgerdoden, hebben de militaire acties van Israël veel minder doden en een veel lagere ratio van burgerslachtoffers opgeleverd dan in om het even welke vergelijkbare stedelijke oorlogsvoering. Dit is vooral belangrijk als je bedenkt dat Hamas opzettelijk het aantal burgerdoden verhoogt door vrouwen en kinderen als menselijk schild te gebruiken en door zijn militaire personeel en uitrusting tussen de burgers te verbergen. De huidige verhouding tussen burgers en strijders ligt ver onder de twee tegen één, wat zeer gunstig afsteekt bij de verhoudingen die andere westerse democratieën in stedelijke oorlogsvoering hebben bereikt.

Critici van Israël halen bijna nooit vergelijkbare gegevens aan van andere militaire confrontaties. Dit verzuim wekt de valse indruk dat het dodental onder de burgers in Gaza tot de hoogste in de geschiedenis behoort, terwijl het in feite tot de laagste behoort.

Elke werkelijke dood van een onschuldige burger - vooral onder baby's en zeer jonge kinderen - is een tragedie. Het zijn deze sterfgevallen die Hamas altijd onder de aandacht van de media brengt, maar niemand weet hoeveel van deze sterfgevallen zich werkelijk voordoen onder dit meest kwetsbare deel van de bevolking, en hoeveel daarvan het gevolg zijn van het opzettelijk gebruiken van jonge kinderen als schild door Hamas.

De cijfers van Hamas over het totale aantal doden maken geen onderscheid tussen strijders en wat zij beschouwen als burgerdoden. Ze geven nooit de leeftijden van de "kinderen" waarvan ze beweren dat ze gedood zijn, hoewel ze iedereen onder de 19 als een kind beschouwen, zelfs als het actieve strijders zijn. Hamas heeft strijders gerekruteerd van 13 tot 19 jaar oud. De cijfers van Hamas tellen ook niet de Gazanen mee die gedood werden door dolende raketten die door terroristen werden afgevuurd, of Gazanen die door Hamas werden gedood omdat ze weigerden naar veiliger locaties te gaan.

De conclusie van de New York Times dat de nieuwe gegevens suggereren dat het "verkeerd is om [Israël] te beschuldigen van het willen maximaliseren van burgerdoden" is zeer relevant voor de valse beschuldigingen van genocide die worden overwogen door het Internationaal Gerechtshof.

Naties die zich bezighouden met genocide doen niet zoveel moeite om het aantal burgerslachtoffers te beperken, inclusief het in gevaar brengen van de eigen soldaten door gerichte grondtroepen in te zetten in plaats van uitsluitend te vertrouwen op lucht- en zeebombardementen. Het ICJ moet onmiddellijk de beschuldigingen van genocide tegen Israël verwerpen en een aanklacht wegens oorlogsmisdaden indienen tegen Hamas en Iran, die beide moedwillig proberen het aantal burgerdoden te verhogen.

Het dalende aantal burgerdoden onder de Gazanen zou ook een einde moeten maken aan de campagne om Israël een staakt-het-vuren op te leggen voordat de IDF haar legitieme missie om de militaire capaciteit van Hamas te vernietigen heeft voltooid. Het succesvol voltooien van die missie zal op de lange termijn burgerlevens redden, door het vermogen van Hamas te verminderen om zijn belofte na te komen om de barbarij van 7 oktober te herhalen en ook door het gebruik van burgerschilden te verminderen.

Het gedrag van Israël in de door Hamas begonnen verdedigingsoorlog is voorbeeldig geweest. Het voldoet aan alle internationale normen en zijn inspanningen om het aantal burgerdoden tot een minimum te beperken en tegelijkertijd zijn legitieme doelen te bereiken, zijn over het algemeen succesvol geweest. Er is altijd een afweging tussen het verminderen van vijandelijke burgerdoden en het verhogen van de risico's voor de eigen soldaten en burgers. Na de ongekende barbaarse acties van Hamas heeft Israël een betere balans gevonden dan de meeste andere landen.

Het is hoog tijd dat de wereld ophoudt met twee maten te meten voor de natiestaat van het Joodse volk. Met twee maten meten is een vorm van onverdraagzaamheid, en wanneer onverdraagzaamheid wordt gericht tegen de enige natiestaat van het Joodse volk, wordt het een vorm van internationaal antisemitisme tegen de Jood onder de naties. Daar moet een einde aan komen.

Alan M. Dershowitz is Felix Frankfurter Professor in de Rechten, Emeritus aan de Harvard Law School, en de auteur van het meest recente boek War Against the Jews: How to End Hamas Barbarism. Hij is Jack Roth Charitable Foundation Medewerker aan het Gatestone Institute en is ook de gastheer van de podcast "The Dershow".

Bron: Civilian Deaths in Gaza: Relatively Low :: Gatestone Institute