De vijgenboom leeft: Behoren wij tot de generatie die 'niet voorbij zal gaan'?

Door Amir Tsarfati 16 december 2023/p>

Hebreeën 1 zegt: "God, die in het verleden op verschillende tijden en wijzen door de profeten tot de vaderen heeft gesproken, heeft in deze laatste dagen tot ons gesproken door zijn Zoon, die Hij tot erfgenaam van alle dingen heeft aangesteld, door wie Hij ook de werelden heeft gemaakt...". Hier zien we dus dat Jezus nooit één vers van de profeten heeft tegengesproken. Sterker nog, Hij ging door in dezelfde mantel.

Tegen het einde van Zijn bediening stond Jezus op de Olijfberg, omringd door Zijn discipelen. Geen van Zijn discipelen was op dat moment "Christen". Ze waren Joods.

Dus onderwees Jezus zijn Joodse discipelen terwijl Hij in Jeruzalem was. En om het heel duidelijk te maken, in de geschiedenis van de planeet Aarde was Jeruzalem nooit de hoofdstad van een andere natie dan Israël. Dus hier heb je de Joodse Messias die tot zijn Joodse discipelen spreekt in de Joodse hoofdstad van het Joodse volk.

We moeten begrijpen dat de vragen die Zijn discipelen Hem stelden - en waarop Hij een groot, lang en gedetailleerd antwoord gaf - authentieke Joodse kwesties waren met betrekking tot de Joodse Tempel, de Messias en de laatste dagen.

Geen enkele niet-Jood in die tijd dacht na over de laatste dagen, de Messias of de Tempel in Jeruzalem. Jezus sprak met Joden over Joodse zaken die alleen de Joden interesseerden. Hij sprak op de Olijfberg. Daarom wordt Matteüs 24 de Olijfbergrede genoemd.

Hij was overigens niet boos over hun vragen. Hij begreep precies waar deze vandaan kwamen en nam de tijd om hen een gedetailleerd antwoord te geven. Eerst sprak Hij in verzen 4 tot en met 31 tot Zijn Joodse discipelen over de toekomst van de Joden. Maar daarna, vanaf vers 32, gaf Hij hen ook een ander perspectief op de dingen die komen gaan. En Hij had het over iets anders, iemand anders, een andere groep mensen waar zij overigens ook deel van uitmaken.

Leer van de vijgenboom

In Matteüs 24:32-35 zei Jezus: "Leer nu de gelijkenis van de vijgenboom...". Midden in Zijn onderwijs over Israël en alle dingen die Israël zal meemaken, stopt Hij om Zijn discipelen te vertellen: "Luister nu, Ik wil dat jullie een gelijkenis leren van de vijgenboom." Met andere woorden, Hij maakt duidelijk dat wat Hij zegt over de vijgenboom niet letterlijk over een vijgenboom gaat; het is een gelijkenis van de vijgenboom - een symbool van iets anders. Hij zegt eigenlijk: Kijk, "als zijn tak al zacht is geworden en bladeren voortbrengt, weet je...". Het is niet "je denkt" en het is niet "je raadt". Het is "je weet dat de zomer nabij is. Dus jij ook, als je ziet..."

Nogmaals, het is niet wanneer je erover praat, het is niet wanneer je erop hoopt en het is niet wanneer je ervan droomt. Het is "Wanneer je" (met je eigen ogen) "al deze dingen ziet, weet dan dat het dichtbij is." Niet 200 meter weg, niet 200 mijl weg. Waar? "Vlak voor de deur. Precies daar!

Dus herinnert Jezus de discipelen: "Kijk, de vijgenboom, herinner je je de vijgenboom (van Matteüs 21:18-20)? Die vijgenboom die gestorven is, die komt weer tot leven." Toen zei Hij: "de generatie die de 'wedergeboorte' van die boom zal zien, die generatie zal niet voorbijgaan totdat al deze dingen hebben plaatsgevonden" (Matteüs 24:32-35). Welke dingen? Zijn terugkomst.

Gods woord blijft eeuwig bestaan

Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar de woorden van Jezus zullen niet voorbijgaan. Net zoals God door Jesaja zei: "De bloem verwelkt, het gras verdort, maar het woord van God blijft voor altijd bestaan" (40:8). Wauw!

Jezus stopte dus Zijn hele beschrijving van de eindtijd van Israël om Zijn discipelen te vertellen: "Luister nu. Ik wil nu met jullie praten, niet als Israël, maar als Mijn volgelingen. Als jullie Mij volgen, kunnen jullie ontsnappen aan het verderf. En, als je Mij volgt en nog leeft om de vijgenboom te zien bloeien... dat is het! Dat is de laatste generatie." Wauw!

Voordat we het over de vijgenboom hebben, laten we het over het woord "generatie" hebben. Geleerden, theologen, leraren en voorgangers hebben nagedacht en gedebatteerd over het tijdsbestek van een generatie. Sommigen zeggen dat het 20 jaar is, sommigen 30 jaar, anderen 40 jaar en weer anderen zeggen langer.

