Het Gazaanse terreuroffensief - 17-26 november 2023

Door Dr. Eado Hecht op 28 November, 2023

Perspectievennota BESA Center nr. 2.215, 28 november 2023

"We kunnen niet altijd voorkomen dat arbeiders in een boomgaard of slapende gezinnen worden vermoord, maar we kunnen wel een hoge prijs vragen voor ons bloed. Een prijs die te hoog is voor de Arabische nederzetting, het Arabische leger en de Arabische regering om te betalen. ... [Vergeldingsacties] zijn niet voor wraak. Het is een daad van straf en waarschuwing, dat als die staat zijn bevolking niet onder controle houdt en niet voorkomt dat ze ons aanvallen - de Israëlische strijdkrachten een ravage zullen aanrichten in zijn land."

IDF stafchef Moshe Dayan,

Lezing voor IDF-officieren: "Vergeldingsoperaties als middel om vrede te verzekeren", juli 1955

(Gepubliceerd in IDF maandblad Skira Hodsheet, augustus 1955).

17 - 26 november 2023

WAT IS ER GEBEURD?

Gaza:

De belangrijkste nieuwe gebeurtenis in de oorlog in Gaza is het tijdelijke staakt-het-vuren dat in de vroege ochtend van 24 november van kracht werd. Maar om de chronologische focus te behouden, zal ik het staakt-het-vuren verderop bespreken na een beschrijving van de eerdere gebeurtenissen sinds de laatste update.

Van 17 tot 23 november bleven de meeste gevechten in Gaza gericht op de westelijke wijken bij de zee. De aandacht van de media ging natuurlijk uit naar het Shifa Ziekenhuis, toen de IDF de directie hielp met de evacuatie van bewoners, patiënten en personeel en vervolgens langzaam het terrein uitkamde om de ingangen naar de ondergrondse faciliteiten van Hamas te lokaliseren en materialen (wapens, documenten, computers, enz.) in de ziekenhuiskamers zelf te vinden. Eén terrorist werd betrapt toen hij zich in een lijkzak verstopte in het mortuarium van het ziekenhuis. Anderen maakten gebruik van de vertraagde toegang tot het ziekenhuis door de IDF - die was ingesteld om slachtoffers onder patiënten en personeel te voorkomen - om te ontsnappen door zich te camoufleren als patiënten en personeel. Anderen ontsnapten via de tunnels die vanuit het ziekenhuis naar het ondergrondse netwerk leiden dat zich uitstrekt tot in gebieden die de IDF nog niet heeft bereikt in de stad, of misschien zelfs tot in het zuiden van Gaza.

Het lichaam van een derde Israëlische gijzelaar werd gevonden in een gebouw vlakbij het Shifa ziekenhuis. Ze was levend aangekomen in het ziekenhuis en werd samen met anderen gefilmd door het camerasysteem van het ziekenhuis. De ontvoerders maakten gebruik van de vertraging bij het binnengaan van het ziekenhuis door de IDF om de gijzelaars over te brengen naar andere locaties die de IDF nog niet heeft bereikt.

IDF-eenheden voerden verschillende invallen uit in centrale en oostelijke gebieden van Gaza Stad, maar konden daar geen grond veroveren of vasthouden.

In de zuidelijke Gazastrook bleef de IDF luchtaanvallen uitvoeren op specifieke doelwitten - hooggeplaatste stafleden en commandanten van Hamas en ook infrastructuur waaronder woningen, commandoposten, opslagplaatsen en gevechtsposities. Inwoners van de oostelijke buurten (het dichtst bij Israëlisch grondgebied) van Khan Younis, de op een na grootste stad in de Gazastrook en gelegen in het zuiden, werd verteld naar het westen te verhuizen om burgerslachtoffers te voorkomen. Velen zijn verhuisd, maar sommigen ook niet.

