Amalek vernietigen: Timing is alles

Door: Rabbi Pesach Wolicki - 14 september 2024

De slotregels van de Torah portie van deze week gaan over een oude vijand van het Volk Israël - Amalek.

זָכוֹר אֵת אֲשֶׁר-עָשָׂה לְךָ עֲמָלֵק בַּדֶּרֶךְ בְּצֵאתְכֶם מִמִּצְרָיִם׃
Denk aan wat Amalek u heeft aangedaan op uw reis, nadat u uit Egypte bent vertrokken.
Deuteronomium 25:17

אֲשֶׁר קָרְךָ בַּדֶּרֶךְ וַיְזַנֵּב בְּךָ כָּל-הַנֶּחֱשָׁלִים אַחַרֶיךָ וְאַתָּה עָיֵף וְיָגֵעַ וְלֹא יָרֵא אֱלֹהִים׃
hoe hij, niet afgeschrikt door vrees voor Hashem, u verraste op de mars, toen u uitgehongerd en vermoeid was, en alle achterblijvers in uw achterhoede neermaaide.
Deuteronomium 25:18

וְהָיָה בְּהָנִיחַ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לְךָ מִכָּל-אֹיְבֶיךָ מִסָּבִיב בָּאָרֶץ אֲשֶׁר יְהֹוָה-אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לְךָ נַחֲלָה לְרִשְׁתָּהּ תִּמְחֶה אֶת-זֵכֶר עֲמָלֵק מִתַּחַת הַשָּׁמָיִם לֹא תִּשְׁכָּח׃
Daarom, wanneer Hashem, uw God, u veiligheid schenkt tegen al uw vijanden om u heen, in het land dat Hashem, uw God, u als erfdeel geeft, zult u de herinnering aan Amalek uitwissen van onder de hemel. Vergeet het niet!
Deuteronomium 25:19

In deze passage staan twee geboden. Het eerste gebod is om altijd te onthouden wat Amalek deed, want de passage begint met ons te bevelen om “te onthouden” en eindigt met de woorden: “Vergeet niet.” Het tweede directe gebod is om “de herinnering aan Amalek uit te wissen van onder de hemel.”

Deze tweede verplichting - om Amalek uit te roeien - wordt ingeleid met een voorbehoud dat uniek is onder alle geboden in de Tora.

Wanneer de Heer, uw God, u rust heeft gegeven van al uw vijanden rondom, in het land dat de Heer, uw God, u geeft om te erven:

Uit een eenvoudige lezing blijkt dat dit een voorwaarde is voor het gebod om “de herinnering aan Amalek uit te wissen.” Het is niet ongebruikelijk dat geboden in de Tora duidelijk aangegeven voorafgaande tijden of plaatsen hebben. Er zijn bijvoorbeeld veel geboden die alleen in het land Israël gelden. Deze worden vaak ingeleid met de woorden: “Wanneer jullie het land zullen binnengaan...”. Maar deze voorwaarde is uniek. Blijkbaar geldt het gebod om Amalek te vernietigen alleen wanneer de natie Israël volkomen veilig is op hun land en geen actieve vijanden heeft die hen bedreigen.

De grote middeleeuwse commentator Rabbi Abraham Ibn Ezra (12e eeuw Spanje) behandelt dit punt.

Want dit gebod geldt nadat zij het land geërfd zullen hebben en het land stil zal zijn van oorlog rondom zijn grenzen, want zolang zij betrokken zijn bij de oorlogen die zij in de nabije toekomst hebben [d.w.z. de oorlogen om het land te veroveren], zijn zij niet verplicht om oorlog te voeren met Amalek. - Ibn Ezra, Deut. 25:19

Volgens Ibn Ezra is er geen verbod om Amalek te vernietigen vóór de tijd van nationale veiligheid en rust. Het vernietigen van Amalek is altijd toegestaan. Het is echter pas een verplichting om dat te doen als Israël veilig is voor alle omringende vijanden. Ibn Ezra begrijpt het voorbehoud “Wanneer de Heer u rust heeft gegeven...” niet als een voorwaarde voor enige vervulling van het gebod, maar als een voorwaarde voor de verplichte, in plaats van optionele, aard van het gebod. Maar de duidelijke betekenis van het vers kan net zo gemakkelijk worden begrepen als een verbod op het uitroeien van Amalek voordat aan de genoemde voorwaarden van rust is voldaan.

In bijna alle gevallen is het doel van oorlog ofwel om land te veroveren of om zich te verdedigen tegen een aanval of dreigende dreiging. Dit laatste kan een preventieve aanval inhouden om de overwinning te verzekeren. Maar in het geval van dit gebod om oorlog te voeren tegen Amalek, is veiligheid niet het probleem. De Torah beveelt een oorlog tegen Amalek alleen wanneer de veiligheidszorgen van Israël niet bestaan. Het doel van deze strijd is noch nationale verdediging noch het veroveren van land.

Dit unieke kenmerk van de verplichting om Amalek te vernietigen - dat het alleen van toepassing is wanneer Israël volledig veilig is - bevat een krachtige les.

Amalek is geen gewone vijand van het Volk Israël. Amalek is Israëls aartsvijand omdat Amaleks aanval in Exodus 17 het prototype was van vermetelheid tegenover God. God had Israël net uit Egypte gehaald. De tien wonderbaarlijke plagen waren een expliciete demonstratie van Gods hand. God splitste toen de zee en liet de Egyptenaren erin verdrinken. Bijna onmiddellijk daarna viel Amalek aan. Je moet je afvragen wat Amalek dacht. Dachten ze echt dat ze een kans hadden op de overwinning op Israël na wat God net met Egypte had gedaan? Het antwoord is dat Amalek in kans en toeval geloofde. Ze geloofden dat, hoewel er een God is, Gods wil willekeurig is en onderhevig aan toeval. Het feit dat God Israël op een dag redde, zegt niets over wat er de volgende dag zal gebeuren. De mogelijkheid dat God de loop van de geschiedenis van een specifiek volk leidt om heiligheid in de wereld te brengen was weerzinwekkend voor Amalek.

