www.wimjongman.nl

De dodelijke obsessie van de EU met Israël

door Bassam Tawil - 9 maart 2023

• Wat [EU] volksvertegenwoordiger [Sven] Koopmans vergat te vermelden is dat het de Palestijnen zijn die tienduizenden illegale bouwwerken hebben gebouwd op de Westelijke Jordaanoever, vooral in gebied C, dat volgens de Oslo-akkoorden onder volledige Israëlische veiligheids- en civiele jurisdictie valt.


• Koopmans vergat ook te vermelden dat de EU de Palestijnse Autoriteit (PA) helpt met de massale illegale bouw, waarmee de weg wordt vrijgemaakt voor de feitelijke annexatie van het gebied.


• De EU bemoeit zich nergens anders mee op de planeet dan met gebied C - niet met de Koerden, de Assyriërs, de Yazidi's, de Oeigoeren, de Kasjmiri's, de Tibetanen of de Grieks-Cyprioten. De Palestijnen blijven de enige groep op de EU-lijst van mensen waarmee de EU zich moet bemoeien. Deze buitensporige aandacht lijkt niet zozeer voort te komen uit liefde voor de Palestijnen als wel uit haat tegen Israël.


• Het lijkt erop dat de EU letterlijk duizenden illegale Palestijnse modulaire gebouwen heeft gefinancierd in gebied dat wettelijk onder Israëlische jurisdictie valt.


• De laatste tijd concentreert de EU zich meer op landbouwgrond: men kan een veel groter gebied verwerven voor een veel kleinere investering.


• Op die manier moedigt de EU de Palestijnen aan tot unilaterale acties die in strijd zijn met de overeenkomsten tussen de Palestijnen en Israël.


• Dit is dezelfde EU die Israël blijft waarschuwen geen "unilaterale acties" te ondernemen, en die Israël blijft bekritiseren voor het bouwen en uitbreiden van "illegale" nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever.


• Vanaf 2022 heeft de EU 81.317 illegale bouwwerken in gebied C.... gebouwd.


• De inzet van de EU voor de uitbreiding van illegale Palestijnse nederzettingen in gebied C blijft volledig in strijd met de Oslo-akkoorden, die de EU beweert te handhaven.


• "Het doel is om doorlopende Palestijnse nederzettingen te creëren op de hele Westelijke Jordaanoever en zo Israëlische gemeenschappen te isoleren en te wurgen," schreef Hillel Frisch, professor politieke wetenschappen en geschiedenis van het Midden-Oosten aan de Bar-Ilan Universiteit, in 2019.


• Het "Fayyad Plan" uit 2009 (officieel getiteld "Palestina: Ending the Occupation, Establishing the State") was -- en blijft -- een voorstel om feiten op de grond te creëren die zouden eindigen als een Palestijnse staat als de onderhandelingen niet lukken, waardoor de noodzaak om met Israël te onderhandelen zoals overeengekomen in de Oslo Akkoorden wordt omzeild.


• Het addertje onder het gras is: Als de Palestijnen geloven dat zij een staat kunnen krijgen van een externe entiteit, zoals de EU, zonder kosten voor henzelf, waarom zouden zij dan ooit de moeite nemen om te onderhandelen? Jarenlang hebben zij in feite vermeden om naar de onderhandelingstafel te komen, vermoedelijk in de hoop op precies zo'n meevaller.


• De belangen van de Jahalin bedoeïenen waren niet de belangrijkste zorg van de Palestijnse Autoriteit. Wat belangrijk was voor de PA was het land -- om het in bezit te nemen en vervolgens alles wat erop gebouwd werd onomkeerbaar te laten lijken.


• Deze nieuwe feiten op de grond moedigen de Palestijnen natuurlijk aan om niet te onderhandelen. Waarom zouden ze, als ze alles kunnen krijgen wat ze willen door het gewoon te nemen?


• Het unilaterale plan van Fayyad om feiten op de grond te creëren is volledig in strijd met de Oslo-akkoorden, waarin staat dat "geen van beide partijen enig initiatief zal nemen of enige stap zal zetten die de status van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook zal veranderen in afwachting van de uitkomst van de onderhandelingen over de permanente status".


• Eind vorig jaar bleek uit een geheim document van de EU-missie in Oost-Jeruzalem dat Brussel ook actief samenwerkt met en namens de Palestijnse Autoriteit om gebied C van de Westelijke Jordaanoever over te nemen.


• Koopmans en andere hoge EU-ambtenaren weten blijkbaar dat ze illegaal handelen: ze doen hun uiterste best om te verbergen dat ze de Palestijnen actief helpen om de wet te overtreden en de overeenkomsten die met Israel zijn getekend te schenden.


