De nieuwste verplichtingen van Iran
door Khaled Abu Toameh - 23 januari 2023
- De Arabieren zijn niet alleen verontrust over de inspanningen van Iran om kernwapens te verkrijgen, maar ook over hun voortdurende inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Syrië, Libanon, Jemen en Irak.
- In een teken van de Arabische bezorgdheid over het vermeende milde beleid van de regering Biden ten aanzien van de mullahs en hun nucleaire ambities, kondigden Egypte en Saudi-Arabië medio januari aan dat zij "het erover eens zijn dat Iran zijn verplichtingen in het kader van het nucleaire non-proliferatieverdrag volledig moet nakomen op een manier die voorkomt dat het kernwapens verwerft".
- "We hebben onderhandelingen nodig over specifieke kwesties die ons in staat stellen veiligheidsrisico's weg te nemen, de stabiliteit te ondersteunen en een einde te maken aan de inmenging van Iran in Arabische aangelegenheden." - Tariq Al-Homayed, Saoedisch journalist, voormalig hoofdredacteur van Asharq Al-Awsat, 15 januari 2023.
- "De Islamitische Republiek Iran zal het Islamitisch Verzet in Libanon en Palestina blijven steunen." - Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Amir-Abdollahain, iranintel.com, 13 januari 2023.
- De mullahs vertellen de Arabieren dat ze naar hartenlust kunnen blijven blaffen, maar Iran zal doen wat het wil in hun landen.
- Wanneer de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken zegt dat zijn land het "verzet" in Libanon zal blijven steunen, bedoelt hij dat Teheran wapens en geld zal blijven leveren aan Hezbollah, de terroristische organisatie die Libanon effectief controleert en het land heeft veranderd in een staat van anarchie en wetteloosheid.
- Net als Hezbollah zijn de Palestijnse groeperingen grotendeels verantwoordelijk voor de ellende van de mensen die onder hun bewind leven.
- "Wat het buitenlands beleid betreft, heeft het 'Khomeinisme' een land voortgebracht dat al tientallen jaren in een economische blokkade leeft en dat geen andere taal meer kent dan wapens voor de dialoog met zijn buren en landen in de wereld." - Baha' Al-Awwam, Syrisch journalist, Al-Ain, 3 december 2022.
- "Tijdens het tijdperk van de voormalige Amerikaanse president Barack Obama wilden de VS de hand van de politieke islam in de regio loslaten, dus steunden ze de 'zonen van Khomeini' en 'de kleinkinderen van [Moslimbroederschap-oprichter] Hassan al-Banna.'" - Baha' Al-Awwam, Al-Ain, 3 december 2022.
- Het lijkt erop dat de regeringen van Obama en Biden uiteindelijk bereid zijn in te stemmen met bijna alles wat de mullahs willen en er een biljoen dollar tegenaan gooien als de mullahs alsjeblieft hun kernwapens niet gebruiken -- zoals Obama het in 2015 openlijk zei -- "On my watch."
De Arabische landen zijn nog steeds uiterst bezorgd over de mogelijkheid dat de regering Biden terugkomt op de Iraanse nucleaire deal, formeel bekend als het Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA). De JCPOA -- ondertekend in 2015 tussen Teheran en verschillende wereldmachten, waaronder de VS -- belooft het Iraanse regime na korte tijd de mogelijkheid om zoveel kernwapens te bezitten als het wil, de raketten om ze af te leveren, en geen beperkingen op zijn terrorisme of "revolutionair" expansionisme.
In 2018 trok de toenmalige Amerikaanse president Donald J. Trump zich terug uit het JCPOA nadat hij zich realiseerde dat het er niet in slaagde het kernwapenprogramma, het raketprogramma of de regionale agressie en het terrorisme van Iran in te perken.
