Ministerie van Buitenlandse Zaken pusht LGBTQ-'trots' overal behalve in moslimwereld

Amerikaanse ambassades vieren "Pride Month" van het Vaticaan tot Jeruzalem, maar niet in Saoedi-Arabië.

5 juni 2023 door Daniel Greenfield

In juni maken ambassades van de Verenigde Staten over de hele wereld zich op voor de grootste patriottische viering van het jaar. Vlaggen worden van zolder gehaald, gestreken en in regenboogwervels aan de hemel gehesen.

Van Europa tot Latijns-Amerika tot Azië, Afrika en Oceanië wappert de nieuwe vlag van de natie over wat vroeger de wereldwijde diplomatieke buitenposten van de Verenigde Staten van Amerika waren.

Dit gebeurt zonder rekening te houden met de religieuze gevoelens of gevoeligheden van het gastland.

In Vaticaanstad wapperde de Amerikaanse ambassade met de regenboogvlag en tweette dat ze "achter de LBGTQI+-gemeenschap staat tegen discriminatie en andere vormen van vervolging vanwege wie ze zijn en van wie ze houden".

In Jeruzalem riep vertrekkend ambassadeur Tom Nides vrolijk "Shabbat Shalom" uit tijdens een gay pride parade met een drag queen. Nides had geen commentaar gegeven op de moord op Meir Tamari, de 20e persoon in Israël die tot nu toe dit jaar door islamitische terroristen is gedood.

In India zond ambassadeur Eric Garcetti, de voormalige burgemeester van Los Angeles wiens ongeschikte nominatie ternauwernood het schandaal overleefde van zijn assistent die mannen seksueel lastigviel, een video uit waarin hij de pride-vlag hees, met meer toewijding en drama dan de mariniers op Iwo Jima, voordat hij een toespraak hield over het belang van de LGBTQ-beweging.

In Parijs vierde de ambassade "#IncroyableDiversité", terwijl de ambassade in Moskou een regenboogschildering ophing waarop Biden in het Russisch verklaarde dat "Pride een viering is van generaties LGBTQI+ mensen, die dapper hebben gevochten om openlijk en authentiek te leven".

In Port-au-Prince, Haïti, een land waar de mensen verhongeren, kinderen als seksslaven worden verkocht en de straten tot de bendes behoren, riep de witte ambassadeur blanke medewerkers bijeen om een Pride Month-ceremonie bij te wonen. Het waaide hard en de deelnemers hadden de as, ellende en menselijk afval kunnen ruiken. Sommige inwoners hebben elkaar in brand gestoken, maar ze waardeerden zeker de gedachten van de ambassadeur over LGBTQ-pride.

Er waren maar weinig Amerikanen aanwezig omdat de ambassade eerder een waarschuwing had uitgegeven waarin toeristen werden gewaarschuwd niet te komen "vanwege ontvoeringen, misdaad, onrust onder de bevolking en een slechte infrastructuur in de gezondheidszorg".

Maar terwijl faciliteiten van het State Department van Bogota, Columbia tot Pretoria, Zuid-Afrika hun dringende zaken opzij zetten om Pride Month te vieren, en de ambassades in Warschau, Polen en de Filippijnen meededen, waren er opmerkelijke uitzonderingen op de wereldwijde viering van 'Pride'.

De ambassade van de Verenigde Staten in Riyad, Saoedi-Arabië verwaarloosde de Month of the Pride op verbijsterende wijze. In Islamabad, Pakistan, werd er nog een schepje bovenop gedaan toen de ambassade in plaats daarvan Urs herdacht, een festival dat de dood van een soefi-heilige markeert, zonder ook maar één regenboog-emoji in beeld.

De Saoedi's lijken er meer behoefte aan te hebben om over homorechten te horen dan de Haïtianen of de Fransen, aangezien volgens de sharia de straf voor trots steniging is. De Pakistani kunnen ook wel een paar regenboogvlaggen gebruiken omdat ze homo's opsluiten en terroristen vrijlaten.

De regering Biden heeft onlangs haar verontwaardiging geuit omdat Oeganda wetten heeft aangenomen die homoseksualiteit strafbaar stellen. Er is sprake van om een van de armste landen ter wereld met sancties te bedreigen. Maar waar zijn de sancties voor Saoedi-Arabië? Of andere moslimlanden?

Tien jaar geleden voerde Brunei de sharia-wetgeving en de doodstraf voor homoseksualiteit in. De Amerikaanse ambassade in Bandar Seri Begawan verzuimde Biden's standpunten over 'Pride' te vermelden en promootte in plaats daarvan 'Sportdiplomatie' door middel van voetbal. Er zijn geen sancties tegen de sharia.

En geen vermelding van de Month of the Pride in ons contact met de moslimwereld.

Pride Month ontbrak in actie in Bagdad, waar de Amerikaanse ambassade al genoeg problemen heeft omdat het enige waar de Iraakse soennitische en sjiitische moslims het over eens zijn, is proberen hen te vermoorden. Als de ambassade in Koeweit de Stonewall-rel vierde, hielden ze dat voor zichzelf. Er waren geen regenboogvlaggen te zien in Jordanië, waar alle aandacht uitging naar het koninklijk huwelijk van de dictator. Nancy Pelosi nam een boodschap op over het huwelijk, maar had helaas niets te zeggen over LGBT-rechten.