• Net zoals Israël zich niet mengt in de interne aangelegenheden van de EU-lidstaten, is het tijd om een einde te maken aan de giftige inmenging van de EU in het Israëlisch-Palestijnse conflict.


• Onderweg zou de EU ook kunnen nadenken over de werkelijke bron van haar dodelijke obsessie met Israël.

Het lijkt erop dat de EU letterlijk duizenden illegale Palestijnse modulaire gebouwen heeft gefinancierd in gebied dat wettelijk onder Israëlische jurisdictie valt. Op die manier moedigt de EU de Palestijnen aan tot unilaterale acties die in strijd zijn met de overeenkomsten tussen de Palestijnen en Israël. Afgebeeld: Het illegale Palestijnse kampement van Khan Al-Ahmar, gelegen op enkele meters van de snelweg die Jeruzalem verbindt met de Dode Zee en de Jordaanvallei. (Beeldbron: TrickyH/Wikimedia Commons)

De speciale vertegenwoordiger van de Europese Unie voor het vredesproces in het Midden-Oosten, Sven Koopmans, verklaarde op 17 februari: "De EU wil sterkere banden met Israël opbouwen, maar de betrekkingen blijven helaas gebukt gaan onder de bouw van illegale nederzettingen op Palestijns land."

Wat Koopmans vergat te vermelden is dat het de Palestijnen zijn die letterlijk tienduizenden illegale bouwwerken hebben gebouwd op de Westelijke Jordaanoever, met name in zone C, die volgens de Oslo-akkoorden onder volledige Israëlische veiligheids- en civiele jurisdictie valt.

Koopmans vergat ook te vermelden dat de EU de Palestijnse Autoriteit (PA) helpt met de massale illegale bouw, waarmee de weg wordt vrijgemaakt voor de feitelijke annexatie van het gebied.

Bij wijze van achtergrond: In het kader van de Oslo-akkoorden werd de Westelijke Jordaanoever verdeeld in drie zones - onopvallend Areas A, B en C genoemd - terwijl onderhandelingen werden gevoerd over een permanente oplossing voor de grenzen. Gebied A staat onder volledige Palestijnse controle, gebied B staat onder Palestijnse controle, met uitzondering van de veiligheid. Gebied C is officieel een Israëlisch gebied waarover nog moet worden onderhandeld.

De EU bemoeit zich nergens anders mee op de planeet dan met gebied C - niet met de Koerden, de Assyriërs, de Yazidi's, de Oeigoeren, de Kasjmiri's, de Tibetanen of de Grieks-Cyprioten. De Palestijnen blijven de enige groep op de EU-lijst van mensen waarmee de EU zich moet bemoeien. Deze buitensporige aandacht lijkt niet zozeer voort te komen uit liefde voor de Palestijnen als wel uit haat tegen Israël.

De gezanten van verschillende EU-landen hebben onlangs hun bezorgdheid geuit over de "unilaterale acties" van Israël, en eerder dit jaar riep Josep Borell, de hoge vertegenwoordiger van de EU voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid, Israël op om "unilaterale acties" te vermijden, waaronder nederzettingsactiviteiten en de sloop van illegale Palestijnse bouwwerken, vooral in het gebied Hebron op de Westelijke Jordaanoever.

Wanneer de Palestijnen klagen over "unilaterale acties", doelen zij op Israëls antiterrorismemaatregelen en de bouw van nieuwe huizen voor Joodse gezinnen. De Palestijnen willen niet dat de Israëlische veiligheidstroepen achter de terroristen aangaan. Ze willen ook niet dat Israël huizen voor Joden bouwt.

Israël's Ministerie van Inlichtingen vond echter in een rapport dat pas onlangs werd vrijgegeven, dat...

"buitenlandse regeringen honderden miljoenen euro's gaven aan Palestijnse projecten in gebied C in Judea en Samaria....Deze financiering is in strijd met het internationaal recht en de relevante overeenkomsten... [Het rapport beschrijft hoe de Palestijnen EU-gelden gebruiken om duizenden illegale gebouwen te bouwen en stukken landbouwgrond in te pikken...". [cursief toegevoegd].

Het lijkt erop dat de EU letterlijk duizenden illegale Palestijnse modulaire gebouwen heeft gefinancierd in gebied dat legaal onder Israëlische jurisdictie valt. De EU heeft bovendien nooit haar beleid verhuld om de Palestijnen te steunen in hun pogingen om verboden land in te pikken en illegale gebouwen te bouwen in Israël's gebied C.

De laatste tijd concentreert de EU zich meer op landbouwgrond: voor een veel kleinere investering kan men een veel groter gebied verwerven.

In 2012 heeft de EU voor het eerst een alomvattend beleid ontwikkeld met betrekking tot zone C, gevolgd door een reeks concrete stappen en maatregelen.

