(Automatische vertaling, onbewerkt)

Ontgrendelt Iran de poorten naar Armageddon?

DOOR MARK TOTH, OPINIEMEDEWERKER - 05/25/23

Bijna een jaar geleden waarschuwde ik op deze pagina's dat Israël en Iran snel een buigpunt bereikten over Teherans intentie om zijn nucleaire programma te bewapenen. In juni 2022 werd gemeld dat Iran al 95 pond hoogverrijkt uranium had verzameld tot een niveau van 60 procent - veel meer dan de hoeveelheid massa die nodig is voor een atoomwapen, maar nog steeds niet de 90 procent verrijking die nodig is voor een Armageddon-achtige detonatie.

Volgens een officieel rapport van februari 2023 van het Internationaal Agentschap voor Atoomenergie (IAEA) aan de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft Iran een voorraad van 193 pond U-235, verrijkt tot 60%, oftewel genoeg massa om drie volledige atoomwapens te produceren. Iran heeft ook, en dat is alarmerend, aangetoond dat het in staat is U-235 deeltjes te verrijken tot 83,7%. Even verontrustend was dat "twee cascades van IR-6 centrifuges in Irans Fordo faciliteit" waren "geconfigureerd" om het bereiken van een voor wapens geschikte graad van 90 procent te vergemakkelijken.

Iran weet nu duidelijk hoe het de deuren naar een nucleair Armageddon kan openen. In Israël groeit het gevoel dat Jeruzalem snel geen tijd meer heeft om te voorkomen dat Iran een regionale kernmacht wordt. Bovendien is het zeer waarschijnlijk dat, als onderdeel van Teheran's partnerschap om Russische president Vladimir Poetin te voorzien van drones voor gebruik in Oekraïne, Moskou Iran helpt bij het overwinnen van de laatste van een aantal resterende technische obstakels voor het produceren, bewapenen, afleveren en tot ontploffing brengen van een kernbom.

"Deeltjes" zijn niet hetzelfde als hoogverrijkt uranium. Maar als een stervende kanarie in een kolenmijn is hun verrijking een onmiskenbaar signaal voor de Israëlische defensiemacht dat het eindspel snel nadert tot een afrekening van nu of nooit. Optreden zal niet gemakkelijk zijn, noch is doorslaggevend succes vanzelfsprekend. Veel van de Iraanse nucleaire sites bevinden zich tot 1.500 mijl ten oosten van Tel Aviv, inclusief Irans vermeende atoomtestsite in de Lutz-woestijn.

In 1981 lanceerde Israël Operatie Babylon, waarbij Saddam Hoesseins in aanbouw zijnde nucleaire installatie in Osirak met succes werd vernietigd. Daarvoor was één enkele luchtreis van 2000 mijl nodig. Nu, in direct contrast, zijn er ten minste zeven belangrijke Iraanse nucleaire sites bekend, verspreid over het land, waaronder Bushehr, dat wordt gebouwd in samenwerking met Rusland, de Natanz verrijkingsfabriek en het Isfahan Nuclear Fuel Research and Production Center. Er zijn ongetwijfeld andere kritieke faciliteiten die door de Israëlische luchtmacht zouden moeten worden getroffen om het vermogen van Iran om kernwapens te bouwen en te lanceren voldoende aan te tasten.

Sinds begin 2021 heeft Jeruzalem aan Teheran in toenemende mate publiekelijk te kennen gegeven dat het bereid is precies dat te doen. Toenmalig luitenant-generaal Aviv Kohavi, de legerchef van de Israëlische defensiemacht, verklaarde openlijk dat Israël de financiering en de plannen voor een aanval op de nucleaire installaties, verrijkingssites en onderzoekscentra van Iran "drastisch had versneld". Vervolgens lekte Jeruzalem in augustus 2022 uit dat zijn stealth F-35 jachtbommenwerpers "herhaaldelijk" en met succes "het Iraanse luchtruim waren binnengedrongen".