Maar geen van deze antwoorden is correct. We moeten begrijpen dat bijbels gezien een generatie altijd heeft verwezen naar de levensduur van de mens. Dat betekent de tijd tussen conceptie en natuurlijke dood. De gemiddelde levensduur van een groep mensen die ongeveer gelijktijdig leeft, is dus de lengte van een generatie. Voor de zondvloed vertelt de Bijbel ons dat de gemiddelde levensduur van een mens meer dan 900 jaar was. Tegenwoordig is een man een beroemdheid als hij 100 jaar wordt.

Dus over welke generatie had Jezus het toen hij zei: "Deze generatie zal niet voorbijgaan" (Matteüs 24:34)? Hij had het over de generatie die de vijgenboom weer tot leven zal zien komen. Wauw!

Ik geloof dat Hij verwijst naar gelovigen die getuige zijn van de meest significante eindtijdprofetie: de "wedergeboorte" van de vijgenboom - de wedergeboorte van Israël.

Israël Wedergeboren

Israël werd in de Schrift beschreven door drie verschillende soorten bomen: de wijnstok, de vijgenboom en de olijfboom. Elk van hen stond symbool voor iets anders. De wijnstok symboliseert Israëls geestelijke voorrechten (Psalm 80, Jesaja 5 en Jeremia 2). De vijgenboom symboliseert Israëls nationale voorrechten (Hosea 9, Jeremia 24 en natuurlijk Matteüs 24). De olijfboom vertegenwoordigt Israëls religieuze voorrechten (Hosea 14, Jesaja 17, Jesaja 24, Psalm 52, Psalm 128 en Romeinen 11). Romeinen 11 spreekt specifiek over Israël als de "goede olijfboom" en de heidenen als de "wilde olijfboom". Sommige takken van de oorspronkelijke olijfboom werden afgehakt en de heidenen, de wilde olijfboom, werden erbij geënt.

Dus niet-Joodse gelovigen zijn nu deelgenoten van de zegen met Israël - niet in plaats van Israël. In feite kan de Gemeente vertrouwen op de beloften van God, omdat Hij Zijn verbond met Israël houdt. En de vijgenboom komt weer tot leven! Hij was vervloekt, maar hij is niet voor altijd dood.

Toen de Joodse mensen tegen het einde van de 19e eeuw terugkwamen naar het land Israël, vonden ze precies wat Mark Twain als reiziger in zijn dagboek schreef: "Ik heb nog nooit in mijn leven zo'n dorre woestenij gezien waar we nauwelijks een levend wezen zagen." God inspireerde dus eerst het Joodse volk om terug te keren naar hun thuisland. Dat is de betekenis van "zionisme" - het Joodse geloof dat je plaats in Sion is. Het verlangen om naar Israël te gaan was dus het begin van de terugkeer van de vijgenboom! In Ezechiël 36:8 zei God: "Maar u, o bergen van Israël, u zult uw takken uitsteken en uw vrucht dragen voor Mijn volk Israël, want zij zullen spoedig komen."

De Heer wist dat honderdduizenden en later miljoenen Joden op geen enkele manier konden gedijen in een dorre woestenij. Het zou nooit werken. Dus wat deed de Heer? Hij sprak vruchtbaarheid en boem! Kijk wat er gebeurde - vandaag de dag exporteert Israël voedsel. Terwijl landarbeiders slechts 3,8% van de beroepsbevolking in Israël uitmaken, produceren zij bijna 100% van ons voedsel. Israëlische koeien zijn de meest productieve koeien ter wereld. Israël is wereldleider in technologie om water zelfs uit de lucht te halen. Israël heeft het druppelirrigatiesysteem uitgevonden en exporteert ontziltingsinstallaties over de hele wereld. Het gebruikt zonne-energie zoals geen enkel ander land dat doet. En 90% van het afvalwater wordt gezuiverd en gerecycled voor landbouw.

Israël is een van de kleinste naties op aarde en bloeit. Dat is Gods manier om te zeggen: "De vijgenboom komt weer tot leven."

Ezechiël 36 sprak over hoe God het land zou genezen als voorbereiding op de terugkeer van de Joden naar hun land. Toen, in Ezechiël 37, werd Ezechiël naar een vallei vol dorre beenderen gebracht. Hij was zo bang dat hij vroeg: "Wat is dit?" De Heer antwoordde: "Mensenkind, deze beenderen zijn het hele huis van Israël; zie, zij zeggen: 'Onze beenderen zijn verdroogd en onze hoop is vervlogen. Wij zijn volledig afgesneden!'" Dat betekent dat ze nog leven, maar nauwelijks. Zoals iemand met botten en huid, maar hopeloos en denkend dat God hem helemaal vergeten is. Dat was het beeld dat we zagen toen Joden uit de vernietigingskampen van de nazi's werden bevrijd. Mannen, vrouwen en kinderen die nauwelijks nog leefden. Huid en botten, maar geen hoop. En ze geloofden collectief: "God is ons helemaal vergeten." Maar God had beloofd: "Zie, Ik zal uw graven openen en u, Mijn volk, uit uw graven doen opstaan en Ik zal u in het land Israël brengen" (Ezechiël 37:12).

