Hoofdstuk 18 van Beschadigd mensbeeld 3 : De leiders van Jeruzalem zullen naar Mij omzien

5 mei 2022 - door dr. Douglas Hamp

Inleiding - Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11 - Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17

De geest van genade en smeking zal de leiders dan doen beseffen dat niet alle hoop verloren is; zij zullen hun blik richten op de enige die hen kan redden.

"Ik zal over het koningschap van David en de bevolking van Jeruzalem een geest van genade en smeking uitstorten, zodat zij naar mij [אל el] zullen kijken, degene die zij hebben doorboord" (Zach 12:10 [NET2]).

Het voorzetsel el [אל el] (Grieks pros) betekent "naar of toe" en niet al dat "op, over, boven" betekent. Vertalingen zien dit voorzetsel ten onrechte als "al", wat op, over of boven betekent. Helaas hebben commentatoren²⁶⁶ op basis van deze ongelukkige vertaling geïmpliceerd dat Jezus terugkeert om de inwoners van Jeruzalem te vernietigen en wanneer zij hem "zien" zullen zij met angst en schrik uitroepen: "Oh nee!!! Hier komt Jezus, we zitten in de problemen!". Deze valse leer, die ook profetieën als reeds vervuld beschouwt, zoals de theorie dat Jezus reeds is teruggekomen, is de essentie van het Preterisme: Jezus kwam terug op de stofwolken van het Romeinse leger om de Joden te vernietigen. Dat is niet wat de Bijbel leert. Jezus komt niet om Israël te vernietigen, maar om haar te redden;²⁶⁷ en zijn volk zal hem aanroepen met hoop en verwachting van de uiteindelijke verlossing, niet met terreur.

In de Septuagint van Zach 12:10 staat epiblepsontai pros me), "zij zullen naar mij kijken", wat hetzelfde voorzetsel is als in "In den beginne was het Woord, en het Woord was bij [pros] God"(Johannes 1:1). Pros betekent "tegenover" of "naar"; het drukt een relatie uit. In deze prachtige relatie die in Johannes' evangelie wordt opgetekend, kijken de Logos (Jezus) en de Vader naar elkaar.

De betekenis van het voorzetsel in Zacharia 12 is dat zij naar Hem zullen kijken zoals een kleine baby naar zijn moeder of vader kijkt om hem voedsel, kleding en bescherming te geven. Dit zal gebeuren wanneer het leiderschap eindelijk naar Jezus kijkt om hen te redden. Plotseling zullen vele teksten hun geest overspoelen en zullen zij hun "aha-moment" hebben.

De passage uit Numeri Rabbah zou in gedachten kunnen komen:

"Wanneer koning Salomo spreekt over zijn 'geliefde', bedoelt hij meestal Israël, de natie. In één geval vergelijkt hij zijn geliefde met een hinde, en daarin verwijst hij naar een kenmerk dat zowel Mozes als de Messias kenmerkt, de twee verlossers van Israël. Zoals een hinde binnen het gezichtsveld van de mens komt om vervolgens uit het zicht te verdwijnen en weer te verschijnen, zo is het ook met deze verlossers. Mozes verscheen aan de Israëlieten, verdween dan en verscheen uiteindelijk weer, en dezelfde eigenaardigheid hebben wij in verband met de Messias; Hij zal verschijnen, verdwijnen en weer verschijnen" (Numb. Rabba 11).

De betekenis zal duidelijk worden dat Jezus de Messias kwam, toen vertrok en zal terugkeren. Dan zou de Midrasj Ruth in gedachten kunnen komen:

"Het veertiende vers in het tweede hoofdstuk van Ruth wordt aldus uitgelegd. 'Komt gij hierheen' is de voorspelling van het koninkrijk van de Messias. 'Dompel de bete in de azijn,' voorspelt de lijdensweg waar de Messias doorheen zal gaan, zoals in Jesaja (hfdst. 53) staat: 'Hij werd gewond om onze zonden, Hij werd gekneusd om onze overtredingen.' 'En zij zette zich naast de maaiers' voorspelt het tijdelijke vertrek van Messias' koninkrijk. 'En hij bereikte haar een uitgedroogd koren' betekent het herstel van Zijn koninkrijk' (Midr. Ruth 5).

