DEEL 28: LEUGENS VAN MENSEN EN GODEN - Wanneer marcheren de gesynchroniseerde heiligen binnen?

11 juni 2023 door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27

Helaas zouden we nog wel even door kunnen gaan met het geven van meer waargebeurde "occulte binnen de Christelijke Kerk" nieuwsverhalen die het Christelijke Westen de laatste tijd hebben overspoeld, want de lijst groeit en groeit. In de afgelopen paar jaar hebben Steven Bancarz, Josh Peck, Dr. Thomas Horn en talloze andere bekende en gevierde christelijke auteurs uit onze eigen kring verschillende titels uitgebracht om het bewustzijn op dit gebied te vergroten. [i] Ieder van hen heeft laten zien hoe de hedendaagse popcultuurkerk zulke kwaadaardige, occulte praktijken begint te incorporeren als cartomantie (waarzeggerij met kaarten), onder het mom van door de Heilige Geest gestuurde "noodlotkaarten" of "profetiekkaarten" (andere namen voor tarotkaarten); "engelenborden", in alle opzichten identiek aan het Ouijabord; yoga, wat, als je het nog niet wist, fysieke stretch-poses bevat die, op zichzelf, houdingen zijn om specifieke heidense goden uit het verleden te aanbidden (merk op dat er nog veel meer alarmerende details zijn waar de gemiddelde Christen nog nooit van gehoord heeft met betrekking tot yoga); leerstellingen over karma, wat strikt een New Age filosofie is; Moeder Aarde-stijl trainingsprogramma's over de "God is alles, en alles is God" filosofie van het pantheïsme; "wandelende gebedslabyrinten", waarvan de deelnemers grotendeels niet weten dat ze hun oorsprong vinden in seksueel afwijkende Griekse mythologieën die resulteerden in de geboorte van de half mens, half beest Minotaurus; "contemplatief gebed" en/of "onderdompelingssessies", die een variant van "Christusbewustzijn" of gebed tot engelen (of geestengidsen) meditatie inhouden die rechtstreeks afkomstig is uit de New Age of Wicca; nieuwe en valse "Jezus"-evangeliën, gebaseerd op popcultuur schriftinterpretaties die Jezus afschilderen als allesbehalve wat en wie Hij werd beschreven in het Nieuwe Testament; en andere verontrustende, antichristelijke religieuze overtuigingen en praktijken, zoals de volgende lijst uit Bancarz' en Peck's The Second Coming of the New Age:

• Het openen van portalen met je geest voor engelen en energieën uit de Hemel om door te komen
• "Geestreizen" buiten je lichaam [tegenwoordig "astrale projectie" of "astraal reizen" genoemd in heidense kringen].
• Het beoefenen van "spiritueel ruiken", "spiritueel proeven" en dergelijke
• Begeleide meditaties
• Het doorlopen van geleide visualisaties naar een van de "hemelen"
• Stemvorken en "heilige geluiden" gebruiken voor energetische afstemming
• Je eigen lot manifesteren door visualisatie
• Geloven dat gedachten metafysische vibraties en frequenties uitzenden die de realiteit creëren
• Telepathische communicatie beoefenen om gedachten en beelden in de geest van een ander te plaatsen[ii]

Deze auteurs kunnen verwedden dat veel lezers die deze lijst hebben doorgenomen en bij zichzelf hebben gedacht: Ja, dit is jammer, maar het is niet verrassend. Dat is op zich al jammer. We zijn eraan "gewend" dat het Westerse Christendom elke dag meer en meer in de richting van deze misleide realiteit ebt, zozeer zelfs dat we ongevoelig zijn geworden voor het niveau waarop het huis van de Kostbare Jesjoea is bezoedeld.

We dagen je uit!

In het huidige politieke en sociale klimaat worden veel termen en eufemismen gebruikt die intimiderend klinken voor de volgelingen van Christus. Vooral in het Westen horen we zo vaak zeggen dat onze cultuur "postchristelijk aan het worden is". Zelfs Barna beweert, in een van de eerder genoemde studies over de secularisatie van ons geloof, dat het Westen bezig is met een "postchristelijke reformatie."[iii] Sommigen hebben het gevoel dat het niet langer een toekomstige realiteit is, maar dat we er al zijn... en deze auteurs zijn het daarmee eens.

