Wat zit er achter het Palestijnse terreuroffensief?

door Caroline Glick op 23 juni 2023

Op dinsdag reden twee Palestijnse terroristen aangesloten bij Hamas naar het tankstation buiten de stad Eli in het Benjamin District. Ze droegen M-16's en gingen brutaal het restaurant Hummus Eliyahu binnen en openden het vuur op de gasten. Ze doodden vier mensen, verwondden er vier, één ernstig, en verlieten het restaurant.

Een vader met zijn kinderen bij het tankstation zei tegen zijn kinderen dat ze op de grond van hun auto moesten gaan liggen, trok zijn pistool en schoot het leeg op één van de terroristen. De tweede ontsnapte in een gestolen auto. Veiligheidstroepen vonden hem uren later, 18 mijl verderop in de Jordaanvallei.

Voor zonsopgang op zondag overvielen Palestijnse terroristen die banden hadden met de Fatah-factie van de Palestijnse Autoriteit, met Hamas en met de Palestijnse Islamitische Jihad een gepantserd IDF-konvooi in Jenin in het noorden van Samaria toen de soldaten de stad verlieten nadat ze twee terroristen hadden gearresteerd. De terroristen lieten een reeks bermbommen ontploffen tegen het konvooi, waarbij vijf soldaten gewond raakten. Daarna openden ze het vuur op de troepen.

Voor het eerst in 21 jaar zette de IDF gevechtshelikopters in Samaria in, om de evacuatie van de gewonden mogelijk te maken. Het kostte de IDF 12 uur om, onder constant vuur, de vijf uitgeschakelde pantservoertuigen te evacueren. Tijdens de operatie raakten nog twee soldaten gewond. De Palestijnen beweerden dat ze een van de helikopters hadden beschadigd.

Zowel de brutaliteit van de aanvallen, hun toegenomen dodelijkheid en de toenemende verfijning van de wapensystemen en militaire capaciteiten van de Palestijnse terroristen heeft het publiek verrast. Op zondag leek Jenin meer op Libanon of Gaza dan ooit tevoren.

Terwijl Israël ogenschijnlijk de veiligheidssituatie in Judea en Samaria onder controle heeft, groeit het gevoel dat het de controle kwijt is. Palestijnse terreurgroepen breiden hun mogelijkheden uit en vergroten hun vuurkracht, niet afgeschrikt door Israël.

Er is duidelijk iets veranderd in de Palestijnse operationele calculus.

Grofweg zijn er vier factoren die de Palestijnen in Judea en Samaria ertoe aanzetten om hun terroristische aanvallen op Israël te escaleren.

De eerste is de opvolgingsstrijd in de Palestijnse gebieden in Judea en Samaria in afwachting van de verwachte dood van de voorzitter van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas.

Abbas, 88 en ziek, heeft geen erkende opvolger. Naar verluidt werd hij vorige week tijdens een officieel bezoek aan China in het ziekenhuis opgenomen. Het unieke aan de Palestijnse opvolgingsstrijd is dat de Palestijnen elkaar niet neerschieten om aan de macht te komen. Ze vermoorden Joden.

Palestijnse terreurgroepen zijn de enige levensvatbare quasi-politieke krachten in de Palestijnse samenleving. Hun middel om zowel publieke steun als militaire macht te verwerven is het vermoorden van Israëlische Joden. Hoe meer Joden ze vermoorden, hoe groter hun vermeende macht en dus hun publieke steun. Dus naarmate de verwachting van de dood van Abbas toeneemt, neemt ook het terrorisme tegen Israël toe.

De tweede factor is de beschikbaarheid van wapens. Wapens komen Judea en Samaria binnen vanuit Jordanië, geleverd door zowel de Jordaniërs als Iran.

Op 22 april arresteerden Israëlische autoriteiten bij de internationale grensovergang Allenby Bridge vanuit Jordanië het Jordaanse parlementslid Imad al-Adwan toen hij 194 handwapens en 12 aanvalsgeweren Israël probeerde binnen te smokkelen. Volgens het Israëlische Veiligheidsagentschap (Shin Bet) gebruikte al-Adwan zijn diplomatieke paspoort bij de grensovergang om 12 andere keren wapens Israël binnen te smokkelen sinds februari 2022.