God zal zijn geest van genade en smeking uitstorten, zodat zij voor het eerst in hun collectieve geschiedenis naar Jesjoea kunnen kijken. Het gewicht van het moment zal zwaar zijn. Uren kunnen voorbijgaan totdat iemand de oorverdovende stilte doorbreekt met een vers:

"Mijn dienaar groeide op in de aanwezigheid van de HEER als een tere groene scheut, ontspruitend uit een wortel in droge en onvruchtbare grond. Er was niets moois of majesteitelijks aan zijn uiterlijk, niets om ons naar hem toe te trekken" (Jes 53:2).

Een ander kan hieraan toevoegen:

"Hij was veracht en verworpen - een man van smarten, bekend met het bitterste verdriet. Wij keerden hem de rug toe en keken de andere kant op toen hij voorbijging. Hij werd veracht en het kon ons niet schelen" (Jes 53:3).

Met hete tranen over haar wangen kan een ander tussenbeide komen:

"Toch waren het onze zwakheden die hij droeg; het waren onze zorgen die hem belastten. En wij dachten dat zijn problemen een straf van God waren voor zijn eigen zonden!" (Jes. 53:4).

Er valt enige tijd stilte. Harten zijn zwaar, en dan zegt een ander met zijn gezicht naar de grond stil:

"Maar Hij werd gewond en verbrijzeld voor onze zonden. Hij werd geslagen opdat wij vrede zouden hebben. Hij werd gegeseld, en wij werden genezen!" (Jes 53:5).

Dan belijden ze allemaal samen:

"Wij zijn allen afgedwaald als schapen. Wij hebben Gods paden verlaten om onze eigen paden te volgen. Toch heeft de HEER de schuld en de zonden van ons allen op hem gelegd. Hij werd onderdrukt en hard behandeld, maar hij zei nooit een woord. Hij werd als een lam naar de slachtbank geleid. En zoals een schaap zwijgt voor de scheerders, deed hij zijn mond niet open. Van gevangenis en proces leidden ze hem weg naar zijn dood. Maar wie van het volk besefte dat hij stierf voor hun zonden - dat hij hun straf onderging?". (Jes 53:6-8).

De pijnlijke realiteit van hun verwerping van HaMashiach, de enige die hen kan redden, zal echt doordringen. Zij zullen overwegen hoe degene op wie zij duizenden jaren lang hun hoop hadden gevestigd, de hoeksteen was die de bouwers, hun leiders, hadden verworpen; en die, hoewel hij geen kwaad had gedaan, werd gegeseld en als een misdadiger naar zijn dood aan een kruis werd gestuurd en in het graf van een rijke werd gelegd (Jes 53:8,9).

Zij zullen rouwen

De ernst van het afwijzen van de Messias, degene die zij doorstoken hebben, zal vergelijkbaar zijn met die van Jozefs broers die eindelijk hun broer erkennen als een mede-Hebreeër en niet als een heidense Egyptenaar. Wanneer de leiders van Jeruzalem Jezus zien als hun broer en redder en niet als een christelijke (of heidense) uitvinding, zullen zij weeklagen en bitter wenen, net zoals zij zouden treuren bij de dood van een enig kind!

"Ja, zij zullen om Hem treuren zoals men treurt om zijn enige zoon, en om Hem treuren zoals men treurt om een eerstgeborene. Te dien dage zal er een grote rouw zijn in Jeruzalem ... alle gezinnen die overblijven, elk gezin afzonderlijk, en hun vrouwen afzonderlijk" (Zach. 12:10, 11-14).

Ouders kunnen zich het verdriet voorstellen dat zij zouden voelen bij het verlies van een kind; hun rouw zou geen vijf minuten duren, maar dagen, weken, zelfs maanden. Dat zal dezelfde innige rouw zijn die zij zullen voelen wanneer zij beseffen dat zij de voornaamste hoeksteen hebben verworpen. Ieder van hen zal in diepe droefheid alleen treuren, gebroken en in doodsangst over de eeuwenlange afwijzing van hun Beloofde - Degene die hen meer dan wie ook liefhad en tot de Zijnen was gekomen. Hun harten zullen gebroken zijn van berouw terwijl zij wanhopig roepen naar Degene die zij hadden veracht. Hun harten zullen geërgerd zijn bij het besef van alle ellende die voorkomen had kunnen worden als zij Hem eerder hadden omarmd.

