GOED NIEUWS VOOR VERMOEIDE HEILIGEN

20 september 2023 door Jonathan Brentner

Als de hoogtijdagen komen en gaan, vragen vermoeide heiligen soms: "Hoe lang nog, Heer? Waarom niet nu?"

De samenkomst van tekenen geeft ons hoop; dit moet zeker het seizoen zijn (en dat is het zeker). Maar toch wachten we met de zekerheid dat de Heer ons geduld op een bepaald moment zal belonen (2 Timoteüs 4:8).

Het voelt alsof de Verdrukking zo dichtbij is dat we het bijna kunnen aanraken. Sommigen speculeren dat deze al begonnen is omdat ze zoveel van de omstandigheden zien die in Openbaring 6:1-8 worden beschreven. Dit zijn echter slechts voorlopers van een tijd die veel, veel erger zal zijn dan alles wat we nu zien. Het is de manier van de Heer om mensen te waarschuwen voor wat er in het verschiet ligt.

In tijden als deze geven de woorden van de Schrift mij de meeste troost en ik vermoed dat ze dat ook voor jou doen. We houden vol omdat de woorden op de bladzijden van onze Bijbels het goede nieuws verkondigen dat Jezus ons voor het begin van de Verdrukking zal thuisbrengen in de heerlijkheid.

Laat me uitleggen waarom ik zo overtuigd ben van deze hoop.

DE OPNAME IS EEN BIJBELSE GEBEURTENIS

De opname is een bijbelse gebeurtenis. Wijlen Dr. Ed Hindson, voormalig professor aan Liberty University, bijbelgeleerde en schrijver zei het zo:

Als je het niet eens bent met de timing van de opname, zeg dan alsjeblieft niet tegen mensen: 'Er komt nooit een opname.' Nee, er moet een opname zijn anders is de Bijbel niet waar. Er moet een tijd komen dat de aartsengel roept, dat de bazuin klinkt en dat de doden in Christus worden opgewekt en de levenden worden ingehaald (1 Tessalonicenzen 4:13-18). We kunnen van mening verschillen over het tijdstip van de opname, maar niet over het feit van de opname.[1]

We vinden ook verwijzingen naar deze zelfde gebeurtenis in Johannes 14:2-3, 1 Korintiërs 15:50-55, Filippenzen 3:20-21, Romeinen 8:23-25, Titus 2:11-14, Johannes 3:2-3 en Kolossenzen 3:4. Als we deze passages samenvoegen, hebben we een reeks gebeurtenissen die de verschijning van Jezus beschrijven waarin Hij de "doden in Christus" opwekken, gelovigen die nog leven opvangen om Hem in de lucht te ontmoeten en al Zijn heiligen onsterfelijke opstandingslichamen geeft.

Als de woorden van de Schrift betekenen wat de auteur bedoelde, dan moet er een tijd zijn wanneer Jezus voor Zijn Kerk komt, zoals beschreven door zowel Jezus als de apostelen.

Maar dit alleen vertelt ons niet de timing van de Opname met betrekking tot de Verdrukking. Daarvoor moeten we dieper graven.

DE OPNAME IS EEN UNIEKE GEBEURTENIS

Als we bijbelpassages die de opname beschrijven vergelijken met passages over de wederkomst, zien we in dat het niet om dezelfde gebeurtenis kan gaan. Onze "gezegende hoop" is een unieke gebeurtenis die moet plaatsvinden op een moment vóór Jezus' terugkeer naar de aarde aan het einde van de Verdrukking. De vele verschillen vertellen ons dat het afzonderlijke gebeurtenissen moeten zijn. Ik noem er hieronder een paar.

Bij Jezus' verschijning wekt Hij eerst de "doden in Christus" op (1 Tessalonicenzen 4:16). Wanneer Jezus terugkeert, vindt de opstanding van de heiligen uit de Verdrukking plaats na verschillende andere gebeurtenissen (Openbaring 19:17-20:4); het gebeurt waarschijnlijk enkele dagen later. Alleen al de timing van de opstanding maakt de Opname uniek.

