Het land vóór de tijd - DEEL 33: Heilige bergen en hoge plaatsen

15 augustus 2023 door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21 - Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31 - Deel 32

Mensenkind, richt uw aangezicht naar de bergen van Israël en profeteer tegen hen, en zeg: Gij bergen van Israël, hoor het woord van de Here God; Zo zegt de Here God tot de bergen en tot de heuvelen, tot de rivieren en tot de dalen: Zie, Ik, zelf Ik, zal een zwaard over u brengen en Ik zal uw hoge plaatsen verwoesten. ... Dan zult gij weten dat Ik de Here ben, wanneer hun gedode mensen zullen liggen tussen hun afgoden rondom hun altaren, op elke hoge heuvel, op alle toppen van de bergen, en onder elke groene boom en onder elke dikke eik, de plaats waar zij al hun afgoden een welriekende reuk hebben aangeboden. (Ezechiël 6:2-3, 13, cursivering toegevoegd)

Iedere Bijbelstudent is bekend met de uitdrukking "hoge plaatsen". Deze cultuscentra hadden een altaar voor offers en aanbidding, maar soms ook rituele seksrituelen die werden uitgevoerd door prostituees die de goden of godinnen vertegenwoordigden. Het Hebreeuwse woord dat vaak vertaald wordt als "hoge plaats" is bamah, wat verwijst naar een hoogte of berg (zelfs een kunstmatige), of als alternatief een fort. Dit laatste doet denken aan de "Man van de Zonde" die in Daniël 11 wordt genoemd, die geen acht slaat op de goden van zijn vaderen, maar een "god van de vestingen" dient (Daniël 11:38). Hoewel het Hebreeuwse woord dat in Daniël vertaald wordt met "vestingen" ma'owz is, is het feit dat bamah ook "vesting" kan betekenen intrigerend. Misschien zal de Man van de Zonde proberen om de wereld terug te brengen naar de aanbidding van Molech of Melqart, beide voorstellingen van de god Apollo. Maar we lopen op de zaken vooruit.

"Hoge plaatsen" en het gebruik ervan verspreidden zich door Mesopotamië als imitaties van twee dingen: Gods oorspronkelijke goddelijke raad in Eden (een berg) en als een afschuwelijke echo van de inval van de Wachters voor de zondvloed op de berg Hermon. Na de spraakverwarring in Babel (en het daaropvolgende uiteenvallen van Pangea in de dagen van Peleg) verspreidde de mensheid zich vanuit het Mesopotamische gebied. Elke groep droeg de herinnering met zich mee aan mystieke cultusplaatsen waar mensen communiceerden met Wachters-achtige wezens, en het is dus geen verrassing dat zelfs stammen die zich in de meest afgelegen gebieden van de aarde vestigden, deze spirituele wezens zochten op lokale bergen en hellingen - en als er geen berg of heuvel te vinden was, bouwden ze die.

Aan de oppervlakte zou je dit soort religieuze vurigheid kunnen zien als niets meer dan dichter bij de hemel en de "hemelgoden" willen komen, maar het is veel verraderlijker dan dat. Josh Peck schreef onlangs een fascinerend artikel voor SkyWatchTV Magazine met de titel "Extradimensionale Aarde", waarin hij een verklaring voorstelt voor een merkwaardige discrepantie in de verhouding tussen volume en gewicht (massa) van de aarde:

De belangrijkste conclusie van Peck's artikel voor ons doel is dat de pilaren niet alleen "van de aarde" zijn - ze zijn niet slechts driedimensionale constructies die ergens in de aarde zijn ingebed - maar ze zijn ook "van de hemel". Als deze pilaren extradimensionaal zijn, zou dat kunnen verklaren hoe ze van de aarde en ook van de hemel kunnen zijn.[i]

ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO'S:

BOVENNATUURLIJKE PORTALEN WERELDWIJD VERBONDEN MET REUZEN? SMITHSONIAN DOOFPOT?

WAREN WACHTERS & GIANTS OUDE MEGALITHISCHE BOUWERS? ZE STAAN IN HET RAADSELACHTIGE BOEK VAN HENOCH - MOETEN WE HET VERTROUWEN?!