Zij zullen treuren over hoe hun leiders tweeduizend jaar eerder hun ware Koning niet zagen "vanwege onze zonden". Zij zullen overwegen hoe de massa zei: "Baruch Haba B'shem Adonai," maar hun leiderschap zei: "Kruisig hem." Zij zullen wenen, maar voor de eerste keer ooit zal het leiderschap in Jeruzalem hun overtreding erkennen; en dat zal de sleutel zijn tot de terugkeer van de Messias.

"Ik zal terugkeren naar Mijn plaats totdat zij hun overtreding erkennen. Dan zullen zij Mijn aangezicht zoeken; in hun verdrukking zullen zij Mij ernstig zoeken" (Hos 5:15).

Al deze dingen zullen hebben geleid tot dit grote climaxmoment waarop alles verloren is, maar dan begint een flauw straaltje hoop door te schijnen. De geschiedenis van het Joodse volk leerde hen dat, hoe diep de rouw en hoe ernstig de situatie ook was, zij altijd een sprankje hoop in hun ziel levend hielden. Zoals God had verklaard, zullen zij door de verdrukking van die dagen heen Hem ernstig zoeken. Dan zullen de "verachtelijke mensen, die heersen over dit volk, dat in Jeruzalem is" (Jesa 28:14), die een verbond hebben gesloten met de dood en Sheol en gezegd hebben: "Wij hebben de leugen tot onze toevlucht gemaakt, en onder de leugen hebben wij ons verborgen" (Jesa 28:15), Hem zoeken. In hun ellende - de moeite van Jacob - zullen zij ten volle begrijpen dat Jezus de hoeksteen is.

Zij zullen Jesjoea aanvaarden als het zekere fundament omdat de beproeving "de schuilplaats van de leugen" zal hebben weggevaagd (Jes 28:17). Het zal zijn als een sluier die van hun ogen wordt opgelicht. Ze zullen dit zien:

Met heel hun hart zullen zij Jezus aanroepen om hen te redden. Uit volle borst zullen zij schreeuwen en zich aansluiten bij de menigte mensen die Jezus bij zijn eerste komst verwelkomde met de woorden: "Red nu [Hoshianna], bid ik, HEER; HEER, bid ik, zend nu voorspoed. Gezegend is hij die komt in de naam van de HEER" "Baruch Haba B'shem Adonai," (Ps 118:25-26); kom Jeshua, "Wij heten u welkom in de naam van Jehovah." Zoals zij in de Babylonische Talmoed voorzagen, zal hun belijdenis hen doen zeggen:

"Kom, en laat ons terugkeren tot de HEER; want Hij heeft ons verscheurd, maar Hij zal ons genezen; Hij heeft ons getroffen, maar Hij zal ons verbinden. Na twee dagen zal Hij ons doen herleven; op de derde dag zal Hij ons opwekken, opdat wij leven in zijn ogen" (Hos 6:1-2).

Thomas Constable wijst erop dat "het collectieve Israël nooit op deze manier heeft gebeden. De vervulling moet nog toekomstig zijn, aan het begin van Christus' duizendjarige regering."²⁶⁹

Hertrouwen

God scheidde van de tien noordelijke stammen van Israël, maar Hij is van plan zijn bruid te huwen bij zijn terugkeer. Juda werd niet gescheiden, maar tot overspelige vrouw verklaard. Hoe kan het huwelijksmaal van het Lam plaatsvinden onder deze omstandigheden? Er moet een wettelijk mechanisme zijn om het huwelijk te laten plaatsvinden. Het mooie is dat er zo'n mechanisme is. Kort gezegd was het "oude verbond" een huwelijkscontract dat God en Israël aangingen bij de Sinaï.

• "Ik spreidde Mijn vleugel over u uit en bedekte uw naaktheid. Ja, Ik zwoer u een eed en sloot een verbond met u, en u werd de Mijne", zegt de Here GOD (Ezech. 16:8).
  
