Wonderen in oorlogstijd
Adam Eliyahu Berkowitz - 29 November 2023
Maar Mosjé zei tegen het volk: "Wees niet bang! Sta klaar en wees getuige van de bevrijding die Hasjem vandaag voor jullie zal doen; want de Egyptenaren die jullie vandaag zien, zullen jullie nooit meer zien. Exodus 14:13
EXODUS 14:13 (DE ISRAËL BIJBEL)
Temidden van de tragedie van oorlog zijn er opbeurende waargebeurde verhalen van inspiratie.
Rabbi Yigal Cohen vertelde een verhaal over een wonder dat gebeurde tijdens de huidige oorlog en dat zich al snel verspreidde. Volgens de rabbijn had een groep soldaten in Gaza een pauze in hun gevechten, en sommige soldaten maakten van de gelegenheid gebruik om samen te zitten en te eten, terwijl anderen zaten te kletsen. Sommige soldaten waren hun wapens aan het schoonmaken, een routine en noodzakelijke taak die constante aandacht vereist.
Soldaten zijn getraind om elk wapen te behandelen alsof het geladen is en het mag nooit gericht worden op iets dat ze niet willen afschieten. Voordat een geweer wordt schoongemaakt, moet het worden gecontroleerd. Hiervoor moet het magazijn worden verwijderd, de haan twee keer worden gespannen en de trekker worden overgehaald terwijl het wapen van mensen wordt weg gericht. Hierdoor wordt elke kogel die zich in de kamer bevond uitgeworpen en in het onwaarschijnlijke geval dat er zich nog een kogel in de kamer bevindt, wordt de kogel afgevuurd en is het wapen leeg.
In dit geval controleerde een soldaat zijn wapen. Hij verwijderde het magazijn en spande de haan twee keer. Er kwam geen kogel uit. In theorie hadden er geen kogels in de kamer moeten zitten. Maar volgens de veiligheidsroutine richtte hij het wapen op een leeg veld en haalde de trekker over.
Tot zijn verbazing vuurde het wapen. De soldaten wisten niet dat een paar terroristen net uit een tunnel in het aangrenzende veld waren gekomen. Eén terrorist richtte een raket aangedreven granaat (RPG) op de groep rustende soldaten. De verdwaalde kogel raakte de RPG, waardoor deze ontplofte en beide terroristen werden uitgeschakeld.
"Dit was duidelijk een wonderbaarlijke gebeurtenis," merkte rabbijn Cohen op. "We denken misschien dat wij degenen zijn die de strijd voeren. Maar eigenlijk vecht God voor ons. God doet het werk voor ons."
De rabbijn haalde het vers in de Bijbel aan:
"Hashem zal voor jou strijden; jij houdt je rustig!" Exodus 14:14
De rabbijn liet ook een video zien van een IDF Seren (kapitein) die nog een ander verhaal van het slagveld vertelde. De Seren vertelde over een groep soldaten die in een gepantserd voertuig (APC) door het slagveld in Gaza reisde. De majoor in de APC zei tegen zijn chauffeur dat hij moest oprukken. Om een onverklaarbare reden zette de bestuurder de APC in zijn achteruit en reed achteruit. De officier herhaalde zijn bevel om vooruit te rijden en op te rukken.
De kapitein die het verhaal vertelde merkte op dat het bizar was voor een soldaat om een direct bevel van een majoor te negeren.
"Waarom zou hij precies het tegenovergestelde doen?" vroeg hij.
Plotseling voelden de soldaten in de jeep een hobbel en hoorden ze een knarsend geluid. De jeep had zojuist een terrorist overreden die er, zonder dat ze het wisten, in geslaagd was de jeep te besluipen en op het punt stond een explosief aan de metalen carrosserie te bevestigen.
"Dit is een tactiek die door terroristen wordt gebruikt en die helaas succesvol kan zijn," merkte de kapitein op. "Maar in dit geval was er geen terrorist of explosief meer, dus de IDF-soldaten waren veilig. Je zou kunnen denken dat de chauffeur de terrorist zag, maar in deze APC's kan de chauffeur alleen vooruit kijken, en zelfs dat, niet erg goed. Dus waarom ging hij achteruit?"
Hierop wees de kapitein naar de hemel en knikte.
"De bestuurder had een navigator die hem van bovenaf leidde," zei de kapitein.
Daarna vertelde hij een ander verhaal van het slagveld. Hij merkte op dat een van de gruwelijkste aspecten van oorlog eigen vuur is, wanneer troepen op hun wapenbroeders schieten.
"Met de hoeveelheid troepen en de omstandigheden in Gaza is het bijna onmogelijk om eigen vuur te vermijden," zei de kapitein. "Duizenden troepen, verschillende eenheden, drukke gebieden met gebouwen die terroristen of onze eigen troepen kunnen verbergen, zoveel verschillende doelen met onduidelijke gevechtslijnen, duisternis, mist, en de soldaten staan onder enorme druk. We werken er heel hard aan om dit te vermijden, om precies te weten waar iedereen zich op elk moment bevindt en wanneer ze het vuur kunnen openen. Maar dit is Gaza en elke soldaat heeft een kogel in de kamer, klaar om te vuren op elk moment."
