IS HET VATICAAN BETROKKEN BIJ DE KOMENDE GROTE MISLEIDING? - DEEL 18: Zijn Evangelicals en Buitenaardsen Verenigbaar?

28 september 2023 door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17

De grootste vraag die filmmaker Josh Peck van The Great Delusion zegt dat hij als kind ooit had, was: Zijn buitenaardse wezens wel echt? Hij hield van sciencefiction. Hij hield ook van de Bijbel. Hij wist echter niet of die twee met elkaar verenigbaar waren. Hij groeide op in een baptistengezin dat zulke vragen meestal niet zo vreselijk belangrijk vonden. Dat is natuurlijk geen kritiek op iemand. Iedereen heeft zijn eigen interesses en prioriteiten. Als hij iemand in zijn familie of de voorganger van zijn kerk naar buitenaardse wezens vroeg, was het antwoord meestal een variant van: "Oh Josh, dat zijn gewoon demonen." Dat was dat.

Maar, "ik hunkerde naar meer informatie," schrijft hij. "Als het echt buitenaardse wezens zijn die demonen zijn, waarom dan? Waar halen we dat vandaan? De Bijbel zwijgt in principe over deze kwestie (hoewel er door de geschiedenis heen pogingen zijn gedaan om het ene of het andere standpunt in de tekst te lezen, zoals we in deze serie zullen zien). Hoe kan de demonische theorie worden ondersteund met behulp van de tekst van de Bijbel? Ik heb me de rest van mijn jonge leven deze vragen afgevraagd.

"Als tiener, vooral na mijn 18e, begon ik de mogelijkheid van leven op andere planeten te accepteren. Een grote invloed op mij in die tijd was de New Age theologie. Ik was jong, New Age was opwindend en New Age stond me toe om in buitenaardse wezens te geloven. Het leek dus goed bij me te passen. Dat was het niet, maar de redenen daarvoor vallen een beetje buiten het bestek van dit onderwerp.

"Tegen de tijd dat ik midden twintig was, was ik er vrijwel van overtuigd dat buitenaardse wezens echt waren. Ik geloofde niet dat ze demonisch waren, maar ik geloofde wel dat ze door God geschapen waren. Ik kon mijn opvattingen niet rechtvaardigen met bijbelteksten en ik had zeker veel onbeantwoorde vragen, maar dat maakte me op dat moment niet veel uit. Nadat ik een paar jaar met mijn ongegronde overtuigingen had rondgelopen (ik zeg niet dat er geen gronden zijn om deze dingen te geloven; ik had er op dat moment gewoon geen), begon ik naar meer informatie te verlangen. Als buitenaardse wezens echt waren, waarom sprak de Bijbel dan niet over hen? Waarom zou God iets scheppen en ons er niets over vertellen, vooral omdat mensen gruwelijke bezoekingen en ontvoeringservaringen schijnen te hebben? Waarom zou God dit geheim houden? Het sloeg nergens op en de gaten in mijn logica begonnen te groot te worden om te kunnen negeren. Dus deed ik het enige verstandige dat ik op dat moment kon bedenken. Ik besloot te bidden en God erover te vragen.

"Ik kreeg niet meteen een antwoord. Ik weet zelfs vandaag nog niet zeker of ik het volledige antwoord heb. Er zijn echter stukjes van het antwoord waar ik me toen niet bewust van was. Hoe meer ik deze stukjes ontdekte, hoe meer ze het totaalplaatje in beeld leken te brengen. Mijn stukje van de puzzel was de Genesis 6 Nephilim interpretatie van buitenaardse en UFO verschijnselen. Omdat deze interpretatie al uitgebreid aan bod is gekomen door auteurs en onderzoekers die veel welsprekender zijn dan ik, zal ik er in deze serie niet op ingaan, behalve dan om te zeggen dat het een zeer legitieme interpretatie is en één waar ik jarenlang aan vastgehouden heb (en in veel opzichten nog steeds doe). Ik stel voor dat, als de lezer niet bekend is met het onderwerp van de Nephilim, je een exemplaar van The Unseen Realm van Dr. Michael S. Heiser koopt. Ik geloof dat dit het beste boek over dit onderwerp is, hoewel Genesis 6 slechts één aspect van het boek is. Voor informatie over hoe het in verband kan staan met moderne UFO-fenomenen zijn er te veel boeken en DVD's over dit onderwerp om hier op te noemen; de meeste zijn echter verkrijgbaar via Defender Publishing.