• ... het verbond dat Ik met hun vaderen sloot op de dag dat Ik hen bij de hand nam om hen uit het land Egypte te leiden, Mijn verbond dat zij verbraken, hoewel Ik hun een man was, zegt de HEER (Jer 31:32).

Hoe schokkend het ook klinkt, de Schrift vertelt het ons duidelijk: God scheidde van het noordelijke koninkrijk Israël vanwege hun overspel:

"Toen zag Ik, dat Ik haar om alle oorzaken, waarom het achterlijke Israël overspel had gepleegd, had weggedaan en haar een akte van scheiding had gegeven; doch haar verraderlijke zuster Juda vreesde niet, maar ging ook de hoer spelen" (Jer 3:8).

God scheidde Juda niet "omwille van Mijn knecht David en omwille van Jeruzalem, de stad die Ik uit alle stammen van Israël heb uitgekozen" (1 Kon 11:32). Paulus legt uit hoe het oude huwelijk (oude verbond) nietig wordt verklaard door de dood van de man.

"Want de vrouw die een man heeft, is door de wet gebonden aan haar man zolang hij leeft. Maar als de man sterft, is zij ontslagen van de wet van haar man. Als zij dus, terwijl haar man leeft, met een andere man trouwt, wordt zij een overspelige genoemd; maar als haar man sterft, is zij vrij van die wet [van de man], zodat zij geen overspelige is, hoewel zij met een andere man getrouwd is. Daarom, mijn broeders, bent u ook dood geworden voor de wet [van de man] door het lichaam van Christus, opdat u getrouwd zou zijn met een ander - met Hem die uit de doden is opgewekt, opdat wij vrucht zouden dragen voor God" (Rom. 7:2-4).

De noordelijke stammen van Israël zijn voor altijd vermengd met de volkeren; maar Juda is nog onder het oude huwelijksverbond met zijn vlekken van overspel en ontrouw. Door Jezus te verwelkomen in de naam van de Heer, erkennen zij Hem als de gestorven echtgenoot en "degene die zij doorstoken hebben" (Zach. 12:10). Paulus zegt dat daardoor "ook u dood bent geworden voor de wet [van de man] door het lichaam van Christus" (Rom 7:4). Jesaja spreekt over deze tijd wanneer Jezus komt (Jes 4:2) en het bloed van Jeruzalem zuivert:

"En het zal geschieden dat wie in Sion is overgebleven en in Jeruzalem blijft, heilig zal worden genoemd - iedereen die onder de levenden in Jeruzalem is opgenomen. Wanneer de Heer het vuil van de dochters van Sion heeft afgewassen en het bloed van Jeruzalem uit haar midden heeft gezuiverd, door de geest van het oordeel en door de geest van het vuur" (Jesaja 4:3-4).

Hun aanvaarding van Jezus zal vele verzen in beeld brengen:

"En men zal te dien dage zeggen: 'Zie, deze is onze God; wij hebben op Hem gewacht, en Hij zal ons redden'. Dit is de HEER; wij hebben op Hem gewacht; wij zullen blij zijn en ons verheugen in zijn redding [Yeshuah]" (Jesa 25:9).

Zij zullen inderdaad getroost worden na de grote verdrukking van de tijd van Jakobs benauwdheid waar zij doorheen zijn gegaan:

Efraïm vrijgekocht

God verklaart ook specifiek dat hij Efraïm (het huis van Israël) zal loskopen van Sheol en de dood, de vloek die de mens sinds de zondeval in de hof van Eden heeft geteisterd. Het leiderschap van Jeruzalem heeft zich bekeerd en omarmt Jesjoea, Degene die de vloek van zonde en dood heeft verbroken. Dit is hetzelfde duo waarmee de leiders van Jeruzalem een deal hadden gesloten:

"De ongerechtigheid van Efraïm is gebonden; zijn zonde is bewaard (Hos 13:12). Zal ik hen verlossen uit de macht van Sheol [שְׁאוֹל֙]? Zal ik hen verlossen van de Dood? O Dood [מָ֗וֶת Mavet], waar zijn uw plagen? O Sheol, waar is uw angel? Ontferming is voor mijn ogen verborgen" (Hos 13:14).

Paulus gebruikt deze passage om te spreken over de opstanding en de transformatie die zal plaatsvinden bij de bijeenvergadering van de heiligen.