Afvallige vs. Overblijfsel: Een strijd om overheersing

Maar voordat we allemaal het christendom vaarwel zeggen, de laatste nagel in de doodskist slaan en een weemoedig "rust in vrede" over het graf van het geloof fluisteren, is het cruciaal om te begrijpen en te accepteren van welk christendom we afscheid nemen. Tot voor kort bezetten het onkruid (valse christenen) en het koren (ware gelovigen) dezelfde plaats in de kerk, maar ze kunnen niet eeuwig op dezelfde grond blijven. Wij geloven dat één van hen op het punt staat verzameld te worden in bundels waar ze staat te wachten om verbrand te worden, terwijl de ander in de bescherming van de schuur wordt genomen (zie Matteüs 13:24-41).

Technisch gezien is de term "postchristelijk" sowieso een verkeerde benaming, zelfs een oxymoron, omdat a) de zich momenteel vormende apostatische superkerk al geestelijk dood is, maar alleen maar zal toenemen op Westerse bodem naarmate ze syncretiseert met het heidendom, en b) de Restkerk van ware gelovigen niet kan sterven - dat is een letterlijke, theologische onmogelijkheid. Daarom zal noch de echte noch de namaakkerk binnenkort verdwijnen.

Aan de andere kant voelt het Overblijfsel op dit moment de scheidingspijn die een neveneffect is van het toekijken hoe de authentieke christelijke leer wordt vervangen door de flimflam-theologie van de kerk als instituut. Dus, als we horen of zeggen "post-christelijk", dan is de realiteit die het eigenlijk vertegenwoordigt een cultureel afscheid van de zuivere doctrine, niet de dood van een religie.

Ten eerste is en blijft Christus altijd de Koning, gezeten op de troon over de hele wereld en al haar naties en inwoners, ongeacht verschuivende religieuze trends en overzichtskaarten en zonder bedreiging door de voortdurende neiging van de mensheid om menselijke redeneringen te verkiezen boven vertrouwen op Gods voorziening of verantwoording af te leggen aan Zijn autoriteit. Er gebeurt niets op onze aardse grond dat God niet ziet aankomen vanuit Zijn niet-lineaire, eeuwige, onveranderlijke, alwetende, almachtige en alomtegenwoordige perspectief dat al bestond vóór de vorming van onze planeet. En, zoals elke echte Christen zal beamen, Hij heeft altijd de controle!

ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO'S

"THE LIES OF MEN & GODS-EPISODE 4": Studie toont aan dat de Egyptische farao genetisch gemodificeerd was met buitenaards DNA.

"THE LIES OF MEN & GODS-EPISODE 3: TOM HORN KWAM HET LUCIFER-APPARAAT TEGEN OP DE BERG GRAHAM TOEN EEN APACHE WAARSCHUWDE VOOR REUZEN!

De Kerk die Christus bouwde, de Ware Kerk of 'Restkerk', zoals we haar noemen, gaat nergens heen. Dat zal ook nooit gebeuren. Ze kan nergens heen. De Kracht erachter is ondoordringbaar. De Man die haar met Zijn bloed heeft samengesteld is een Kracht waar geen enkele entiteit in het universum tegenop kan. Het Woord van God is duidelijk over de overwinning van onze Kerk. Zelfs in elk denkbaar eschatologisch scenario, waarin de wereld haar apocalyptische einde tegemoet gaat en de vijand de wereldmacht in handen heeft, wint de Kerk die Christus heeft gebouwd. Voor alle angsten die kerkgangers vandaag de dag hebben dat de Westerse wereld steeds minder een "christelijk" territorium wordt, laten de beloften van de Schrift zien dat zelfs als dat op politieke en sociale schaal gebeurt, het onmogelijk is dat de secularisatie van onze cultuur zegeviert in de ontbinding van Jezus' ware volgelingen. En die kracht, die hartslag van God, zoals gerealiseerd door de dramatische acties van Zijn mensen, klopt door alle tijden heen - ongeacht wat "plaatselijke kerken" als gebouwen (of menselijke instellingen) doen.

Zoals zoveel predikers in de jaren '80 en '90 zeiden: Lees de achterkant van het Boek en neem het mee naar de bank. Wij winnen. Einde verhaal. Dit "Satan wint" scenario waar iedereen over in paniek raakt als ze termen als "post-christelijk" laten vallen, is theologisch gezien onlogisch en dient alleen maar als een vijandige afleiding die zegt dat iedereen zijn Grote Opdracht taken in een gedemoraliseerde overgave moet laten vallen omdat "nepnieuws" zegt dat het christendom dood is.