Het aantal slachtoffers onder Hamas loopt in de duizenden, maar afgezien van de groeiende lijst van commandanten die opgejaagd en gedood worden door de IDF, is er geen betrouwbaar aantal. Onder de hoger geplaatste Hamas-officieren die gedood zijn, bevinden zich de commandant van een van de vijf brigades (de grootste veldeenheid van Hamas), zijn plaatsvervanger en de commandant van de rakettroepen van Hamas. Ze zijn waarschijnlijk al een paar weken geleden gedood, maar Hamas heeft het nieuws over hun dood nog maar net gepubliceerd. Daarnaast zijn er nog vele bataljonscommandanten, stafofficieren en andere plaatsvervangende commandanten en enkele hoge politieke leiders (hoewel nog niet de hoogste).

Hoewel het verlies van commandanten het verloop van de gevechten door Hamas-eenheden verstoort, is het niet verstorend genoeg om ze te stoppen omdat de missies en doctrine eenvoudig genoeg zijn voor onafhankelijke subeenheden om door te vechten. Ze kunnen doorgaan zelfs als hun onderlinge coördinatie verstoord is en ze geen grote gecombineerde operaties kunnen organiseren. Terwijl de acties van Hamas tegen Israëlische eenheden in het begin uit tientallen mannen bestonden, werden de meeste de afgelopen weken uitgevoerd door veel kleinere groepen van hooguit drie tot tien man. Naast gedood en gewond Hamas-personeel zijn er minstens 300 gevangen genomen en ondervraagd voor informatie die de IDF-troepen heeft geholpen bij het lokaliseren van commandoposten, gevechtsposities, opslagplaatsen en tunnelingangen. Tot nu toe zijn ongeveer 400 tunnelingangen geëxplodeerd door IDF-eenheden en andere, verborgen in kelders, zijn begraven door de gebouwen erboven in te laten storten.

Naarmate de gevechten vorderden, nam het aantal IDF-slachtoffers langzaam maar zeker toe. Op 24 november (de dag voor het staakt-het-vuren) waren er 63 IDF-militairen gedood sinds het begin van de grondoperatie in Gaza (inclusief soldaten die eerder gewond waren geraakt en inmiddels aan hun verwondingen zijn overleden). Dit zijn er 19 meer sinds mijn laatste update. Het totale aantal IDF gewonden is niet officieel bijgewerkt. Ik schatte eerder, op basis van gedeeltelijke informatie, dat het aantal gewonden ongeveer tien keer zo hoog is als het aantal doden, maar dit kan een beetje hoog zijn.

Hamas blijft raketten afvuren op Israël, hoewel het dagelijkse gemiddelde drastisch is gedaald. Door deze daling is het totaal tot nu toe nog steeds maar net iets meer dan de 9.500 (waarvan 3.000 in de eerste vier uur) die ik in mijn laatste update meldde. Hiervan vielen er ongeveer 1.150 binnen Gaza.

Er zijn waarschijnlijk twee redenen voor de dramatische daling van het aantal raketbeschietingen:

• De opmars van de IDF heeft haar troepen naar veel van de traditionele lanceerplaatsen gebracht en veel lanceerinstallaties en opgeslagen raketten zijn vernietigd.
• Hamas wil munitie bewaren voor een langere oorlog, omdat de voorraden uitgeput raken. Hamas had aanzienlijk minder raketten dan Hezbollah. Hezbollah zou ongeveer 150.000 raketten hebben, terwijl Hamas en de andere groepen samen ergens tussen de 15.000 en 20.000 (een zeer ruwe schatting) hadden op 7 oktober. Naast de raketten die al waren afgevuurd, gingen er nog veel meer verloren doordat ze werden vernietigd of gevangen in opslagplaatsen.