"Wanneer dan dit vergankelijke de onvergankelijkheid heeft aangedaan, en dit sterfelijke de onsterfelijkheid heeft aangedaan, dan zal geschieden wat geschreven staat: De dood is verzwolgen in de overwinning" (1 Kor 15:54). "O Dood, waar is uw angel? O Hades, waar is uw overwinning?" (1 Kor 15:55).

De belijdenis van de leiders van Jeruzalem zal vergeving en verzoening brengen, en de rollen omdraaien. Tot dan toe "voerde dezelfde hoorn oorlog tegen de heiligen en heerste tegen hen" (Dan 7:21) "totdat de Oude van dagen kwam en een oordeel werd geveld ten gunste van de heiligen" (Dan 7:21-22). Net zoals Jezus zei dat zij hem niet zouden zien "van nu af aan totdat jullie zeggen: 'Gezegend is hij die komt in de naam van de Heer!'". (Matt 23:39 NET). Voor de heiligen zal er niets veranderen "tot" dan; en dan wordt het oordeel over hen geveld vanwege wat zij belijden.

Uit liefde voor de heiligen

Jezus zinspeelde ook op deze verschuiving toen Hij zei:

"Want dan zal er grote verdrukking zijn, zoals er niet geweest is sinds het begin der wereld tot op dit ogenblik, nee, nooit zal zijn (Matth. 24:21). En als die dagen niet verkort zouden worden, zou geen vlees behouden worden; maar omwille van de uitverkorenen [δια δε τους εκλεκτους dia de tous eklektos] zullen die dagen verkort worden" (Matt 24:22).

Waarom zullen ze verkort worden? Het heeft me veel tijd gekost om de stukjes in elkaar te passen en te begrijpen hoe het werkt. Als we weten dat de verdrukking 1260 dagen lang zal zijn, hoe kunnen de dagen dan verkort worden?

Wanneer het woord: sake, Dia gevolgd wordt door een accusatieve (objectieve) naamval, betekent het volgens het BDAG Lexicon: "de reden waarom iets gebeurt, resulteert, bestaat: vanwege, omwille van."²⁷⁰ Op grond van de Griekse grammatica zijn de heiligen geen passieve ontvangers van een daad van medelijden van God. De verkorting van de dagen van de verdrukking wordt hen niet aangedaan, maar door hen veroorzaakt, op grond van een handeling die zij hebben verricht.

De tijd van de verdrukking wordt eerder verkort "als gevolg van [iets] dat de uitverkorenen [deden], die dagen zullen worden verkort;" de uitverkorenen veroorzaken de verkorting van de dagen. Wat zullen zij doen? Zij zullen eindelijk de uitdaging van Jezus beantwoorden en Hem verwelkomen in de naam van de HEER, en zeggen "Baruch haba b'shem Adonai" (Matt 23:39).

Hun verwelkoming van Jezus in de naam van de Heer zal zijn terugkeer in gang zetten! Onmiddellijk daaraan voorafgaand lijkt er een tijd van stilte te zijn: "Zwijg, alle vlees, voor het aangezicht van de HEER, want Hij is gewekt uit zijn heilige woning" (Zach 2:13). Het is alsof Hij diep ademhaalt, gevolgd door:

De HEER zal ook brullen vanuit Sion, en Zijn stem laten horen vanuit Jeruzalem; de hemel en de aarde zullen schudden; maar de HEER zal een schuilplaats zijn voor Zijn volk, en de sterkte van de kinderen Israëls (Joël 3:16).

De dag des Heren zal uiteindelijk aanbreken wanneer "de HEER uit zijn plaats komt om de bewoners van de aarde te straffen voor hun ongerechtigheid" (Jesa 26:21). De wereld zal sidderen bij zijn komst.

