www.wimjongman.nl

(homepagina)


HET GETUIGENIS VAN DE KERKGESCHIEDENIS: SLECHTE THEOLOGIE LEIDT TOT ANTISEMITISME

31 oktober 2023 door Jonathan Brentner

()

Er is nog nooit zo'n dringende noodzaak geweest aan voorgangers die Israëls recht op het Land verkondigen. De oorlog in het Midden-Oosten heeft de kanker van het antisemitisme blootgelegd en we mogen niet zwijgen.

De massale toestroom van mensen uit moslimlanden verklaart de antisemitische demonstraties in grote steden in Europa en de V.S., maar waarom de intense haat, zoals op de Cornel Universiteit in New York, waar Joodse studenten gedwongen worden zich te verbergen voor gevaar?

Zoals ik uitleg in Profetische Observaties van het Bloedbad in Israël, is Satan zeer zeker de boosdoener achter de moorddadige woede gericht op Israël en bij volmacht, alle Joden die in andere naties wonen.

Vervangingstheologie draagt ook bij aan wat er gebeurt op universiteitscampussen, vooral in Amerika. Voorstanders van deze doctrine beweren dat nadat het volk van het oude Israël hun Messias had afgewezen, God hen de rug toekeerde en als gevolg daarvan de natie verving door de kerk. Zij beweren dat de kerk nu Gods koninkrijk op aarde is en de beloften heeft geërfd die Hij aan Israël deed, zij het in geestelijke zin.

Hoe leidt deze leer tot antisemitisme? In de lange geschiedenis van de kerk is de vervangingstheologie een broedplaats geweest. Vandaag de dag zien we dat kerken in kerkgenootschappen die lang ondergedompeld zijn geweest in deze leer, de zaak van de Palestijnen steunen, ondanks hun verlangen om de natie Israël te vernietigen en het vieren van terrorisme.

Het zwijgen van de kerken over Israëls recht op het Land laat een vacuüm achter dat de duivel vult met moorddadige haat.

DE OORSPRONG VAN VERVANGINGSTHEOLOGIE

Vóór de tijd van Augustinus in het begin van de vijfde eeuw geloofde de meerderheid van de kerkleiders in de letterlijke vervulling van het hele boek Openbaring. Hoewel schrijvers als Justin Martyr geloofden dat God klaar was met het Joodse volk, beweerde hij dat Jezus duizend jaar lang in Jeruzalem zou regeren en hekelde hij anderen die het hierover niet met hem eens waren.[1]

Door zijn vaardigheid als theoloog en schrijver veranderde Augustinus alles. Gemotiveerd door antisemitisme en zijn voorliefde voor de leer van Plato, die leerde dat alle materie slecht was, veranderde hij de letterlijke betekenis van profetieën over Israël zodat ze overeenkwamen met zijn amillennialisme, het geloof dat er geen letterlijke vervulling is van Openbaring 20:1-10 of het herstel van een koninkrijk voor Israël.

Zijn leer dat de kerk Gods koninkrijk op aarde was, sprak velen in zijn tijd aan omdat het christendom eerder, onder keizer Constantijn, de officiële godsdienst van Rome was geworden. De kerk bezat nu politieke macht, wat haar leiders des te vatbaarder maakte voor het idee dat zij nu het koninkrijk regeerden dat ooit aan Gods volk was beloofd. Deze verleiding, aangewakkerd door de vervangingstheologie, bleek onweerstaanbaar.

DE HERVORMERS

In de eeuwen voorafgaand aan de Reformatie werd Augustinus' vergeestelijking van de teksten met betrekking tot Bijbelprofetieën de basis voor het afzwakken van andere passages in Gods Woord. Al snel werd de zuiverheid van het Evangelie en in het bijzonder de doctrine van rechtvaardiging door geloof het slachtoffer van symbolische interpretaties in plaats van de betekenis van de woorden op de bladzijden van de Schrift.

Gebaseerd op deze vergeestelijking van de bijbelse tekst, maakte de Rooms-Katholieke Kerk werken tot de basis van iemands verlossing en hield haar mensen er nauw aan verbonden door middel van sacramenten. De bisschoppen en priesters domineerden het volk en regeerden als koningen over hen in plaats van als herders die zorg droegen voor de behoeften van Gods volk. Ze handhaafden hun macht door de mensen niet toe te staan de Bijbel in hun eigen taal te lezen.