Binnen Israël werden twee terroristen, die op 7 oktober waren binnengedrongen en zich sindsdien schuilhielden in een verlaten huis ongeveer 25 kilometer binnen Israël, gevonden en gevangen genomen. Het huis stond vlakbij de bedoeïenenstad Rahat in de Negev. Gezien de woede van de Bedoeïenen over de opzettelijke slachting door Hamas terroristen van meer dan 40 van hun mensen op 7 oktober, die slechts gedeeltelijk wordt weerspiegeld in de officiële afkondiging van een bloedvete met Hamas, hadden deze twee geluk dat ze werden gevonden door de Israëlische veiligheidstroepen. Twee andere terroristen die zich apart hadden verstopt, werden de afgelopen maand onder vergelijkbare omstandigheden gevangen genomen (een van hen gaf zich een paar dagen nadat hij zonder voedsel en water was komen te zitten en in slechte lichamelijke conditie verkeerde). De Israëlische politie gaat ervan uit dat er zich nog meer terroristen op verschillende plaatsen schuilhouden, misschien zelfs verder in Israël, en voert zoekacties en inlichtingenoperaties uit om hen te vinden. Volgens kopieën van orders die werden gevonden op de lichamen van terroristen die in de eerste twee dagen van de oorlog werden gedood, was Hamas van plan om enkele tientallen mannen te laten infiltreren om zich in Israël te verbergen met het doel om later aanslagen te plegen. Tot nu toe zijn er geen verdere aanvallen uitgevoerd door Hamas binnen Israël.

Het staakt-het-vuren had moeten beginnen op 23 november, maar werd 24 uur uitgesteld, vanaf 24 november. Tot nu toe, vanaf middernacht op 26 november, zijn 66 ontvoerden vrijgelaten - 45 Israëli's (inclusief degenen die eerder in de oorlog waren vrijgelaten), en de rest Thais en Filippino's die in Israël waren voor werk. Er zitten dus nog 175-180 gijzelaars vast in Gaza. Niet iedereen is in handen van Hamas: sommigen worden vastgehouden door de Palestijnse Islamitische Jihad en sommigen door individuen die officieel tot geen enkele groep behoren. Het is niet bekend hoeveel van deze gijzelaars nog in leven zijn.

Ongeveer 120 Palestijnen zijn vrijgelaten uit Israëlische gevangenschap in ruil voor de vrijgelaten gijzelaars. Eén daarvan is een tiener die huisarrest had; zijn elektronische locatie-enkelband is verwijderd.

Tijdens het vrijlatingsproces heeft Hamas verschillende pogingen gedaan om de afgesproken regels te veranderen en de vrijlating van de gijzelaars uit te stellen om voor elke gijzelaar meer te krijgen. Op 25 november, nadat Hamas had verklaard dat het de voor die dag beloofde gijzelaars niet zou vrijlaten, verklaarde Israël dat als ze niet voor middernacht zouden worden vrijgelaten, de IDF haar lucht- en grondoffensieven zou hervatten. Hamas liet de beloofde gijzelaars een paar uur later vrij.

Ondertussen is het staakt-het-vuren wankel en vinden er voortdurend incidenten plaats. Er is een bittere grap in Israël dat tijdens een lunchpauze mensen lunchen; tijdens een rookpauze mensen roken; en tijdens een vuurpauze (de letterlijke Hebreeuwse vertaling van "staakt-het-vuren") mensen blijven schieten. Hamas gebruikt het staakt-het-vuren om zijn verdediging te reorganiseren en mogelijk ook om een reeks verrassingsaanvallen voor te bereiden. Dit is hoe het zich gedroeg in eerdere oorlogen. Zo waren er tijdens de oorlog van 2014, die 50 dagen duurde, 11 wapenstilstanden. Sommige vonden nooit plaats omdat Hamas-terroristen het vuur openden binnen een paar uur na het geplande begin. Sommige eindigden vroegtijdig omdat Hamas het vuur opende enkele uren voordat ze moesten eindigen.