Tussen 2016 en 2019 heeft de EU in totaal 33 miljoen euro (35 miljoen dollar) uitgetrokken voor "humanitaire en ontwikkelingshulp ter ondersteuning van de Palestijnen die in gebied C wonen."

De EU zegt ook samen te werken met de Palestijnse Autoriteit om gebied C te "ontwikkelen". De EU voegt eraan toe dat zij "projecten ondersteunt die de economische ontwikkeling bevorderen en de levenskwaliteit van de Palestijnse gemeenschappen in zone C verbeteren op het gebied van de particuliere sector, het milieu en de landbouw".

De EU geeft openlijk toe dat zij de Palestijnen helpt de wet te overtreden door illegale constructies te bouwen in een gebied dat officieel onder volledige Israëlische soevereiniteit staat.

Door dit te doen moedigt de EU de Palestijnen aan tot unilaterale acties die in strijd zijn met de overeenkomsten tussen de Palestijnen en Israël.

Dit is dezelfde EU die Israël blijft waarschuwen geen "unilaterale acties" te ondernemen en die Israël blijft bekritiseren voor het bouwen en uitbreiden van "illegale" nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever.

Een Israëlische niet-gouvernementele organisatie, Regavim, heeft gedocumenteerd dat er "5535 nieuwe illegale structuren zijn gebouwd in 2022, vergeleken met 3076 structuren in dezelfde periode in 2021" -- in één jaar bijna het dubbele.

Talloze door de EU gefinancierde Palestijnse modulaire woningen zijn de afgelopen jaren ook gebouwd op locaties rond Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever. Deze structuren wapperen met een EU-vlag en voorzien van honderden EU-borden en stickers.

Vanaf 2022 heeft de EU 81.317 illegale bouwwerken gebouwd in zone C, aldus Regavim.

"Naast deze massale illegale bouw, verspreid over een immens geografisch gebied, voeden bijkomende fenomenen de de facto annexatie van het gebied door de Palestijnse Autoriteit, massale illegale landbouwprojecten op Israëlische staatsgrond, lawfare gefinancierd door buitenlandse concerns... en een gecoördineerde campagne van internationale druk. Dit zijn allemaal elementen van een berekende strategie, uitgevoerd onder auspiciën van de Palestijnse Autoriteit, met het verklaarde doel ter plaatse feiten te creëren ter ondersteuning van een unilaterale uitroeping van de Palestijnse staat, waardoor de nationale belangen en de veiligheid van Israël een zware slag wordt toegebracht."

De inzet van de EU voor de uitbreiding van illegale Palestijnse nederzettingen in zone C blijft volledig in strijd met de Oslo-akkoorden, die de EU beweert te handhaven.

"Het doel is om doorlopende Palestijnse nederzettingen te creëren op de hele Westelijke Jordaanoever en daarmee Israëlische gemeenschappen te isoleren en te wurgen," schreef Hillel Frisch, hoogleraar politieke wetenschappen en geschiedenis van het Midden-Oosten aan de Bar-Ilan Universiteit, in 2019.

"Voor het eerst in het 100 jaar oude conflict tussen de zionistische beweging (en later de staat Israël) en de Palestijnse Arabieren, overtreffen de Palestijnen de Joden in strategische nederzettingen, waarop de zionistische beweging een monopolie had. De PA bereikt dit onder auspiciën van de EU."

In april 2012 publiceerde het ministerie van Lokaal Bestuur van de Palestijnse Autoriteit een strategisch actieplan getiteld "Planning Support for Palestinian Communities in Area C". De EU heeft haar steun voor dit plan aangekondigd in een officieel document getiteld "Land Development and Access to Basic Infrastructure in Area C".

Frisch wees erop dat de EU al in 2016 in totaal 10,5 miljoen euro [11 miljoen dollar] had uitgegeven om bestemmingsplannen voor 90 Palestijnse nederzettingen op te stellen en uit te voeren en samen met de Palestijnse Autoriteit landontwikkelingsprojecten in zone C te ondersteunen.

Khan al-Ahmar zou een belangrijk wapen zijn omdat het op enkele meters van de snelweg ligt die Jeruzalem met de Dode Zee en de Jordaanvallei verbindt. De Palestijnen willen dat Khan al-Ahmar een Palestijnse nederzetting wordt die Jeruzalem afsnijdt van deze gebieden en vervolgens de stad omringt met Palestijnse gemeenschappen.

De EU en de Palestijnen handelen overeenkomstig een programma dat in 2009 door de voormalige premier van de Palestijnse Autoriteit, Salam Fayyad, is gelanceerd.