De Reformatoren verwierpen Augustinus' allegorische benadering van de Schrift, die tot zoveel leerstellige dwalingen over het Evangelie had geleid. Hun principes van sola scriptura en "de Schrift interpreteert de Schrift" brachten de kerk terug naar wat het Nieuwe Testament leerde over rechtvaardiging en vergeving van zonden door genade door geloof (Efeziërs 2:8-9).

Helaas weerhield het antisemitisme van Luther en Calvijn hen ervan om hun principes van Bijbeluitleg toe te passen op toekomstige dingen, vooral passages die betrekking hadden op het herstel van een koninkrijk voor Israël. Ze veroordeelden de vergeestelijking van bijbelteksten, maar konden gewoon niet accepteren wat de woorden van de Schrift openbaarden over de toekomstige duizendjarige heerschappij van Jezus en het herstel van een glorieus koninkrijk voor Israël.

NA DE REFORMATIE

De generatie na de Reformatie begon echter de interpretatieprincipes van de Reformatoren toe te passen op de Bijbelse profetieën over het Duizendjarig Rijk. Dr. William Watson documenteert deze verandering in een artikel genaamd "The Rise of Philo-Semitism and Premillennialism During the Seventeenth and Eighteenth Centuries."[2].

Dr. Watson somt vijfenveertig schrijvers en bijbelgeleerden op die tussen 1585 en 1800 hun geloof uitspraken over de toekomstige duizendjarige heerschappij van Jezus over de volkeren op aarde.[3] Hij geeft citaten van de meerderheid van deze bijbelgeleerden die de weg vrijmaakten voor de heropleving van het Premillennialisme (het geloof in een letterlijke duizendjarige heerschappij van Jezus met Jeruzalem als basis).

De bekendste van deze bijbelgeleerden was Isaac Newton. In 1706 stelde Newton, gebaseerd op zijn studie van Daniël en Openbaring, dat Israël opnieuw een natie zou worden.[4] Dankzij de letterlijke kijk op Gods Woord die door de Reformatoren werd voorgestaan, raakte het Premillennialisme tweehonderd jaar na het begin van de Reformatie ingeburgerd in veel Bijbelgelovige kerken.

HOE VERANDERDE PREMILLENNIALISME DE KIJK VAN DE KERK OP HET JOODSE VOLK?

Heeft de opleving van het premillennialisme de houding van de kerk ten opzichte van het Joodse volk beïnvloed? Ja, dat deed het.

In zijn boek Dispensationalism Before Darby heeft Dr. William Watson een zeer opmerkelijk citaat:

Pas tijdens de Reformatie en de publicatie van de Bijbel van Genève (1557) en vervolgens de King James Bible (1611) in Engeland begonnen christenen die Joodse Schriftteksten zelf te lezen. Hierdoor begonnen ze opnieuw te geloven in de beloften die God aan de Joden had gedaan.[5]

Dr. William Watson, die een ongelooflijke hoeveelheid onderzoek heeft gedaan door de geschriften van Bijbelgeleerden in de eeuwen voor en na de Reformatie door te spitten, somt op pagina 45 van zijn boek eenentwintig auteurs op die tussen 1584 en 1675 ofwel verklaarden dat Gods verbond met de Joden eeuwig was, medechristenen aanmoedigden om van de Joden te houden, of geloofden dat Jeruzalem in de toekomst prominent aanwezig zou zijn vanwege een hersteld Israël.[6]

De opleving van bijbelleraren die het Premillennialisme aannamen, gekoppeld aan gelovigen die zelf het Woord van God lazen, veranderde niet alleen de overtuigingen over het herstel van Israël, maar verving ook het aloude antisemitisme van de kerk door liefde voor het Joodse volk. De terugkeer naar een letterlijk begrip van toekomstige Bijbelse profetie veranderde de harten van veel kerkelijke theologen in de decennia na de Reformatie.

Aan het begin van de twintigste eeuw was Premillennialisme het overheersende geloof geworden in Bijbelgelovige kerken over de hele wereld en dit bleef zo gedurende een groot deel van de eeuw. In het begin van de 20e eeuw voorspelden Bijbelgeleerden als C.I. Scofield en Lewis S. Chafer dat Israël weer een natie zou worden, net zoals Isaac Newton 200 jaar eerder had gedaan, en in 1948 gebeurde dit. Israël werd op miraculeuze wijze in één dag een natie, precies zoals de profeet Jesaja zei dat zou gebeuren (66:8).