In de afgelopen drie dagen heeft Hamas geprobeerd Palestijnse burgers in de richting van IDF-posities te duwen en zich daarachter te verschuilen om grond in te nemen zonder te vechten, inlichtingen te verzamelen over IDF-posities of incidenten te creëren waardoor de IDF de burgers zou doden of verwonden. Er zijn ook pogingen geweest van burgers die op aandringen van de IDF uit de gevarenzones waren weggetrokken om terug te keren naar die gebieden in de veronderstelling dat de oorlog voorbij is. Omdat IDF-eenheden geen onderscheid kunnen maken tussen 'onschuldige' burgers, burgers die Hamas actief helpen en Hamas-terroristen die hun wapens verbergen, roepen ze de mensen op om terug te keren en weg te blijven van hun posities. Soms moeten ze vuurwapens gericht op de grond of in de lucht gebruiken om het punt duidelijk te maken en in sommige gevallen in het been te verwonden als de 'burgers' niet luisteren en op het punt lijken te staan om te proberen de IDF-eenheid te overmeesteren. Naar buiten komen om de beweging van burgers fysiek te blokkeren is te gevaarlijk voor de IDF. In het verleden hebben Palestijnen zulke pogingen uitgebuit door sluipschutters te plaatsen om de IDF-soldaten neer te schieten die zichzelf op deze manier blootstelden - vaak schietend vanuit de menigte zodat terugvuur burgers zou kunnen raken, of om de gewapende persoon, als hij geraakt wordt, de kans te geven zijn geweer te verbergen en te beweren dat hij ook een ongewapende burger is.

Ondertussen rijden honderden vrachtwagens met benzine, voedsel en medische voorraden Gaza binnen vanuit Egypte.

Libanon:

Vóór het staakt-het-vuren was het aantal Hezbollah-aanvallen per dag ongeveer verdubbeld, en ze vielen doelen een paar kilometer verder binnen Israël aan dan voorheen. Ze gebruiken een mix van geleide antitankraketten, korteafstandsraketten met grote koppen en mortieren, en lichtere langeafstandsraketten en 'zelfmoord'-drones met een lading van enkele tientallen kilo's explosieven. Het voordeel van deze laatste ten opzichte van gewone raketten is dat de drones in cirkelvormige routes kunnen vliegen om doelen te bereiken die verborgen zijn door bergkammen die de directe vliegroutes van raketten blokkeren. Deze kunnen worden gedetecteerd door kleine verkenningsdrones (moeilijk te detecteren en moeilijk te raken) die naar de andere kant van een heuvel kunnen gluren. Deze technieken en tegenmaatregelen zijn door beide partijen in Oekraïne gebruikt. In tegenstelling tot sommige sensationele berichtgeving daar, vormen ze geen revolutie in oorlogsvoering, maar ze voegen wel een extra mogelijkheid toe die moet worden aangepakt.

In totaal heeft Hezbollah sinds 7 oktober meer dan 1.000 raketten, antitankraketten en explosieve drones afgevuurd.

Tot nu toe zijn er tien Israëli's gedood in de gevechten aan dit front sinds 7 oktober. Enkele tientallen Israëli's zijn gewond geraakt, maar het precieze aantal is niet bekendgemaakt.

De IDF reageerde met een contra-escalatie waarbij bemande vliegtuigen, drones, artillerie en tanks werden ingezet, waardoor het aantal slachtoffers onder Hezbollah geleidelijk toenam. Op 22 november slaagde de IDF erin vijf leden van de Speciale Troepen van Hezbollah te doden, waaronder een commandant en de zoon van een prominent lid van de politieke vleugel van Hezbollah. Hezbollah reageerde de volgende dag met een veel zwaarder bombardement - 20 doelwitten met 45-50 raketten, raketten en explosieve drones - maar bijna de helft van die wapens viel binnen Libanon. In tegenstelling tot Gaza, waar meer dan 10% van de afgevuurde raketten routinematig de grens met Israël niet oversteken, is dit zeer ongebruikelijk bij Hezbollah-aanvallen.

Het aantal doden bij Hezbollah is opgelopen tot minstens 85 (waarvan zes in Syrië). Het aantal gewonden is niet bekend.

Andere Libanese en in Libanon gevestigde Palestijnse organisaties hebben deelgenomen aan vuurgevechten en ten minste 13 van hun leden zijn gedood.