Peck stelt dat het verschil tussen de gemeten en de verwachte massa van de aarde lijkt te wijzen op een spirituele, extradimensionale component die gewicht toevoegt, bij wijze van spreken, zonder zichtbare materie toe te voegen. Wat als heilige bergen en hun altaren daadwerkelijk de hemel "aanraken" op een extradimensionale manier? Als dat zo is, dan kunnen deze bergen en altaren in feite dienen als poorten naar de extradimensionale ruimte. Is er enig bewijs dat deze bewering ondersteunt? Terwijl we in dit hoofdstuk de primaire mythologieën van de bergtoppen van over de hele wereld onderzoeken, zullen we ook kijken naar de inheemse verhalen van de wezens die op deze bergen gevonden werden en hoe ze met mensen omgingen. Op een manier die vergelijkbaar is met wat er gebeurde op de berg Hermon, kunnen de Cloudeaters van de inheemse Amerikaanse legende daadwerkelijk zijn neergedaald op deze bergen door extradimensionale portalen, en eenmaal hier, vermengden deze wezens zich met mensen en eisten aanbidding.

Laten we onze wereldreis beginnen met de oorspronkelijke berg, de Berg van God die we "Eden" zijn gaan noemen.

De Heilige Berg van God: Eden

Jij, de lezer, vraagt je nu misschien af: "Wacht, noemde hij Eden net een berg?" Onze traditie dat Eden een tuin is, klopt, maar die tuin was geplant op Gods heilige berg. Dr. Michael S. Heiser legt uit:

Jahweh woont op bergen (Sinaï of Sion; bijv. Ex. 34:26; 1 Koningen 8:10; Ps. 48:1-2). Van de tempel in Jeruzalem wordt gezegd dat deze zich bevindt in de "hoogten van [yarkete] het noorden [sapon]" (Jes. 14:13). Sion is de "berg van de samenkomst" [har moed], opnieuw gelegen in yarkete sapon. (Jes. 14:3) Bovendien wordt de berg Sion beschreven als een waterige woonplaats (Jes. 33:20-22; Ezech. 47:1-12; Zach. 14:8; Joël 3:18 [Hebr., 4:18]. Een traditie die bewaard is gebleven in Ezechiël 28:13-16 stelt de "heilige berg van God" gelijk aan Eden, de "tuin van God."[ii]

Denk aan deze oorspronkelijke (en eeuwige) goddelijke berg als de ontmoetingsplaats of troonzaal van de Schepper God (Jahweh). We hebben een prachtige beschrijving van deze ontmoetingsplaats in Openbaring 4, waar de apostel Johannes wordt meegenomen naar de troonzaal om de opgestane Christus te zien en ziet wat de eerste vergadering van de Goddelijke Raad lijkt te zijn na het herstel van de mensheid tot lidmaatschap (commentaar is vet gedrukt):

Daarna keek ik, en zie, er werd een deur geopend in de hemel [men zou dit een poortopening kunnen noemen]; en de eerste stem die ik hoorde was als van een bazuin die met mij sprak; die zei: Kom hierheen, en ik zal u dingen tonen die hierna moeten zijn. En terstond was ik in de geest [men kan dit buitendimensionale rijk niet in het vlees betreden]; en zie, een troon was in de hemel gezet, en iemand zat op de troon [God de Vader is het hoofd van deze Raad, en dit is Zijn troonzaal]. En die zat was te zien als een jaspis en een sardine steen; en er was een regenboog rondom de troon, in het zicht als een smaragd. [Deze edelstenen zijn respectievelijk zuiver, melkwit, vuurrood en groen. De regenboog omringt de troon en vormt misschien zelfs een ring waardoor de raadsleden op een "veilige" afstand worden gehouden, maar het doet zeker denken aan Noach en Gods belofte, want deze troonzaalvergadering gaat over het oordeel over de aarde]. En rondom de troon waren vier en twintig zitplaatsen; en op de zitplaatsen zag ik vier en twintig oudsten zitten, gekleed in witte klederen; en zij hadden gouden kronen op hun hoofd. [Hoewel we niet ingaan op discussies voor, tijdens of na de vervoering, kan dit inderdaad de menselijke component van de herstelde Goddelijke Raad voorstellen]. En uit de troon gingen bliksemen en donderslagen en stemmen [de bliksemen en donderslagen worden door de gevallenen nagebootst in het aspect van "stormgoden", waarover later meer]; en er brandden zeven lampen van vuur voor de troon, die de zeven Geesten van God zijn. En voor de troon was een zee van glas als kristal [deze prachtige blauwe zee wordt ook door de gevallenen nagebootst in hun afbeeldingen van de troonzaal - nogmaals, later meer]: en in het midden van de troon, en rondom de troon, waren vier beesten vol ogen voor en achter [beslist geen aardse wezens, dit zijn extradimensionale wezens]. En het eerste beest was als een leeuw, en het tweede beest als een kalf, en het derde beest had een gezicht als een mens, en het vierde beest was als een vliegende adelaar. En de vier beesten hadden elk zes vleugels om zich heen; en zij waren vol ogen van binnen; en zij rustten niet dag en nacht, zeggende: Heilig, heilig, heilig, Here God Almachtig, Die was, en is, en komen zal. En als die beesten heerlijkheid en eer en dank brengen aan Hem die op de troon zit, die in eeuwigheid leeft, vallen de vier en twintig oudsten neer voor Hem die op de troon zit, en aanbidden Hem die in eeuwigheid leeft, en werpen hun kronen voor de troon, zeggende: Gij zijt waardig, o Heer, om heerlijkheid en eer en macht te ontvangen; want Gij hebt alle dingen geschapen, en voor Uw welbehagen zijn en werden zij geschapen. (Openbaring 4:1-11)