"Na jaren met de Genesis 6 Nephilim interpretatie, begon ik weer het gevoel te krijgen dat er meer in het verhaal zat. Bepaalde zaken waren nog steeds onzeker. Ik had nog steeds vragen. Zoals met elk onderwerp, wilde ik de andere gezichtspunten begrijpen om ze tegen mijn eigen gezichtspunten af te wegen. Ik wilde echt weten, gezien de hoeveelheid huidige informatie, maar dan in een volledig brede zin (waarbij ik op dit moment specifieke rassen zoals grijzen, reptielachtigen en nordicans buiten beschouwing laat), of het evangelische christendom een onbetwistbare buitenaardse realiteit kon huisvesten.[i]

Handhaving van de demonische interpretatie

Zoals in de inleiding vermeld, houden de auteurs van deze serie beiden vast aan wat algemeen de "demonische interpretatie" van het huidige buitenaardse ontvoeringsfenomeen wordt genoemd. Wat dit in het kort betekent, is dat we volledig erkennen en accepteren dat de typische rassen van entiteiten waar gewoonlijk naar verwezen wordt als "buitenaardse wezens" (bijv. reptielachtigen, grijze wezens, Nordics, bidsprinkhanen, etc.) hoogstwaarschijnlijk demonische wezens en/of gevallen engelen zijn. Om redenen die eerder in deze serie zijn uiteengezet, geloven wij dat dit de meest waarschijnlijke interpretatie is vanwege de anti-christelijke en anti-bijbelse aard van de boodschappen, leringen en filosofieën die deze entiteiten aan ontvoerden geven. De reden dat we dit duidelijk willen maken is dat deze serie, misschien wel meer dan enige andere serie hiervoor, een uitdaging kan vormen voor sommige christenen als het doel niet goed wordt begrepen. Deze serie is niet geschreven om te beweren dat de wezens waarvan we vaak getuige zijn in buitenaardse ontvoeringsverschijnselen in feite buitenaardse wezens zijn. Nee, we geloven niet dat dit waar is. In plaats daarvan is deze serie bedoeld om een veel bredere vraag te beantwoorden, die helemaal losstaat van de fenomenen van UFO's en ontvoeringen door buitenaardse wezens. We bekijken de vraag vanuit een puur theologisch standpunt en laten daarbij, op dit moment, alle algemeen gerapporteerde niet-menselijke entiteiten buiten beschouwing. Deze serie kan gemakkelijk verkeerd worden opgevat als dit niet meteen duidelijk is. Dit is geen apologetiek voor algemeen gerapporteerde niet-menselijke entiteiten die begrepen moeten worden als buitenaardse wezens van een andere planeet. Wij onderschrijven die zienswijze niet. Dit is eerder om de vraag te stellen: Wat heeft de Bijbel te zeggen over de mogelijkheid van leven op andere planeten?

ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO

KIJKEN! MYSTERIEUZE VERDWIJNING VAN DE ANASAZI... EEN REPTIELENBEDRIEGER... EN DE MODERNE UFO-ALIENS KWESTIE

Alexander UFO Religieus Crisisonderzoek

Iedereen die een substantiële studie heeft gedaan naar officiële onthullingen is het religieuze aspect tegengekomen. Hoe zouden religieuze instellingen reageren op een officiële onthulling of op een echte buitenaardse aanwezigheid als geheel? Er wordt zelfs verondersteld dat dit een belangrijke reden is waarom onze regering informatie voor ons verborgen lijkt te houden: angst voor wijdverspreide paniek en hysterie, vooral onder religieuze groepen. Er zijn verschillende pogingen geweest om te peilen wat de reactie zou zijn onder religieuze Amerikanen. De eerste formele poging was de Alexander UFO Religious Crisis Survey (AUFORCS) in 1994.

