DE ZEEPBEL VAN DE NORMALITEIT
25 april 2023 - door Jonathan Brentner
In 1920 stelde Warren G. Harding zich kandidaat voor het presidentschap met de campagneslogan "De terugkeer naar normaliteit". Ondanks harde kritiek op zijn gebruik van zo'n obscuur woord in die tijd, werd hij door het idee van terugkeer naar "normaliteit" het Oval Office binnengehaald.
Zijn motto had grote aantrekkingskracht op Amerikanen in 1920, die verlangden naar een normaal leven na de onrust van de Eerste Wereldoorlog en de dodelijke Spaanse grieppandemie. Klinkt dat bekend?
In de financiële wereld verwijst een zeepbel naar iets dat een onrealistische en sterk opgeblazen waarde krijgt. Wanneer het barst, veroorzaakt het een economische ravage.
Gewoonlijk wordt een zeepbel gecreëerd door een stijging van de activaprijzen die wordt aangedreven door uitbundig marktgedrag. Tijdens een zeepbel worden activa gewoonlijk verhandeld tegen een prijs, of binnen een prijsbereik, die de intrinsieke waarde van de activa sterk overschrijdt (de prijs is niet in overeenstemming met de grondbeginselen van de activa).[i]
Velen leven tegenwoordig in een "luchtbel van normaliteit", waarin zij zich veilig voelen door overdreven en onrealistische hoop op een terugkeer naar de normaliteit of op het voortbestaan ervan in de toekomst. Zelfs een groot aantal gelovigen leeft in een wereld van sterk opgeblazen verwachtingen over wat hen te wachten staat.
Velen in de wereld worden wakker en keren zich tegen de bedreigingen van de globalisten, maar helaas heeft dit nog niet veel mensen in de V.S. beroerd.
DE NORMALITEIT VOORINGENOMENHEID
Vanwege Amerika's lange geschiedenis van vrede en veiligheid, leven haar burgers met een zogenaamde "normalcy bias" . Als gevolg daarvan bestempelen critici degenen onder ons die waarschuwen voor de gevaren die inherent zijn aan een wereld die op weg is naar de Verdrukkingsperiode als "samenzweringstheoretici". "Niemand kan echt zo slecht of bedrieglijk zijn om zoveel lijden en dood te veroorzaken," vertellen ze ons. Dat is het uitzicht binnen de luchtbel.
Terry James en Pete Garcia beschrijven in hun boek New World Order de "normalcy bias" als volgt:
Een ander aspect van deze illusie van moderniteit is de "normalcy bias" die een kunstmatige barrière opwerpt tussen mensen en de onverbiddelijke natuur van deze gevallen planeet. . . . . Onze natuurlijke geestestoestand staat op de cruise control van de normalisatiebias, totdat een gebeurtenis ons even uit onze sluimerstand haalt. Zelfs dan geloven de meesten dat de nieuwste ontwikkelingen ons kunnen redden van welke ramp dan ook die de natuur ons toewerpt... totdat het niet meer kan. Deze korte terugvallen in de werkelijkheid, veroorzaakt door plotselinge catastrofes, vervagen even snel in het geheugen, en we keren terug naar onze normale gemoedstoestand door het verleden te vergeten.[ii]
Helaas kenmerkt deze "normaalheidsbias" ook velen in bijbelgelovige kerken. Veel heiligen zien de gevaren, maar zien niet in dat deze het einde betekenen van de menselijke geschiedenis zoals wij die kennen. Om de bedreigingen het hoofd te bieden, vervallen zij vaak in een levensritme alsof de gevaren niet echt bestaan of op de een of andere manier zullen verdwijnen. Omdat zij geen profetische context hebben waarin zij de chaos van onze tijd kunnen plaatsen, hopen zij dat op de een of andere manier de normalisering zal zegevieren.
In hun poging om dit leven te doen slagen, missen zij alle "pinnen" die de luchtbel van normaliteit, waarin zij hun toevlucht zoeken, dreigen te barsten.
DE PINNEN DIE DE NORMALE LUCHTBEL BEDREIGEN
Voor degenen buiten Christus is de vervoering de speld die de luchtbel van normaliteit voor altijd zal doen barsten. Het is de wildcard; het kan vandaag gebeuren, volgende week, dit jaar, of nog later.
We weten alleen niet hoeveel meer van de kwalen van de wereld ons zullen treffen voordat Jezus verschijnt. Veel heiligen over de hele wereld lijden al onder intense vervolging of de littekens van oorlog.
Een andere speld die de luchtbel van normaliteit zeker zal doen barsten is die van Gods oordeel over Amerika. Het is al begonnen, maar zal uitgroeien tot catastrofale proporties kort nadat Jezus zijn kerk uit deze wereld heeft gehaald.
Als je kijkt naar de voorheen onvoorstelbare slechtheid die in Amerika welig tiert en de plundering van winkels waardoor een aanzienlijk aantal van hen failliet gaat, is het moeilijk voor te stellen dat er in mijn land een gevoel van normaliteit terugkeert. De toenemende wetteloosheid, goddeloosheid en misleiding die in de VS welig tieren, zullen tussen nu en de Opname een negatief effect hebben op een toenemend aantal gelovigen.
Naarmate het draconische beleid van de globalisten meer mensen treft, zal het zeker vele normale bubbels in de VS doen exploderen.
WAAROM HET VAN VITAAL BELANG IS DAT WE BIJBELPROFETIE BEGRIJPEN
Ik besef dat de meerderheid van mijn lezers de tekenen des tijds herkent en ver buiten de normale bubbel leeft die zowel mensen binnen als buiten het geloof treft.
Toch is het van vitaal belang dat wij onze aandacht voor de toekomst niet verliezen en de verleiding weerstaan van de vooringenomenheid van de normaliteit die voortdurend om onze trouw wedijvert.