Het "Fayyad-plan" uit 2009 (officieel getiteld "Palestina: Ending the Occupation, Establishing the State") was -- en blijft -- een voorstel om ter plekke feiten te creëren die zouden uitmonden in een Palestijnse staat als de onderhandelingen niet slagen, waardoor de noodzaak om met Israël te onderhandelen, zoals overeengekomen in de Oslo-akkoorden, wordt omzeild.

Het addertje onder het gras is: Als de Palestijnen geloven dat zij een staat kunnen krijgen van een externe entiteit, zoals de EU, zonder kosten voor henzelf, waarom zouden zij dan ooit de moeite nemen om te onderhandelen? Jarenlang hebben zij vermeden om naar de onderhandelingstafel te komen, waarschijnlijk in de hoop op een dergelijke meevaller.

Een aantal Jahalin Bedoeïenen krakers vetegenwoordigen ook een perfect middel om een buitengerechtelijke voet aan de grond te krijgen.

De belangen van de Jahalin bedoeïenen waren niet de belangrijkste zorg van de Palestijnse Autoriteit. Wat belangrijk was voor de PA was het land -- om het in bezit te nemen en vervolgens alles wat erop gebouwd werd onomkeerbaar te laten lijken. Dus terwijl de PA en de EU blijven praten over een onderhandelde regeling voor gebied C (gebieden A en B staan al onder Palestijnse controle), illegale bouw in gebied C, dat officieel onder Israëlische soevereiniteit staat, met de definitieve grenzen waarover onderhandeld moet worden, moedigen deze nieuwe feiten ter plaatse de Palestijnen natuurlijk aan om niet te onderhandelen. Waarom zouden ze, als ze alles wat ze willen kunnen krijgen door het gewoon te nemen?

Met de hulp van genereuze steun van EU-lidstaten en Arabische landen heeft de Palestijnse Autoriteit ook een reeks "nationalistische initiatieven" gelanceerd, gericht op plattelandsgebieden en verlaten delen van zone C. Gecoördineerde inspanningen werden geïnvesteerd in strategische gebieden die het grootste effect zouden hebben op de Palestijnse aanspraken op feitelijke soevereiniteit.

Volgens Naomi Kahn, internationaal directeur van Regavim:

"De Europeanen betalen voor de planning. Ze betalen voor de techniek. Ze betalen voor de juridische ondersteuning. Zij betalen voor de infrastructuur. Ze betalen voor de bouw, ook al weten ze dat die illegaal is, en ze bouwen in de contracten de mogelijke sloop in. Ze bouwen ook in het contract de juridische vertegenwoordiging in als en wanneer het tot een rechtszaak komt omdat het illegaal is."

Het unilaterale plan van Fayyad om feiten op de grond te creëren is volledig in strijd met de Oslo-akkoorden, waarin staat dat "geen van beide partijen enig initiatief zal nemen of een stap zal zetten die de status van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook zal veranderen in afwachting van het resultaat van de onderhandelingen over de permanente status."

"De eenzijdige vaststelling van feiten door de Palestijnen op het terrein ondermijnt volledig de openingspositie van Israël voor een regeling via onderhandelingen," heeft Regavim gewaarschuwd. De EU lijkt echter duidelijk vastbesloten het illegale Fayyad Plan voort te zetten om de Palestijnen te helpen met hun landroof en massale illegale bouw.

Eind vorig jaar bleek uit een geheim document van de EU-missie in Oost-Jeruzalem dat Brussel ook actief samenwerkt met en namens de Palestijnse Autoriteit om gebied C van de Westelijke Jordaanoever over te nemen. Volgens het document:

"Het Area C-programma van de EU is erop gericht de weerbaarheid van [Palestijnse] mensen, diensten en instellingen te bevorderen, de Palestijnse aanwezigheid in Area C te versterken en de rechten van de Palestijnen die in Area C wonen te beschermen."

Het is tijd om de hypocriete kwaadaardigheid van EU-functionarissen zoals Sven Koopmans, die Israël blijven beschuldigen van het nemen van "unilaterale acties" en het bouwen van "illegale" nederzettingen, aan de kaak te stellen. Koopmans en andere hoge EU-functionarissen weten blijkbaar dat zij illegaal handelen: zij doen hun uiterste best om te verbergen dat zij de Palestijnen actief helpen om de wet te overtreden en de met Israël ondertekende overeenkomsten te schenden.

Net zoals Israël zich niet mengt in de interne aangelegenheden van de EU-lidstaten, is het tijd om een einde te maken aan de giftige inmenging van de EU in het Israëlisch-Palestijnse conflict.

Onderweg zou de EU ook kunnen nadenken over de werkelijke bron van haar dodelijke obsessie met Israël.

Bassam Tawil is een Arabische moslim die in het Midden-Oosten woont.

Bron: The EU's Lethal Obsession with Israel :: Gatestone Institute