Maar deze "sociale club" die we hebben opgebouwd - het georganiseerde instituut dat we "christendom" noemen - waarin we elke zondag samenkomen om te keuvelen met de "mooie mensen" die "hun leven op orde hebben" maar die het te druk hebben met het uitwerken van hun politiek, hun meningen over sociale zaken en hun favoriete Starbucks koffiedrankje... deze "Occultianiteit" die de sleutel zal zijn tot het systeem van de Antichrist? Deze pop-cultuur, luie bruid van Vlek en Rimpels, die momenteel alleen lang genoeg uit bed komt om het Beest een rondje te laten rijden? De lethargische, apathische Vrouw wier besmette gewaden op het punt staan ingeruild te worden voor de scharlaken draperieën van de Hoer, wiens ware naam Valse Religie is?

Ja, ze kan altijd gaan. Als "post-christelijk" de breuk betekent tussen het Overblijfsel en de Superkerk, dan hebben deze auteurs vrede met die reformatie, waardoor het Overblijfsel "post-wat-er-ook-is" kan worden. We moeten niet bang zijn voor de scheuring! We moeten het idee omarmen dat we niet langer verbonden zullen zijn met die Vrouw, maar dat we van haar gescheiden zullen worden, gezuiverd van haar besmetting, zelfs als dat betekent dat ze de gebouwen overneemt.

Laat de reiniging van de tempel maar komen!

Op dit moment lijkt het zeker dat de oorlog tussen het onkruid en de tarwe - de strijd om de heerschappij tussen de zich vormende apostatische Superkerk en het Restant - zal eindigen met het feit dat het Restant zeer binnenkort ondergronds zal gaan. De antichrist zal niet toestaan dat echte christenen zich in het openbaar begeven als hij eenmaal aan de macht is, en veel tekenen wijzen erop dat zijn opkomst voor de deur staat.

Aan de andere kant, als deze auteurs het bij het verkeerde eind hebben en de Kerk als instituut nog een beetje echt leven in zich heeft - als er nog enig leven over is in de Westerse Kerk die gebouwd is op de ruggen van die mannen en vrouwen wier bloed, zweet en tranen stonden voor een onvervalste boodschap van het kruis - dan kunnen we onszelf misschien nog een seizoen van genade geven voordat de onvermijdelijke ondergrondse verhulling van de heiligen plaatsvindt.

Als dit zou gebeuren, zou het waarschijnlijk resulteren in een nieuw Groot Ontwaken - wat de laatste oogst van zielen zou kunnen zijn voor het einde der dagen. Een door de Heilige Geest gestuurde "schoonmaak van het huis". Het zou zelfs een kerkhervorming teweeg kunnen brengen die groter is dan die in Luthers tijd, waarbij het onkruid dat het christendom als een soort "Golfclub" behandelt, zal worden uitgeroeid en ontmaskerd. Een tijd waarin die Westerse religie, dat koude, dode, nutteloze ding dat verrassend verstoken is van Schriftuurlijke waarheid, uit de weg gaat zodat de Nieuw Testamentische Kerk terrein kan winnen in een heropleving. En een derde van de kerkgangers die nog twijfelen bij welke groep ze horen, zullen een sterke boodschap ontvangen die in niet mis te verstane bewoordingen wordt overgebracht: "God heeft de controle over Zijn eigen huis. Het is tijd om serieus te worden of uit de weg te gaan zodat de volgende generatie van vurige gelovigen zich een weg kan banen op het toneel van de Grote Commissie."

Lezers, we smeken u... Als dit het scenario is waarnaar u verlangt, luister dan goed en begrijp dat het een terugkeer naar enkele oude wortels vereist.

En we bedoelen dit zowel theologisch als methodologisch.

De toorn van God uitstellen

Nu we het toch hebben over persoonlijke verantwoordelijkheid binnen het Lichaam van Christus, moeten we een cruciaal theologisch aspect aan de orde stellen. Het gebeurt zo vaak dat christenen "daten", tekenen zien waar er geen zijn, of een beetje te schietgraag zijn in het herkennen van het Teken bij elke bocht. Dit zet ons allemaal voor schut en het maakt het Woord minder betrouwbaar. Aan de andere kant is het herkennen van de tekenen van de tijd, het oproepen tot wereldwijd gebed door de discipelen van Christus en het toekijken hoe een crisis wordt omgeleid een Bijbels verantwoorde realiteit.

