www.wimjongman.nl
De PA laten falen in Gaza kan een voordeel worden voor Israël
Professor Efraim Inbar 16 november 2023
Een internationaal trusteeschip, VN-gemandateerde strijdkrachten, inter-Arabische eenheden en militaire contingenten van Westerse landen zullen allemaal bezwaar maken tegen de militaire vrijheid van handelen van Israël.
Hopelijk heeft Israël genoeg tijd om het doel van de oorlog te bereiken - de eliminatie van de militaire infrastructuur van Hamas en het herstel van de Israëlische afschrikking. Israël wil niet in Gaza blijven en de verantwoordelijkheid voor de bevolking op zich nemen. Het wil echter wel militaire vrijheid van handelen behouden om de groei van terroristische organisaties in het Gazagebied een halt toe te roepen na zijn terugtrekking.
Een politiek vacuüm in Gaza zou Israël niet al te veel zorgen moeten baren omdat het Israël militaire vrijheid van handelen geeft. Toch zijn de Amerikanen bang voor chaos en dringen daarom aan op discussies over "the day after". Ze dromen van een stabiele regering die recht en orde zal brengen in Gaza en die zich zal bezighouden met de rehabilitatie van Gaza met behulp van grote budgetten uit het buitenland. De Amerikanen negeren hun mislukkingen in het "politiek bewerken" van moslimlanden zoals Afghanistan en Irak nadat ze jarenlang bezet waren door het Amerikaanse leger.
Als we terugdenken aan deze Amerikaanse ervaring, en aan wat er gebeurt in Arabische politieke entiteiten zoals Libië, Libanon, Syrië, Irak en Jemen, en zelfs de Palestijnse Autoriteit (PA), dan is het opbouwen van een politiek kader dat Gaza zal veranderen in Singapore of iets minder, geen gemakkelijk te volbrengen taak.
En Gaza is geen Duitsland of Japan, moderne staten waarvan de waarden en politieke systemen tot op zekere hoogte werden veranderd door de Amerikaanse bezetting. Daarom is de verwachting dat na het einde van de heerschappij van Hamas in Gaza, een nieuw regime in staat zal zijn om een monopolie op het gebruik van geweld te handhaven om de groei van terroristische organisaties te voorkomen en de Israëlische behoefte aan militaire vrijheid van handelen in Gaza te elimineren, is onrealistisch.
Een internationaal trustschap, VN-troepen, inter-Arabische eenheden en militaire contingenten uit Westerse landen zullen allemaal bezwaar maken tegen de militaire vrijheid van handelen van Israël. Bovendien zal hun topprioriteit de eigen veiligheid zijn en zullen ze liever een oogje dichtknijpen voor terroristische organisaties die als doel hebben Israël te schaden.
Israëls ervaring met internationale strijdkrachten is negatief en hun effectiviteit in het voorkomen van terrorisme is beperkt. Als het nodig is, verdwijnen ze of bemoeien ze zich met IDF-operaties. Zulke troepen zouden ook een bron van spanning zijn met de landen waarvan de troepen in Gaza gestationeerd zouden worden. De PA, die door de VS wordt genoemd als een optie om Hamas te vervangen, is zwak en het is twijfelachtig of ze Israël wil verdedigen.
De wapenvoorraad aanvullen
Ongelukkigerwijs kan Israël de Amerikaanse voorkeuren niet negeren. De VS zijn erg belangrijk voor Israël, vooral na een oorlog wanneer de munitievoorraden leeg zullen zijn en deze moeten worden aangevuld. Israël zal de steun van de VS nodig hebben als het een grootschalige aanval op Hezbollah wil uitvoeren.
Daarom moet Jeruzalem rekening houden met de wensen van Washington. Als onderdeel van de Amerikaanse obsessie met de "tweestatenoplossing" probeert de regering Biden dit paradigma te implementeren door het bestuur van de PA terug te geven aan Gaza om de Westelijke Jordaanoever en Gaza te herenigen als één politieke entiteit. Washington tevreden stellen in deze kwestie is ook belangrijk om verdere radicalisering van het standpunt van de Democratische Partij te voorkomen.
Het alternatief dat de grootste vrijheid van militaire actie zal bieden, is contra-intuïtief gezien de invoering van de PA in Gaza. Haar beruchte zwakte en inefficiëntie kan een voordeel worden voor Israël. De PA heeft er ook belang bij om de wederopstanding van Hamas te voorkomen. Dit is de hoeksteen van de veiligheidssamenwerking met Israël op de Westelijke Jordaanoever.
Net als in Judea en Samaria zal de IDF het meeste werk moeten doen in Gaza. We moeten niet te veel weerstand verwachten van de PA, wiens capaciteiten beperkt zijn.
Wat het burgerlijk bestuur betreft, is het moeilijk om aan te nemen dat de PA in Gaza beter zal functioneren dan op de Westelijke Jordaanoever. Het zal corrupt en ineffectief blijven. Misschien zal er een beetje van de grote hoeveelheid geld die naar de wederopbouw van Gaza gaat, doorsijpelen naar de Gazanen.
Er kan met een zekere mate van zekerheid worden aangenomen dat de PA in Gaza zal falen. Extra teleurstelling van de Palestijnse nationale beweging, de aartsvijand van de zionistische nationale beweging, is gunstig voor Israël. Er is weinig kans dat de Palestijnen hun dromen zullen opgeven, tenzij er een revolutionaire verandering plaatsvindt in het Palestijnse onderwijssysteem.
Uit een opiniepeiling van deze zomer blijkt dat tweederde van de Palestijnen denkt dat Israël de honderdste verjaardag van zijn onafhankelijkheid niet zal vieren. Misschien zal nog een Palestijnse mislukking de wereld ervan overtuigen dat dit een mislukte beweging is die geen steun verdient.
Het wegnemen van de Israëlische oppositie tegen de invoering van de PA in Gaza zal de VS ook bewijzen dat de Israëlische regering niet gevangen wordt gehouden door extreem rechts, dat fel gekant is tegen de overdracht van Gaza aan de PA.
Egypte, een belangrijke regionale speler, volgt met bezorgdheid de oorlog aan zijn westelijke grens en ziet de terugkeer van de PA naar Gaza waarschijnlijk als een gemakkelijke oplossing. De PA is vatbaarder voor Egyptische invloed dan de alternatieven.
In ruil voor het wegnemen van de oppositie tegen het bewind van de PA in Gaza, zou Israël moeten eisen dat er bufferzones onder haar controle worden gecreëerd in het noorden van Gaza (om het te distantiëren van de nederzettingen aan de grens) en in het zuiden (om de smokkel naar Gaza vanuit de Sinaï te verminderen). Deze bufferzones en een strook parallel aan de veiligheidsbarrière langs de grens kill zones moeten worden om de toegang tot Israëlische doelen te voorkomen.
De datum van terugtrekking van de IDF uit Gaza moet worden gebruikt als onderhandelingsmiddel om Israëls doelen daar te bereiken. De VS zouden graag zien dat een ordelijke terugtrekking van de IDF wordt vervangen door een politieke regeling die door de VS wordt gesponsord. De VS hebben de medewerking van Israël nodig bij hun quixotische poging om stabiliteit en welvaart naar Gaza te brengen. Israël moet zich niet verzetten tegen de Amerikaanse diplomatieke inspanningen, ook al weten we dat de IDF na de terugtrekking zal moeten doorgaan met het "maaien van het gras" in Gaza.