Om het anders te zeggen: de enige manier om de schijnbaar irrationele vermetelheid van Amalek om Israël direct na de Exodus aan te vallen te verklaren, is door te concluderen dat zij niet geloofden dat God een speciale voorzienige relatie met Israël had. En dit is wat Amalek tot Israëls aartsvijand maakt.

Een van de belangrijkste doelen van Israël, zo niet het belangrijkste doel, is om een middel te zijn voor de openbaring van God in deze wereld. God openbaart Zichzelf door middel van Israël door hun geschiedenis op wonderbaarlijke manieren te sturen. De Egyptenaren die getuige waren van de tien plagen erkenden God door Zijn verlossing van Israël. Op dezelfde manier getuigt in onze tijd de ongekende, bijbels voorspelde, wonderbaarlijke terugkeer van de Israëlische natie naar hun land van Gods controle over de geschiedenis. Geloven dat God geen speciale zorg heeft voor Israël en dat alles wat er in de geschiedenis gebeurt te wijten is aan menselijk handelen en toeval, is de essentie van Amalek. Zoals onze tekst het zegt: “ze hadden geen ontzag voor God.”

Als Israël oorlog voert om Amalek te vernietigen op een moment dat Israël zich nog steeds zorgen maakt over zijn veiligheid, dan zou het ware doel van de oorlog niet duidelijk zijn. Onder zulke omstandigheden zouden de meeste mensen het doel van deze oorlog zien als het waarborgen van Israëls veiligheid tegen een bittere vijand. Het motief om oorlog te voeren zou niet de vernietiging van het kwaad zijn. Zo'n oorlog zou eerder een politiek dan een spiritueel doel hebben. Maar in een tijd waarin Israël veilig is, is er geen politieke noodzaak voor een oorlog. In zo'n situatie is het doel van een oorlog met Amalek voor iedereen duidelijk. Zonder politieke of veiligheidsbehoefte is de enige reden voor zo'n oorlog de vernietiging van het kwaad.

Men zou zich kunnen afvragen, in een tijd waarin Israël totale vrede en veiligheid heeft bereikt en geen enkele dreiging van welke kant dan ook heeft, waarom we Amalek überhaupt moeten aanvallen? Misschien is het doel van de aanval om elke toekomstige dreiging van Amalek weg te nemen. Dit is echter niet het geval. Amalek moet worden aangevallen, zelfs als ze geen enkele bedreiging voor Israël vormen. Het vernietigen van Amalek is een waarde op zich.

Het is interessant om op te merken dat Amalek werd bekritiseerd voor het aanvallen van Israël zonder enig voordeel en zonder provocatie. Israël was niet in de buurt van Amaleks grenzen toen ze aanvielen. Het is een interessante tegenprestatie dat het hun lot is om aangevallen te worden op een moment dat Israël er geen praktisch voordeel bij heeft.

Zoals hierboven vermeld, vertegenwoordigt Amalek het ideologische tegenovergestelde van de Torah en Israël. Dit betekent dat wanneer Israël de Torah en Gods wil volledig volgt, zij het tegenovergestelde van Amalek vertegenwoordigen. Wanneer Israël Gods Torah niet volgt, dan houden Amalek en Israël op tegenpolen te zijn.

De oorlog tegen Amalek moet duidelijk begrepen worden als de triomf van hen die geloven in Gods beheersing van de wereldgebeurtenissen over hen die dit ontkennen. En deze duidelijkheid is alleen mogelijk als Israël in gehoorzaamheid aan God leeft. Mozes vertelde Israël talloze malen dat de ultieme beloning voor het trouw gehoorzamen aan de wil van God is dat Israël veilig in hun land zal wonen. Met andere woorden: “Wanneer de Heer, uw God, u rust heeft gegeven van al uw vijanden rondom, in het land dat de Heer, uw God, u geeft om te erven,” is een tijd van optimale gehoorzaamheid aan het woord van God. Dit is de ideale context voor de nederlaag van Amalek. Alleen dan is de oorlog tegen Amalek een oorlog die echt namens God is. Zoals Mozes in Exodus zei ten tijde van de oorspronkelijke aanval:

וַיִּבֶן מֹשֶׁה מִזְבֵּחַ וַיִּקְרָא שְׁמוֹ יְהֹוָה נִסִּי׃
En Mosjé bouwde een mizbayach en noemde die Adonai-nissi.
Exodus 17:15

Israëlische soldaten riskeren hun leven om ons allemaal te beschermen tegen islamitisch terrorisme. Maar ze hebben onze hulp nodig. Meld je aan voor Israel365 Action om updates te ontvangen over hoe JIJ kunt helpen in de strijd tegen Hamas en haar aanhangers in de Verenigde Staten en de rest van de wereld.

Rabbijn Pesach Wolicki is de uitvoerend directeur van Israel365 Action en de auteur van Verzen voor Sion en Beker van verlossing: Een krachtige reis door de lofpsalmen van koning David. Rabbi Wolicki is de gastheer van Eyes on Israel op Real America's Voice Network. Hij levert regelmatig bijdragen aan Israel365news.com en The Jerusalem Post.

Bron: Destroying Amalek: Timing is Everything – The Israel Bible