---

Eindnoten:

266 Gill, John, et al. Gill's Commentary. Baker Book House, 1980. ZECH 12:10.
267 For behold, the LORD comes out of His place To punish the inhabitants of the earth for their iniquity... (Isa 26:21). “Then the LORD will go forth and fight against those nations, As He fights in the day of battle.” (Zech 14:3).
268 In Daniel 2 that there is a stone cut out of a mountain without hands, that will come, and will crush all the kingdoms of this world.
269 The Expository Notes of Dr. Thomas L. Constable, 2009. From theWord Bible Software.
270 Hated because of the name Mt 10:22; persecution arises because of teaching 13:21; because of unbelief vs. 58; because of a tradition 15:3; (BDAG)

---

Vignet 2: De roep voor de strijd achter het sluier

"Kan een vrouw haar zogende kind vergeten en geen medelijden hebben met de zoon van haar schoot? Zeker, zij mogen het vergeten, maar ik zal hen niet vergeten," zegt Jesjoea, overdonderd dat de leiding van Jeruzalem hem eindelijk heeft aangeroepen. Voorovergebogen blaast hij de woorden zachtjes door de sluier naar zijn volk. "Zie, ik heb u ingeschreven op de palmen van mijn handen. Uw muren staan voortdurend voor mijn aangezicht. Uw zonen zullen zich haasten; uw vernietigers en zij die u verwoestten, zullen van u weggaan. Weet je dat niet? Ik ben de eeuwige Koning, de Schepper van de uiteinden van de aarde. Ik word niet moe of vermoeid; en mijn begrip kan niet worden doorgrond."²⁷¹

Yeshua droeg vele gouden kronen; zijn gezicht was als de zon. Hij hield een sikkel in zijn hand als degene die recht zou spreken en oorlog zou voeren met gerechtigheid, zijn hoofd en haar waren wit als wol of zelfs sneeuw, zijn ogen waren als vuurvlammen en zijn voeten waren als roodgloeiend gloeiend metaal. Zijn volmaakte rechtvaardigheid was als een borstschild op zijn borst en zijn vermogen om zijn volk te redden en te redden was als een helm op zijn hoofd; zijn ijver om zijn volk te wreken was als een gewaad dat hem bedekte.²⁷²

"Ik verkondig het jaar van Adonai's gunst, en de dag van wraak om allen die rouwen in Jeruzalem te troosten!" Yeshua donderde krachtig van boven Jeruzalem naar de aarde, zodat de hemel en de aarde beefden.²⁷³

Het Beest, het Orakel en Satan keken op naar de hemel na het horen van de donderslagen en overwogen wat ze zouden kunnen betekenen.

"Ik zal medelijden hebben met mijn volk, de Hebreeën," verkondigde Jesjoea hartstochtelijk toen het geluid van hun kreten en smeekbeden zich mengde met de woorden "Hosjanna! Baruch haba b'shem Adonai," steeg als wierook op naar zijn troon.²⁷⁴ Dat waren woorden waarop Hij had gewacht om ze te horen van het leiderschap van de Hebreeën. Hij had hun gezworen: "Jullie zullen mijn aangezicht pas weer zien als jullie zeggen: 'Gezegend is hij die komt in de naam van Adonai,'"²⁷⁵ en nu na tweeduizend jaar zochten ze hem ernstig.²⁷⁶ Eindelijk zagen ze met grote helderheid hun behoefte aan Degene die naar de Zijnen was gekomen, maar de Zijnen hadden hem niet ontvangen.²⁷⁷

"Ik zal hun een mooie hoofdtooi geven in plaats van as, de olie der blijdschap in plaats van rouw, het kleed der lof in plaats van een zwakke geest; opdat zij eiken der gerechtigheid genoemd worden, de aanplant van Adonai, opdat Hij verheerlijkt wordt. Zij zullen de oude puinhopen opbouwen; zij zullen de vroegere verwoestingen van vele geslachten oprichten.²⁷⁸ Kijk mijn volk, u zult volledig tevreden zijn. Ik zal u nooit meer tot voorwerp van spot maken onder de volken."²⁷⁹

"Ik ben ontstemd dat er geen gerechtigheid is," zei Jesjoea terwijl vurige bliksemschichten uit zijn zijden schoten. "Ik ben ontzet dat er niemand is om in te grijpen."²⁸⁰

"Grote Koning, u bent een toevluchtsoord voor uw volk, een bolwerk voor de Hebreeërs," riep iemand uit, als antwoord op de vermetele beweringen van het Beest aan de mensen om hem heen.