Hetzelfde gold voor Jemen, waar momenteel een burgeroorlog woedt tussen soennieten en sjiieten over wie de sharia aan wie mag opleggen. Geen van beide partijen zal bijzonder geïnteresseerd zijn in regenboogvlaggen. En Biden is niet geïnteresseerd in het vertellen over 'Pride Month'.

De Amerikaanse ambassade in Caïro richtte zich op het bezoek van Jill Biden aan Egypte, waar ze vrouwen met hijabs ontmoette en deed alsof ze begreep wat ze tegen haar zeiden. De geëerde arts maakte geen melding van de LGBTQ-beweging tegen de vrouwen in de hijabs.

Terwijl de Amerikaanse ambassade in Bern, Zwitserland, aanspoorde: "Laten we deze maand en elke maand de trots vieren die de beweging voor LGBTQI+ aandrijft", bereikte de boodschap de Amerikaanse ambassade in Algiers niet. "Pride Month begint vandaag in de VS! We willen het graag weten: Wat betekent Pride voor jou?", vroeg de Amerikaanse ambassade in Brussel. Maar de Amerikaanse ambassade in de VAE spoorde de lokale bevolking verbijsterend aan om naar Michigan te komen om een diploma Arabische taal te halen.

Maar zo krijg je meer leden van de Moslim Broederschap en win je verkiezingen in Michigan.

Om het mysterie te begrijpen waarom sommige ambassades en consulaten Pride Month vieren, maar andere niet, moet je een reis naar Kabul maken. Niet letterlijk, want dat zou een slechter idee zijn dan een bezoek aan Haïti of Baltimore, maar via de digitale buitenposten van het mislukte diplomatieke imperium van de natie.

In 2021 tweette de Amerikaanse ambassade in Kabul: "De maand juni wordt erkend als (LGBTI) Pride Month. De Verenigde Staten respecteert de waardigheid & gelijkheid van LGBTI mensen & viert hun bijdragen aan de samenleving. We blijven ons inzetten voor de burgerrechten van minderheden, waaronder LGBTI-personen. #Pride2021 #PrideMonth."

In augustus 2021 namen de Taliban Kabul in. De ambassade 'saigoneerde' zichzelf daar weg, maar niet voordat het minstens 13 Amerikaanse levens kostte, en is nu permanent virtueel. De ineenstorting van Afghanistan is niet genoeg om een onderdeel van Buitenlandse Zaken te sluiten. Ondanks het feit dat de Amerikaanse ambassade niet in Kabul kan werken, gaat ze gewoon door met haar werk. Buitenlandse hulp, die 99% van onze functie in Afghanistan uitmaakte, blijft met miljarden naar de terroristen stromen.

De Amerikaanse ambassade in Kabul heeft de tijd genomen om 'Moederdag' te vieren in het Pashtun (een volk dat gelooft dat moeders 'geburkaed' en geslagen moeten worden, niet gehoord), 'Asian American, Native Hawaiian, & Pacific Islander Heritage Month' en 'World Press Freedom Day' in een land waar de enige vrije pers in grotten leeft.

Afghanen met toegang tot Twitter krijgen te horen dat er meer dan 2700 moskeeën in Amerika zijn.

De meeste van die Afghanen kunnen zich alleen maar afvragen wat er in godsnaam mis is met Amerika. De Amerikaanse ambassade in Kabul (niet echt in Kabul) gelooft dat het enige dat Afghanen hoop kan geven, de wetenschap is dat de Taliban niet alleen in hun land, maar ook in Amerika de macht overnemen.

Tussen al deze diplomatieke onzin is er één ding waar de Amerikaanse ambassade in Kabul niet over zal twitteren: Pride Month of het tonen van kleurrijke regenboogvlaggen.

Wat is er gebeurd tussen Pride Month 2021 in Kabul en alle verloren pride-maanden sindsdien?

Afghanistan wordt nu, net als de rest van de moslimwereld, volledig geleid door de sharia. We hoefden ons geen zorgen te maken over het beledigen van het oude marionettenregime, maar we streven ernaar om de Taliban niet te beledigen.

Er is geen sprake meer van Pride Month voor Afghanen, geen lesbische studies of andere zaken waar onze diplomaten hun tijd aan verspilden terwijl Amerikaanse jongens vochten en stierven in valleien.

De regering Biden zal haar Pride-vlaggen laten wapperen in Vaticaanstad en Jeruzalem, maar je zult er niets over horen in Riyad, Doha, Islamabad of Kabul. In de grote intersectionele rotonde staan moslims hoger op de totempaal dan ooit drag queens en er mag geen woord worden gezegd om hen te beledigen. Het is prima om katholieken en orthodoxe joden te beledigen, maar gij zult geen Koranist dwarszitten.

De vlaggen van Pride Month wapperen van Warschau tot Bogota en van Oslo tot Port-au-Prince, maar het leger van Pride waagt zich er niet aan om zijn banieren in Bagdad op te hangen, laat staan in Benghazi.

Net als het feminisme stopt de LGBTQ-beweging bij de lijn in het zand die wordt getrokken door de Sharia-wetgeving.

En de regering Biden, het ministerie van Buitenlandse Zaken en de alfabetsoep-activisten vinden dat prima, want het ging nooit om rechten, maar om het ten val brengen van de westerse beschaving.

Het is niet nodig om vlaggen op te hangen in Riyad als het je doel is om Rome en Jeruzalem te vernietigen.

Bron: State Dept Pushes LGBTQ ‘Pride’ Everywhere Except Muslim World | Frontpage Mag