En er zal...pestilentie zijn

Door Hal Lindsey op 12 februari 2023

Politici van alle kanten verzekeren ons dat er aan de horizon gelukkige dagen wachten - zolang we hen aan de macht brengen of houden. Presentators op televisie verzekeren ons dat niets van wat ons te wachten staat nieuw is - de mensheid is hier eerder geweest, en we deden het prima. En in zekere zin hebben ze gelijk. In Prediker 1:9 (NASB) zei de wijze Salomo: "Er is niets nieuws onder de zon."

Covid was slecht, maar niet zo slecht als de zwarte pest. Misdaad is hoog, maar het is hoger geweest. De huidige oorlogen hebben lang niet de omvang van de wereldoorlogen in de vorige eeuw. De economie geeft grote gevaarsignalen af, maar we zitten niet in een depressie. Geweld en losbandigheid lijken de jeugd over te nemen. Maar wakkere opvoeders en entertainers verzekeren ons dat we een nieuw tijdperk van morele verlichting ingaan.

Voor het grote publiek zijn zulke geruststellingen echter niet zo geruststellend. De meeste mensen begrijpen dat we voor een duizelingwekkende reeks potentiële catastrofes staan, en wel allemaal tegelijk. Elke ramp wordt vergroot door de omvang van de wereldbevolking. Ten tijde van de griepepidemie van 1918 woonden er minder dan 2 miljard mensen op aarde. Nu zijn dat er meer dan 8 miljard. We zijn afhankelijk van steeds minder boeren om steeds grotere bevolkingen te voeden. In een steeds meer verdeelde wereld veranderen grenzen in kloven waarover aanvoerlijnen moeten lopen.

Hoewel er niets nieuws onder de zon is, kan de omvang en reikwijdte van rampen toenemen en intensiveren. Er zijn altijd oorlogen geweest, en strijders hebben altijd wapens gebruikt. Maar ze hebben niet altijd toegang gehad tot kernwapens. Zo is het ook met ziekten en plagen. Onze voorouders werden geconfronteerd met biologische bedreigingen, maar die werden niet verbeterd of bewapend in farmaceutische laboratoria.

Eind jaren veertig werden penicilline en griepvaccins net op grote schaal gebruikt door de burgerbevolking. Het optimisme was groot. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken George Marshall zag de verovering van infectieziekten aan de horizon. In 1962 zei Nobelprijswinnaar Macfarlane Burnet: "Schrijven over infectieziekten is bijna schrijven over iets dat voorbij is."

Niet helemaal. In een artikel in Time Magazine van mei 2017 stond: "Het aantal nieuwe ziekten per decennium is de afgelopen 60 jaar bijna verviervoudigd." De meeste van de 8 miljard mensen in de wereld leven in de petrischalen die steden heten. Ziekten reizen met hun menselijke gastheren mee. Dat betekent dat infecties de wereld rondgaan in uren, niet in de weken of maanden van vroegere generaties. En de mensen van onze tijd rennen heen en weer in een ongekend tempo.

Het is niet verrassend dat de wereld niet voorbereid was op Covid. Maar het is verbazingwekkend dat de situatie niet is gecorrigeerd. Zo gebruiken de Verenigde Staten en het grootste deel van het westen China nog steeds als een soort wereldwijde apotheek. Maar de communisten spelen spelletjes. Ze buigen hun spieren om hun kracht en onze kwetsbaarheid te bewijzen. De rest van de wereld staat aan de kant met de Chinese communistische partij in de hand. Ze kunnen de productie vertragen of helemaal stopzetten. Ze kunnen aanvoerlijnen vertragen of afsnijden naargelang hun grillen. De voortdurende afhankelijkheid van het Westen van China voor essentiële geneesmiddelen is suïcidaal. Toch wordt er weinig gedaan om de situatie te corrigeren.

In Lucas 21:11 waarschuwde Jezus dat er in de dagen voor Zijn wederkomst een toename zou zijn van wat de New American Standard Bible vertaalt als "plagen" en de King James vertaalt als "pestilenties". Ze betekenen hetzelfde - massale uitbraken van ziekten. Die ziekten kunnen in de natuur voorkomen, of in het laboratorium worden versterkt. Tot nu toe hebben we alleen een voorproefje gehad.

Bron: Hal Lindsey