www.wimjongman.nl
De strijd om aardse macht
Door Avraham Jungreis - 27 jul 2023
Gezicht op het Hooggerechtshof van Israël (Foto: israeltourism/Wikimedia Commons)Globalistische krachten zijn al tientallen jaren aan het werk in de wereld, hoewel hun methoden en hun daden voor een groot deel van die tijd in het duister zijn gehuld. God gebruikt vaak data om een boodschap te sturen. Voorbeelden hiervan in recente tijden waren de Jom Kippoer oorlog van 1973 en de aanval op de VS die plaatsvond op 9-11. Een ander recenter voorbeeld was het jaar 2020. Weer een ander recenter voorbeeld was het jaar 2020. In de Verenigde Staten - een van de weinige landen die het metrieke stelsel niet gebruiken - is 20-20 een bekende getallenreeks die staat voor het vermogen om "20" te zien op een oogkaart vanaf een afstand van 20 voet. Dat wil zeggen dat 20-20 staat voor perfect zicht. In het jaar 2020 werd het werk van de globalisten heel duidelijk onthuld voor degenen die het willen zien. Ik heb het natuurlijk over de COVID "pandemie". Deze "pandemie" onthulde de omvang van de samenspanning van overheid, grote bedrijven en media om hun doelen te bereiken. En wat zijn die doelen? Uiteindelijk gaat het erom een paar elites grote macht over bevolkingen te geven. Maar op de korte termijn vereist dat het wegnemen van de bescherming van individuele rechten, het opheffen van nationale grenzen en het vernietigen van het vermogen van naties die dergelijke acties zouden willen tegenhouden.
Ik breng dit niet naar voren om me te concentreren op het verleden, maar eerder om te proberen een lens te plaatsen op de huidige gebeurtenissen in Israël om te zien hoe het past in of ingaat tegen het werk van de globalistische krachten.
Deze week nam de Knesset zijn eerste stuk wetgeving aan met betrekking tot justitiële hervormingen. Hoe zijn we hier gekomen, past dit in of tegen de agenda van de globalisten en hoe moeten we bidden?
Het is belangrijk om in een democratie een machtsevenwicht te hebben tussen de verschillende takken van de overheid. Verkiezingen zijn niet genoeg om vrijheid te garanderen in een democratie (Rusland en Iran hebben bijvoorbeeld verkiezingen). Waarom was de coalitie dan van plan om deze en andere justitiële hervormingen door te voeren?
In tegenstelling tot andere landen wordt het Hooggerechtshof van Israël niet gekozen door gekozen functionarissen - het wordt in feite gekozen door niet-gekozen functionarissen - niet-gekozen functionarissen die toevallig allemaal links zijn. Dit heeft geresulteerd in een links georiënteerd hof gedurende het hele bestaan van Israël. In Israël is een linkse oriëntatie vergelijkbaar met, maar niet hetzelfde als een linkse oriëntatie in de Verenigde Staten of de meeste andere landen, omdat de kwesties in Israël verschillen van die in andere landen. In de meeste landen heeft links versus rechts meestal te maken met zaken als overheidsregulering, belastingen, abortus, veilige grenzen, vrijheid van onderwijs en militaire macht. In Israël heeft links versus rechts meestal te maken met de houding ten opzichte van de Israëlische gebieden en het Joodse karakter van de natie. Er zijn ook enkele financiële/zakelijke kwesties, maar in werkelijkheid hebben zowel links als rechts in Israël vergelijkbare houdingen ten opzichte van het leger en, in mindere mate, de balans tussen vrijheid van bedrijven versus overheidsinterventie in de economie.
De eerste 50 jaar van het bestaan van Israël waren er niet echt grote problemen met betrekking tot het machtsevenwicht tussen het Hooggerechtshof en de Knesset. Een van de belangrijkste redenen hiervoor is dat de meeste van Israëls eerste regeringen werden gecontroleerd door links. Demografie (een mooi woord voor de groei van verschillende bevolkingsgroepen) gaf rechts echter de voorkeur boven links, als het maar lang genoeg duurde - dat wil zeggen, de traditionele en religieuze bevolkingsgroepen groeiden sneller dan de liberale bevolkingsgroepen, zowel door geboorte als door aliyah. Toen duidelijk werd dat links voor lange tijd - misschien wel voor altijd - de verkiezingen zou verliezen, besloot Aharon Barak, rechter bij het Hooggerechtshof, om de macht van het hof te vergroten en het de bevoegdheid te geven om elke wet van de Knesset te verwerpen die het wilde verwerpen. Zo begon de strijd om de macht tussen links en rechts via niet-gekozen ambtenaren.