Wat een ongelooflijk visioen! De troonzaal, de komst van de Heer, de vierentwintig oudsten die gekroond zijn (de mederegeerders in de Goddelijke Vergadering), en de veelkoppige dieren die gevoel hebben en de troon beschermen terwijl ze ook voortdurend aanbidden - dit alles ligt binnen de toekomst van degenen die vertrouwen op Christus als Verlosser! Het "Verloren Paradijs" en de Goddelijke Raad waarvan we werden verbannen, zullen op een dag worden herwonnen.

Toen Adam werd geschapen, was hij deels gemaakt van klei uit de aarde en deels van Gods goddelijke "adem", waardoor hij in deze extradimensionale ruimte kon kijken en eraan kon deelnemen, maar toen Adam ervoor koos om te zondigen, verordende de Heer dat de mensheid niet langer toegang zou hebben tot de troonzaal van deze hyperdimensionale berg. Eden was in alle opzichten gesloten. Maar het verlangen van de mensheid naar die "bergtop"-ervaring is nooit afgenomen, dus toen de Wachters op onze volgende "heilige berg" neerdaalden, moeten de mensen die het zagen wel ontzag hebben gehad. We hebben een aangeboren verlangen om God (of "goden") te aanbidden, om deel te nemen aan een of andere Goddelijke samenkomst, maar zij die hun geloof stellen in de kleine-G goden nemen deel aan aardse genoegens die nooit te vergelijken zijn met de echte, spirituele ervaring. En zij zullen voor eeuwig verdoemd zijn als hun beloning.

ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO'S:

SLANGENHEUVELS GEVONDEN BIJ HET GILGAL REPHAIM 'REUZENRAD'

BEWIJS VAN NEPHILIM REUZEN & REPTILIANS GEVONDEN OVER DE HELE WERELD?

De berg Hermon

En het geschiedde, toen de mensen zich op de aarde begonnen te vermenigvuldigen en hun dochters geboren werden, dat de zonen Gods de dochters der mensen zagen, dat zij schoon waren; en zij namen hun vrouwen van allen, die zij verkozen. En de Heer zei: Mijn geest zal niet altijd met de mens strijden, want ook hij is vlees; maar zijn dagen zullen honderd twintig jaar zijn. In die dagen waren er reuzen op de aarde; en ook daarna, toen de zonen Gods tot de dochters der mensen kwamen en zij hun kinderen baarden, werden het machtige mannen, die vanouds waren, mannen van vermaardheid. En God zag, dat de boosheid des mensen groot was op de aarde, en dat alle verbeelding der gedachten zijns harten gedurig slecht was. En het berouwde de Here, dat Hij de mens op de aarde gemaakt had, en het bedroefde Hem over zijn horen En de Here zeide: Ik zal de mens, die Ik geschapen heb, van de aardbodem verdelgen, zowel de mens als het beest, als het kruipend gedierte en het gevogelte des luchts; want het berouwt Mij, dat Ik hen gemaakt heb. (Genesis 6:1-7)

De meesten die dit boek lezen zijn op de hoogte van de inval van de Wachters in het boek Genesis en hoe de daaropvolgende vermenging van engelenzaad (extradimensionaal zaad) met mensenzaad resulteerde in een ras van wezens dat de Nephilim werd genoemd, maar misschien heb je het verslag van deze historische gebeurtenis nog niet gelezen in de buitenbijbelse bron, het Boek van Henoch :

