(Automatische vertaling, onbewerkt)

Pence versus Trump wordt episch, bloedig - geen enkele VP heeft ooit zijn eigen president uitgedaagd

Hier zijn 4 dingen die Pence moet doen om uit het peloton te breken als een evangelische, pro-leven, pro-Israël kandidaat

Joel C. Rosenberg | 7 juni 2023

De Amerikaanse president Donald Trump luistert naar vicepresident Mike Pence tijdens de dagelijkse briefing over de reactie op het coronavirus in het Witte Huis in Washington, 19 maart 2020. (Foto: REUTERS/Jonathan Ernst)

Pence tegen Trump belooft een epische en bloedige campagne te worden.

Geen enkele vicepresident in de Amerikaanse geschiedenis - van welke partij dan ook - heeft ooit de president met wie hij samen diende uitgedaagd in een primaire strijd om de nominatie van zijn partij.

Het is ongehoord.

Gek eigenlijk.

Maar dit zijn gekke tijden.

De meeste mensen schatten Mike Pence's kansen om deze mega-showdown met Donald Trump te overleven, laat staan te winnen, op nul.

De rest schat zijn kansen op minder dan nul.

Trump lijkt zeker een onbetwistbare koploper - met 53,2% steun in nationale peilingen volgens het Real Clear Politics gemiddelde van alle recente geloofwaardige peilingen.

Pence krijgt gemiddeld slechts 3,8% steun in nationale peilingen.

De gouverneur van Florida, Ron DeSantis, is met 22,4% veel beter gepositioneerd om Trump uit te dagen, maar hij staat nog steeds 30 punten achter.

Joel C. Rosenberg met de Amerikaanse president Donald Trump en vicepresident Mike Pence (Foto: ALL ISRAEL NEWS)

Dus waarom zou Pence de moeite nemen?

Vier redenen.

GEBED - Pence en zijn vrouw Karen hebben lang gebeden over deze race - ze weten dat ze geroepen zijn om mee te doen, ook al weten ze niet zeker of ze geroepen zijn om te winnen.

ERVARING - Pence gelooft dat hij veel meer bewezen ervaring heeft als evangelisch, conservatief en beleidsleider dan Trump of DeSantis - en daar heeft hij natuurlijk gelijk in, al zal het niet genoeg zijn.

TEMPERAMENT - Pence gelooft dat het land een president wil die een bewezen vechter is, maar ook een temperament heeft dat bedachtzaam is, grootmoedig en in staat om Independents en zelfs conservatieve Democraten aan te spreken, iets wat veel Republikeinen niet zien als de sterke punten van Trump.

IOWA - Pence gelooft dat Evangelische inwoners van het Middenwesten in Iowa veel meer geneigd zijn om hem, een mede-Evangelische uit het Middenwesten, te omarmen dan een voormalige president die een pornoster heeft omgekocht of een katholieke gouverneur die geen ervaring heeft op het nationale of wereldtoneel. Eerlijk of niet, dat is de vooronderstelling die hij test.

In een normale campagnecyclus voor het presidentschap zouden al deze eigenschappen - plus het feit dat hij zeer pro-Israël is - betekenen dat Pence in de toplaag van kandidaten zou staan, zo niet aan de leiding, dan toch in Iowa.

Maar dit is geen normale cyclus.

Verre van dat.

Dus dit is wat Pence zou moeten doen om uit het peloton te breken.

Trump direct, dagelijks en meedogenloos uitdagen - op het campagnepad en in de debatten moet Pence er een strijd van maken tussen hem en Trump (en niemand anders) over wat er goed en fout ging en waarom tijdens hun vier jaar in functie. Trump kan heel goed woedend zijn. Maar dat werkt in het voordeel van Pence. De media zullen het gevecht verslaan en dat is precies wat Pence nodig heeft om door de rommel heen te breken en zijn boodschap onder de aandacht te brengen.

Wees grappig - Pence zou Trump nooit op een gemene of goedkope manier aanvallen, en dat zou hij ook niet moeten doen. In plaats daarvan zou hij Reagaanse humor moeten gebruiken om zichzelf zowel inhoudelijk als stilistisch af te zetten tegen Trumps woede jegens hem. Hij zou goede grappenmakers moeten inhuren, geen speechschrijvers.

Gebruik nooit een voorbereide tekst - Pence is op zijn innemendst als hij vragen van kiezers beantwoordt, verhalen vertelt, grappen vertelt, persoonlijk is met mensen. Maar als hij een formele toespraak houdt, kan hij houterig en te dicht op de huid zitten.

Verhuis naar Iowa - De Hawkeye State is doen of doodgaan. Als Pence daar niet wint, zie ik geen haalbare weg voorwaarts voor hem.