De bevolking van Zuid-Libanon heeft op de escalatie gereageerd door naar het noorden te trekken. De hoogste schatting is dat ongeveer 100.000 burgers de dorpen binnen 15 kilometer van de grens met Israël hebben verlaten. Maar omdat niemand deze beweging organiseert, zijn de aantallen op zijn best schattingen. In tegenstelling tot Hamas gebruikt Hezbollah de burgerbevolking als camouflage (het verbergen van militaire uitrusting in hun huizen) maar niet als menselijk schild. Wanneer de gevechten escaleren, proberen ze burgers niet te dwingen om te blijven, maar laten ze hen liever vertrekken. Hezbollah heeft verklaard compensatie te zullen betalen aan Libanese burgers wier eigendommen en middelen van bestaan zijn beschadigd.

Toen de wapenstilstand met Hamas van kracht werd, vonden er nog een paar incidenten plaats aan de Libanese grens, maar daarna staakte ook Hezbollah haar aanvallen.

Syrië:

Aan de Syrische grens hebben zich tot nu toe slechts enkele incidenten voorgedaan, waarbij raketten werden gelanceerd en dergelijke. Deze werden beantwoord met verschillende middelen, waaronder tankvuur, artillerie en luchtaanvallen. Bij deze aanvallen zijn minstens tien militieleden en soldaten van het Syrische leger gedood.

Zoals hierboven vermeld, werden ook zes Hezbollah-militairen gedood in Syrië. Hezbollah is al meer dan twintig jaar permanent aanwezig in Syrië. Tot 2011 bestond deze aanwezigheid uit administratief personeel dat verantwoordelijk was voor het vervoer van voorraden die vanuit Iran via de Syrische luchthavens werden verstuurd. In 2012 begon Hezbollah gevechtseenheden te sturen om Assad te helpen bij het verslaan van de opstand tegen zijn regime. Het exacte aantal is niet bekend, maar ten minste 2.000 Hezbollah-medewerkers werden gedood tijdens de Syrische burgeroorlog en nog veel meer raakten gewond. Hezbollah maakte gebruik van de dankbaarheid van Assad voor zijn hulp door posities in te nemen bij de grens met Israël om aanvallen uit te voeren op Israël. Israël reageerde met luchtaanvallen en tankvuur die rechtstreeks gericht waren op Hezbollah-personeel - maar ook op troepen van het Syrische regime als boodschap aan Assad om Hezbollah onder controle te houden of een zwaardere Israëlische aanval te riskeren die indirect de opstand zou helpen. De Hezbollah-aanvallen vanuit Syrië stopten. De afgelopen jaren heeft de groep echter haar activiteiten in Syrië hervat door haar infrastructuur klaar te maken voor vernieuwing.

Er zijn berichten van de Syrische oppositie dat er meer pro-Iraanse militie-eenheden zijn aangekomen bij de Israëlische grens met Syrië.

Judea en Samaria:

De gevechten in Judea en Samaria gaan onverminderd door en zijn tot nu toe niet beïnvloed door het staakt-het-vuren in Gaza. Ondanks de hoop van Hamas op een sterke toename van het aantal aanvallen op Israël, heeft er geen escalatie plaatsgevonden buiten de gelederen van de gebruikelijke groepen. Israëlische veiligheidstroepen hebben gereageerd met 'politie'-invallen om terroristen te arresteren. Tot nu toe zijn er minstens 2.000 terroristen gearresteerd en ongeveer 210 gedood - de meesten tijdens invallen van de IDF, en sommigen tijdens hun poging om aanslagen te plegen op Israëlische burgers of soldaten. De meeste gevechten vinden plaats in het noordelijke gebied van Jenin, maar er wordt gevochten in heel Samaria en Judea (de Westelijke Jordaanoever).

Er is ook een toename van het aantal gewelddadige woordenwisselingen tussen Palestijnse burgers en Israëlische burgers over agrarische eigendomsrechten (perceelsgrenzen, graasrechten).