1. En het geschiedde, toen de mensenkinderen zich vermenigvuldigden, dat hun in die dagen mooie en bevallige dochters geboren werden. 2. En de engelen, de kinderen des hemels, zagen en begeerden hen, en zeiden tot elkander: "Kom, laat ons vrouwen kiezen uit de mensenkinderen en ons kinderen verwekken." 3. En Semjâzâ, die hun leider was, zeide tot hen: "Ik vrees dat gij waarlijk niet zult toestemmen in deze daad, en ik alleen zal de straf van een grote zonde moeten betalen." 4. En zij antwoordden hem allen en zeiden: "Laten wij allen een eed zweren en ons allen door wederzijdse banvloeken verbinden dit plan niet te laten varen, maar deze daad te verrichten." 5. Toen zwoeren zij allen tezamen en verbonden zich door wederzijdse vloeken daarop. 6. En zij waren in totaal tweehonderd; die [in de dagen] van Jared neerdaalden op de top van de berg Hermon, en zij noemden die berg Hermon, omdat zij gezworen hadden en zich door wederzijdse bezweringen daarop verbonden hadden. (Boek van Henoch, hoofdstuk VI, R.H. Charles vertaling, 1917)

De berg die "Hermon" wordt genoemd ligt in wat bekend staat als het Anti-Libanongebergte op de grens tussen Syrië en Libanon. Dit citaat uit het bovenstaande uittreksel uit het Boek van Henoch verklaart waarom de berg de naam 'Hermon' draagt: "En zij noemden het de berg Hermon, omdat zij daarop gezworen en zich verbonden hadden door wederzijdse banvloeken." De stam van Hermon is het Hebreeuwse woord חרם (hrm), dat een beetje ingewikkeld is, omdat het twee betekenissen heeft. Volgens de schrijvers van Abarim-publications.com, één component betekenis: "lijkt een overgang tussen twee stadia te beschrijven. In het eerste stadium bestaat één continuüm. In het tweede stadium bestaan twee continuüms, gevormd uit het initiële."[iii]

Dit is zeker prikkelend, want het geeft een woordbeeld van de overgang van extradimensionale wezens die hun thuis in de Berg der Vergadering verlieten om op aarde te leven. Zij behielden hun eerste woonstede niet, zou je kunnen zeggen. De tweede component van dit woord, wederom volgens Abarim-publications.com is dat hrm:

...vermoedelijk cognaat is met een Arabisch werkwoord dat verboden of heilig worden betekent, terwijl het identieke stam-werkwoord חרם (haram II) vermoedelijk cognaat is met een ander Arabisch werkwoord dat perforeren of splijten betekent. Dit tweede werkwoord komt maar één keer voor, in Leviticus 21:18, waar het een diskwalificerende eigenschap beschrijft van een onwaardige-priester.[iv]

Dus hrm heeft binnen zijn rijke contextuele betekenis een betekenis van godslastering en een overgang van waardig naar onwaardig. Denk in deze context ook aan een ander woord dat vele malen voorkomt in het Oude Testament, namelijk חֵרֶם, cherem [hrm], wat "gewijd aan vernietiging" betekent. De basisstructuur van "Hermon" en "cherem" ligt erg dicht bij elkaar [חרם en חֵרֶם], dus je vraagt je af of de eed die de Wachters aflegden was dat ze allemaal zouden doorgaan met hun zonde, ongeacht de uitkomst (dat ze zouden worden toegewijd aan vernietiging, wat natuurlijk precies is wat er gebeurt met hun afgoden en hoge plaatsen in het Oude Testament). De keuze om op Hermon neer te dalen impliceert voorkennis van Gods uiteindelijke plan om Israël als een volk voor Zichzelf te nemen in hun eigen land, een plan dat mogelijk is besproken en goedgekeurd tijdens een bijeenkomst van de Goddelijke Raad.

Vandaag de dag zijn er ongeveer dertig verschillende tempelplaatsen op de hellingen van de berg Hermon. Kleine "g" goden die op deze plaatsen werden aanbeden zijn Ba'al (ook Hadad genoemd), Pan, Zeus, Theandrios (wat "God-Man" betekent), Leucothea ("witte godin" - zowel Theandrios als Leucothea zijn vermoedelijk Griekse namen voor eerder aanbeden Kanaänitische godheden met vergelijkbare attributen), en de "goden van Kiboreia," wat verwijst naar plaatsgoden en mogelijk verwijst naar een "mobiele troon. "[v] Aangezien Semjâzâ en zijn andere rijksgenoten (Wachters) op deze plek neerdaalden, kan het zijn dat deze tweehonderd wezens een huisnijverheid van cultusverering initieerden die van naam veranderde gedurende de opeenvolgende generaties en doorging na de Zondvloed.