In het afgelopen jaar hebben berichten over de mogelijkheid dat de regering Biden bezig was om de Iraanse nucleaire deal nieuw leven in te blazen, een angst aangewakkerd bij veel Arabieren en moslims, die de VS bekritiseerden voor het voeren van een beleid van aanpassing jegens het regime van de mullahs in Teheran.
In de afgelopen maanden zijn er enkele signalen geweest dat de vooruitzichten om de nucleaire overeenkomst nieuw leven in te blazen gering waren. "De nucleaire besprekingen zijn "niet onze focus op dit moment", zei VS-onderhandelaar Robert Malley in de nasleep van de wijdverspreide protesten tegen het regime in Iran en het brute optreden tegen demonstranten, waaronder de executie van enkele demonstranten, waaronder een Engelsman met een dubbele nationaliteit. De Arabieren ontging het verraderlijke "nu" niet.
Dat, plus de schijn van gebrek aan vooruitgang in de besprekingen tussen de VS en de grote mogendheden en Iran om de overeenkomst te vernieuwen -- en de berichten over een recente ontmoeting tussen Malley en de Iraanse ambassadeur bij de Verenigde Naties, Saeed Iravani -- hebben veel Arabieren niet gerustgesteld, vooral die welke te maken hebben met directe bedreigingen van de mullahs en hun proxies in het Midden-Oosten. De proxy's/volmachten van Iran omvatten Hamas, de Palestijnse Islamitische Jihad, Hezbollah, vooral in Libanon, en de Houthi-militie in Jemen.
De Arabieren zijn niet alleen verontrust over de inspanningen van Iran om kernwapens te verkrijgen, maar ook over zijn voortdurende inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Syrië, Libanon, Jemen en Irak.
Als teken van de Arabische bezorgdheid over het vermeende milde beleid van de regering Biden ten aanzien van de mullahs en hun nucleaire ambities, kondigden Egypte en Saudi-Arabië half januari aan dat zij:
"het erover eens waren dat Iran zijn verplichtingen uit hoofde van het Non-Proliferatieverdrag volledig moet nakomen op een wijze die voorkomt dat het kernwapens verwerft en ... kwamen overeen om de Arabische inspanningen te steunen die Iran aansporen zich te houden aan de internationale beginselen van niet-inmenging in de aangelegenheden van de Arabische landen, de beginselen van goed nabuurschap te handhaven en de regio te vrijwaren van alle destabiliserende activiteiten, met inbegrip van steun aan gewapende milities, alsmede van bedreiging van de zeevaart en internationale handelslijnen."
Verwijzend naar Iran en zijn terroristische milities zeiden Egypte en Saudi-Arabië:
"De twee partijen benadrukten de afwijzing van alle pogingen van regionale partijen om zich te mengen in de interne aangelegenheden van Arabische landen of hun stabiliteit te bedreigen en de belangen van hun volkeren te ondermijnen, hetzij door middel van de instrumenten van etnische en sektarische ophitsing, of de instrumenten van terrorisme en terroristische groeperingen, of door expansionistische visies die de soevereiniteit van staten niet respecteren."
In zijn commentaar op de Egyptisch-Saudische aankondiging wees de Saudische journalist Tariq Al-Homayed, een voormalige hoofdredacteur van de krant Asharq Al-Awsat, op het belang van de verklaring, die werd uitgegeven na een bijeenkomst van het Comité voor Follow-up en Politiek Overleg onder leiding van de Saudische minister van Buitenlandse Zaken Prins Faisal bin Farhan en zijn Egyptische ambtgenoot Sameh Shoukry.
"Dit is een duidelijke en nauwkeurige verklaring. Het beantwoordt verschillende punten die zijn verdoezeld door wat ik 'nieuws wassen' noem, of het nu gaat om de betrekkingen met Iran, zijn invloedssferen of zelfs zijn bezetting van de regio, van Syrië tot Libanon en van Irak tot Jemen."