Er zijn escalerende berichten in de Westerse media en vermeldingen door Westerse politici van geweld van Israëlische kolonisten tegen Palestijnen in Judea en Samaria. Al deze berichten en commentaren negeren de aanvallen van Palestijnen tegen de Israëli's die daar wonen. Op hun hoogtepunt is het aantal aanvallen van Israëlische kolonisten op Palestijnen in Judea en Samaria (waarvan geen enkele wordt gesteund door de Israëlische regering, die politie en soldaten stuurt om ze tegen te houden en vaak Israëlische daders arresteert) minuscuul vergeleken met de aanvallen van Palestijnen in Judea en Samaria of vanuit Judea en Samaria op Israëli's.

Hieronder volgen de officiële jaarlijkse gegevens van de Israëlische veiligheidsdiensten over aanvallen van Palestijnen op Israëli's en Israëlische slachtoffers sinds 2015 bij dergelijke aanvallen (deze gegevens omvatten dus NIET de aanvallen vanuit Gaza). Deze aanvallen omvatten benzinebommen, autorammen, steekpartijen, schietpartijen en bommen van verschillende grootte en type. De meeste van deze aanvallen mislukken, d.w.z. ze veroorzaken geen Israëlische slachtoffers. Merk op dat het toevoegen van stenengooi incidenten het aantal aanvallen minstens zou verdrievoudigen, maar deze worden alleen meegeteld als ze slachtoffers veroorzaken (degenen die geraakt worden door stenen worden zelden gedood, maar raken vaak gewond):

2015 - 2.558 Palestijnse aanvallen - 29 Israëli's gedood, 430 gewond.

2016 - 1.536 Palestijnse aanvallen - 17 Israëli's gedood, 253 gewond.

2017 - 1.582 Palestijnse aanvallen - 18 Israëliërs gedood, 150 gewond.

2018 - 1.430 Palestijnse aanvallen - 16 Israëli's gedood, 83 gewond.

2019 - 1.346 Palestijnse aanvallen - 10 Israëli's gedood, 66 gewond.

2020 - 1.320 Palestijnse aanvallen - 3 Israëli's gedood, 46 gewond.

2021 - 2.135 Palestijnse aanvallen - 5 Israëli's gedood, 222 gewond.

2022 - 2.613 Palestijnse aanvallen - 29 Israëli's gedood, 134 gewond.

Januari tot augustus 2023 = 1.702 Palestijnse aanvallen - 32 Israëli's gedood, 108 gewond.

De volledige cijfers voor september en daarna zijn niet gepubliceerd.

Binnen Israël:

Ongeveer 620 onderzoeken zijn door de politie uitgevoerd tegen Israëli's (allemaal Arabisch-Israëliërs, voor zover ik heb kunnen zien) voor berichten die aanzetten tot terreur door het verheerlijken van de aanval op Israël van 7 oktober. Hiervan zijn tot nu toe 86 zaken ingediend voor vervolging.

Jemen:

De Houthi's zijn doorgegaan met het lanceren van raketten en lange afstand explosieve drones in de richting van Israël. De vuursnelheid is gedaald ten opzichte van de eerste paar dagen en in sommige gevallen verklaarden ze lanceringen die niemand zag. Alle raketten en explosieve drones die ze hebben gelanceerd, zijn onderschept door de antiraketafweer van de IDF, schepen van de VS en in minstens één geval door de Saudische antiraketafweer. (De Houthi's hebben Saudi-Arabië in het verleden talloze keren aangevallen met raketten en explosieve drones, en de kortste luchtroute van Jemen naar Israël loopt over een deel van het koninkrijk).

Op 19 november landde een Houthi-macht op een schip dat in de Rode Zee bij Jemen voer en nam het in beslag. Het schip is eigendom van een Israëlisch bedrijf, maar er waren geen Israëliërs aan boord.

Op 26 november werd nog een schip van een Israëlisch bedrijf door de Houthi's veroverd. Dit tweede schip werd heroverd door een Amerikaanse zeemacht.

Turkije:

Er is een bericht dat Turkije een flottielje organiseert van maximaal 1.000 burgerschepen met demonstranten (waaronder kinderen) om naar Gaza te varen. Het is nog niet duidelijk of het bericht waar is of, als het waar is, of de details kloppen. (Als er een flottielje is, lijkt het aantal schepen overdreven).

