Bouwen in Judea en Samaria is het beste antwoord op terrorisme

De terroristen willen Israël van dit land verjagen; in antwoord daarop zou Israël bij elk schot meer land in beslag moeten nemen.

Door David M. Weinberg, ISRAEL HAYOM - 19 februar 2023

De ministers van Buitenlandse Zaken van vier Europese landen en Canada hebben zich afgelopen dinsdag aangesloten bij de VS in hun verzet tegen een besluit van de regering-Netanyahu om de status van negen Israëlische steden in Judea en Samaria ("Joodse kolonistenvoorposten op de bezette Westelijke Jordaanoever") te reguleren, en om in de komende tien jaar nog eens zo'n 10.000 woningen ("kolonisteneenheden") te bouwen.

De ministers van Buitenlandse Zaken zeiden dat zij "sterk gekant zijn tegen unilaterale acties die de spanningen tussen Israëli's en Palestijnen alleen maar zullen verergeren en de inspanningen om via onderhandelingen tot een tweestatenoplossing te komen, zullen ondermijnen".

Mijn favoriete deel van deze verklaring is de term "unilateraal". Het met terugwerkende kracht benoemen en proactief plannen van woningen voor Israëli's in Judea en Samaria is blijkbaar verboden unilaterale actie. En ik vraag: Wat betekent unilateraal in deze context?

Betekent het dat Israël zonder Palestijnse of Amerikaanse goedkeuring geen centimeter mag opschuiven? Betekent het dat bij gebrek aan een Palestijnse partner voor vrede die bereid is de realiteit onder ogen te zien - namelijk dat Judea en Samaria deel uitmaken van het patrimonium van het Joodse volk en dat een groot deel van dit gebied in een toekomstig vredesakkoord Israëlisch soeverein gebied zal worden - de "joodse nederzettingssituatie" moet worden bevroren?

(Dit, natuurlijk, in tegenstelling tot de Palestijnse nederzettingenactiviteit in gebied C van de Westelijke Jordaanoever die in een razend tempo doorgaat met Europese financiering en steun).

Welnu, in de ogen van ten minste sommige internationale waarnemers vrees ik dat dit precies is wat "unilateraal" betekent. Punt uit. Israël heeft geen enkele legitimiteit over de Groene Lijn, en het zou moeten beginnen met het ontmantelen van nederzettingen - laat staan dat het arrogant nog meer nederzettingen zou moeten bouwen.

En meer nog, ik voel dat het in hun ogen betekent dat de staat Israël zelf met terugwerkende kracht één grote foutieve unilaterale actie is die de eigenzinnige Joden hebben ondernomen tegen het "inheemse" Palestijnse volk en tegen een zogenaamde "internationale consensus".

Op dit alles heb ik het volgende te zeggen: De heroprichting van een Joods thuisland in het Land Israël na tweeduizend jaar van verstrooiing en vervolging was inderdaad een "unilaterale" actie van het Joodse volk! Joden besloten eenzijdig om zich te scharen achter de zionistische vlag en Zion terug te winnen. In de afgelopen 120 jaar vochten zij eenzijdig hun weg terug naar het Land Israël tegen Ottomaanse, Britse en Arabische tegenstand in.

Zij vestigden eenzijdig "nederzettingen", van het zeer noordelijke Galilea tot de diep zuidelijke Negev en de heuvels van Judea tot buiten de muren van Jeruzalem (inclusief de oostelijke en zuidelijke stadsdelen, niet alleen in westelijke richting).

Zij brachten eenzijdig en uitdagend bootlading na bootlading Joden uit Europa, en vliegtuiglading na vliegtuiglading Joden uit Arabische landen (van wie velen vluchteling werden door christelijke en islamitische vijandigheid). Zij bouwden eenzijdig Tel Aviv en Beersheba, en hervestigden Safed en Shiloh. Zij wachtten niet op Amerikaanse, Verenigde Naties, Europese Unie, Kwartet of Arabische goedkeuring.

Ja, de Balfourverklaring van 1917, de San Remo-resolutie van 1920 en de VN-verdelingsresolutie van 1947 verschaften enige internationale legitimiteit aan het streven naar een Joodse staat. Maar het zionisme, de beweging voor Joodse terugkeer naar Israël, wachtte niet op deze verklaringen en was er ook niet van afhankelijk. De Joden gingen eenzijdig verder, tegen alle verwachtingen in.

Nu we het kleinerende gebruik door de wereld van de bijnaam "unilateraal" [eenzijdig], bedoeld om de voorwaartse Israëlische herovering van zijn thuisland te verlammen, achter ons hebben gelaten, gaan we over tot de politiek van de huidige nederzettingenactiviteit in Judea en Samaria, en in het bijzonder de timing van Israëls aankondiging van nederzettingen deze week.

Nederzettingen zijn het beste Israëlische antwoord op Palestijns terrorisme, omdat zij de Palestijnen een werkelijke prijs betalen voor hun recalcitrantie. De huidige, ondraaglijke golf van Palestijns terrorisme vraagt om intensiever optreden van de Israëlische regering, een beleid dat Hamas en Fatah, zowel het kwaadaardige regime in Gaza City als het achterlijke regime in Ramallah, werkelijk zal straffen en afschrikken.