Dit onderzoek was om verschillende redenen interessant. Het richtte zich op een steekproef van protestantse predikanten, rooms-katholieke priesters en joodse rabbijnen. Er werden vragen gesteld over de mogelijke onthulling van UFO's en informatie over buitenaardse contacten door de overheid. Het werd ook geleid door Victoria Alexander, de vrouw van gepensioneerd legerkolonel Dr. John Alexander, een veteraan van het U.S. Army Intelligence and Security Command en het niet-dodelijke wapenprogramma van het Los Alamos National Laboratory, evenals een lid van de intergouvernementele werkgroep Advanced Theoretical Physics.[ii]

Het doel van de enquête was om een antwoord te vinden op een schijnbaar eenvoudige, maar uiterst belangrijke vraag: Zou openbaarmaking van het contact van de Amerikaanse regering met buitenaardse wezens werkelijk een religieuze crisis veroorzaken die de continuïteit van de regering en zelfs onze beschaving zou bedreigen? Om een antwoord te vinden werd een enquête per post gehouden onder protestantse, katholieke en joodse geestelijken om hun geïnformeerde meningen te weten te komen. Duizend exemplaren van de enquête werden per post verstuurd naar willekeurig gekozen religieuze organisaties in de Verenigde Staten en de resultaten van de enquête waren gebaseerd op een retour van 23 procent (230 van 1000 enquêtes).

Voor het onderzoek werden de VS in vijf regio's verdeeld. Vijfhonderddrieënzestig enquêtes werden verstuurd naar protestantse kerken, 396 naar rooms-katholieke kerken en 41 naar joodse synagogen. Eén van de vragen in de enquête vroeg naar de geschatte grootte van de gemeente. Eenentachtig protestantse respondenten beantwoordden de vraag "Approximate Size of Congregation", in totaal 35.824 gezinnen. Vijfenveertig rooms-katholieke respondenten antwoordden, met een totaal van 56.208 gezinnen. Zes Joodse respondenten antwoordden, met een totaal van 1.445 gezinnen. In totaal zijn dit 132 congregaties en 93.477 gezinnen.

Op basis van een Amerikaanse bevolking van 280 miljoen (op het moment dat het onderzoek werd uitgevoerd) vertegenwoordigden protestanten 28 procent van de bevolking en 54 procent van het kerklidmaatschap. Katholieken vertegenwoordigden 20 procent van de bevolking en 38,6 procent van het kerklidmaatschap. Joden tenslotte vertegenwoordigden 2 procent van de bevolking en 4 procent van het kerklidmaatschap. De op drie na grootste religieuze groep, de Oosterse kerken, vertegenwoordigde 1 procent van de bevolking en 2 procent van het kerklidmaatschap. Deze vier religieuze groepen vertegenwoordigden 51 procent van de Amerikaanse bevolking.

Minder dan 25 procent van de enquêtes werd teruggestuurd. Er waren ook geen vragen om te bepalen hoe theologisch conservatief (d.w.z. de Bijbel als het geïnspireerde Woord van God beschouwend) de individuele dominee, priester of rabbi was die de enquête beantwoordde. Het is logisch dat hoe conservatiever de respondent was, hoe meer hij of zij waarschijnlijk last had van sommige vragen in de enquête. Sommige vragen waren bijvoorbeeld:

Vragen als deze kunnen de reden zijn geweest voor zo'n laag percentage teruggekeerden. Sommigen, mogelijk zelfs de meesten op basis van de 23 procent terugkomers, hadden misschien moeite met de vragen of vonden ze ronduit belachelijk. Ze hebben er misschien voor gekozen om de enquête in de vuilnisbak te gooien in plaats van de vragen serieus en theologisch te overwegen.