Irak en Syrië - Amerikaanse troepen:

Pro-Iraanse Iraakse sjiitische milities bleven Amerikaanse bases in Irak en Syrië aanvallen met raketten en exploderende drones. Sinds 18 oktober zijn er meer dan 60 van dergelijke aanvallen geweest. Het aantal Amerikaanse slachtoffers is één dode (blijkbaar door een hartstilstand veroorzaakt door een aanval) en ten minste 56 gewonden, met verwondingen variërend van lichte verwondingen tot traumatisch hersenletsel.

Het Amerikaanse leger heeft gereageerd met luchtaanvallen op vermoedelijke locaties van milities en minstens één aanval op een voertuig met leden van een van de milities.

Israëlische slachtoffers:

Er zijn nog steeds een aantal mensen vermist, maar het lijkt erop dat alle of bijna alle lichamen van Israëli's die bij de eerste aanval in Israël zijn gedood, zijn gevonden. Een 12-jarig meisje, dat op 7 oktober samen met haar broer en tante werd vermoord in Kibboets Beeri, werd uiteindelijk op 19 november geïdentificeerd. Op dit moment zijn er nog steeds stukken van lichamen die niet definitief geïdentificeerd zijn omdat ze zo zwaar beschadigd zijn (in sommige gevallen is het zelfs met DNA-testen moeilijk om ze te identificeren). Sommige lichaamsdelen zouden kunnen behoren tot eerder geïdentificeerde verminkte lichamen die delen missen.

Het totale aantal Israëli's en niet-Israëliërs[1] dat op de eerste dag van de aanval werd gedood, is verminderd omdat lichaamsdelen aan lichamen worden gekoppeld en sommige vermiste mensen levend werden teruggevonden (inclusief doodgewaande mensen die ontvoerd bleken te zijn). Het huidige dodental voor die ene dag van 7 oktober is 1.112 bij elkaar, inclusief burgers, militairen, politie, brandweerlieden, medisch personeel, etc. Er zijn nog steeds mensen vermist.

Ongeveer 175-180 ontvoerde Israëli's en niet-Israëliërs zijn nog steeds gegijzeld in Gaza. Het is niet bekend hoeveel van hen nog in leven zijn en hoeveel er dood zijn. Zesenzestig zijn vrijgelaten en van drie is de dood bevestigd. Over enkele anderen zijn berichten dat ze zijn overleden (waaronder de vader van een collega van de schrijver van deze update). De waarheidsgetrouwheid van deze berichten is echter verdacht. Een vrouw die enkele dagen geleden als dood werd opgegeven door de Palestijnse Islamitische Jihad, werd levend vrijgelaten bij de eerste groep gijzelaars. Of dit gewoon een administratieve fout was of een opzettelijke daad van psychologische oorlogsvoering (Palestijnse Islamitische Jihad zei dat ze gestorven was omdat Israël de uitwisseling uitstelde) is niet helemaal duidelijk.

Daarnaast zijn 19 Israëlische burgers gedood door raketaanvallen van Hamas.

Het totale aantal Israëlische gewonden bedraagt ongeveer 9.038.

Het aantal Israëlische soldaten dat gedood is in de gevechten op alle fronten samen, de gevechten in de eerste paar dagen niet meegerekend, is ongeveer 75, met misschien zeven tot tien keer zoveel gewonden.

Het aantal Israëli's dat gedwongen werd hun huizen te verlaten in 64 dorpen en steden langs de grenzen met Gaza en Libanon is opgelopen tot ongeveer 250.000. Er wordt gediscussieerd over het terugsturen van sommigen van hen naar gebieden die nu minder bedreigd zijn. Sommige van de industriële en landbouwlocaties in de buurt van de grens met Gaza die de eerste dagen verlaten waren, zijn weer aan het werk gegaan.

Palestijnse slachtoffers:

Het ministerie van Volksgezondheid van Gaza, dat wordt gecontroleerd door Hamas in zijn rol als regering van Gaza, beweert dat tot nu toe ongeveer 14.500 Gazanen zijn gedood, 35.000 gewond en 7.000 vermist. Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen personeel van Hamas en andere terroristische organisaties en burgers.