In april arresteerden de veiligheidsdiensten een bedoeïen wapensmokkelaar die vanuit Jordanië Israël wilde binnenkomen. Ze erkenden toen dat er de laatste maanden een dramatische toename was van wapensmokkel vanuit Jordanië. De grens van Israël met Jordanië is de langste grens van het land en wordt, in tegenstelling tot de andere grenzen van Israël, grotendeels niet verdedigd.

In het verleden hielden Jordaanse militairen smokkelaars altijd tegen om dicht bij de grens te komen, maar het afgelopen jaar of zo zijn ze steeds lakser geworden bij het bewaken van de grens. Politiek gezien is Jordanië ook vijandiger geworden tegenover Israël. Na de arrestatie van al-Adwan weigerde de Jordaanse minister van Buitenlandse Zaken Ayman Safadi een telefoongesprek aan te nemen met minister van Buitenlandse Zaken Eli Cohen.

Iran is de belangrijkste wapenleverancier van de Palestijnen. PIJ is een filiaal van de Iraanse Revolutionaire Garde, die de terreurgroep in 1988 oprichtte. Hamas krijgt ook orders van Teheran, dat de groep jaarlijks voor ongeveer 100 miljoen dollar aan wapens levert. PIJ krijgt ook tientallen miljoenen dollars aan wapens. Genietend van de plotselinge meevaller van 2,8 miljard dollar aan olie- en gasinkomsten die de VS vorige week aan Irak opdroeg om vrij te geven en over te dragen aan Iran, staat Iran te popelen om de Palestijnse terreuroorlog tegen Israël op te voeren.

Daartoe ontmoetten Hamasleider Ismail Haniyeh en PIJ-leider Ziyad al-Nakhalah deze week in Teheran de Iraanse dictator Ayatollah Ali Khamenei en president Ebrahim Raisi, die beiden hebben opgeroepen tot grootschalige terreuraanslagen tegen Israël.

In een gesprek met Iran International beweerde politiek analist en activist Jaber Rajabi dat Khamenei en Raisi Haniyeh en al-Nakhalah hadden opgedragen om zich te verenigen. Vorige maand maakte Hamas Teheran woedend toen het zich niet aansloot bij de raketaanval van PIJ op Israël. Zoals de aanval van zondag op IDF-troepen in Jenin aangaf, treden ze in Noord-Samaria samen op.

De derde factor die het geweld voedt, is de erosie van Israëls afschrikwekkende kracht tegenover jonge Palestijnse terroristen. "Operatie Defensief Schild", toen IDF-troepen de veiligheidscontrole van Israël over Judea en Samaria herstelden nadat acht jaar van P.A.-heerschappij de gebieden in terreurfabrieken had veranderd, was 21 jaar geleden. De meeste terroristen die Israël vandaag aanvallen waren toen nog niet eens geboren.

In de afgelopen jaren heeft de generale staf van de IDF pogingen van opeenvolgende regeringen om grote antiterreurcampagnes uit te voeren, van de hand gewezen. Onder zowel de regering-Obama als Biden hebben IDF-commandanten aangedrongen op het buigen voor Amerikaanse druk om de veiligheidsbeperkingen op Palestijns verkeer te verminderen en meer dan honderdduizend Palestijnen uit Judea en Samaria en Gaza toe te staan om in Israël te werken.

In de afgelopen maanden heeft generaal-majoor Yehuda Fuchs, het hoofd van het Centrale Commando van de IDF, herhaaldelijk oproepen van de regering en het publiek geweigerd om de wegversperringen verwijderd van de Palestijnse bevolkingscentra in de Jordaanvallei en Noord-Samaria te herstellen. Sinds april zijn er herhaaldelijk Israëlische burgers vermoord die voorkomen hadden kunnen worden als de terroristen waren gecontroleerd bij deze controleposten.

