DEEL 21: LEUGENS VAN MENSEN EN GODEN - Experimenten die de menselijke natuur in verband brengen met 666

25 mei 2023 - door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20

Er zijn studies in overvloed die verrassende resultaten onthullen met betrekking tot de gedragspatronen van verschillende groepen. Zij lijken echter een groot percentage van de tijd afwijkende patronen weer te geven, vooral wanneer individuen in groepen worden gegroepeerd of gezag krijgen. Wij zullen hier twee van de meest relevante en onthullende bevindingen bespreken.

Ten eerste voerde Stanley Milgram van de Yale Universiteit in de jaren zestig een onderzoek uit naar onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan gezag. Het volgende uit Unlocking Eden: Revolutionize Your Health, Maximize Your Immunity, Restore Your Vitality legt uit hoe het werkte:

Het experiment werkte als volgt: Vrijwilligers kregen de rol van "leraar" toebedeeld en geloofden dat de "studenten" ook deelnemers aan het onderzoek waren. De voorgestelde premisse voor dit onderzoek (niet de echte) was het testen van het vasthouden van het geheugen wanneer het wordt versterkt door straf. Dit werd (zogenaamd) verzekerd door een elektrische schok die werd toegediend wanneer vrijwilligers die gevraagd werden informatie op te roepen onjuiste antwoorden gaven. Deze "studenten" waren echter acteurs die deden alsof ze stuiptrekkingen van pijn kregen wanneer ze een "schok" kregen omdat ze een fout antwoord gaven. De nietsvermoedende "leraren" kregen de opdracht twee woorden door te geven aan hun medeleerlingen, die zich de woorden moesten herinneren om de straf te ontlopen. Als de "studenten" zich de elementen van de geheugentest niet herinnerden, moesten de "leraren" de straf toedienen, een consequentietechniek die het leren zou bevorderen, waardoor deze stap (naar verluidt) een vitaal onderdeel van het proces werd.... Deze discipline werd toegepast door de deelnemers te verplichten op een reeks knoppen te drukken die hen een spanning opleverden. De ernst van de schokken werd op het mechanisme aangegeven in deze stappen: "Lichte schok", "Zeer sterke schok", "Gevaar: Ernstige schok" en zelfs "XXX". Naarmate het aantal foute antwoorden van de "studenten" (denk eraan dat de vrijwilligers niet wisten dat ze met acteurs te maken hadden) toenam, kregen de vrijwilligers de opdracht schokken toe te dienen met een toenemende intensiteit. Naarmate de kracht van de schokken toenam, klaagden degenen die de straf kregen dat de pijn intenser werd. Uiteindelijk schreeuwden de acteurs, zeiden zelfs dat ze wilden dat het experiment ophield en dat ze niet langer wilden deelnemen. Soms weigerden sommigen de vragen te beantwoorden, zogenaamd uit angst een verkeerd antwoord te geven en opnieuw geschokt te worden. De begeleiders (verantwoordelijken) instrueerden de vrijwilligers echter om niet-antwoorden als foute antwoorden te beschouwen; dit leidde ertoe dat vrijwilligers zware schokken moesten toedienen aan mensen die niet reageerden.... Gewoonlijk zouden degenen aan wie werd gevraagd te voorspellen wat zij in een dergelijke situatie zouden doen, hun weigering laten gelden om schokken toe te dienen of door te gaan met het toedienen van schokken naarmate de intensiteit toenam, maar verrassend genoeg bleef tweederde van Milgrams deelnemers het hele experiment gehoorzaam: Twee van de drie bleven elektrische schokken toedienen voorbij het moment waarop de "student" vroeg om de procedure te stoppen, voorbij het punt dat hij of zij helemaal niet meer reageerde en zelfs tot het moment dat hem of haar werd opgedragen de maximale spanning toe te dienen, die naar verluidt 450 volt bedroeg.... Milgram constateerde visuele tekenen van innerlijke strijd bij de deelnemers, zoals "zweten, beven, stotteren, op de lippen bijten, enzovoort," maar desondanks gaven zij nog steeds gezag toe aan degenen die zij beschouwden als de "deskundigen" of "verantwoordelijken". De experimentator vond soortgelijke resultaten bij dezelfde studie, maar met één variatie: Aan het begin van de procedure zei de persoon die de spanning kreeg dat hij een hartkwaal had. Zelfs met dit, was het percentage van mensen die het bevel opvolgden om schokken uit te delen 62,5 procent.[i]