"Ik ben degene die hen en de legers van de wereld heeft verzameld in het dal van Josafat, want daar zal ik hen oordelen omdat ze mijn volk hebben geschaad, omdat ze mijn erfenis onder de volkeren hebben verstrooid en mijn land hebben verdeeld. Zij wierpen loten om te beslissen wie van mijn volk hun slaven zouden zijn en misbruikten de kleinen voor hun plezier. Ik zal hen terugbrengen uit alle plaatsen waarheen zij verkocht zijn, en ik zal de volken terugbetalen voor alles wat zij gedaan hebben.²⁸¹ Ik zal het beest uit het huis van de goddelozen slaan, door zijn nek bloot te leggen."²⁸²

"Satan, en zijn zoon, het Beest, en Orakel vatten mijn gedachten niet," verklaarde Jesjoea, "noch begrijpen zij mijn raad; want Ik verzamel hen als schoven naar de dorsvloer²⁸³ omdat de tijd is gekomen dat de Hebreeërs het koninkrijk in bezit nemen.²⁸⁴ Ik heb Jeruzalem tot een val gemaakt en nu zal Ik gaan en de val laten springen!" zei Jesjoea met een machtige en donderende stem, zelfs toen het Beest zich beroemde op zijn schijnbaar onstuitbare overwinning. "Kijk, ik maak Jeruzalem tot een onstabiele beker naar al zijn omringende legers terwijl zij het beleg slaan tegen Juda en Jeruzalem. Ik maak Jeruzalem tot een zwaar gewicht, zodat iedereen die zich ermee belast wordt verpletterd, ook al hebben alle volken van de aarde zich tegen haar verzameld. Ik ga elk paard met paniek slaan en elke ruiter met krankzinnigheid. Ik zal mijn ogen gericht houden op het huis van Juda, maar ik zal elk paard van de binnenvallende legers verblinden."²⁸⁵

"Zwaai je sikkel en verzamel de oogst," zei een engel met luide stem die uit de tempel van Adonai kwam, "want het uur is gekomen om te verzamelen, want de oogst van de aarde is volledig rijp."²⁸⁶

"Breng je strijders naar beneden, Jesjoea!" riep de profeet Joël plotseling. "Schiet op met de sikkel, want de oogst is rijp! Ga, stamp de druiven, want de wijnpers is vol! De vaten lopen over. Voorwaar, hun slechtheid is groot! Menigten, grote menigten zijn in het dal van het dorsen, het dal van Josafat, Armageddon!"²⁸⁷

"Michael," zei Jesjoea, "wanneer je de bazuin hoort schallen, zul je uitgaan en mijn uitverkorenen verzamelen uit de vier windstreken, van het ene uiteinde van de hemel tot het andere.²⁸⁸

"De rest van jullie," commandeerde Jesjoea de machtige engelen die hem volgden onder het enorme leger, "Ga en verzamel eerst het onkruid en bind het in bundels om te verbranden, maar breng het koren in mijn schuur."²⁸⁹

Gabriel glimlachte, precies begrijpend waar Jesjoea op doelde. In feite had Hij verlangd naar deze dag waarop zij eindelijk toestemming zouden krijgen om alle kanten op te gaan om eerst alle

Hij keek door de sluier naar de aarde en merkte de plaats op van verscheidene van Satans leger van wachters en van de heersers der aarde²⁹¹ en van allen die het merkteken hadden genomen en die probeerden de Hebreeën te vernietigen. Hun enorme aantal, zo overwoog Hij, was van geen belang, want zij waren als een druppel in een emmer, en werden gerekend als stof op de weegschaal voor Jesjoea, de machtige! Alle volken waren als niets voor Hem, zij werden door Hem gerekend als niets en chaos^.292

"Het einde van het tijdperk is gekomen om de wereld te oogsten in het oordeel!" verkondigde Yeshua, en stond toen op van de troon van zijn Vader en liep naar zijn majestueuze zuiverwitte oorlogspaard.²⁹³ Uit zijn mond kon men een verbluffend scherp, tweesnijdend zwaard zien komen.²⁹⁴ Het was zoiets als een versterkte deeltjes-golfstraal van licht.

