CAROLINE GLICK LEGT ISRAËLISCH LINKS HET ZWIJGEN OP MET DEZE KRACHTIGE TOESPRAAK

Door Phil Schneider 19 september 2023

De toespraak van Caroline Glick op deze pro-regeringsbijeenkomst is verontrustend. Ze schildert in zeer levendige kleuren de realiteit van een minderheid die enorme macht heeft over de burgers van de staat Israël via het Hooggerechtshof. Het Hooggerechtshof van Israël heeft niet gediend als "de remmen" die de regerende wetgevende, maar is een zelfbenoemde hoogste autoriteit geweest zonder enig tegenwicht tegen hun macht. In werkelijkheid functioneert het huidige Israëlische Hooggerechtshof als een mini leengoed met enorme macht om al het beleid van de huidige regering uit te voeren.

Een van de belangrijkste argumenten van de anti-regeringsbetogers is het argument dat Israël geen drie takken van de regering heeft die elkaar in evenwicht houden. Ze hebben alleen een wetgevende tak en een rechterlijke macht. Daarom, zo luidt het argument, is de rechterlijke macht het enige tegenwicht tegen de enorme macht van de wetgevende macht. Dit is een nogal overtuigend, maar onjuist argument.

In werkelijkheid heeft Israël een aangepaste vorm van een uitvoerende macht. De premier is een onafhankelijke tak van de regerende macht. Hij of zij heeft in feite de meeste macht in de Israëlische regering, zolang de premier een meerderheid van 61 personen in de Knesset kan behouden. Het is inderdaad waar dat er heel weinig dingen zijn die een premier kunnen stoppen, behalve het omverwerpen van de regering met een motie van wantrouwen van 61 leden van de Knesset. Maar dit is geen zeldzame gebeurtenis in Israël. Het is al vele malen gebeurd, wat bewijst dat de premier inderdaad een tegenwicht van macht heeft in de Knesset.

Wat is de rol van de rechterlijke macht? In een notendop, tot ongeveer 30 jaar geleden had de rechterlijke macht een heel natuurlijke rol als scheidsrechter in alle zaken die in haar gelederen voorkwamen. Maar de grote verandering vond plaats toen Aharon Barak, het nieuwe hoofd van het Hooggerechtshof, het Hooggerechtshof enorme macht toe-eigende door de historische rol van de rechterlijke macht te veranderen in een activistisch Hooggerechtshof. Er was geen kwestie waarover het Hooggerechtshof niet oordeelde. Het leger vond zijn handen gebonden, de wetgevende macht vond zijn handen gebonden en zeker de premier vond zijn handen gebonden. Bovendien zorgde het Hooggerechtshof ervoor dat een meerderheid van de rechters van het Hooggerechtshof die dezelfde ideologie hadden, door een absurde methode in te voeren voor het kiezen van rechters van het Hooggerechtshof, die elke verandering in ideologie onmogelijk maakte. Dat is waar Israël zich vandaag bevindt, met een Hooggerechtshof dat geen remmen kent.

De huidige machtsgreep van het Israëlische Hooggerechtshof lijkt waarschijnlijk het meest op die van de Amerikaanse FBI onder J. Edgar Hoover. Hoover leidde de FBI decennialang als een regering binnen een regering. Hij had buitensporige macht over alle politici, van de president tot bijna elk congreslid en congresvrouw. Maar Hoover propageerde niet duidelijk één ideologie. Hij leek meer gefocust op het vergroten van zijn macht, het bestrijden van de communistische dreiging zoals hij die zag en andere zaken waar Hoover zich zorgen over maakte. Dus opeenvolgende regeringen leerden met hem te leven en op een dag verdween hij van het toneel en toen begon het Congres de FBI wat in te tomen.

Dit zal niet gebeuren met het Israëlische Hooggerechtshof. Het systeem moet hervormd worden, anders blijft het nog tientallen jaren een machtig leengoed. Maar misschien is dit gewoon niet het ideale moment om hervormingen door te voeren en moet het op een meer stapsgewijze manier worden aangepakt. Het is misschien verstandiger om een totale opstand af te wenden van een gewelddadige minderheid die alle ideeën van proportie heeft verloren in de strijd voor wat zij zien als een bedreiging van hun manier van leven.

Bron: Caroline Glick Silenced the Entire Israeli Left With This Powerful Speech - Israel Unwired