Rechts werd zo onmachtig om Israël te regeren, zelfs nadat het de ene verkiezing na de andere had gewonnen. Telkens wanneer ze een rechts beleid wilden implementeren (zoals bijvoorbeeld het verwijderen van illegale migranten uit Israël), zou de rechtbank de wet verwerpen, of de wet zou zelfs nooit ter stemming worden voorgelegd omdat van tevoren bekend was dat het Hooggerechtshof het niet zou toestaan. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de huidige regeringscoalitie, de meest rechtse in de geschiedenis van Israël, hier een einde aan wil maken.
Er zijn twee manieren waarop rechts kan verhinderen dat het Hooggerechtshof hen verhindert om rechts georiënteerd beleid uit te voeren: ze kunnen de macht van het Hof wurgen of ze kunnen ervoor zorgen dat de rechters van het Hooggerechtshof die voor die posities worden gekozen rechts georiënteerd zijn (of ze kunnen beide doen).
Het wurgen van de macht van het Hooggerechtshof is erg gevaarlijk voor de burgers van Israël. Tijdens het Covid-fiasco weerhield het Hooggerechtshof de Knesset van enkele van zijn meest draconische maatregelen. En gezien de richting van de wereld en de globalistische machten om hun wereldwijde controle op te voeren, zal deze functie van het Hooggerechtshof cruciaal zijn om de rechten van individuen in de toekomst te beschermen.
En hoe zit het met het toestaan van een rechtse regering om rechtse rechters aan te stellen? Dat zou Israël op één lijn zetten met alle andere democratieën in de wereld. Maar er zijn twee groepen die zo'n situatie nooit zouden kunnen tolereren: de eerste groep is natuurlijk links in Israël, omdat ze dan niet meer in staat zouden zijn om het beleid van de regering te controleren (tenzij ze op de een of andere manier ooit weer verkiezingen zouden kunnen winnen). De andere groep die nooit een situatie zou kunnen tolereren die een rechts georiënteerd Hof mogelijk maakt, is het kartel van globalisten over de hele wereld. Globalisten willen dat Israël als natie wordt verzwakt. Over het algemeen houden globalisten niet van nationalisten omdat ze alle nationale grenzen willen uitwissen.
Dus wat gebeurde er toen de coalitie probeerde om het gerechtelijk selectiecomité zo te veranderen dat het Hof een beetje naar rechts zou neigen? De coalitie was van plan om deze wijzigingen eind maart door te voeren. Eind maart dreigde de Histadrut (de nationale vakbond die bijna elke dienst in Israël controleert) het hele land plat te leggen als de coalitie deze eis niet zou intrekken. De coalitie kon dit niet aan en trok zich terug. Interessant genoeg deed de Histadrut deze week niet hetzelfde toen de coalitie stemde om de macht van het Hof te verminderen. Ze riepen pas achteraf op tot een eendaagse staking.
Vanuit het standpunt van Israël als natie en de rechten van haar burgers, zou het beste wat er had kunnen gebeuren zijn geweest dat de oppositie een compromis had gesloten met de coalitie om de regerende regering toe te staan om rechters te kiezen (direct of indirect), zodat een rechtse regering rechters kan kiezen. En in ruil daarvoor de coalitie vragen om af te zien van alle veranderingen aan het Hof die de macht van het Hof zouden beperken. Dit zou desastreus zijn geweest voor het globalistische kartel en het beste voor de Israëlische burgers.
In plaats daarvan kregen we het tegenovergestelde. De oppositie weigerde elk compromis waardoor links haar laatste greep op de macht zou verliezen en in plaats daarvan werd het Hof verzwakt. En het lijkt erop dat de coalitie van plan is om door te gaan met andere maatregelen om de macht van het Hof te wurgen.
Eindstand: Globalisten 2, Israëlische burgers 0.
Laten we bidden dat we het de volgende keer beter doen. De oppositie heeft de mogelijkheid om een compromis te sluiten waarbij links zijn ongekozen macht opgeeft in ruil voor het beschermen van de rechten van de Israëlische burgers. Bid dat ze meer om de mensen van Israël geven dan om hun greep op de macht - en dat ze zich realiseren dat hun greep op de macht hoe dan ook van hen af zal glijden, op welke manier dan ook. Bid dat het Hof te midden van al deze veranderingen zoveel mogelijk vasthoudt aan het vermogen om de rechten van individuen te beschermen.
Bron: The battle for earthly power » Kehila News Israel