"Ga heen, grote Koning, met je grote leger!" Henoch, de zevende van Adam, moedigde hem aan. "Voer het oordeel uit over allen; veroordeel allen die goddeloos zijn voor alle goddeloosheid die zij begaan hebben en voor alle harde dingen die de goddelozen tegen u gesproken hebben."²⁹⁵

"Volkeren van heinde en verre, maak je klaar voor oorlog!" Gabriel beschimpte. "Roep uw beste krijgers op! Laat al uw strijders oprukken voor de aanval!"²⁹⁶ De roep om hulp van de Hebreeën was de sleutel tot de vestiging van Jesjoea's koninkrijk, en Hij zou niet rusten voordat²⁹⁷ Hij al hun vijanden had overwonnen²⁹⁸ en Jeruzalem had gevestigd als een lofzang over de hele aarde²⁹⁹ en de Hebreeën als het hoofd der naties en niet langer de staart.³⁰⁰

"De dag van mijn wraak is eindelijk gekomen," brulde Yeshua, "de dag om het aanvaardbare jaar van Adonai binnen te brengen.³⁰¹ Nu zal mijn glorie worden geopenbaard, en alle Adamieten zullen het terstond zien."³⁰²

"O grote Koning," riep Jesaja uit, "scheur de hemelen en daal af en laat de bergen beven bij uw aanwezigheid!"³⁰³ Vergeld uw vijanden naar hun daden: woede aan uw vijanden, vergelding aan uw vijanden; geef de kusten hun verdiende loon!"³⁰⁴ Jesaja wilde graag zien hoe Jesjoea de Hebreeën verdedigde; al haar bondgenoten hadden haar in de steek gelaten. Hij riep: "Ga met kracht, en moge uw arm voor u heersen."³⁰⁵

"Het is volbracht!" riep iemand met luide stem vanaf de troon in de tempel.³⁰⁶

"De koninkrijken van deze wereld," klonken anderen met luide stemmen, "zijn de koninkrijken van Adonai en van Jeshua geworden, en Adonai zal voor eeuwig en altijd regeren! De volken waren boos, en uw toorn is gekomen. Nu is de tijd gekomen dat de doden worden geoordeeld en dat u uw dienaren beloont, de profeten, de heiligen en zij die uw naam vrezen, onbelangrijk en belangrijk, en dat u hen vernietigt die de aarde hebben verwoest." Plotseling begon de tempel van Adonai open te gaan, waardoor de ark van zijn verbond zichtbaar werd. Bliksem en donderslagen schoten uit de plaats.³⁰⁷

Alle ogen waren gericht op Jesjoea.

"Ik kom snel,"³⁰⁸ zei Hij met een stem als het geluid van vele wateren. Hij zweeg een ogenblik, en brulde toen woest als een razende leeuw, die de troon zelf deed schudden. "Ik heb je gehoord, mijn geliefden, en ik kom eraan!"³⁰⁹

De legers van Jesjoea begonnen hun posities in te nemen aan hun kant van de sluier, klaar voor de strijd.³¹⁰

Eindnoten:

271 Jes 49:15-17, Jes 40:28
272 Rev 1:13-16, Isa 59:17; Mat 13:39; 24:42; Openb 14:16 273 Joel 3:16
274 Openbaring 5:8
275 Mat 23:39
276 Hos 5:15
277 Johannes 1:10, 11
278 Jes 61:3, 4
279 Joël 2:18-19
280 Jes 59:15, 16; Mat 13:39; 24:42; Openb 14:16 281 Joël 3
282 Hab 3:13
283 Mic 4:12
284 Dan 7:22
285 Zach 12:2-4
286 Openbaring 14:15
287 Joël 3:12-14
288 Mat 24:29-31; Jes 11:12 289 Mark 13:30
290 Matt 13:41
291 Jes 24:21
292 Jes 40:15, 17 293 2Kon 2:11; 6:17 294 Op 1:16
295 Judas 1:14-15 296 Joël 3
297 Ruth 3:18 298 Dan 7:22
299 Jes 62:7
300 Deut 28:13, 44 301 Jes 34:8
302 Jes 40:50
303 Jes 64:1
304 Jes 59:18
305 Jes 63:5
306 Openbaring 16:17

307 Openb. 11:15-19 308 Openb. 22:20
309 Joël 3:16
310 Openb. 19:14

Bron: Leiders van Jeruzalem zullen naar Mij kijken | DouglasHamp.com