Washington probeert aarzelend Jeruzalem te helpen de druk op Teheran op te voeren, door eerder in januari in te stemmen met de "grootschalige gezamenlijke militaire oefening in Israël" met de codenaam Juniper Oak 23.2. Meer dan 6.000 Amerikaanse soldaten hebben zich aangesloten bij 1.100 IDF-troepen tijdens manoeuvres met 142 coalitievliegtuigen. Maar ondanks de openlijke bedreigingen voor de Amerikaanse nationale veiligheidsbelangen in het Midden-Oosten en elders die een nucleair bewapend Iran met zich mee zou brengen, lijkt de regering Biden nog steeds vast te zitten aan de valse belofte van voortgezette diplomatie met Iran.

Nationaal veiligheidsadviseur Jake Sullivan heeft herhaaldelijk geprobeerd het Joint Comprehensive Plan of Action van de regering-Obama van oktober 2015, dat president Donald Trump drie jaar later in mei 2018 beëindigde, nieuw leven in te blazen. Maar ondanks de inspanningen van Sullivan heeft Iran het alleen maar versluierd en de tussenliggende tijd die verloren is gegaan aan onderhandelingen gebruikt om zijn nucleaire programma onverminderd voort te zetten. Sullivan heeft de diplomatie nogal naïef gezien als een doel voor een middel, maar Irans Opperste Leider Ali Khamenei ziet het als een middel om een einde te maken aan Israëls window of opportunity om Teheran ervan te weerhouden nucleair te gaan.

Ondanks de IAEA-rapporten van februari dat Iran U-235 deeltjes verrijkt tot 83,7 procent - slechts een hink-stap-sprong van 90 procent voor wapens - predikte Sullivan eerder deze maand nog steeds afschrikking en diplomatie, tijdens een weinig inspirerende toespraak voor The Washington Institute for Near East Policy. Ja, Sullivan zei alle juiste dingen, waaronder dat "Iran nooit een kernwapen mag krijgen". Maar het netto effect is nu dat Washington als een hond achter zijn eigen staart aanzit als het gaat om het stoppen van Irans versnellende nucleaire ambities.

Ironisch genoeg is diplomatie een van de belangrijkste redenen daarvoor - niet alleen wat betreft dit kat-en-muisspel met Teheran, maar ook omdat de regering Biden de Chinese president Xi Jinping herhaaldelijk te slim af is geweest als het om Iran ging. Dit is nergens duidelijker dan in Xi's succes bij het afpellen van Saoedi-Arabië en het faciliteren van Riyadh's hernieuwde diplomatieke banden met Teheran. In zijn toespraak probeerde Sullivan op weinig overtuigende wijze die tegenslag als een positief gegeven te zien, door te beweren dat de regering Biden "nauw contact met de Saoedi's bleef houden" tot de "deal [werd] bereikt".

De onderhandelingen over het schuldplafond: gezond verstand versus demagogie

Het stimuleren van Medicare Advantage kan de kwaliteit en de kosten van de gezondheidszorg verbeteren.

Als Iran de poorten naar Armageddon heeft geopend, dan raakt de diplomatie, hoe hard Sullivan ook aandringt, snel in tijdnood, zo niet leeg. Sterkere, beslissende militaire maatregelen worden steeds meer de enige haalbare optie. Israël lijkt zich al voor te bereiden op een aanval op Iran. De Israëlische premier Benjamin Netanyahu en zijn kabinet hebben een reeks luchtaanvallen gelanceerd op door Iran gesteunde milities en strijdkrachten, waaronder de Islamitische Jihad in Gaza, een Hamas-factie in Libanon, en Iraanse militaire adviseurs in Syrië.

Is dit een voorbode van iets? Heel goed mogelijk. Als en wanneer Jeruzalem militair optreedt tegen Teheran om zijn nucleaire ambities te stoppen, zullen er waarschijnlijk vier verschillende fronten bij betrokken zijn, aangezien door Iran gesteunde groepen in Syrië, Libanon en Gaza onmiddellijk vergeldingsraket- en raketaanvallen op Israël zouden lanceren. Voorlopig is echter maar één ding zeker. Teheran heeft de nucleaire sleutel in het slot van Armageddon gestoken en begint het open te draaien.

Mark Toth schrijft over nationale veiligheid en buitenlands beleid en was eerder econoom, ondernemer en voormalig bestuurslid van het World Trade Center, St. Louis. Volg hem op Twitter: @MCTothSTL