Geen Palestina! Geen Arabisch land! Het land Israël!

God heeft het gedaan

Toen zei Hij: "Dan zult u weten dat Ik Jahweh ben, wanneer Ik uw graven geopend heb en u, Mijn volk, uit uw graven heb doen opstaan. En Ik zal Mijn Geest in jullie leggen, en jullie zullen tot leven komen, en Ik zal jullie op jullie eigen land plaatsen. Dan zullen jullie weten dat Ik, Yahweh, gesproken heb en het gedaan heb" (Ezechiël 37:13-14). Wauw! En dat heeft Hij letterlijk gedaan.

Dus in 1948 werd de natie geboren! Zelfs toen werd Israël geboren als een natie die elke dag op de rand van vernietiging stond - elke dag van dat jaar, het jaar daarop en het jaar daarna. Elke dag sinds 1948 was een geschenk van God, omdat Israël vernietigd had moeten worden!

De naties die in 1948 tegen Israël opkwamen hebben herhaaldelijk geprobeerd om het land te vernietigen en faalden telkens weer. Wat wilden ze in 1948? Olie? Gas? Wij hadden niets van dat alles. Ze wilden dat we geen natie meer zouden zijn, zodat de naam Israël niet meer herinnerd zou worden.

Maar 1948 is ook het moment waarop we een generatie beginnen te tellen. Bedenk eens wat er is veranderd sinds de moderne stichting van Israël. Israël was klein, kwetsbaar, onzeker, gevaarlijk en erg arm. Vergeleken met toen is Israël nu veilig, beveiligd en welvarend. Maar er zijn 75 jaar verstreken sinds 1948.

Ik geloof dat de feesten van Bazuinen, Jom Kippoer en Loofhutten vervuld zullen worden voor het volk Israël wanneer de Heer terugkomt. Het Joodse volk bidt elke ochtend in het Hebreeuws: "Mogen onze ogen Uw terugkeer naar Sion met genade aanschouwen." Ze willen dat Hij komt, maar ze geloven niet dat de Messias voor een tweede keer terugkomt. Ze denken dat Hij voor de eerste keer komt.

Joodse mensen begrijpen ook dat er een verschrikkelijke tijd van verdrukking zal komen voordat de Messias komt. Zij geloven dat er een grote tijd van berouw moet zijn. Het berouw en God die fysiek op aarde bij Zijn volk zal wonen, zal gebeuren als God deze feesten aan Israël vervult, net zoals Hij deed met de eerste vier feesten.

Het belang van de Gemeente en Israël wordt overgebracht in Gods opdracht in Numeri 10:1-2 aan Mozes om twee bazuinen te maken - twee zilveren bazuinen. Waarom twee? Waarom zilver? Waarom trompetten? Trompetten zijn een middel om de komst van iemand aan te kondigen. Zilver is een kostbaar metaal, maar niet perfect. En twee, omdat er maar twee groepen mensen op aarde zijn die God riep: "Jullie zijn Mijn getuigen." Israël in Jesaja 46 en de Kerk in Handelingen hoofdstuk 1.

Gedurende de oudtestamentische geschiedenis van Israël bestond de Kerk niet. Maar vanaf het moment dat de Kerk werd geboren, werd de natie Israël uit het Land gegooid. Pas sinds 1948 bestaan de twee naast elkaar om te getuigen van de komende Messias. De bazuinen klinken!

Ben jij er klaar voor?

Sommige christenen zijn er klaar voor; anderen zijn gewoon moe. Hoe dan ook, hun houding lijkt te zijn: "Hoe lang kunnen we hier nog blijven?" Mijn antwoord is Filippenzen 4:4: "Verblijdt u altijd in de Heer; nogmaals zeg ik: verblijdt u!" Paulus bevestigt verder: "De Heer is nabij." Daarom moeten we ons verheugen en daarom moeten we ^ (Hebreeën 10:23).

Welke hoop? Onze gezegende hoop! (Titus 2:13).

Welke beloften heeft Hij gehouden? Allemaal! Alles wat Hij zei is gebeurd. Israël is terug in het Land, precies zoals Hij gezegd heeft. De vijgenboom leeft!

We kunnen ons verheugen dat we in de generatie zijn die het teken van Israël zal zien. En we kunnen de Heilige van Israël zegenen - Hij is het Lam van God en de Leeuw van de stam Juda. Emmanuel-Prins van de Vrede, Koning der koningen en Heer der heren.

Jesjoea is het "licht der openbaring voor de heidenen en de heerlijkheid van [Zijn] volk Israël" (Lucas 2:32). En Hij komt binnenkort weer!

Amir Tsarfati is voormalig plaatsvervangend gouverneur van Jericho, Israëlisch reisleider, auteur en de oprichter en voorzitter van Behold Israel.

Bron: The Fig Tree Is Alive: Are We Among The Generation That 'Shall Not Pass Away'? - Harbingers Daily