Deze auteurs hebben de laatste tijd telefoontjes, e-mails, sms'jes en andere interacties ontvangen van bezorgde gelovigen over hoezeer het jaar 2020 aanvoelt als het begin van het einde. Sommigen hebben het idee geopperd dat een bepaalde politicus wel eens de antichrist zou kunnen zijn, en dat een COVID-19 vaccin wel eens het merkteken van het beest zou kunnen zijn (of een oefenrondje ervoor), enzovoort. Of dit nu allemaal waar is of niet, we zijn geroepen om te bidden voor de genade en voorziening van God. Door dit in alle oprechtheid te doen, kan Gods plan van een anders zeker, catastrofaal scenario gewijzigd worden.

Het is een vaak verkeerd begrepen bijbels onderwerp: Hoewel God onveranderlijk is en Zijn wil, karakter en heiligheidsnormen nooit veranderen (Maleachi 3:6; Jakobus 1:17; Hebreeën 6:17; 13:8; Job 23:13; 1 Samuël 15:29), is het theologisch niet accuraat om te zeggen dat "Zijn toorn op een vast uur zal komen, ongeacht wat we doen". Volgens dit geloof hebben de angstaanjagende episodes van Openbaring al een onwrikbare toekomstige datum zoals God die heeft geopenbaard, en niets wat de Ware Kerk doet kan dit uitstellen; daarom is berouw zinloos omdat "we er toch niets aan kunnen doen". Dergelijke geestelijke lethargie, wanneer deze in groepsverband wordt toegepast, is ironisch genoeg een deel van wat in de eerste plaats het Eindtijdscenario inluidt.

Aan de andere kant zou het ook onjuist zijn om te zeggen dat wij mensen iets kunnen doen om de goddelijke en perfecte wil van de Heer voor Zijn aarde en haar bewoners te veranderen.

Dus waar ligt het antwoord tussen defaitisme ("we kunnen niets doen; we moeten gewoon opgeven") en overmoed ("we kunnen Gods gedachten veranderen als we maar [vul maar in] doen")?

Als we het verhaal van Jona als voorbeeld nemen, dan zien we dat wanneer mensen berouw tonen, zich tot God wenden en zich op één lijn met Zijn wegen stellen, de toorn van de Heer kan worden uitgesteld. Dit is niet omdat God instabiel is en op Zijn woord terugkomt. Het is omdat de reden voor Zijn toorn wordt weggenomen wanneer mensen zichzelf in harmonie en overeenstemming met Zijn wil brengen. Jona werd naar Ninevé gestuurd met een specifieke boodschap: Alles zou in veertig dagen vernietigd worden. Dit was omdat de Ninevieten hadden geleefd op een manier die God lasterde en tegenwerkte. Hun slechte aanwezigheid was een plaag op aarde. Maar toen de Ninevieten berouw toonden en om Gods genade vroegen, spaarde Hij hen (Jona 3:3-10). (Dit is niet het enige verhaal met deze uitkomst in het Woord. Een ander voorbeeld is toen de profeet Jesaja de boodschap van God aan koning Hizkia bracht dat zijn dood op handen was en dat hij zijn huis op orde moest brengen, omdat hij niet meer zou herstellen. Hizkia bad en riep uit tot God en de Heer antwoordde door Jesaja terug te sturen naar de koning met de boodschap dat hij nog vijftien jaar zou leven en de stad werd bevrijd uit de handen van koning Achab [2 Koningen 20:1-7]. We zouden nog meer voorbeelden kunnen geven, maar je krijgt het idee).

Sommige Engelse vertalingen verknoeien helaas het concept van het "uitstel van de toorn van God" wanneer ze stellen (zoals ze soms doen met betrekking tot vers 10) dat God "berouw had" of "van gedachten was veranderd". Het is niet zo dat deze vertalingen fout zijn, maar dat ze onvolledig zijn. Als we die termen/zinnen horen, stellen we ons voor dat Hij zich schuldig voelt voor iets wat Hij verkeerd heeft gedaan. Omdat sommige van deze vertalingen gangbaar, maar gedateerd zijn (zoals de KJV), blijven we struikelen over het idee dat God a) een komende gebeurtenis zou aankondigen via een profeet als Jona of Johannes op Patmos (Openbaring), en dan b) zou omschakelen en ofwel luchthartig verder zou gaan met Zijn lineaire, voorwaarts bewegende heerschappij over de wereld als een grillige impulskoning, ofwel zou huilen over Zijn eigen schaamte omdat Hij de gebeurtenis überhaupt had aangekondigd.

