(Automatische vertaling, onbewerkt)

Biden moet beslissen of hij achter Israël of Iran staat

Een president die zich schikt naar Barack Hussein Obama.

4 oktober 2023 door Joseph Puder

In zijn recente ontmoeting met president Joe Biden had premier Benjamin Netanyahu de Amerikaanse president botweg moeten vragen: "Sta je aan hun kant (het Iraanse regime) of aan onze kant," in navolging van de Iraanse demonstranten tegen het regime van de Ayatollahs in 2009. Als de VS groen licht zouden geven voor het vrijgeven van 6 miljard dollar aan het regime in Teheran, zou dat duidelijk hun vermogen versterken om meer geld te geven aan hun terroristische proxies in Libanon en Gaza. Bovendien heeft de regering Biden losgeld betaald aan een regime dat het nu winstgevend zal vinden om Iraans-Amerikanen die hun familie in hun geboorteland bezoeken, te ontvoeren en te gijzelen. Tegelijkertijd gaf de VS, in ruil voor onschuldige Iraans-Amerikanen, Iraanse terroristen terug aan Teheran die door de VS werden vastgehouden.

Het anti-Israël beleid van de regering Obama was duidelijk zichtbaar. President Barack Hussein Obama probeerde wanhopig de banden met Israël te verbreken en het Iraanse regime te omarmen in naam van de zogenaamde "stabiliteit" in het Midden-Oosten. Het idee dat hij had was dat Israël niet de enige staat met vermeende kernwapens zou moeten zijn. Door het Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) uit 2015 na te streven, ook bekend als de Iran Nuclear deal, zou Iran binnen tien jaar een kernwapen kunnen krijgen. Obama probeerde een evenwicht te creëren tussen Israël en Iran dat leek op het Amerikaans-Sovjet-Unie-idee van "Wederzijdse Verzekerde Vernietiging". "Obama miste een essentieel verschil; de Islamitische Republiek Iran is een theocratisch en revolutionair regime dat gelooft dat hun Verborgen Imam zal verschijnen na wat zeker een Armageddon scenario zou zijn, waarin Israël zal worden vernietigd door een nucleaire bom. De Sovjet-Unie, hoewel een kwaadaardig regime, streefde niet naar "wederzijdse vernietiging" in een nucleaire uitwisseling met de VS. Obama was zo toegewijd aan het sussen van het regime van Ayatollahs dat zelfs toen het regime in Teheran de verkiezingen van 2009 ondermijnde en miljoenen Iraniërs in heel Iran protesteerden tegen de gestolen verkiezingen en de onderdrukking door het regime, ze riepen "Obama, sta je aan hun kant (regime) of aan onze kant." Obama stond duidelijk aan de kant van het regime en negeerde de demonstranten.

Nu is het Obama's opvolger, Joe Biden, die zich volledig moet houden aan de visie van zijn voorganger, samen met zijn nationale veiligheidsteam die allemaal stafleden van Obama waren. Ware het niet dat het Congres fel gekant was tegen een hernieuwde overeenkomst met Iran, dan zou Biden al concessies hebben gedaan om het Iraanse regime een plezier te doen en een deal hebben gesloten. De arrogantie die de Iraniërs tentoonspreidden, weerhield de regering Biden niet. De Iraanse nucleaire onderhandelaars in Wenen weigerden rechtstreeks te onderhandelen met de Amerikanen, die op een aparte locatie moesten blijven. Het was vernederend. De Iraniërs eisten ook dat de VS zouden toezeggen dat toekomstige regeringen zich niet zouden terugtrekken uit een ondertekende overeenkomst. Dit gebeurde allemaal terwijl het regime in Teheran de meeste nucleaire inspecteurs beval om hun grondgebied te verlaten en de camera's en andere radioactieve controle- en detectie-instrumenten van de inspecteurs demonteerde.