Kijk, ik ben al meer dan tien jaar een vriend van Mike Pence.

Maar ik keur hem of iemand anders in deze campagne niet goed.

Joel C. Rosenberg met voormalig vicepresident van de VS Mike Pence (Foto: ALL ISRAEL NEWS)

Waarom?

Omdat wie de volgende president van de Verenigde Staten en de volgende opperbevelhebber wordt, een enorme invloed zal hebben op Israël, Iran en de bredere Arabische/moslimwereld, om nog maar te zwijgen van het Amerikaanse beleid ten aanzien van Rusland, China, Noord-Korea en de zuidgrens met Mexico.

Ik begrijp waarom het voor opiniepeilers en politieke pundits en prognostici verleidelijk is om Pence - en Sen. Tim Scott, en Amb. Nikki Haley, en Gov. Chris Christie, en de anderen - helemaal af te schrijven.

Immers, afgezien van lage opiniepeilingen, heeft Pence unieke zwakke punten.

Hier zijn er maar twee.

Hij leidde de COVID-taakgroep en werkte nauw samen met Dr. Anthony Fauci - dit kan de doodskus zijn in de GOP-voorverkiezingen (het is ook een enorme aansprakelijkheid voor Trump, die DeSantis aan het uitbuiten is).

Hij komt over als te aardig, te stil en te vanille voor de meeste Republikeinen.

Maar het is een vergissing om hem bij de start te negeren.

Waarom?

Omdat koplopers als Trump struikelen - hij misschien niet, maar als hij dat wel doet, verandert de dynamiek van de race van de ene dag op de andere.

Omdat indrukwekkende uitdagers als DeSantis ook struikelen - weet je nog wat er gebeurde met GOP-gouverneurs als Jeb Bush, Rick Perry, Chris Christie, Scott Walker en zovele anderen? Ze kwamen sterk uit de startblokken. Maar ze haalden nooit de eindstreep.

Pence zal zowel Trump als DeSantis moeten laten struikelen om aan te slaan.

En laten we zijn sterke punten niet vergeten.

Pence heeft de afgelopen 30 jaar veel vriendschappen en allianties opgebouwd met conservatieven en christenen.

Hij kan veel geld inzamelen.

Hij heeft een zeer ervaren politiek en beleidsteam om zich heen.

Hij is zelf super ervaren, niet alleen als de op één na machtigste man in de Amerikaanse regering, maar ook als gouverneur van Indiana, als lid van het Congres en senior lid van de Republikeinse leiders van het Huis.

Hij is superconservatief op beleidsgebied - een doortastend leider op het gebied van het verlagen en hervormen van de belastingwetgeving, het hervormen van het socialezekerheidsstelsel, het beschermen van de zuidelijke grens met Mexico, het bevorderen van de rechten van ouders, het pleiten voor schoolkeuze en andere onderwijshervormingen, het bevorderen van godsdienstvrijheid en nog veel meer.

Hij is super pro-life - Pence is misschien wel de meest oprechte en consequente pro-life beweging die zich ooit kandidaat heeft gesteld voor het presidentschap. Hij heeft Trump geadviseerd bij het kiezen van drie pro-life rechters voor het Hooggerechtshof en zo bijgedragen aan het ongedaan maken van het afschuwelijke Roe v. Wade besluit uit 1973, dat heeft geleid tot de dood van meer dan 63 miljoen ongeboren baby's. Hij is ook super pro-Israël.

Hij is ook super pro-Israël - de belangrijkste voorvechter in het Witte Huis van Trump voor het verplaatsen van de ambassade naar Jeruzalem, het erkennen van de Golanhoogte als soeverein Israëlisch grondgebied en het versterken van een van de weinige Amerikanen die ooit de Knesset, het Israëlische parlement, heeft toegesproken.

De Amerikaanse vicepresident Mike Pence ontmoet de Israëlische premier Benjamin Netanyahu op de Amerikaanse ambassade in Jeruzalem, 23 januari 2020. (Foto: Matty Stern/U.S. Ambassade Jeruzalem )

Deze kwaliteiten zijn precies waarom Trump hem koos als zijn running mate in 2016.

En het is altijd mogelijk - geenszins voor de hand liggend, maar zeker mogelijk - dat God van plan is om deze nederige, ervaren, vrome evangelische op te voeden tot het machtigste ambt op aarde.

De vraag is nu: heeft Pence wat er nodig is om zich een weg te vechten door de menigte om de hoogste zetel in de partij en het land te winnen?

Ik weet het eerlijk gezegd niet - maar de strijd die voor ons ligt zou er wel eens een voor de eeuwigheid kunnen zijn.