Door dit onderzoek leerde Milgram dat mensen vaak zonder vragen autoriteit gehoorzamen, zelfs als die gehoorzaamheid het schaden van een ander vereist. Het doel van Milgram via dit experiment was te verklaren hoe mensen met een vrije wil gehoorzaam bleven tijdens zulke gruwelijke omstandigheden als het bloedbad van My Lai of de Holocaust.[ii] Zijn bevindingen gaven aan dat proefpersonen vaak verlangen naar goedkeuring van de gezagsdragers, en dat wanneer een schijnbaar professionele of welwillende factie aan het werk is, zij een veiligheidsnet van toelaatbaarheid over de instructies waarnemen. Met andere woorden, zij nemen aan dat de persoon of organisatie die de leiding heeft, opereert met ethische en morele integriteit, zodat hun instructies via dergelijke normen worden doorgelicht en desondanks noodzakelijk worden geacht.[iii]

"THE LIES OF MEN & GODS-EPISODE 4": Studie toont aan dat de Egyptische farao genetisch gemodificeerd was met buitenaards DNA.

"THE LIES OF MEN & GODS-EPISODE 3: TOM HORN KWAM HET LUCIFER-APPARAAT TEGEN OP DE BERG GRAHAM TOEN EEN APACHE WAARSCHUWDE VOOR REUZEN!

In een tweede onderzoek, het Stanford Gevangenisexperiment, dat in de zomer van 1971 werd uitgevoerd, toonden de resultaten aan dat sommige mensen, als ze een beetje macht kregen, extreem sadistisch werden en anderen domineerden, alleen maar voor een ziekelijk soort vermaak. Het kwaad in dit onderzoek, dat oorspronkelijk twee weken zou duren, escaleerde zo snel, dat het al na zes dagen werd afgeblazen.[iv]

Dit is waar het om ging: Een vleugel van de Stanford Universiteit werd omgetoverd tot een geïmproviseerde gevangenis, waarin 24 zorgvuldig gekozen kandidaten werden verdeeld in groepen gevangenen en bewakers, beslist door een muntstuk op te gooien.[v] De geselecteerden als gevangenen ondergingen een schijnarrestatie bij hen thuis voordat ze naar het "politiebureau" werden gebracht, vingerafdrukken werden genomen en in een cel werden geplaatst. Ze werden vervolgens gefouilleerd, besproeid met een luizenmiddel, kregen een uniform en een nummer dat hun naam verving.[vi] Deze kregen een nylonkous over hun haar om hun uiterlijk te ontdoen van individualiteit, en om de enkel van elke jongeman werd een ketting gelegd.[vii]