De regering Biden is de vierde factor die de Palestijnen aanmoedigt om Israël vandaag aan te vallen. Op zondag, net voordat IDF-troepen in een hinderlaag liepen, veroordeelde het ministerie van Buitenlandse Zaken het besluit van Israël om Joden toe te staan 4000 nieuwe huizen te bouwen in Judea en Samaria en om de goedkeuring van toekomstige bouwaanvragen te versoepelen. Woordvoerder Matthew Miller van het Ministerie van Buitenlandse Zaken hekelde het besluit als "een obstakel voor vrede".

Na het bloedbad in Eli op maandag, tweette de Amerikaanse ambassadeur Tom Nides een verklaring die aangaf dat er voor de regering Biden geen verschil is tussen de opzettelijke moord op Israëlische burgers en de incidentele dood van Palestijnen tijdens een vuurgevecht tussen Palestijnse terroristen en IDF-troepen.

Nides schreef: "Diep bezorgd over de burgerdoden en verwondingen die de afgelopen 48 uur zijn gevallen op de Westelijke Jordaanoever, inclusief die van minderjarigen. Biddend voor de families terwijl ze rouwen om het verlies van geliefden, of de gewonden verzorgen."

Nides plaatste een bijkomende, onvoorwaardelijke veroordeling van het bloedbad in Eli nadat hij massaal onder vuur kwam te liggen en Israëls ambassadeur in Washington Mike Herzog schreef: "Elke poging tot een zogenaamde 'evenwichtige' veroordeling is misplaatst en respectloos tegenover de nagedachtenis van de slachtoffers."

De openlijke vijandigheid van de regering tegenover Israël en de wens om Palestijns terrorisme de schuld te geven van Israël, samen met haar enorme financiële en militaire steun aan de P.A. ondanks het feit dat de P.A. terrorisme onderschrijft en sponsort en het bestaansrecht van Israël verwerpt, is een belangrijke rugwind voor het Palestijnse terrorisme.

Door de Israëlische gemeenschappen in Judea en Samaria en de antiterreuroperaties van de IDF de schuld te geven van Palestijnse moordpartijen op Israëli's, omarmt de regering Biden in feite het leugenachtige Palestijnse verhaal. Dat verhaal berust op vier onwaarheden:

Ten eerste dat het Joodse volk niet afstamt van de Joden uit bijbelse tijden.

Ten tweede dat de Palestijnen afstammen van de Jebusieten en Kanaänieten, die 3000 jaar geleden verdwenen, en van de Filistijnen, die 2700 jaar geleden verdwenen.

Ten derde, dat Israël een kolonialistische macht is die alleen kan bestaan door de Palestijnen te sussen.

Tot slot, gebaseerd op hun verzonnen Palestijnse geschiedenis en het uitwissen van de Joodse geschiedenis, houden de Palestijnen vol dat het verwerpen van het recht van het Joodse volk op vrijheid en zelfbeschikking in hun thuisland niet anti-Joods is.

Op dinsdagavond meldden nieuwsberichten dat de IDF eindelijk begint bij te draaien voor het standpunt van premier Benjamin Netanyahu en zijn kabinet dat het tijd is om de fluwelen handschoenen uit te trekken en een grote antiterreuroperatie uit te voeren in het noorden van Samaria. Naar verluidt heroverweegt de IDF tenminste haar standpunt over wegversperringen.

De komende dagen zal blijken of de regering Netanyahu en de IDF besloten hebben om serieus actie te ondernemen tegen de groeiende macht en durf van de Palestijnse terroristen, vooral in Noord-Samaria. Maar wat duidelijk genoeg is, is dat zonder grote militaire actie, de veiligheidssituatie in Judea en Samaria en in het hele land alleen maar precairder zal worden.

Elke succesvolle aanval en slachting vergroot het vertrouwen en de moed van de terroristen. Als Israël niet agressief optreedt, zullen de aanvallen zich verspreiden door Judea, Jeruzalem en centraal Israël. Israëlische Arabieren, opgehitst tegen Israël en overspoeld met illegale wapens, kunnen zich ook aansluiten bij de terroristische gelederen.

Het bloedbad van dinsdag moet een duidelijke waarschuwing zijn. De tijd om te handelen is aangebroken.

Bron: What's Behind the Palestinian Terror Offensive? - CarolineGlick.com