Natuurlijk maakten de mainline denominaties hun voorspellingen belachelijk en hielden ze nog steeds vast aan de vervangingstheologie, zelfs nadat ze getuige waren geweest van Gods verbazingwekkende vervulling van de profetie.

DE HEROPLEVING VAN DE VERVANGINGSTHEOLOGIE

Sinds het begin van de eenentwintigste eeuw heeft de Vervangingstheologie een comeback gemaakt, zelfs in kerken die ooit het Premillennialisme aanhingen. Hoewel dit niet de totale verklaring is voor de moorddadige haat tegen Joden die we zien op Amerikaanse universiteitscampussen, draagt het wel bij aan de acceptatie ervan, net als het zwijgen van zovelen in de kerk die het openlijk zouden moeten veroordelen.

Ik zie twee verontrustende trends die bijdragen aan de populariteit van de vervangingstheologie:

Ten eerste lezen en bestuderen veel gelovigen de Bijbel niet zelf. In plaats daarvan vertrouwen ze alleen op wat ze op zondagochtend van hun voorgangers horen. Velen accepteren de vervangingstheologie blindelings omdat ze de Schrift niet zelf hebben bestudeerd. Als gevolg daarvan geloven ze de hedendaagse leugen dat Israël geen inherent recht heeft op het Land.

Ten tweede is er een toevloed geweest van amillennial docenten aan de seminaries die onze voorgangers opleiden. Toen ik in de jaren zeventig naar Talbot Theological Seminary ging, hielden mijn professoren vast aan het geloof in de duizendjarige heerschappij van Jezus en de pre-Verdrukking Opname. Sindsdien heeft Talbot docenten verwelkomd die beweren premillennial te zijn, maar die niet geloven in een letterlijke Verdrukking, de duizendjarige heerschappij van Jezus of het herstel van Israël. Ik weet dat dit waar is.

De opleving van de vervangingstheologie is het gevolg van gelovigen die de Bijbel niet zelf bestuderen of lezen en pastors die accepteren wat ze op het seminarie hebben geleerd. Dit is precies het tegenovergestelde van wat de opleving van Premillennialisme na de Reformatie veroorzaakte.

Samengevat

Andy Stanley, een van de populairste predikers van vandaag, moedigt de kerk aan om zichzelf "los te koppelen" van het Oude Testament. Zulk advies zet niet alleen de deur wijd open voor het Wokeïsme om binnen te komen, maar bevordert ook de Reformatietheologie en daarmee een verkeerd wereldbeeld met betrekking tot de huidige oorlog in het Midden-Oosten.

Omdat de Vervangingstheologie, samen met haar onbijbelse uitlopers, het preterisme en de dominiontheologie, dominant zijn geworden in de kerk, is er aanzienlijke sympathie en zelfs blinde steun voor de Palestijnse zaak, zelfs in kerken en seminaries die beweren bijbelgetrouw te zijn. In andere plaatsen van aanbidding heerst een oorverdovende stilte. Dit zou niet zo moeten zijn!

De aanvallen op de natie Israël en het moorddadige antisemitisme dat over de hele wereld losbarst, maken dat noodzakelijk:

  1. pastors vrijmoedig Israëls recht op het Land verkondigen, wat de Bijbel duidelijk openbaart. Zwijgen in een tijd als deze is het herhalen van de fout van kerken in Duitsland in de vorige eeuw.
  2. We herinneren ons het getuigenis van de kerkgeschiedenis: slechte theologie leidt tot antisemitisme, zelfs binnen de muren van plaatselijke kerken.
  3. gelovigen bidden voor Israël in deze tijd van lijden en oorlog en steunen het volk financieel als zij daartoe geleid worden.

Maranatha!


[1] Justin Martyr, "Dialoog met Trypho", The Ante-Nicene Fathers, 10 delen, Vol. 1 (Grand Rapids, MI: Eerdmans, 1979), pp. 239-40.

[2] William Watson, "The Rise of Philo-Semitism and Premillennialism During the Seventeenth and Eighteenth Centuries," Pre-Tribulation Research Center website, https://www.pre-trib.org/articles/all-articles.

[3] Ibid.

[4] Ik documenteer Isaac Newtons geloof in het toekomstige herstel van Israël in mijn boek, The Triumph of the Redeemed.

[5] William C. Watson, Dispensationalism Before Darby (Navasota, TX, Lampion House Publishing, 2023), p. 13.

[6] Ibid. p. 45.

Bron: The Witness of Church History: Bad Theology Begets Anti-Semitism — Jonathan Brentner