De deelnemers aan de opstanding zijn ook anders. Bij de Wederkomst wekt Jezus alleen een specifieke groep gelovigen op, maar bij de Opname wekt Hij alle "doden in Christus" op voordat Hij ons met verheerlijkte lichamen ophaalt in de lucht.

Bovendien moeten de twee gebeurtenissen worden gescheiden door een periode van tijd, zodat gelovigen het Millennium in hun natuurlijke lichamen kunnen binnengaan. Na de Opname moet er een groot gat in de tijd zijn voor de achterblijvers om tot geloof in Jezus te komen en te overleven totdat Hij terugkeert.

IMMINENTIE

In Filippenzen 3:20-21 schreef Paulus:

Maar ons burgerschap is in de hemel, en van daaruit wachten wij op een Heiland, de Heer Jezus Christus, die ons nederig lichaam zal veranderen om te zijn als zijn heerlijk lichaam, door de kracht die Hem in staat stelt om alle dingen aan Zichzelf te onderwerpen.

Het Griekse woord voor "wachten" in vers 20 wijst op een "intense verwachting" of een "opgewonden verwachting" van een toekomstige gebeurtenis.[2]

Lucas gebruikte hetzelfde Griekse woord voor "wachten" in Handelingen 17:16 om Paulus' rusteloze "wachten" in Athene te beschrijven totdat Silas en Timoteüs zich weer bij hem zouden voegen. Na de schrijnende ervaringen van de apostel in Filippi, Thessalonica en Berea, weten we dat hij nauwlettend toekeek en verlangde naar een weerzien met zijn medearbeiders. Dit is hetzelfde hartstochtelijke verlangen van de ziel waarmee de apostel het wachten van de Filippenzen op de verschijning van de Heer karakteriseert.[3]

Zo'n vurige verwachting van de Opname heeft alleen zin als die elk moment kan plaatsvinden.

VERWACHTINGEN

Waarom treurden de Thessalonische heiligen om leden van hun kerk die gestorven waren (1 Thessalonicensen 4:13)? Als het een kwestie was geweest van twijfelen aan hun opstanding met onsterfelijke lichamen, zou het antwoord van Paulus vergelijkbaar zijn geweest met dat in 1 Korintiërs 15 waar hij dat onderwerp behandelde.

In plaats daarvan benadrukte de apostel de prominentie van de "doden in Christus" in de Opname. De Tessalonicenzen treurden omdat ze geloofden dat hun geliefden de verschijning van Jezus zouden missen.

Niet alleen was er een gevoel van nabijheid met betrekking tot de ontmoeting met Jezus in de lucht, maar ze geloofden ook dat het tijdens hun leven kon gebeuren en ze voelden zich wanhopig voor degenen van wie ze dachten dat ze het zouden missen.

VERRASSING

In 1 Tessalonicenzen 5:1-3 schreef Paulus dat de "plotselinge vernietiging" van de "dag des Heren" als een verrassing voor de mensen zou komen; het zal aankomen wanneer velen zeggen: "Er is vrede en veiligheid."

De "dag des Heren" is een oudtestamentische term voor een tijd waarin God Zijn toorn over de hele wereld uitstort. Ongeveer 45 jaar nadat de apostel aan de Tessalonicenzen schreef, schreef de apostel Johannes het boek Openbaring waarin hij de oordelen van deze tijd gedetailleerder beschreef (zie hoofdstukken 6-18).

Aangezien we weten dat deze dag als een verrassing zal beginnen, wanneer in de reeks van zegel-, bazuin- en schaaloordelen zal dat dan waarschijnlijk gebeuren? Om het zonder enige waarschuwing te laten komen, moet het beginnen voordat de zegels de dood zal brengen aan bijna twee miljard mensen.

En dat is precies wat de Heer ons belooft door de woorden van de apostel Paulus in 1 Tessalonicenzen 5:9-10:

Want God heeft ons niet bestemd tot toorn, maar tot het verkrijgen van redding door onze Heer Jezus Christus, die voor ons gestorven is, opdat wij, of wij wakker zijn of slapen, met Hem zouden leven.

De "toorn" is die van de "Dag des Heren", die de hele Verdrukking omvat. De Opname moet plaatsvinden vóór het begin van de Verdrukking.