We zullen niet ingaan op de diepgravende "nerdwegen" van dit complexe woordstudie-onderwerp vanwege de beperkingen in tijd en ruimte. De kern van dit taalkundige raadsel is dat deze "berouw"/"van gedachten veranderd" momenten uiteindelijk antropomorf zijn (beschrijvingen van God in menselijke termen; God menselijke eigenschappen geven). We vinden het moeilijk om te begrijpen hoe God - die volledig buiten de tijd staat, eeuwig van aard is en nooit gebonden is aan een lineaire (voorwaarts bewegende), vierdimensionale, drie-ruimtelijke coördinaten en één-temporele coördinaat, ruimte-tijd continuüm werkelijkheid - zou kunnen beloven om Ninevé te vernietigen en het in hetzelfde verhaal weer te herstellen zonder dit als een inconsistentie te zien. Dit komt omdat gewone mensen niet "uit" het ruimte-tijdcontinuüm kunnen stappen, dus voor ons zou het een inconsistentie zijn. Daarom vinden Hebreeuwse concepten van onbeperkte controle over de kosmos en de wil van de Schepper van het universum hun plaats in het Engels als "God flip-flopped His stance" of "toen had Hij spijt."

ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO'S

"THE LIES OF MEN AND GODS - EPISODE 2": Wat zit er achter vliegende serafijnen, reptielen en portalen die boven bergen openen?

"THE LIES OF MEN AND GODS - EPISODE 1": Het Vaticaan, buitenaardse wezens en regeringselites. Is het allemaal toeval?

Zie het als volgt:

1. Als Gods eeuwige, onbeperkte heiligheidsnormen onveranderlijk en onveranderlijk zijn, dan is Hij alleen Wat er ook gebeurt, Gods oordeel zal over Ninevé beginnen "in te slaan" zodra Ninevé het kwaad wordt dat Gods heiligheidsnormen niet kunnen toestaan.
2. Maar omdat God eeuwig, onveranderlijk is en niet kan veranderen, is Zijn "barmhartigheid die eeuwig duurt" (Psalm 107:1) als een ander deel van Zijn aard en karakter ook alleen. Als een natie of een volk ernaar streeft om aan Zijn verwachtingen te voldoen en te zijn wat Hij vraagt, dan zal de barmhartigheid "toeslaan" wanneer Ninevé berouw toont en zullen zij gespaard worden, in overeenstemming met Gods aard.
3. Daarom ligt de inconsistentie bij ons, eindige, lineaire, steeds veranderende en inconsistente mensen. We zijn gezegend als we Gods hart zoeken en we worden gestraft als we ons van Hem afkeren.

Nogmaals, om het duidelijk te maken: Het gaat er niet om dat God Zijn onveranderlijke wil verandert en aanpast aan de onvolmaakte mensheid, het gaat erom dat wij onze menselijke wil zo goed mogelijk aanpassen aan Gods verwachtingen.

 4. Als het dan oprecht is, is er een onzichtbare, spirituele, bovennatuurlijke, transcendente, "ongeziene wereld" uitwisseling geweest die de barrières van onze natuurlijke wetten en begrip (niet het Zijne) doorbreekt, en onze verlossing is niet langer gebonden aan de realiteit die het daarvoor was.

Met de taalproblemen uit de weg is het makkelijker om te zien wat de Bijbel direct zegt over uitstel. Profetische verklaringen over toekomstige oordelen van God zijn voorwaardelijk, niet absoluut. Ze dagen ons uit tot actie. Van de Heer zelf lezen we over dit onderwerp:

Indien Ik te eniger tijd over een volk of een koninkrijk verklaar, dat Ik het zal verscheuren, afbreken en vernietigen, en indien dat volk, waarover Ik gesproken heb, zich van zijn kwaad afwendt, zal Ik afzien van het onheil, dat Ik het wilde aandoen. En als Ik op enig moment over een volk of een koninkrijk verklaar dat Ik het zal bouwen en planten, en als het kwaad doet in mijn ogen, niet luistert naar mijn stem, dan zal Ik afzien van het goede dat Ik van plan was het te doen. (Jeremia 18:7-10; ESV)