Bewakers kregen geen specifieke gedragsparameters. In plaats daarvan werd hen verteld dat ze hun oordeel konden gebruiken om de orde te handhaven en het respect van de gevangenen af te dwingen.[viii] Ze kregen uniformen, nachtstokken en spiegelende zonnebrillen om de indruk te wekken een universele, alomtegenwoordige macht over de gevangenen te hebben. Gevangenen voerden "tellingen" uit, waarbij ze op een rij werden gezet en hun nummers moesten opzeggen terwijl ze in de houding stonden. Degenen die zich hier niet aan hielden werden gestraft met jumping jacks of push-ups.[ix] Naarmate de bewakers zich meer op hun gemak voelden met hun autoriteit, begonnen sommigen op de rug van de gevangenen te stappen of anderen op hun rug te laten zitten terwijl zij de oefeningen uitvoerden.[x] Tegen de tweede dag kwamen de gevangenen in opstand en barricadeerden de celdeuren met hun bedden en scheurden aan de nummers die hun namen hadden vervangen. De ochtendbewakers veronderstelden dat de nachtbewakers te passief waren geweest tegenover de gevangenen, dus reageerden zij met overcorrectie.[xi] Andere bewakers werden ingeschakeld om te helpen de gevangenen onder controle te krijgen; zij gebruikten de spray van een brandblusser om de gevangenen terug te dwingen van de celdeuren. Degenen die de opstand het minst tegenwerkten werden uit de groep verwijderd en beloond. Later werden de gevangenen vervangen door anderen die ook een speciale behandeling kregen. Hierdoor veronderstelden anderen dat zij een onuitgesproken loyaliteit onder de gevangenen hadden verraden.[xii] De spanningen tussen de groepen liepen op en gevangenen werden elementaire rechten ontzegd, zoals het gebruik van het toilet of het tandenpoetsen. Eén gevangene werd zo radeloos dat hij tekenen van emotioneel trauma vertoonde - "acute emotionele verstoring, ongeorganiseerd denken, oncontroleerbaar huilen en woede" - terwijl een ander "zich 'gek' begon te gedragen, begon te schreeuwen, te schelden, in een woedeaanval terechtkwam die oncontroleerbaar leek". Beide mannen werden vrijgelaten.[xiii] Een groot aantal volgende gebeurtenissen betrof een mogelijke gevangenisuitbraak, waarna de veroordeelden werden overgeplaatst naar een ander deel van de gevangenis; een bezoekdag waarop ouders hun bezorgdheid uitten over het welzijn van hun zoons; en een gevangene die onbedaarlijk snikte en niet kon geloven dat hij vrij was om op te staan en het experiment te verlaten totdat een gezagsdrager hem herinnerde aan zijn naam, en niet aan zijn nummer.

De korte duur van dit experiment is verrassend, gezien de reactie van elke persoon. In plaats van zich onder dwang te verenigen, waren de interacties van de gevangenen verdacht en gefragmenteerd; ieder beschouwde de ander als een potentiële vijand. Dit leek zelfs te verergeren wanneer men opkwam voor de rechten van de gevangenen.[xiv]

De bewakers leken in drie categorieën te vallen: degenen die "hard maar rechtvaardig" waren; de "goeden", die de gevangenen niet straften en soms zelfs vriendelijk waren; en degenen die "vijandig, willekeurig en inventief werden in hun vormen van vernedering van gevangenen."[xv] Het was zeker deze derde categorie waaruit de nachtelijke kwelsessies voortkwamen. Op deze momenten werden gevangenen seksueel misbruikt, gedwongen om seksueel vernederende handelingen met elkaar na te bootsen, en vernederd op manieren die zo psychologisch schadelijk waren dat de autoriteiten het onderzoek voortijdig beëindigden.[xvi]

Interessant bij dit experiment is hoe degenen die vervolgd werden zich van elkaar afscheidden in plaats van hun krachten te bundelen. Ze steunden elkaar niet, maar probeerden slechts te overleven. Sommigen vergaten hun naam, verloren het besef dat ze persoonlijke rechten hadden, en probeerden zelfs af te zien van aanbiedingen om weg te lopen van het hele proces. Aan de andere kant werden mannen wier persoonlijkheidsonderzoek geen aanwijzing gaf dat ze misschien een sadistische inslag hadden, gemene en op macht beluste kwelgeesten die er niet voor terugdeinsden hun martelpraktijken - inclusief seksueel misbruik - te intensiveren. Al deze veranderingen vonden plaats binnen een periode van zes dagen.

"THE LIES OF MEN AND GODS - EPISODE 2": Wat zit er achter vliegende serafijnen, reptielen en portalen die boven bergen openen?

"THE LIES OF MEN AND GODS - EPISODE 1": Het Vaticaan, buitenaardse wezens en regeringselites. Is het allemaal toeval?