Hoe populair deze enquête ook werd in de UFO-gemeenschap, de wiskunde en de percentages spreken over de legitimiteit ervan. Als we ruimhartig aannemen dat een gezin gemiddeld uit vier personen bestaat (twee volwassenen en twee kinderen), dan vallen er slechts 373.908 mensen in de Verenigde Staten onder (93.477 gezinnen vermenigvuldigd met 4 is gelijk aan 373.908). Gezien het feit dat slechts ongeveer de helft van de respondenten de grootte van hun congregatie bekendmaakte, kunnen we dat cijfer verdubbelen om een vrije schatting te maken van een totaal van 747.816 mensen. Dit betekent, volgens de eigen berekeningen en bronnen van het onderzoek, dat hoogstens 0,27 procent (747.816 is 0,2671 procent van 280 miljoen) van de Amerikaanse bevolking in het onderzoek werd meegenomen. Dit is slechts goed voor 1 op de 374 mensen in de Verenigde Staten (280 miljoen gedeeld door 747.816 is 374,423655017). Dit komt ongeveer overeen met het nemen van twee willekeurige studenten van een gemiddelde Amerikaanse middelbare school en verwachten dat alleen hun opvattingen de opvattingen van de rest van de studenten vertegenwoordigen.[iii] Eenvoudig gezegd, de enquête dekt niet wat nodig is om eerlijk te beoordelen hoe religieuze mensen zouden reageren op een echte buitenaardse realiteit.

Geschiedenis van religieuze en theologische overtuigingen over buitenaardsen

Je kunt je afvragen hoe we hier terecht zijn gekomen. Hoe zijn het evangelische christendom en het theologisch conservatisme zover gekomen dat ze over het algemeen gekant zijn tegen het idee van leven op andere werelden? De geschiedenis van deze vraag is diepgaand en zou gemakkelijk een heel boek over dit onderwerp kunnen rechtvaardigen. Verrassend genoeg is het niet altijd zo geweest. Nog niet zo lang geleden was het geloof in de mogelijkheid van buitenaards leven algemeen geaccepteerd onder christenen en andere religieuze kringen. Wat is er dan veranderd?

De grootste tegenstanders van het idee van leven op andere werelden in de oudheid waren Plato en Aristoteles. Beide filosofen hielden vast aan een geocentrische kosmologie (de opvatting dat de zon en alles in de hemel om de aarde draait). Op basis hiervan beweerden Aristoteles en Plato dat alle materie zich in deze wereld bevond, waardoor er geen ruimte was voor andere. De onveranderlijkheid van de hemelen werd aangehaald als bewijs hiervoor.[iv] De meeste vroegchristelijke auteurs verzetten zich over het algemeen tegen het idee van buitenaards leven, omdat ze de voorkeur gaven aan Platonische en Aristotelische filosofische opvattingen boven de materialistische filosofie van de atomisten uit die tijd. Na verloop van tijd rezen er echter vragen. Als God almachtig was, waarom kon Hij dan maar één wereld scheppen? En als er maar één wereld bestond, hoe kon God dan werkelijk oneindig en almachtig zijn? De theoloog Thomas van Aquino (1225-1274) gaf zijn ideeën over hoe dit probleem opgelost kon worden. Hij stelde dat God de macht heeft om oneindig veel werelden te scheppen, maar dat alle materie in het universum gebruikt was om de aarde te bouwen.[v]

De zaken begonnen echter te keren in 1277, toen Etienne Tempier, de bisschop van Parijs, een veroordeling uitvaardigde van doctrines die grenzen leken te stellen aan Gods almacht onder het gezag van de Paus.[vi] Een van de veroordeelde stellingen was "de Eerste Oorzaak (God) kan niet vele werelden maken". Dit betekende niet dat de Kerk begon te onderwijzen over leven op andere planeten, of wat in die tijd "Pluraliteit van Werelden" werd genoemd. De natuurkunde van Aristoteles, die tot in de zestiende eeuw nog steeds populair was, leerde dat als er andere werelden bestonden, deze naar het centrum van het universum moesten trekken, waar men geloofde dat de aarde zich bevond. In plaats van het extreme te onderwijzen van Pluraliteit van Werelden, werd het alleen maar verkeerd om te suggereren dat God niet veel werelden zou kunnen scheppen als Hij dat zou willen.[vii]

In 1410 werd er wat meer vooruitgang geboekt. De Joodse filosoof Crescas schreef:

Alles wat gezegd wordt in ontkenning van de mogelijkheid van vele werelden is ijdelheid en een streven naar wind...toch zijn we niet in staat door middel van louter speculatie de ware aard van wat buiten deze wereld is vast te stellen; onze wijzen, vrede zij met hen, hebben het gepast geacht te waarschuwen tegen het zoeken en onderzoeken naar wat boven en wat beneden is, wat voor en wat achter is.[viii]

Daarom, hoewel Crescas in staat was om de mogelijkheid te overwegen, hield hij het idee toch in bedwang met een waarschuwing om er niet veel verder mee door te gaan.