Het is net als wanneer je moeder je herhaaldelijk een regel zag overtreden en zoiets zei als: "Ik ga dat speelgoed van je afpakken." Ze hoefde de voorwaarde ("als je niet stopt met ongehoorzaam zijn aan mijn regel") niet te noemen om jou te laten begrijpen dat die voorwaarde er was. Je wist dat als je onmiddellijk stopte met het overtreden van de regel en je je verontschuldigde voor je gebrek aan respect (je conformeerde aan haar verwachtingen over jou), ze je het speelgoed zou laten houden. Dat is de logica hier.

Maar begrijp alsjeblieft dat de "uitstel van toorn theologie" die we hier hebben bekeken geen "annulering theologie" is! Wat God zegt dat Hij zal doen, zal Hij doen (Numeri 23:19; Deuteronomium 7:9; Jozua 21:45; 1 Korintiërs 1:9)! De gebeurtenissen van Openbaring zullen aan het einde plaatsvinden. Daarom komt er een scheiding tussen de ware christenen (die weigeren om de Man van de Zonde te aanbidden) en de valse christenen (die misleid zijn om de Antichrist te omhelzen), en Gods oordeel zal over de afvallige superkerk zijn die "eruit ziet" als de christelijke kerk (en andere wereldreligies). Toen God zei dat Ninevé vernietigd zou worden en vervolgens "berustte" en hen spaarde, was dat geen permanente regeling of een "eens gespaard, altijd gespaard"-pact. De geschiedenis vertelt ons dat toen de zonde van de Ninevieten ongeveer 150 jaar later, nadat de waarschuwingen van Habakkuk (en anderen) waren genegeerd, weer niet in overeenstemming was met Gods heiligheidsnormen, ze in 612 voor Christus werden vernietigd, precies zoals God had gezegd (vgl. Nahum 1).

Hieruit leren we: Hoewel Openbaring uiteindelijk precies zo zal verlopen als het beschrijft, is het "uitstellen" van Gods toorn onze verantwoordelijkheid. Als we niet willen dat de Eindtijd snel komt, of zelfs binnen onze levens, dan hebben wij Christenen, de ambassadeurs van Gods enige Zoon, geen andere keuze dan ons aan te passen aan Zijn heiligheidsnormen.

Dit betekent dat we weigeren deel te nemen aan het in stand houden van de ketterij die heeft bijgedragen aan de opbouw van de cultus van het westerse christendom. We tonen deze weigering, naast ons te bekeren, door meer dan ooit in onze Bijbels te duiken, tot God te bidden met een ernst die we tot nu toe nog niet hebben getoond, op agressieve wijze echte christelijke geestelijke disciplines in ons dagelijks leven toe te passen, innerlijk en uiterlijk de essentiële grondbeginselen van het christelijk geloof hoog te houden en er met alle menselijk mogelijke inspanningen naar te streven de Bruid zonder vlek of rimpel te zijn.

Doe deze dingen en je zult deel uitmaken van de Ware Restkerk: de ene van de twee Kerken in de eindtijd die de grootste macht heeft.

VOLGENDE: Het Jericho Project - Een "Nieuw Testamentische" Thuiskomst

Eindnoten

[i] This is a small list, compiled from only two books: Steven Bancarz and Josh Peck, The Second Coming of the New Age: The Hidden Dangers of Alternative Spirituality in Contemporary America and Its Churches (Crane, MO: Defender Publishing, 2018); Dr. Thomas Horn, Shadowland: From Jeffrey Epstein to the Clintons, from Obama and Biden to the Occult Elite: Exposing the Deep-State Actors at War with Christianity, Donald Trump, and America’s Destiny (Crane, MO: Defender Publishing, 2019). However, readers are encouraged to look beyond just these titles.

[ii] Steven Bancarz and Josh Peck, The Second Coming of the New Age: The Hidden Dangers of Alternative Spirituality in Contemporary America and Its Churches (Crane, MO: Defender Publishing, 2018), 324.

[iii] “American Worldview…Release #11: Churches and Worldview.”

Bron: PART 28: LIES OF MEN AND GODS—When the Syncretized Saints Go Marching In? » SkyWatchTV