Hamas-leiders verklaren herhaaldelijk aan hun volk dat ze een grote overwinning hebben behaald. Echter, rivaliserende organisatie Fatah gebruikte de door Hamas gepubliceerde cijfers van slachtoffers en schade om een propaganda "rekening" te maken voor de "overwinning" met details over Palestijnse slachtoffers, schade aan huizen en schade aan de economie van Gaza, maar met een korting voor de 150 gevangenen die door Israël zijn vrijgelaten (met dank aan blogger Abu Ali Express, die deze afbeelding vond op Palestijnse sociale media):

WHAT NEXT?

Na het bereiken van een vierdaagse wapenstilstand door het vrijlaten van een aantal gijzelaars, probeert Hamas nu die wapenstilstand te verlengen door meer aan te bieden. Of ze het menen of dat dit gewoon een truc is om de paraatheid van de IDF te verlagen, moet nog blijken. Zoals gezegd, hebben ze in het verleden geprobeerd om operaties uit te voeren om de Israëliërs te testen en de vooruitzichten voor hun eigen aanvallen te verbeteren.

Volgens verklaringen van de politieke leiders van Israël is het einddoel niet veranderd: Hamas vernietigen als een levensvatbare, functionerende organisatie die in staat is om opnieuw de Gazastrook te besturen en Israël te bedreigen. Het verlengen van de wapenstilstand brengt twee bedreigingen voor dit doel met zich mee:

Dat Hamas de onderbreking van de gevechten gebruikt om zijn capaciteiten te verbeteren - eenheden reorganiseren om de commandostructuur opnieuw op te bouwen (gezien het grote aantal gedode en gewonde commandanten waar de Israëli's jacht op hebben gemaakt), lessen leren om methoden te verbeteren, hergroeperen om zich voor te bereiden op de Israëlische aanvallers, enz. Natuurlijk geldt hetzelfde voor de IDF, maar het verschil in situatie aan het begin van de wapenstilstand betekent dat Hamas meer te winnen heeft dan de IDF.

Dat een te lange wapenstilstand permanent zal worden en Israël volledig tot stilstand zal brengen, of dat nu komt door de ontwikkeling van een intern debat over de wenselijkheid om de oorlog voort te zetten met de bijbehorende kosten in levens en schade aan de economie, of door externe druk van de Verenigde Staten en andere westerse staten omdat ze om welke reden dan ook een einde willen maken aan de huidige 'ronde' van gevechten.

We mogen niet vergeten dat de IDF tot nu toe alleen tegen de twee noordelijke brigades van de in totaal vijf Hamasbrigades heeft gevochten, en ze nog niet volledig heeft vernietigd. Als propagandastunt liet Hamas een groep gijzelaars vrij in het centrum van Gaza Stad met een soort militaire 'parade' rond de plaats van overdracht aan het Rode Kruis. De bedoeling was om de boodschap over te brengen, "Kijk naar ons - we hebben nog steeds de controle over het grootste deel van de stad en zijn een levensvatbare militaire macht!".

Zoals de zaken er nu voor staan aan de Libanese grens, lijkt het erop dat Hezbollah tevreden is met het handhaven van de status quo van kleinschalige gevechten of zelfs met het omzetten van de huidige wapenstilstand in een min of meer permanent staakt-het-vuren. Als en wanneer de gevechten in Gaza hervatten, zal Hezbollah moeten beslissen of het ook het uitputtingsproces langs de grens wil hervatten of niet. Op dit moment gebruiken ze de rust om bij te tanken, inlichtingen te verzamelen en lessen te trekken uit de gevechten om hun prestaties te verbeteren als de gevechten hervatten.

---

[1] Onder de burgers die gedood werden waren toeristen, een aantal landarbeiders uit Thailand die op de velden van de boerendorpen werkten, en een aantal thuisverpleegsters, ook uit het buitenland.

Bron: The Gaza Terror Offensive - 17-26 November 2023