Allereerst hebben veel van onze geloofsgenoten vandaag de dag pijn vanwege kanker, het verlies van geliefden, financiële problemen en een heleboel andere kwalen. Zij moeten er, net als wij, regelmatig aan herinnerd worden dat deze wereld niet hun thuis is als zij door dit tranendal trekken dat wij leven noemen.
Zoals ik schreef in Het belang van ons hemels burgerschap, ligt er een onuitsprekelijke vreugde en troost besloten in de implicaties van ons hemels burgerschap. Omdat het een boodschap is die zo weinig mensen tegenwoordig in de kerken horen, moeten wij bereid zijn onze medeheiligen te troosten met de bijzonderheden van onze glorieuze hoop, waaronder Jezus' spoedige verschijning en de heerlijkheid die wij zullen delen tijdens zijn duizendjarige heerschappij over de volkeren op aarde.
Ten tweede stelt een stevig begrip van bijbelse profetie ons in staat realistisch te kijken naar de chaotische en wetteloze wereld om ons heen en de "gezegende hoop" van Titus 2:11-14 te delen met hen die buiten Christus staan. Zo'n perspectief van twee werelden geeft ons een stevige basis om anderen een "reden voor de hoop" te geven die wij bezitten (1 Petrus 3:15). We herkennen niet alleen wat er om ons heen gebeurt, maar we weten ook waarom.
Ten derde heeft de praktijk van het reikhalzend uitzien naar de verschijning van Jezus een louterend effect op ons. Dat is de boodschap van 1 Johannes 3:2-3:
Geliefden, wij zijn nu Gods kinderen, en wat wij zullen zijn, is nog niet verschenen; maar wij weten dat wij, wanneer Hij verschijnt, Hem gelijk zullen zijn, omdat wij Hem zullen zien zoals Hij is. En ieder die aldus op hem hoopt, reinigt zichzelf zoals hij rein is.
Deze opwaartse gerichtheid motiveert ons om te leven op een manier die Hem welgevallig is. Het besef dat vandaag de dag kan zijn dat we in de aanwezigheid van onze Heiland staan, beïnvloedt de beslissingen die we nemen.
Ten vierde erkennen de meeste van de niet geredde mannen met wie ik de afgelopen jaren gesprekken heb gevoerd, de gevaren die inherent zijn aan onze wereld. Mijn vrouw en ik hadden de gelegenheid om met een van hen te praten over de wederkomst van Jezus en hij was blij dat te horen, maar hij reageerde niet op het Evangelie zoals we hadden gehoopt. We blijven voor hem bidden.
In tegenstelling tot wat velen geloven, ervaren kerken die vrijmoedig de waarheden van de vervoering verkondigen en de bijbelse profetie toepassen op de gevaren van onze tijd, een aanzienlijke groei in termen van mensen die tot geloof in Jezus komen. Veel mensen buiten Christus erkennen dat de wereld snel afstevent op de zevenjarige Verdrukking, maar zij missen de bijbelse context waarin zij de gevaren, de wetteloosheid en het ongebreidelde bedrog van onze tijd kunnen plaatsen.
Ten vijfde: gegrond blijven in bijbelse profetie is belangrijk omdat het gelovigen beschermt tegen valse leerstellingen. De meest populaire visie op de eindtijd in het huidige christendom beweert dat, omdat de kerk Gods koninkrijk op aarde is, zij over alle kwaad zal zegevieren en over de naties zal heersen voordat Jezus terugkomt. (Dat is helemaal een "bubbel van de normaliteit" mentaliteit en ver weg van wat de Bijbel leert).
Het lied van Kari Jobe, "Simple Gospel", is een voorbeeld van deze dwaalleer, omdat het verkondigt dat de kerk in de toekomst als overwinnaar zal opstaan. Jammer genoeg geeft het een vals gevoel van veiligheid aan gelovigen, waardoor ze vastzitten in een valse verwachting van wat er in het verschiet ligt. Het lied communiceert dat we op de kerk moeten vertrouwen in plaats van op Jezus voor onze bevrijding.
Waarom zouden we willen dat ongelovigen zo'n boodschap horen?
STORMWOLKEN
En als we de stormwolken van de komende Verdrukking aan de horizon zien samenkomen, is het dan niet veel beter voor onze ziel om ze in de context van de Bijbelse profetie te kunnen plaatsen? Geeft het geen gevoel van opluchting te weten dat de bedreigingen voor ons bestaan en zelfs ons leven inderdaad reëel zijn, maar dat we kunnen wandelen in de hoop op Jezus' verschijning en onze thuiskomst op de plaats die Hij voor ons bereidt?
We hebben het meest fantastische en opwindende nieuws dat we ons kunnen voorstellen, niet alleen om te delen met de ongelovige wereld, maar ook met de heiligen die wegdommelen in de luchtbel van de normaliteit.
Weet alstublieft dat ik met het schrijven van het boek The Triumph of the Redeemed-An eternal Perspective that Calms Our Fears in Perilous Times, in de eerste plaats Jezus wilde verheerlijken, medeheiligen wilde bemoedigen en hen in staat wilde stellen anderen te troosten met de hoop op Jezus' verschijning. Mijn hart treurt om mijn medeheiligen die nooit de heerlijke bijzonderheden van onze "gezegende hoop" horen.
[i] Will Kenton, "What Is an Economic Bubble and How Does It Work, With Examples," bijgewerkt op 3 april 2022 op de Investopedia Website op: https://www.investopedia.com/terms/b/bubble.asp.
[ii] Terry James & Pete Garcia, New World Order (Crane, MO: Defender, 2023), p. 87/.
Bron: The Bubble of Normalcy — Jonathan Brentner