Lucifer Effect

Als resultaat van de bevindingen tijdens het Stanford Gevangenisexperiment bedacht directeur Phillip Zimbardo de term "Lucifer Effect", die de transformatie van gewone mensen van goed naar kwaad verklaart. Hij heeft ook deskundig advies gegeven over de nasleep van situaties als Abu Ghraib (een gevangenis in Irak waar anders gewone Amerikaanse soldaten en CIA-personeel in staat werden gesteld hun gevangenen extreem te mishandelen). Volgens Zimbardo heeft iedereen het potentieel om slecht te worden, ook al hebben mensen verschillende aanleg. Vergeet niet dat degenen die in zijn Stanford-experiment als gevangenen of bewakers werden aangewezen, werden verdeeld door alleen maar een muntje op te gooien. Er werden geen persoonlijkheidsprofielen gebruikt om te bepalen wie welke rol zou spelen, maar toch werden veel bewakers gedurende zes dagen zo sadistisch dat Zimbardo gedwongen werd de procedure stop te zetten. In andere omstandigheden hebben mensen wreedheden tegen elkaar begaan, en Zimbardo beweert dat het onderscheid tussen "goede mensen" en "slechte mensen" eenvoudigweg niet zuiver is. In feite beschrijft de onderzoeker die lijn als "doordringbaar."[xvii] Wanneer mensen worden blootgesteld aan situaties waarin ze worden onderworpen aan een schijnbaar eenduidige macht en wanneer de criteria of reden voor naleving van die autoriteit gerechtvaardigd lijkt, worden slachtoffers vaak gedepersonifieerd en machteloos. Wanneer ambtenaren extreme macht hebben over degenen die gede-individualiseerd zijn, kan de overgang van gewoon naar kwaad snel gebeuren - zelfs bij mensen die van tevoren geen neiging tot dergelijke acties vertoonden.[xviii]

Wanneer we de bevindingen van Phillip Zimbardo bekijken naast die van het experiment van Stanley Milgram, kunnen we zien hoe een maatschappij geregeerd door slechte mensen zich snel zou organiseren in een hiërarchie, bestuurd door de meest gemene en wrede persoonlijkheden, terwijl degenen die ondergeschikt zijn, zonder meer gehoorzamen en degenen die zich verzetten, zich haasten om te overleven.

Wanneer het ware christendom de vijand wordt

Wanneer de bevolking het zonder beteugeling moet stellen en een crisis of gebeurtenis de burgers voor de keuze stelt om het merkteken al dan niet te aanvaarden, zullen wij christenen de eerste groep zijn die als volksvijand wordt aangewezen. Wanneer wij het mandaat weigeren, zullen wij worden aangemerkt als een soort verzetsmacht: een publieke vijand. Dan zullen christenen - die gedurende een bepaalde periode steeds vaker zullen worden beschuldigd van het verspreiden van "haatdragende taal" - het doelwit worden van eliminatie. Op dit punt, als het nog niet gebeurd is, zal de kerk zich splitsen. De ene kant zal alles zeggen wat nodig is om de machthebbers tevreden te stellen - het verwerpen van bijbelse integriteit, Jezus als Heer, en al het andere dat de mogelijkheid van het gezellige bestaan verstoort. De anderen zullen dit weigeren en waarschijnlijk gedwongen worden ondergronds te gaan (meer hierover in een volgend artikel).

Wanneer de zichtbare, legale, bovengrondse "Kerk" afvallig wordt, zullen er veel minder stemmen zijn die waarschuwen voor de gevaren die de agenda van de Antichrist inhoudt voor de samenleving. Dan zal het merktekenmandaat de facties verder polariseren en de "goede burgers" van de nieuwe verenigde wereld (die mogen blijven leven) scheiden van degenen die als terroristen en/of staatsvijanden zullen worden aangemerkt. Op dit punt zal de Antichrist degenen met een sterkere neiging tot moord precies hebben waar hij ze hebben wil.