Al-Homayed merkte op dat de mullahs de afgelopen maanden herhaaldelijk de wens hebben geuit om hun betrekkingen met Saudi-Arabië te verbeteren.
"Niemand wil absolute vijandschap met Iran. Dat betekent niet dat er onderhandelingen moeten komen die dit moellahregime de legitimiteit zal geven die het in eigen land heeft verloren. In plaats daarvan zijn er onderhandelingen nodig over specifieke kwesties die het mogelijk maken veiligheidsrisico's weg te nemen, de stabiliteit te ondersteunen en een einde te maken aan de inmenging van Iran in Arabische aangelegenheden. De Saoedisch-Egyptische verklaring is dus belangrijk en dient als herinnering aan de standpunten van Riyad en Caïro over dringende kwesties, en als indicatie van de coördinatie die nodig is voor de regio en haar stabiliteit."
Het Egyptisch-Saudische standpunt was niet de eerste Arabische uiting van wantrouwen over de rampzalige acties en het beleid van Iran.
In september 2022 veroordeelden de ministers van Buitenlandse Zaken van de landen van de Arabische Liga de inmenging van Iran in de interne aangelegenheden van de Arabische staten en beschouwden dergelijke handelingen als een schending van het internationaal recht en het beginsel van goed nabuurschap en soevereiniteit.
De ministers eisten dat Iran ophoudt met zijn "provocerende handelingen, die de vertrouwenwekkende maatregelen ondermijnen en de veiligheid en stabiliteit in de regio bedreigen". Zij eisten dat Iran afziet van het steunen en financieren van milities en gewapende partijen in de Arabische landen".
De Arabische ministers veroordeelden voorts de aanhoudende aanvallen met drones en raketten van Iraanse makelij tegen Saudi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten vanaf Jemenitisch grondgebied door de door Iran gesteunde Houthi-militie, en noemden die een "flagrante agressie en een bedreiging voor de Arabische nationale veiligheid".
De ministers riepen Iran op hun milities en gewapende elementen uit alle Arabische staten terug te trekken, en onderstreepten dat moet worden toegezien op Iraanse acties en pogingen om de veiligheid en de stabiliteit in het Midden-Oosten te ondermijnen. Voorts riepen zij op tot intensivering van de diplomatieke inspanningen van de Arabische landen om de praktijken van het Iraanse regime en zijn steun voor geweld, sektarisme en terrorisme en zijn bedreiging voor de regionale en internationale veiligheid onder de aandacht te brengen."
In een boodschap aan de regering Biden benadrukten de Arabische ministers dat er rekening moet worden gehouden met de bezorgdheid van de Arabische landen over de pogingen om de nucleaire overeenkomst met Iran nieuw leven in te blazen:
"Elke overeenkomst met Iran moet strengere bepalingen bevatten in verband met zijn programma voor ballistische raketten en explosieve drones, die aan terroristische milities worden geleverd."
Zij drongen er ook bij de internationale gemeenschap op aan om het wapenembargo tegen Iran te verlengen en waarschuwden dat opheffing van het embargo zal leiden tot verdere "ondergang en vernietiging".
Toch zou het naïef, zo niet ronduit dwaas zijn om te denken dat de mullahs in Teheran bang of afgeschrikt zouden zijn door Arabische verklaringen en waarschuwingen. Kort nadat Egypte en Saoedi-Arabië hun waarschuwing over Iran hadden afgegeven, reisde de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Hossein Amir-Abdollahian naar Libanon, waar hij Hezbollah-chef Hassan Nasrallah en de Palestijnse secretaris-generaal van de Islamitische Jihad, Ziyad Al-Nakhalah, en hoge Libanese regeringsfunctionarissen ontmoette.
"De Islamitische Republiek Iran zal het Islamitisch Verzet in Libanon en Palestina blijven steunen," zei Amir-Abdollahian tijdens het bezoek.