De openheid die de religieuze wereld begon te zien, leidde tijdens de Renaissance tot de introductie van wat christelijke filosofen het "Principe van Overvloed" zouden noemen. Dit was een filosofisch/theologisch idee, niet noodzakelijkerwijs een bijbels idee, dat poneerde dat een almachtige Schepper zoals de God van de Bijbel noodzakelijkerwijs al het mogelijke tot stand moet brengen om Zijn eigen goedheid en macht volledig te eren. Daarom ging de Christelijke theologie van het zien van andere werelden als mogelijk naar het beargumenteren dat ze zelfs noodzakelijk zouden kunnen zijn. Het Principe van Overvloed zorgde ervoor dat deze manier van denken een nieuwe sprong voorwaarts maakte in 1440, toen kardinaal Nicolas of Cusa (1401-1464), bisschop van Brixen en christelijk filosoof, Of Learned Ignorance. schreef. In het boek stelde hij het volgende:

Liever dan te denken dat zoveel sterren en delen van de hemelen onbewoond zijn, en dat alleen deze Aarde van ons bevolkt is...zullen we veronderstellen dat er in elke streek bewoners zijn, die van aard verschillen door hun rang en allemaal hun oorsprong aan God te danken hebben.[ix]

Nicolas van Cusa was de eerste vooraanstaande Latijnse Christelijke geleerde die het idee van buitenaardsen omarmde.

Later, tijdens de Reformatie, ondervond het Principe van Overvloed enige tegenstand, vooral van de Lutherse hervormer Philip Melanchthon (1497-1560). In 1550 waarschuwde Melanchthon dat de Copernicaanse kosmologie tot een gevaarlijk idee zou leiden door te stellen dat de incarnatie en verlossing van Christus op een andere planeet hadden kunnen plaatsvinden. Desondanks bleef het geloof in buitenaardsen onder Christenen en Christelijke theologen tijdens de Verlichting aan populariteit winnen.

Tegen het einde van de achttiende eeuw was de algemeen geaccepteerde opvatting binnen en buiten de kerk dat het universum gevuld was met intelligent leven. In het licht van het principe van overvloed geloofden veel Christenen zelfs dat de mogelijkheid van leven elders in het universum het religieuze perspectief van een individu versterkte. De acceptatie van de mogelijkheid - of zelfs waarschijnlijkheid, volgens de meesten in die tijd - van buitenaards leven werd echter ondermijnd door een van de belangrijkste figuren van de Verlichting.

Thomas Paine stelde in 1793 in zijn boek Age of Reason dat de astronomische wetenschap het voor ieder weldenkend mens onmogelijk maakte om de algemene Christelijke noties van een goddelijke incarnatie en verlosser te accepteren. Door zijn geschiedenis van confrontatie met het Christelijke geloof in buitenaards leven werd Paine (net als veel van de Founding Fathers) een deïst. In zijn eigen woorden:

Waarvandaan...kon de...vreemde opvatting ontstaan dat de Almachtige...in onze wereld zou moeten sterven omdat, zo zegt men, één man en één vrouw een appel hadden gegeten! En, aan de andere kant, moeten we veronderstellen dat elke wereld in de grenzeloze schepping een Eva, een appel, een slang en een verlosser had?.. De Zoon van God... zou niets anders te doen hebben dan van wereld naar wereld te reizen, in een eindeloze opeenvolging van dood, met nauwelijks een kort moment van leven.[x]

Veel christelijke auteurs in de periode na Paine reageerden op zijn argumenten. Tot de meest succesvolle behoorden Timothy Dwight (1752-1817) en Thomas Chalmers (1780-1847). Zowel Chalmers als Dwight waren conservatief in hun theologie. Dwight was de president van Yale University van 1795 tot zijn dood in 1817. Chalmers was de meest prominente Schotse religieuze figuur van zijn tijd. Hij wordt als volgt geciteerd:

Voor alles wat we kunnen weten door de rede, kan het plan van verlossing zijn invloeden en zijn betrekingen hebben op die schepselen van God die andere streken bevolken.[xi]

Het geloof in de mogelijkheid van buitenaards leven bleef in de late negentiende en twintigste eeuw bestaan in de Kerk. Het veranderde echter al snel in de bedreiging zoals veel Christenen het vandaag de dag zien. Met de komst van het Darwinisme werden wetenschappers als vijandig gezien door Christenen die de claim van de Bijbel over een goddelijke Schepper accepteerden. De kerk werd steeds vijandiger tegenover het idee van intelligent leven op andere planeten toen Darwinisten tot de conclusie kwamen dat de ontdekking van buitenaards leven meer steun zou geven aan naturalistische evolutie tegen het idee van een Schepper. Dit leidde tot waar we nu zijn.

Gedurende een groot deel van de geschiedenis steunde de kerk het idee van buitenaards leven. Natuurlijk bracht intelligent leven op andere planeten belangrijke theologische vragen met zich mee, zoals met betrekking tot de incarnatie en verlossing; maar deze vragen werden niet gezien als bedreigingen voor het geloof. Twee belangrijke kwesties dreven de kerk helemaal weg van de ET-kwestie en geen van beide kwam uit de Bijbel zelf. De eerste was dat bepaalde bedreigende, maar theologisch niet gefundeerde problemen waren uitgevonden door mensen als Paine. Het tweede was de onnodige koppeling van de willekeurige en natuurlijke evolutietheorie aan de kwestie van buitenaards leven. Het eerste zorgde ervoor dat Christenen zich afvroegen of de kwestie van buitenaards leven wel een legitiem probleem was. Het tweede gaf Christenen het gevoel dat ze zich moesten distantiëren van het idee van buitenaards leven om de naturalistische/evolutionaire verklaring van het leven op Aarde en mogelijk op andere planeten niet te accepteren.

VOLGENDE: De vermeende dreiging van evolutie

Eindnoten

^[i] For more information, watch Could Christianity Accommodate a Genuine Extra-Terrestrial Reality? By Dr. Michael S. Heiser, PhD: https://youtu.be/uOZ0KaUBkoU.

^[ii] Jeff Levin, “Revisiting the Alexander UFO Religious Crisis Survey (AUFORCS): Is There Really a Crisis?” Journal of Scientific Exploration, Vol. 26, No. 2, pp. 273–284, 2012, http://www.baylorisr.org/wp-content/uploads/2012-JSE-UFO-Levin.pdf.

^[iii] American high schools have 752 students per school on average, https://nces.ed.gov/pubs2001/overview/table05.asp.

^[iv] C. Maxwell Cade, Other Worlds Than Ours; Taplinger Publishing Company, N.Y., 1967; 1st publ. in G. Britain in 1966.

^[v] Ernst Fasan; Relations with Alien Intelligences; (Berlin Verlag Arno Spitz, I Berlin 33, Ehrenbergstraße 29; 1970).

^[vi] C. Maxwell Cade, Other Worlds Than Ours; Taplinger Publishing Company, N. Y., 1967; 1st publ. in G. Britain in 1966.

^[vii] Sylvia Louise Engdahl; The Planet-Girded Suns: Man’s View of Other Solar Systems; (Athenaeum, N. Y.; 1974)

^[viii] C. Maxwell Cade, Other Worlds Than Ours; Taplinger Publishing Company, N. Y., 1967; 1st publ. in G. Britain in 1966.

^[ix] Ibid.

^[x] Thomas Paine, Age of Reason Part First, Section 13, http://www.ushistory.org/paine/reason/reason13.htm.

^[xi] http://www.discovery.org/a/1330.

Bron: IS THE VATICAN INVOLVED IN THE COMING GREAT DELUSION—PART 18: Are Evangelicals and Extraterrestrials Compatible? » SkyWatchTV