Het is verbazingwekkend dat de regering Biden nog steeds speelt met het sluiten van een deal met Iran, ondanks haar inzet voor de vernietiging van Israël en de eliminatie van de Amerikaanse aanwezigheid in het Midden-Oosten. Het buitenlands beleid van Iran is anti-Amerikaans en zijn nieuwe alliantie met China en Rusland (het leveren van drones aan Rusland om burgers in Oekraïne aan te vallen) maakt de pogingen van de VS om een deal met Iran te sluiten onverklaarbaar. Toch lijkt het erop dat de twee regeringen (VS en Iran) een mogelijke informele overeenkomst onderzoeken om een crisis over het versnellende nucleaire programma van Iran af te wenden. Berichten over een mogelijke informele overeenkomst over nucleaire kwesties verschenen voor het eerst in de Israëlische en Iraanse pers. Premier Netanyahu heeft duidelijk gemaakt dat zonder een geloofwaardige militaire optie tegen Iran, de Islamitische Republiek zijn mars naar een kernbom zou voortzetten. De regering Biden is daarentegen niet geïnteresseerd in een confrontatie met Iran. De zwakke strategie van Biden is Iran in te dammen. Maar zonder de militaire optie op tafel is Iran duidelijk niet geïntimideerd door Biden's "containment" beleid.

Ondertussen heeft de Saoedische kroonprins, Mohammed bin Salman (MBS), gezegd dat Saoedi-Arabië gedwongen zou worden om kernwapens te verkrijgen als zijn regionale rivaal Iran dat zou doen. In een nieuwsinterview op Fox-TV zei hij dat zijn land bezorgd was over elke andere natie die kernwapens zou ontwikkelen, een verwijzing naar Iran. Hij voegde eraan toe: "Als zij (Iran) er een krijgen, moeten wij er ook een krijgen," en hij voegde eraan toe dat "het nodig zou zijn om veiligheidsredenen en voor het machtsevenwicht in het Midden-Oosten, maar dat willen we niet." Gezond verstand dicteert dat elke Amerikaanse deal met Iran over de nucleaire kwestie niet zal voorkomen dat Iran een drempel-nucleaire staat wordt, 2003 wat het hoogstwaarschijnlijk al is. Dit zou een nucleaire wapenwedloop in de regio kunnen ontketenen en de spot drijven met non-proliferatie.

Iran streefde naar kernwapens kort na de Amerikaanse invasie van 2003 in Irak van Saddam Hoessein. De Ayatollahs hebben toen besloten dat ze niet zullen toestaan dat de Amerikanen hen hetzelfde aandoen als wat ze het Irak van Saddam Hoessein hebben aangedaan. Om er zeker van te zijn dat de VS hen niet zal aanvallen hebben ze hun nucleaire programma gelanceerd en ze streven ernaar om volledig in staat te zijn om nucleaire wapens te gebruiken. De enige oplossing voor de VS om te voorkomen dat Iran een kernmacht wordt, is om de militaire optie te gebruiken voordat de Iraniërs het proces voltooien om zowel een bom als een overbrengingssysteem te verwerven, namelijk langeafstandsraketten die een kernbom kunnen dragen en de VS kunnen bereiken. Iran heeft momenteel het grootste en meest diverse raketarsenaal in het Midden-Oosten. Het beschikt over duizenden ballistische raketten en kruisraketten, die doelen tot in Israël en Zuid-Europa kunnen treffen. Iran heeft de afgelopen tien jaar aanzienlijke bedragen geïnvesteerd om de precisie en dodelijkheid van deze wapens te verbeteren. Het land heeft een 2000 km langeafstand raket ontwikkeld, maar heeft nog geen nucleaire capaciteit. De nieuwste raket in het wapenarsenaal van Iran heet Fattah, die tot 15 keer de geluidssnelheid kan reizen. Iran heeft de technische en industriële capaciteit om langeafstandsraketten te ontwikkelen, maar is afhankelijk van buitenlandse leveranciers voor belangrijke ingrediënten, componenten en apparatuur. Het zal niemand verbazen als de Chinezen of de Russen tegemoet zouden komen aan de behoeften van Iran als dergelijke raketten uiteindelijk op de VS gericht zouden zijn.

President Biden is helaas afhankelijk van zijn voormalige baas - Barack Hussein Obama. Hij heeft geweigerd om een militaire optie op tafel te leggen. Het Iraanse regime begrijpt dat en heeft geconcludeerd dat ze kunnen leven met de Amerikaanse sancties omdat ze China, Rusland en andere landen hebben die hen helpen de sancties te omzeilen. De enige optie die de Ayatollahs vrezen, althans op de korte termijn, is een Amerikaanse aanval op hun nucleaire faciliteiten. Het is essentieel om te onthouden dat het Iraanse regime wordt gedreven door theocratische en messianistische voorschriften en dat de VS en Israël worden beschouwd als "Satans" die moeten worden vernietigd.

Bron: Biden Must Decide Whether He's With Israel or Iran | Frontpage Mag