In zijn nieuwe boek van Defender Publishing, The Great Inception, besteedt Derek P. Gilbert een heel hoofdstuk aan de berg Hermon en hij legt uit hoe belangrijk deze was in de heilige verering:

De berg Hermon was al een heilige plaats in de oud-Babylonische periode, bijna twee millennia voor Christus, en misschien nog wel eerder. In de Oud Babylonische versie van het Gilgamesj epos, dat dateert uit de achttiende eeuw voor Christus (ongeveer de tijd van Jakob), werden "Hermon en Libanon" "de geheime woning van de Anunnaki" genoemd. De Ninevitische versie van het gedicht, ongeveer zeshonderd jaar later geschreven, beschrijft het monster dat door Gilgamesj werd gedood, Humbaba (of Huwawa), als de bewaker van "de verblijfplaats van de goden."[vi]

De Anunnaki waren de zeven hoofdgoden van het Soemerische pantheon: Anu, de hemelgod; Enlil, god van de lucht; Enki, god van de aarde; Ninhursag, moedergodin van de bergen; Inanna (Babylonische Ishtar), godin van seks en oorlog; Sin, de maangod; en Utu, de zonnegod. Ze worden genoemd in teksten uit het huidige zuidoosten van Irak die dateren uit de zevenentwintigste eeuw voor Christus. Het is dus mogelijk dat de recentere versies van het Gilgamesj-verhaal uit Babylon en Nineve teruggaan op oudere tradities. En we zullen later bespreken waarom die oude tradities misschien vanuit Syrië, ver naar het westen, naar Babylon zijn gebracht.

De naam Hermon lijkt te zijn gebaseerd op een stamwoord dat "taboe" betekent, vergelijkbaar met het Hebreeuwse woord kherem, of "gewijd aan vernietiging". Het woord wordt in het Engels vaak vertaald als "under the ban."[vii]

Simpel gezegd was Hermon de verblijfplaats van de Wachters, en hun zondigheid leidde tot een wereld die in vijandschap leefde met de Schepper. Maar ondanks deze vijandschap herinnerde God zich Zijn belofte aan Adam en Eva om voor een Verlosser te zorgen. Dus toen de Almachtige God besloot om een einde te maken aan de zonden van de Wachters, hun volgelingen en hun afschuwelijke nakomelingen (zowel menselijke hybriden als dierlijke hybriden) en hun menselijke volgelingen, behield Hij acht menselijke wezens en een selecte groep dieren om de aarde opnieuw te bevolken. Noach en zijn familie overleefden de zondvloed en vulden de aarde opnieuw. Maar de herinnering aan de Wachters en de extradimensionale aanbidding op de berg Hermon en de opmerkelijke "mannen van naam" (de Nephilim) overleefden op de een of andere manier de zondvloed of werden geregenereerd, waardoor uiteindelijk de volgende valse Berg der Samenkomst ontstond.

VOLGENDE: Babel

Eindnoten

[i] Josh Peck, “Extradimensional Earth,” SkywatchTV Magazine, Volume 2, Issue 1, January 2017, published by SkyWatchTV, Inc.

[ii] Dr. Michael S. Heiser, “The Divine Council,” www.divinecouncil.com , http://www.thedivinecouncil.com/HeiserIVPDC.pdf (accessed online December 31, 2016).

[iii] Entry for “Hermon,” http://www.abarim-publications.com/Meaning/Hermon.html#.WGfpjrYrKAw (accessed December 31, 2016).

[iv] Ibid.

[v] Entry for “kiboreia,” Wikipedia, https://en.wikipedia.org/wiki/Kiboreia (accessed December 31, 2016).

[vi] Edward Lipinski, “El’s Abode: Mythological Traditions Related to Mount Hermon and to the Mountains of Armenia,” Orientalia Lovaniensa Periodica 2, p. 19.

[vii] Derek P. Gilbert, The Great Inception , original manuscript, pp. 45–46, published by Defender Publishing, anticipated release date at time of this reference is March, 2017.

Bron: The Land Before Time—PART 33: Sacred Mountains and the High Places » SkyWatchTV