De Een-wereld-orde zal het merkteken waarschijnlijk voorzichtig introduceren, met gezongen lippendienst over hoe mensen "nooit gedwongen zullen worden het te accepteren". Dan, na een korte tijd, is het waarschijnlijk dat de situatie plotseling verandert - mogelijk door een verzonnen, "onvoorziene" gebeurtenis - met schijnbaar gerechtvaardigde redenen waarom het merkteken politiek en sociaal noodzakelijk is. De Merk-doctrine zal vergezeld gaan van woorden die elke "uitdagende non-conformist" als een gevaarlijke bedreiging voor de bevolking doet voorkomen, en de daaropvolgende dodelijke vervolging zal beginnen met het vermoorden van iedereen die zich niet aan het Merk-mandaat houdt. (Zoals eerder gezegd, voor iedereen die nog twijfels heeft over de executies, zal dit waarschijnlijk worden afgeschilderd als een noodzakelijk kwaad voor de verbetering van de hele mensheid). De vrije wil zal op dat moment een vervaagde herinnering zijn aan beginselen van een lang vervlogen samenleving, en mensen die zich verzetten zullen worden geëlimineerd. Iedereen op aarde zal op die dag mensen die zij kennen (en mogelijk liefhebben) ter dood gebracht zien worden, en de druk op hen om zich te onderwerpen aan de wetten van de Antichrist zal ongekende gevoelens van weerloosheid oproepen. Ondertussen zullen er, omdat de Ware Kerk ondergronds zal zijn en de weerhoudende macht weg zal zijn, niet veel stemmen in de publieke arena zijn om de waarheid te spreken, om de nabestaanden te troosten die misschien geliefden zien omkomen, of om deze bange mensen aan te moedigen om de goede strijd te strijden.

En wanneer de antichrist velen misleidt en hen doet geloven dat hij god is, zal trouw aan hem en aanbidding van hem, zoals wij overduidelijk hebben gemaakt, wettelijk verplicht zijn. De bovenliggende kerk zal hem omarmen, gelovend in zijn goddelijkheid. De afvallige kerk zal zich hierover verheugen. De kerk heeft immers altijd bekeerlingen willen maken van de hele samenleving. Als hun leider eenmaal de aanbidding van elke burger heeft gekregen onder dreiging van fatale rechtsmiddelen, zal het een overweldigende overwinning zijn; de overwinnaars zullen dansen in de straten bij het bloedvergieten van de ware christenen, terwijl de afgodendienaars hetzelfde etiket dragen in profane godslastering.

[Opmerking vertaler: Het is niet goed mogelijk dat als de mensen in deze omstandigheden leven, dat de gemeente dan nog op aarde is, wanneer Jezus in Matt. 24:40,41 zegt: "Dan zullen er twee op de akker zijn; de één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. Er zullen twee vrouwen malen met de molen; de één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. Wees dan waakzaam, want u weet niet op welk moment uw Heere komen zal", en dat de christenen dan nog vreedzaam met anderen kunnen samenleven.]

VOLGENDE: Syncretisme verkleed als Pluralisme: Een sektepoort

Eindnoten:

[i] Horn, Joe, & Belt, Daniel. Unlocking Eden: Revolutionize Your Health, Maximize Your Immunity, Restore Your Vitality . (Crane, MO: Defender Publishing; 2020) 34–35.

[ii] Griggs, Richard A., Psychology: A Concise Introduction: Fifth Edition (New York: Worth Publishers; 2017), 388.

[iii] Ibid., 388–389.

[iv] Zimbardo, Philip. “Stanford Prison Experiment.” 1919–2020. Accessed November 18, 2020. https://www.prisonexp.org/ .

[v] Ibid.

[vi] Ibid.

[vii] Ibid.

[viii] Ibid.

[ix] Ibid.

[x] Ibid.

[xi] Ibid.

[xii] Ibid.

[xiii] Ibid.

[xiv] Ibid.

[xv] Ibid.

[xvi] Coast to Coast AM with George Noory. “Mock Prison Experiment / Consciousness.” May 21, 2020. Archived retrieval, accessed November 18, 2020. https://www.coasttocoastam.com/guest/zimbardo-philip-64272/ .

[xvii] Wargo, Eric. “Bad Apples or Bad Barrels? Zimbardo on ‘The Lucifer Effect.’” Association for Psychological Science . August 1, 2006. Accessed November 19, 2020. https://www.psychologicalscience.org/observer/bad-apples-or-bad-barrels-zimbardo-on-the-lucifer-effect .

[xviii] Ibid.

Bron: PART 21: LIES OF MEN AND GODS—Experiments Revealing Human Nature Connected With 666 » SkyWatchTV