De opbouw van het land Israël is het juiste antwoord op het Palestijnse terrorisme. Het is een zionistisch antwoord. Het is ook zoete wraak. In Palestijnse ogen is de uitbreiding van de nederzettingen een echte straf; het is het enige Israëlische beleid dat zij het meest vrezen.

Begrijp me goed: Ik zeg niet dat Israël nog tien kleine, onverdedigbare buitenposten bij Jenin nodig heeft, noch dat Israël geïsoleerde woonwagens rond Ramallah moet plaatsen. Maar Israël moet wel selectief zijn positie versterken in gebieden van strategisch en historisch belang in heel Judea en Samaria. Vuur met vuur bestrijden. De terroristen willen Israël van dit land verjagen; in antwoord daarop moet Israël bij elk schot meer land op het spel zetten.

Overweeg de alternatieven. De regering van Israël staat niet op het punt Gaza te bombarderen of Nabloes te heroveren. Israël heeft al lang geen verlaten politiegebouwen van Hamas meer om te bombarderen. Het kan en moet Palestijnse huizen die onderdak bieden aan terroristen met de grond gelijk maken en ook de families van terroristen verdrijven. Maar dit is een langzaam en ingewikkeld proces, waarbij Israëlische rechtbanken, Israëlisch links en de progressieve "internationale gemeenschap" dergelijke acties "onmenselijk en illegaal" noemen.

Meer wegversperringen en het graven van loopgraven? Elke groep soldaten die een wegversperring bemand is nu een doelwit geworden. Zowel behoeftige Palestijnse dagloners als de verdorven zelfmoordterroristen slagen er op de een of andere manier in om over de lijn te komen. Ik betwijfel of meer controleposten en bufferzones veel zullen helpen.

Meer hekken of muren (die Israël-haters "apartheidsmuren" noemen)? Vergeet niet de grachten met krokodillen erin! Serieus: Wanneer dergelijke hekken worden gebouwd, zou het beter zijn dat Israël de tunnels onder het hek voorboort of de bressen in het hek op regelmatige afstanden plant. Op die manier weet de IDF precies waar ze moet zoeken naar Palestijnse infiltranten.

Het heeft zeker geen zin om meer land aan de PA af te staan, want appeasement is het slechtste beleid en Palestijnse terreurbendes hebben al genoeg manoeuvreerruimte. In plaats daarvan moet Israël bij elke terroristische aanslag meer land innemen en bouwen, bouwen, bouwen.

Het is in het nationaal belang van Israël om het continuüm van French Hill naar Maaleh Adumim (het E-1 kwadrant) op de noordoostelijke flank van Jeruzalem te ontwikkelen; om Givat Zeev zuidwaarts uit te breiden naar Ramot; om te bouwen in Atarot en in Givat HaMatos; en om de oostelijke ringweg te voltooien - dit alles zal de greep van Israël op zijn historische nationale hoofdstad versterken.

Het is in het nationale belang van Israël om een aanzienlijke groei van de nederzettingen in de Jordaanvallei te bevorderen, waarbij economische stimulansen worden gebruikt om nieuwe bewoners aan te trekken en de financiering wordt verstrekt om kibboetsim in deze strategische sector te helpen de grote gaten tussen hun boerderijen op te vullen.

Het is in het nationale belang van Israël om de reeks prachtige gemeenschappen langs de Samarische heuvelrug die over Gush Dan uitkijkt - van Alfei Menashe via Peduel tot Nili en Kiryat Sefer - "aan te dikken" en een snelle "natuurlijke groei" te bevorderen.

Dezelfde uitbreidingsargumenten gelden voor het blok Dolev-Talmon, dat aan de kritieke Yarqon-Tanninim aquifer ligt, en voor de nederzettingen in de zuidelijke Hebron Hills, van Eshcolot tot Carmel, die slechts enkele minuten verwijderd zijn van Beersheba en Arad. Israël moet snel werk maken van de aanleg van de geplande snelweg van Beit Shemesh naar Jeruzalem, die langs Beitar en het nabijgelegen Gush Etzion moet lopen.

Bij elke terroristische aanslag moet de regering de bouw versnellen, het bouwbudget verhogen, meer land onteigenen en de start van elke nieuwe wijk steeds grootser vieren. Met fanfare. Internationale en Palestijnse pers uitgenodigd.

Een beleid van trotse nederzettingen in antwoord op terrorisme - naast voortdurende militaire actie waar mogelijk - zal Israël in staat stellen het initiatief te herwinnen, te herstellen van een gevaarlijk verlies van zelfvertrouwen, en de Palestijnen een echte prijs te laten betalen voor hun recalcitrantie en barbaarsheid.

En als dat een ontnuchterd Palestijns leiderschap terugschrikt naar de onderhandelingstafel voor vrede, des te beter.

Bron: Unilateralism is the answer, not the problem – ISRAPUNDIT