Het bezoek van de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken aan Beiroet en zijn verklaring zijn een directe reactie op de Egyptisch-Saudische waarschuwing aan Teheran. De mullahs vertellen de Arabieren dat zij naar hartelust kunnen blijven blaffen, maar dat Iran in hun landen zal doen wat het wil. De mullahs maken duidelijk dat zij zich zullen blijven bemoeien met de interne aangelegenheden van de Arabische landen, ongeacht de mening van de Arabieren.
Wanneer de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken zegt dat zijn land het "verzet" in Libanon zal blijven steunen, bedoelt hij dat Teheran wapens en geld zal blijven leveren aan Hezbollah, de terroristische organisatie die Libanon effectief controleert en het land in een staat van anarchie en wetteloosheid heeft veranderd.
Wanneer hij het heeft over Iraanse steun voor het "verzet in Palestina", bedoelt de minister dat zijn land het terrorisme van Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad tegen Israël zal blijven steunen. De twee terreurgroepen, gevestigd in de Gazastrook, zijn verantwoordelijk voor duizenden terreuraanslagen tegen Israël. Net als Hezbollah zijn de Palestijnse groepen grotendeels verantwoordelijk voor de ellende van de mensen die onder hun bewind leven.
"Alles aan het Iraanse leiderschap verandert met de tijd, maar het heeft geen invloed op de mentaliteit waarin het sinds 1979 regeert," schreef de Syrische journalist Baha' Al-Awwam.
"De logica van de 'Islamitische Revolutie' roept op tot het confronteren van het volk met ijzer en vuur. Wat zijn buren betreft, zegt de logica dat Iran met hen moet omgaan door middel van intriges en bedreigingen. In de internationale politiek is er niets beter dan het hebben van een kernwapen om de wereld te chanteren. Wat heeft de interne politiek van de "Islamitische Revolutie" opgeleverd? Het antwoord is een ellendig volk dat onrecht voelt, en een leiderschap dat dag en nacht bang is voor een opstand hier en een protest daar. Wat het buitenlands beleid betreft, heeft het 'Khomeinisme' een land voortgebracht dat al tientallen jaren in een economische blokkade leeft en dat geen andere taal meer kent dan wapens voor de dialoog met zijn buren en landen in de wereld."
Al-Awwam merkte verder op dat het Iraanse leiderschap de afgelopen vier decennia nooit onderscheid heeft gemaakt tussen oorlog en vrede, zelfs niet in 2015 toen het de nucleaire overeenkomst met de grootmachten tekende.
"Die overeenkomst was een Amerikaanse beloning voor Teheran voor jarenlang agressief gedrag in de regio, in ruil voor het voor een periode stoppen met de bouw van de kernbom. Ten tijde van de voormalige Amerikaanse president Barack Obama wilden de VS de hand van de politieke islam in de regio loslaten, dus steunden zij de 'zonen van Khomeini' en 'de kleinkinderen van [Moslimbroederschap-oprichter] Hassan al-Banna.'"
In het licht van de aanhoudende waarschuwingen van de Arabieren valt nog te bezien of de regering Biden en andere westerse partijen wakker zullen worden en zullen inzien dat de Iraanse mullahs niet te vertrouwen zijn. De Arabieren vertellen het Westen dat zij de mullahs niet moeten vertrouwen omdat zij de vrede en stabiliteit in het Midden-Oosten blijven bedreigen, terwijl zij doen alsof Teheran vrede met de Arabische landen nastreeft.
Het lijkt erop dat de regeringen van Obama en Biden uiteindelijk bereid zijn in te stemmen met bijna alles wat de mullahs willen en er een biljoen dollar tegenaan gooien als de mullahs alsjeblieft hun kernwapens niet gaan gebruiken -- zoals Obama het in 2015 openlijk zei -- "On my watch."
Khaled Abu Toameh is een bekroond journalist uit Jeruzalem.
Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster
© 2023 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.
Bron: Iran's Newest Commitments :: Gatestone Institute