DE BELOFTE VAN JEZUS

Jezus deed deze opmerkelijke belofte aan de kerk van Filadelfia:

Omdat u mijn woord over geduldig volhouden hebt gehouden, zal Ik u bewaren voor de ure der beproeving die over de hele wereld komt, om hen die op de aarde wonen te beproeven. (Openbaring 3:10)

Laten we de belofte van Jezus eens onderzoeken om te zien hoe deze in verband staat met onze hoop om de Opname vóór het begin van de Verdrukking te plaatsen.

Wat is de "ure der beproeving"? We zien eerst dat het "de hele wereld" treft, wat het identificeert als iets veel anders dan wat de lokale kerk in Filadelfia zou treffen. "De periode van benauwdheid die Johannes beschrijft in Openbaring 6-18 past bijzonder goed bij de komende "ure der beproeving" waar Jezus naar verwijst in Openbaring 3:10."[4]

Vervolgens merken we op dat deze "ure der beproeving" specifiek is voor "hen die op de aarde wonen." Als we kijken naar hoe Johannes deze uitdrukking later in Openbaring gebruikt, zien we dat de beschrijving ofwel verwijst naar mensen die getroffen worden door de Verdrukking of naar hen die weigeren zich in die tijd te bekeren van hun zonden (6:10; 8:13; 11:10; 13:8-12, 14; 14:6; en 17:8).

Jezus bevestigt Zijn belofte om ons uit deze tijd te houden met Zijn woorden in Openbaring 3:11a, "Ik kom spoedig." (Het Griekse woord voor "spoedig" geeft nauwkeuriger een gebeurtenis aan die "snel" plaatsvindt, zoals de Opname).

DE AFWEZIGHEID VAN DE KERK

Het bewijs van de afwezigheid van de kerk tijdens de Verdrukking is te zien in het feit dat Johannes haar nooit noemt tijdens zijn ooggetuigenverslag van de oordelen die de aarde treffen (Openbaring, hoofdstuk 6-18). Waarom zou een boek dat specifiek aan zeven kerken is gericht hen niet noemen in zijn beschrijving van de toorn van de Heer op aarde, als het de bedoeling was dat zij die zouden doorstaan?

Wat misschien nog belangrijker is, is de aanwezigheid van andere getuigen gedurende deze tijd. Als de Kerk nog steeds op aarde aanwezig is met de taak om het Evangelie te verkondigen, waarom plaatst God dan twee getuigen in Jeruzalem (Openbaring 11:1-13)?

In Openbaring 14:6-7 schrijft Johannes over een engel die het goede nieuws van verlossing zal delen tijdens de tijd van de Verdrukking. Als de Kerk nog steeds op aarde aanwezig was, waarom is dit dan nodig?

De 144.000 Joden die God zal "verzegelen" of beschermen terwijl de wereld Gods toorn ervaart (Openbaring 7:1-8) zullen optreden als evangelisten. Naast het feit dat dit nu de taak van de kerk is, zou deze afzondering in tegenspraak zijn met wat we erover lezen in het Nieuwe Testament.

In Kolossenzen 3:11 schrijft Paulus over het Lichaam van Christus:

Hier is geen Griek en Jood, besnedene en onbesnedene, barbaar, Scythiër, slaaf, vrije; maar Christus is alles en in allen.

In het huidige kerkelijk tijdperk is het onmogelijk om een groep Joodse mannen te hebben die zich onderscheidt van de kerk. Dit kan alleen gebeuren nadat Jezus ons van de aarde heeft verwijderd.

KERKGESCHIEDENIS

We moeten ons geloof in de Opname baseren op de woorden van de Schrift; dit is het apostolische geloof dat we in onze handen hebben, onze Bijbels. Ik verwijs hieronder alleen naar de kerkgeschiedenis om te wijzen op een paar fouten die de spotters herhaaldelijk maken in hun aanval op de opname.