"In één geval vuurde een troepenmacht van het 51ste Bataljon van de Golani-brigade per ongeluk op twee van onze troepen. Ze vuurden met Katlan [een op afstand bestuurbaar Browning zwaar machinegeweer] dat extern op een Namer APC was gemonteerd."
"Een Katlan is verbonden met een computer en wordt niet gericht door een soldaat. Het mist niet," vertelde de kapitein. "Eén van de soldaten die beschoten werd, liet me een gat in zijn broek zien dat door de kogel was gemaakt. Ik was geschokt. Een Katlan heeft een enorme huls en mist niet, vooral niet op een afstand van vijf meter."
"De soldaat was het ermee eens, maar zei dat de Browning defect was en dat ze hem hadden vervangen door een MAG [7,62 mm riemgevoede machinegeweer van Belgische makelij]. Maar ik was nog steeds geschokt. Zelfs met een MAG is overleven op die afstand onwaarschijnlijk. De soldaat legde uit dat toen ze overschakelden op de MAG, ze geen tijd hadden om hem in te stellen. Ik had moeten sterven, maar ik had alleen een gat in mijn broekzak. Ik was niet eens gewond."
De soldaat haalde toen een klein boek uit de zak met het kogelgat. Het boek was Orot HaTeshuva [Lichten van berouw] van Rabbi Avraham Kook. De kapitein merkte zijn verbazing op.
"Het is gek om te denken dat een soldaat ten strijde trekt met een boek," zei de kapitein. "Maar het contrast is verbazingwekkend. Wat heeft de vijand in zijn zak? Wat geloven ze? Wat doen ze?"
"Maar de soldaat legde uit dat de kogel door zijn zak ging zonder hem te verwonden of het boek in de zak te raken. Het is zelfs meer dan een wonder. Er staat geschreven dat God wonderen verricht wanneer dat nodig is.
De kapitein citeerde Psalmen:
Duizend kunnen er vallen aan je linkerzijde, tienduizend aan je rechterzijde, maar ze zullen je niet bereiken. Psalmen 91:7
Rabbi Zamir Cohen verscheen in een video waarin hij een wonder in oorlogstijd beschreef.
"Hamas bracht een video uit waarin ze de plannen schetsten die ze hadden om 22 kibboetsim aan de grens met Gaza te infiltreren," zei Rabbi Cohen. "Ze slaagden erin om er 20 binnen te dringen, verwoestingen aan te richten, kleine kinderen te vermoorden, te verkrachten en zelfs gevangen te nemen. Twee kibboetsen, Sa'ad en Alumim, zijn ze echter niet binnengedrongen. In de video legt Hamas uit waarom ze die kibboetsim niet zijn binnengegaan."
"In de video is te zien hoe terroristen aankomen bij de poorten van de kibboetsim. Maar beide kibboetsen houden zich aan de sabbat; een feit dat de terroristen niet wisten. De massieve metalen voorpoorten zijn veilig vergrendeld omdat er geen voertuigen rijden op Sjabbat. Toen ze geconfronteerd werden met deze vergrendelde hekken, keerden de terroristen om en gingen op weg naar andere doelen."
Rabbi Cohen haalde een lied aan dat gezongen wordt aan de Shabbat tafel en dat geschreven werd door Rabbi Abraham ben Meir Ibn Ezra (11e eeuw Spanje).
"Want als ik Shabbat bewaak, zal God mij beschermen" (Ki Eshmora shabbat, el Yishm'reni)
Rabbi Cohen vertelde nog een verhaal om het punt te illustreren. Hij vertelde dat een jonge niet-religieuze vrouw begon mitsvot te observeren en religieus werd. Ze vertelde het aan haar man en dit ging een aantal maanden door. Op een week stelde haar man voor dat ze met hun vrienden mee zouden gaan naar een feest op Sjabbat. Ze herinnerde hem aan haar toewijding en er ontstond ruzie. Uiteindelijk besloten ze thuis te blijven en samen Sjabbat door te brengen. Het feest waar de echtgenoot naar toe wilde, was het Supernova muziekfestival.
"Vandaag zijn ze bij ons, gezond en ongedeerd, vrij van trauma, verwondingen of schade," zei Rabbi Cohen. "De natie Israël is gebonden door een plicht van wederzijdse verantwoordelijkheid. Wanneer ieder van ons besluit om ons niveau van Shabbat observantie te verhogen, zelfs degenen die hiermee worstelen om zonder hun mobiele telefoons te zijn, maar zich ertoe verbinden om niet te reizen, geen lichten aan te doen. Met elke stap die we zetten, stijgen we hoger, totdat we aankomen bij volledige naleving van de Sjabbat. Als iedereen dit op zich neemt en zijn naleving toewijdt aan de bescherming van het volk Israël, de soldaat van Israël, aan Israëls overwinning op het kwaad en de redding van onze gevangenen, waaronder jonge kinderen, zullen we een volledige verlossing verdienen.
Bron: War-time Miracles - Israel365 News