Ten eerste, weet dat bijbelleraren in de afgelopen twee eeuwen geen nieuwe doctrine hebben gecreëerd, maar simpelweg het woord "opname" hebben toegepast op een gebeurtenis die grondig beschreven staat op de pagina's van het Nieuwe Testament. In de woorden van Ed Hindson: "...er moet een opname zijn of de Bijbel is niet waar. Er moet een tijd zijn wanneer de aartsengel roept, wanneer de bazuin klinkt, en de doden in Christus worden opgewekt en de levenden worden opgenomen (1 Tessalonicenzen 4:13-18)."[5].

Ten tweede geloofden, in tegenstelling tot wat de spotters beweren, veel schrijvers in de vroege eeuwen van de kerk dat Jezus voor Zijn heiligen zou komen vóór een tijd van uitgebreide verdrukking op aarde.

In 180 na Christus schreef de gerespecteerde theoloog van de vroege kerk, Irenaeus, het volgende in Against Heresies, Boek 5, Hoofdstuk 29:

En daarom, wanneer in het einde de Kerk plotseling hiervan zal worden weggenomen, wordt er gezegd: "Er zal Verdrukking zijn zoals er niet geweest is sinds het begin, noch zal zijn."[6]

Irenaeus gebruikte hetzelfde Griekse woord voor "opgenomen", harpazo, dat Paulus gebruikte in 1 Tessalonicenzen 4:17 voor de Heer die levende gelovigen opneemt om Hem te ontmoeten in de lucht. Irenaeus plaatste deze gebeurtenis vóór de tijd van "verdrukking" waar Jezus naar verwees in Matteüs 24:21.

In mijn boek The Triumph of the Redeemed-An eternal Perspective that Calms Our Fears in Perilous Times. citeer ik verschillende andere referenties uit de vroege kerkgeschiedenis die een geloof aantonen in wat wij vandaag de dag de opname noemen.

GEHEILIGD ZUCHTEN

De Bijbelse basis voor de pre-Tribulation Rapture is rotsvast omdat het gebaseerd is op de woorden van het Nieuwe Testament. We weten dat Jezus voor ons komt vóór het begin van de zevenjarige Verdrukking.

Het is moeilijk om te wachten temidden van persoonlijke pijn, de slechtheid om ons heen en ons besef dat ons een veel, veel betere dag te wachten staat zodra de bazuin klinkt. Jezus zou vandaag voor ons kunnen komen, maar het is ook waar dat we moeten wachten terwijl de wereld steeds donkerder en onheilspellender voor ons wordt.

Paulus verwijst twee keer naar ons zuchten in afwachting van de ontvangst van onze onsterfelijke lichamen (Romeinen 8:23-25; 2 Korintiërs 5:4-5). Het is nogal twijfelachtig of de apostel hiermee op klagen doelde. Het Griekse woord geeft een zuchten vanwege verdriet weer en kan zelfs een snel innerlijk gebed te midden van ongemak aanduiden.

Jezus komt ons binnenkort halen en dat kan elk moment gebeuren. Ondertussen kijken we omhoog in de wetenschap dat de voltooiing van onze verlossing zo dichtbij is. In de tussentijd is misschien een beetje geheiligd gekerm op zijn plaats als we onze huidige omstandigheden vergelijken met de overweldigende vreugde die ons te wachten staat als Jezus verschijnt.

Het goede nieuws is dat we een zekere hoop hebben op onsterfelijke lichamen en de ontmoeting met onze Verlosser in de lucht en dat dit plotseling zal gebeuren, misschien wel in de nabije toekomst.

---

[1] Ed Hindson, Future Glory (Eugene, Oregon: Harvest House Publishers, 2021), p. 14.

[2] Colin Brown, ed., Dictionary of New Testament Theology Vol. 2, (Grand Rapids, MI: Zondervan, 1969) p. 244.

[3] Jonathan C. Brentner, The Triumph of the Redeemed (Crane, MO: Defender: 2021), p. 115.

[4] Ibid., p. 157.

[5] Hindson, p. 14.

[6] Irenaeus, "Against Heresies," The Ante-Nicene Fathers, 10 vols., Vol. 1 (Grand Rapids, MI: Eerdmans, 1979), p. 558.

Bron: Good News for Weary Saints — Jonathan Brentner